Lesbók Morgunblaðsins - 21.06.1997, Blaðsíða 4

í TILEFNI af tuttugu ára afmælinu hefur verið hönnuð ný lýsing að utanverðu, stórar Ijósplötur sem lýsa upp hliðina með sterkri hvítri birtu og aðeins mildari birta sem um-
kringir glerrúllustigana og teiknar útlínur þeirra á myndrænan hátt, á nóttinni minnir stiginn helst á logandi orm í stjörnustríðsmynd.
ÞAR NÝTUR FÓLK BORGAR,
MENNINGAR OG LISTA
ARIÐ 1969 ákvað forseti
franska lýðveldisins, Ge-
orge Pompidou, að reisa í
París menningar- og lista-
miðstöð fyrir nútímalist
þar sem allar listgreinar
fengju að njóta sín. Til-
gangurinn með byggingu
menningarmiðstöðvarinnar var að efla
franska listsköpun og mennningu og varð-
veita menningararfleið þjóðarinnar. Styrkja
og kynna listræna sköpun, upplýsa og mennta
almenning í þeim efnum, halda uppi lifandi
starfsemi, fyrirlestrum, kvikmyndasýningum,
tónleikum, gjömingum og sýningum á list-
rænu efni. Listamiðstöðin, „le Centre Georges
Pompidou" var vígð þann 31. janúar 1977
og því er haldið upp á tuttugu ára afmæli
hennar um þessar mundir.
Arkitektar byggingarinnar vom Bretinn
Richard Rogers og Italinn Renzo Piano. Bygg-
ingarframkvæmdir hófust 1972 og var valið
tveggja hektara stórt bílastæði í miðri París
fyrir miðstöðina. Þannig reis upp í hjarta
borgarinnar 42 metra hár stál- og glerrisi en
stáluppistöður hússins eru 15.000 tonn að
þyngd. Utan á byggingunni liggja gríðarstór
stálrör í mörgum litum, blái Iiturinn er fyrir
loftræstingu, græni fyrir vatnslagnir, guli
fyrir raflagnir og rauði fyrir stiga og lyftur.
Þannig em rafmagnsrúllustigar inni í gríðar-
stómm rauðlitum rörum umluktum gleri.
Hugmynd arkitektanna var meðal annars að
hanna opinn stað þar sem fólk „andaði" að
sér borginni um leið og það upplifði menningu
og listir. Þannig er staðurinn byggður á opn-
um og breytanlegum sölum, án milliveggja
en með skilrúm sem hægt er að færa til eftir
hentugleikum.
Utlit Pompidou-miðstöðvarinnar hefur ver-
ið mjög umdeilt alla tíð, þó sérstaklega í upp-
hafi, mörgum hefur fundist byggingin kulda-
Tuttugu ár eru nú lióin síóan Pompidou-menningar-
mióstöóin í París var vígó. Af því tilefni heimsótti
ÞÓRDÍS AGÚSTSDÓTTIR menningarmióstöóina, en
til þess fer hver aó veróa síóastur á þessari öld..
UTAIVI á byggingunni liggja grfðarstór stálrör í mörgum litum, blái liturinn er fyrir loft-
ræstingu, græni fyrir vatnslagnir, guli fyrir raflagnir og rauði fyrir stiga og lyftur. Þann-
ig eru rafmagnsrúllustigar inni í gríðarstórum rauðlitum rörum umluktum gleri.
leg og ljót, minna helst á rafstöð eða verk-
smiðju. Með árunum hafa þessar neikvæðu
raddir haft hægar um sig, almenningur er
orðin vanur útliti safnsins og einnig hefur
starfsemi þess hrifið flesta. Um 25.000 manns
heimsækja safnið á hveijum degi en gert var
ráð fyrir 5.000 manns á dag í upphafi. Þessi
mikli íjöldi gesta hefur verið álag fyrir stað-
inn, hann hefur látið á sjá fyrr en áætlað var
og oft hafa framkvæmdastjórar hans verið í
vandræðum vegna plássleysis. Nú stendur til
að loka Pompidou í 18 mánuði, frá september
næstkomandi til 31. desember 1999 til að
gera endurbætur á staðnum og stækka bygg-
inguna um 5.000 fermetra. Það er því síðasta
tækifæri í sumar í nokkuð langan tíma sem
fólki gefst kostur á að heimsækja safnið.
I tilefni af tuttugu ára afmælinu hefur ver-
ið hönnuð ný Iýsing að utanverðu, stórar ljós-
plötur sem lýsa upp hliðina með sterkri hvítri
birtu og aðeins mildari birta sem umkringir
glerrúllustigana og teiknar útlínur þeirra á
myndrænan hátt, á nóttinni minnir stiginn
helsU á logandi orm í stjömustríðsmynd.
Itilefni afmælisins, var opnuð nýgerð
vinnustofa myndhöggvarans Const-
antins Brancusis. Brancusui fædist
1876 í Rúmeníu en bjó og starfaði í
París frá 1904 til dauðadags 1957.
Listamaðurinn sem er talinn vera einn
af lærifeðrum höggmyndalistarinnar,
arfleiddi ríkið að öllum verkum sínum
og jarðneskum eigum. Nútímalistasafni
Frakklands var fengið það hlutverk að endur-
reisa vinnustofu listamannsins í upphaflegri
mynd og koma þar fyrir höggmyndum, teikn-
ingum, málverkum og ljósmyndum.
Þetta er þriðja vinnustofan sem byggð er
fyrir verk Brancusi, fyrsta vinnustofan var
byggð í Palais de Tokyo (núverandi nútíma-
4 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 21. JÚNÍ 1997