Lesbók Morgunblaðsins - 11.01.1997, Qupperneq 17

L.R./Borgarskjalasafn.
sn, 1957. Helga Valtýsdóttir og Þorsteinn Ö. Stephensen. Hann hlaut Silfurlampann fyrir hlut-
ékk Þorsteinn Silfurlampann fyrir hlutverk pressarans í Dúfnaveizlunni eftir Halldór Laxness.
L.R./Borgarskjalasafn.
ÞJÓFAR lík og fagrar konur eftir Dario Fo á sviðinu 1965. Á myndinni eru Gfsli Halldórs-
son og Margrét Ólafsdóttir. Gísli hlaut Silfurlampann fyrir leik sinn í þessu verki.
alfundur og Einar Pálsson kosinn formaður,
en Haukur Óskarsson ritari og Wilhelm Norð-
§örð gjaldkeri. Það var mikill hugur í mönn-
um að byija starfið, en það vantaði leik-
stjóra; þeir voru allir ráðnir við Þjóðleikhúsið.
Fjalakötturinn var þá að filma Leynimel
13 í Rúgbrauðsgerðinni og víðar, en því mið-
ur var tekið á filmur sem reyndust ónýtar.
En þessi ógæfa Fjalakattarins varð gæfa
Leikfélagsins. Gunnar R. Hansen, leikstjóri
og gamall vinur Leikfélagsins, varð verkefna-
laus á örlagastund og gekk þá í þjónustu
félagsins; gerðist leikstjóri og leiðbeinandi.
Ég fullyrði að listræn forusta hans á þessum
fyrstu árum skipti sköpum fyrir okkur. Hann
leikstýrði öllum sýningum fyrsta leikársins
og það gekk vel. Og Magnús Pálsson kom
fljótt til liðs við okkur sem leikmyndahönnuð-
ur. Hann var nýkominn frá námi í Englandi
og reyndist betri en enginn. Steinþór Sigurðs-
son fór að gera leikmyndir um 1960 og Jón
Þórisson 1965. Þeir tveir eru nú fastráðnir
hjá leikhúsinu og auk þeirra gera margir fleiri
listamenn leikmyndir og búninga.
Ég lék í báðum leikhúsunum á fyrstu tveim-
ur árunum. Það var gott að vinna í Þjóðleik-
húsinu; ég fékk góð hlutverk og var boðinn
samningur þar efra og þar fann ég konuefn-
ið, Margréti Ólafsdóttur, sem hafði lokið námi
við nýja Þjóðleikhússkólann. Við bollalögðum
að fara utan til náms saman, en þá varð það
okkur til gæfu að Ragnheiður dóttir okkar
vildi komast í heiminn.
Árið 1953 var ég kosinn í stjórn Leikfélags-
ins sem ritari og framtíðin var ráðin. F'yrsti
formaðurinn sem ég vann með var Brynjólfur
Jóhannesson og þarnæst Lárus Sigurbjörns-
son. Hann var merkilegur leikhúsmaður og
ég verð Sveini Einarssyni ævinlega þakklátur
fyrir að tileinka honum hið merka rit sitt um
íslenzka leiklist.
Við Jón Sigurbjörnsson og Guðmundur
Pálsson áttum svo síðar góða tíma í stjórn
félagsins. Auðvitað voru mörg árin erfið eins
og títt er í leikhúsum, en stundum gekk allt
eins og í sögu. Leikfélaginu stjórnuðu þrír
menn; formaður, sem var þá nokkurskonar
leikhússtjóri í mjög náinni samvinnu við rit-
ara og gjaldkera. Auk þess var kjörin tveggja
manna leikritavalsnefnd, en vald hennar og
verksvið var aldrei nægilega skilgreint. Það
voru oft deilur um það í félaginu hve miklu
hún skyldi ráða og að lokum var hún lögð
niður á aðalfundi 1958 með nánast öllum
greiddum atkvæðum."
Persónuleg ábyrgó á rekstrinum
Getur hver sem er gengið í Leikfélag
Reykjavíkur, eða má líta svo á að félagið sé
lokaður klúbbur? Um það sagði Steindór:
„Leikfélagið er sjálfseignarstofnun og í ►
Myndasatn L.R.
i Múla, 1959. Kristín Anna Þórarinsdóttir,
gurðsson í hlutverkum sínum.
Myndasafn L.R.
HÚS Bernörðu Alba var flutt hjá Leikfélaginu 1965-66: Inga Þórðadóttirtil vinstri
og Regína Þórðardóttir í hlutverkum sínum.
KVIKSANDUR1962: Gfsli Halldórsson
og Steindór Hjörleifsson sem hlaut
Silfurlampann fyrir hlutverkið.
4-
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 11. JANÚAR 1997 17