Lesbók Morgunblaðsins - 19.03.1988, Qupperneq 22

ast á slíka áletrun og milliliðirnir
voru augljóslega ekki margir.
Aðalréttimir eru „pönnuristað-
ur smokkfískur með eplum og
spinatnúðlum" og „ofnsteikt ali-
önd með vínbeijum í mildri græn-
piparsósu". Smokkfískurinn er
sambærilegur við hörpuskelfísk,
rennur kannski ekki alveg eins í
munni, en er ljúffengur með léttri
sósu. Boðið er upp á bæði ali- og
villiandabráð. Villiandabráðin er
meira spennandi og bragðefnin
koma vel fram með ijómasósu og
grænum aspargus.
Fjaran hefur ekki mikið úrval
af borðvínum þar sem staðurinn
er lítill, en bætir það upp með
sérstökum eðalvínum. Með kjöt-
réttinum er valið ástralskt rautt
eðalvín af „The Hardy Collec-
tion,“ en Cléray-hvítvín með fisk-
inum. í eftirrétt var valin „inn-
bökuð dalayija með passionsósu"
og „súkkulaði og hnetufrauð".
Dalayiju-osturinn var innbakaður
í deigi og bragðaðist vel með heitu
tei. Súkkulaðikaka með ijóma var
kannski fullmikill eftirréttur og
eins gott að gefa sér góðan tíma
yfir henni.
íslensk veitinga-
húsamenning
Nokkurt ónæði skapaðist frá
stórum hóp sem var að borða sam-
an, en hópnum var skipað til sæt-
is í lokuðum sal á efri hæð svo
að hávaðinn barst sem ijarlægt
brimhljóð niður í aðal borðsal.
Fólkið lét mikið á sér bera, bæði
þegar það kom og fór, var greini-
lega búið að dreypa ósleitilega á
vínföngum og gerði töluvert uppi-
stand þegar átti að greiða reikn-
inginn.
Það er dýrt að fara út að borða
og eins gott að gera sér grein
fyrir hvað hlutimir kosta áður en
pantað er. íslendingar eru oft
hávaðasamir á veitingastöðum og
taka ekki tillit til náunga síns við
næsta borð. En þetta er mikið að
breytast til hins betra með tilkomu
fleiri og betri veitingahúsa. En
það er ekki hægt að búast við að
íslensk veitingahúsamenning
verði strax eins og hún gerist
best eins og til dæmis í Frakk-
landi, þar sem gestir tala næstum
í hljóðskrafi meðan setið er að
snæðingi og þar sem ljúf tónlist
undir borðum fær virkilega að
njóta sín.
Fjaran í Hafnarfirði er þægileg
stærð á veitingastað og kokkarnir
leggja sig greinilega fram um að
vera með sérstaka rétti á boðstól-
um. Allt var smekklega og vel
fram borið og þjónusta góð.
Kertaljós var á hveiju borði sem
er ómissandi þáttur, þegar njóta
á líðandi stundar. Og umgjörðin
leiðir gestina inn í menningu liðins
tíma og vekur umhugsun.
Séðyfirefri
borðsal.
Veitingahúsið Fjaran.
í Fjörunni
sterkar til gestanna í gegnum
slíkar skreytingar.
En við vorum að koma hingað
til að borða — alveg eins og til
að hvíla hugann og renna sjónum
frá hversdags eldhúsinu heima —
og láta stjana aðeins í kringum
okkur. Þjónustuspil veitingahúss-
ins Fjörunnar eru liprir og glað-
legir þjónar sem opna matseðilinn
og leiða okkur inn í leyndardóma
sjávar- og kjötrétta.
Ljúfmeti
Fordrykkurinn sem við veljum
er létt blanda af gosdrykkjum
með bananalíkjör skreyttur með
ávöxtum á toppnum. Hann minnir
á suðræn lönd og sól. Í forrétt
veljum við „hrátt hangikjöt með
melónusmjörsósu" og „skötusels-
mús með tómatsósu". Hangikjötið
er sneitt næfurþunnt og minnir á
reykt svínalqot framreitt með
melónum að ítölskum sið. Þetta
bragðaðist mjög vel og sérlega
spennandi að sjá þjóðarréttinn
matreiddan „öðruvísi". Þetta er
réttur sem gæti orðið vinsæll.
Skötuselurinn er hakkaður og
bakaður í blöndu af eggjahvítum
og kryddi. Sósan með skötuseln-
um hefði ef til vill mátt vera sterk-
ari og borin fram heit, en það er
smekksatriði.
