Lesbók Morgunblaðsins - 29.03.1980, Page 12
„OG er vér höfðum nú
komist af, fengum vér að
vita, að eyjan hét Melíta.
Og eyjarskeggjar auð-
sýndu oss einstaka mann-
elsku; því aö þeir kyntu
bál og létu sér annt um
oss alla, enda var hrak-
veður og kuldi...“
Postulasagan, 28. kapi-
tuli, 1. og 2. vers.
Þessi orö greina frá skipreka Páls
postula viö eyna Möltu aö öllum líkindum
áriö 60. Páll haföi veriö í höndum
Gyöinga í Jerúsalem og Sesareu, en var
sendur á skipi ásamt öörum bandingjum,
þar á meöal Lúkasi Guöspjallamanni,
áleiöis til Rómaborgar. Skipiö lenti í
hrakningum á Miöjaröarhafinu og strand-
aöi á flóa þeim á Möltu, sem enn þann
dag í dag ber nafniö Sánkti Páls flói.
Þaö var ekki hrakveöur og kuldi, þegar
viö flugum yfir dimmblátt Miðjaröarhafiö
um miöjan október 1979. Viö flugum meö
Air Malta frá Rómaborg og hin fornfræga
gestrisni Möltubúa mætti okkur strax um
borö í flugvélinni hjá viömótsþýöum og
brosmildum maltískum flugfreyjum,
svarthærðum og lagiegum.
Viö flugum yfir Sikiley og sáum greini-
legan gosmökk liöast upp úr Etnugíg.
Þegar yfir Möltu kom, furöaði ég mig á
því, hvar þeir kæmu fyrir flugvelli á
þessari geysiþéttbyggöu eyju. En hanri
var þarna, Luqaflugvöllur og viö lentum
heilu og höldnu og stigum út í glaöasól-
skin og um 30° hita. Sánkti Marteins-
sumariö var komiö til Möltu (sbr. Indíána-
sumariö í Ameríku).
Ungur og liþur leigubílstjóri ók okkur
aö Hótel Cavalieri viö Sánkti Júlíusarflóa,
þar sem viö dvöldumst næstu 10 dagana.
Anna María Þórisdóttir
SANKTIMARTEI
Fiskimenn í aukavinnu
Sánkti Júlíusarflói er reyndar ekki
annaö en vík og innst í henni lágu
skrautmálaöir fiskibátar viö festar. Hótel
Cavalieri reyndist ágætlega. Þetta er
nýleg bygging, ekki of stór, sundlaug á
sólbaösstéttinni, en af henni er hægt aö
stinga sér beint í hreinan og tæran sjóinn.
Gestir reyndust einungis vera Englend-
ingar og Þjóðverjar, yfirleitt miöaldra eða
roskin hjón. Skemmtilegur borösalur var
á neöstu hæö og þar var ágætur
þríréttaöur matur bæöi í hádeginu og á
kvöldin og hægt aö vera í hálfu fæöi fyrir
skikkanlegan pening. Úti á sólbaðsstétt-
inni var opinn bar frá 10—4 og var þar
hægt aö fá svaladrykki, bjór og annað
sterkara. Einnig var hægt aö panta kaffi,
kökur og samlokur innan úr aöalsalnum
og láta færa sér út.
Á kvöldin voru smáskemmtiatriöi fyrir
gestina, en prógrammið virtist þaö sama
í hverri viku: töframaöur sýndi listir sínar,
bíósýning, diskódans, ball o.fl. Á fimmtu-
dagskvöldum var „kvöldveröur viö kerta-
ljós“ í matsalnum. Þá mættu þar tveir
svarthæröir og suörænir gítar- og mand-
ólínleikarar í rauöum, gulllögöum flauels-
jökkum — en reyndust svo uppdubbaöir
fiskimenn þarna úr Sánkti Júlíusarþorpi
— og kunnu ekkl aö spila „Alloha Oh“
(„Sestu hérna hjá mér ástin mín“). Annar
sagöist hafa veriö sjóliði hjá Bretum í
þorskastríöinu 1958 og komiö til eöa
legiö útl fyrir Reykjavík. Nú reri hann til
fiskjar á litlum, blámáluöum fiskibát
þarna úr víkinni.
eru alveg einstakir í sinni röö. Þetta eru
gamlir, breskir Leyland og Dodge frá
stríösárunum, fjaöra- og hljóðkútalausir.
bflstjórarnir taka á móti fargjaldinu í
„Mackintosh-dósir“, sem þeir setja síöan
lokiö á og taka meö sér, þegar þeir
yfirgefa bflinn. Ekki brást aö helgimyndir
eöa líkneski, oftast af Maríu mey, voru
fyrir ofan bílstjórasætiö. Þetta gat komiö
skrýtiiega út eins og þar, sem Verbum dei
(orö guös) virtist vera No smoking (reykiö
ekki) þar sem tveim áletrunum lenti
saman á þennan hátt.
Hægt var aö komast í samband viö
feröaskrifstofur og fara í glápferöir meö
öörum túristum til hinna og þessara bæja
og staöa á eyjunni, en viö létum þaö vera
í þetta sinn, nutum hvfldarinnar á þessum
indæla staö eftir þreytandi en afar-
skemmtilegt hálfsmánaðarlabb um götur
Parísar og Rómar.
Alltaf var mikiö af útlendingum í
„strætó", en maöur sá þar líka brot af
mannlífi eyjarskeggja: Fríö og fönguleg
miöaldra frú signdi sig vel og vandlega
um leiö og hún settist áöur en hún lagði
af staö frá Sliema til höfuöborgarinnar,
Valetta, um 10—15 mínútna akstur,
hópar af ungum skólastelpum í skólabún-
ingum fóru til og frá skóla, allar í grænum
léreftskjólum meö hvítum röndum, breiö-
um röndum á kjólum eldri stúlknanna, en
örmjóum á litlu stelpunum. Líka mátti sjá
hópa af eldra skólafólki meö töskur sínar,
greinilega komiö upp í mennta-og há-
skóla, en þá eru skólabúningar lagðir
niöur, aö því er mér virtist. Unga fólkiö á
Möltu er afburöa laglegt, grannt, smá-
vaxiö og fíngert meö kolsvart hár.
Miöaldra og eldri konur eru ansi þybbnar,
margar hverjar.
Fagurt um að litast við Sankti Juliansflóa,
tíamlar byggingar í Miðjarðarhafsstíl.
nýtizku hótel standa innan um
©
Helgimyndir í strætó
Þaö litla, sem viö fórum um, ókum viö
í „strætó“, en strætisvagnarnir á Möltu
Akrar á stöllum
Eftir hádegi á laugardegi lögöum viö á
okkur um klukkustundarferð, nokkurs-