A milli rétta eru bornar fram
næfurþunnar sneiðar af reyktum
rauðmaga ofan á kexi. Rauðmag-
inn leiðir hugann að ferðalagi
norður á Ströndum fyrir nokkrum
árum. Þá var ekið fram á auglýs-
ingaspjald við veginn sem bar
svohljóðandi áletrun: „Reyktur
rauðmagi til sölu — milliliða-
laust.“ Nokkuð spaugilegt að rek-
„Ég skal finna þig í fjöru,“ segir máltækið og boðar ekki
gott fyrir þann sem til er talað. Stefnumót í veitingahúsinu,
Fj'örunni i Hafnarfirði hljómar aftur á móti nokkuð spennandi.
Fjaran er að taka upp þá skemmtilegu nýjung að veita gestum,
sem eru að fara í leikhús í Reykjavík, aukna þjónustu. Fjaran
mun bjóða upp á kvöldverð fyrir leikhúsgesti um klukkan hálf
sex og Iúxusbílferð í bæinn, kvöldverðargestum að kostnaðar-
lausu. Ferðablaðið fór að kynna sér þjónustu Fjörunnar.
Rigningin lemur litlu rúðurnar
á kvistglugganum, þar sem setið
er við kertaljós og dreypt á for*
drykk áður en sest er að snæð-
ingi. Það er notalegt að sitja upp
við þaksúð í gömlu húsi í Hafnar-
fírðinum og hlusta á náttúruöflin
hamast fyrir utan, ekki síst þegar
sjávarföll í fjörunni blandast sam-
an við regnhljóð í þessum gamla
útgerðarbæ. Það er dýrt' að fara
út að borða á íslandi. Við borgum
fyrir matinn og þjónustuna, en
ekki síður fyrir umhverfið. Hús
með sál, hús með sögu, höfða
meira til okkar, þegar sest er nið-
ur til að njóta líðandi stundar.
Við sitjum inni í einu slíku húsi.
Ýmiskonar ilman
Ilman frá eldhúsi lofar góðu
og kemur bragðlaukum af stað.
En í skini kertaljóss líður saga
hússins fyrir hugskotssjónir og
ber með sér aðra ilman. Krambúð
og pakkhús um miðja fyrri öld
hefur geymt ilman fjarlægra
landa, í tunnum og stömpum sem
skip og bátar fjörunnar báru að
landi. Logaskin frá fysibelg í
höndum járnsmiðs lék eitt sinn
hér um þil og stafna og heillaði
svo marga Hafnfirðinga til sín,
að smiðjan varð aðal samkomu-
staður bæjarbúa. I andrúmslofti
smiðjunnar voru þá lesnar hér
sögur og ævintýr.
Ennþá breytist ímynd hússins
í kennslustofíi, þar sem fyrsta
kennsla í stýrimannafræðum fór
fram. Hvít segl voru sniðin hér
og dregin fullsaumuð fram í fjöru,
þegar seglasaumur var kenndur í
húsinu. Imynd hússins rís og
hnígur í gegnum áratugina og
dagar þess vom bæði góðir og
slæmir. Stafnþil þess hafa hlíft
dýrum og mönnum og verið
geymslustaður bæði fyrir mat- og
heyforða.
Það rís upp úr fyrri niðurlæg-
ingu þegar nýr ilman frá sótt-
hreinsaðri lyfjaverslun blandast
hinum fyrri. Aftur gegnir það
hlutverki íbúðarhúss, sem úreldist
með tímanum og stendur autt og
yfirgefið í nokkur ár. Árið 1985
lá fyrir samþykki bæjarráðs Hafn-
arfjarðar um að rífa húsið. En það
áttu ekki að verða örlög þess að
falla í duftið, heldur keyþtu fram-
sýnir menn, núverandi eigendur,
. húsið, endurbyggðu og gáfu því
að mestu sitt gamla svipmót og
tengdu það mótum láðs og lagar
- FJÖRUNNI.
Þjónustuspil
fjörunnar
Framan á matseðlinum er
mynd af spili fjörunnar, einu þarf-
asta tæki hennar, sem stóð á
fjörusteinum við bátalægin og dró
báta með físk- og mannafla á
land. Kertaljósið, sem leiddi okkur
inn í ævintýraheima hússins,
stendur á borði sem mótað er eft-
ir helstu bogviðum fjöruspilsins.
Margt fleira gæti prýtt húsið og
tengt það enn frekar fjörunni. En
fjaran hefur að geyma marga
dýrgripi sem má hugsa sér sem
stofuprýði, ef vel og smekklega
er að staðið. Einnig má hugsa sér
myndir sem tengjast fyrra lífi
hússins, en saga og núverandi
ímynd hússins gæti höfðað enn

Kertaljós og rómantík.
„Þjónustuspilið“ í fullum gangi.
22