Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1997, Side 7

„Þad er enginn
hœgbarleikur aó
syngja Moxart á
hvolfi eóa á leiö í
gegnum klofiö á
næsta manni. “
huga, þar sem hann skrifaði óperuna sem
nútímaverk. „Ef að líkum lætur á fólk eftir
að þekkja söguhetjurnar úr hversdagslífinu."
„Þetta er ákaflega „sönn“ uppfærsla.
Hvert einasta atriði er lógískt," segir Ingveld-
ur Ýr og Bergþór bætir við að þetta sé í
fyrsta sinn sem hann viti til þess að Cosi fan
tutte „gangi upp“. „Þessi uppfærsla er ekki
svart/hvít — en í slíkum uppfærslum er boð-
skapurinn sá að konur séu fjöllyndar, punkt-
ur og basta. Þvert á móti hafa allir tapað.
Vinirnir hafa sofið hjá kærustum hvors ann-
ars, systumar hafa sofíð hjá kærustum hvorr-
ar annarrar, vinkona þeirra hefur verið höfð
að fífli og Don Alfonso hefur orðið valdur
að harmleik sem hann var of þtjóskur til að
stöðva áður en í óefni var komið. Enginn
sigur!“
Að áliti Lofts Erlingssonar hefur það ótví-
ræða kosti í för með sér að færa verk á
borð við Cosi fan tutte í nútímabúning. „Fyr-
ir vikið hefur það víðari skírskotun og því
gefst fólki, sérstaklega yngra fólki, gott
tækifæri til að koma í íslensku óperuna í
fyrsta sinn. Það er alltaf gaman að sjá ný
andlit.“
Spuni og likamsrœkt
Söngvararnir ljúka lofsorði á David Free-
man og segja að æfingatímabilið hafi í senn
verið óvenjulegt og spennandi. Þóra vissi
reyndar að hverju hún gekk, þar sem hún
hafði starfað með leikstjóranum áður - við
uppfærslu á Töfraflautunni eftir Mozart í
Lundúnum á síðasta leikári. Fyrir hinum
voru vinnubrögð leikstjórans ný af nálinni.
Fyrsta vikan mun alfarið hafa verið helguð
spuna - „við sungum ekki staf“. „Þetta var
bæði almennur og sértækur spuni sem ýjaði
að verkinu," segir Bergþór, „en heilt á litið
hefur þetta æfingaferli verið skyldara leiklist-
arnáminu sem ég lagði stund á í Lundúnum
í fyrra en þeim æfingum fyrir óperusýningar
sem ég hef tekið þátt í fram að þessu.“
Söngvararnir segja að Freeman sé mjög
opinn fyrir öllum spuna og sjá fyrir sér að
hann muni leyfa þeim að brydda upp á nýj-
ungum af einhveiju tagi á hverri sýningu -
„innan ákveðins ramma að sjálfsögðu". „Þótt
TÁR og tregi. Dorabella kveður Ferrando
sem f skyndi hefur verið kvaddur í herinn.
DON Alfonso (Bergþór Pálsson) ögrar Ferrando (Björn Jónsson). Guglielmo (Loft-
ur Erlingsson) fylgist með.
Freeman sé kröfuharður vinnur hann hvorki
eins og landslagsarkitekt né umferðarstjóri,“
segir Ingveldur Ýr.
Annað sem Freeman hefur lagt mikið upp
úr er líkamrækt sem stunduð hefur verið af
kappi á æfíngatímanum. Og ekki hefur verið
vanþörf á, af ummælum Björns að dæma:
„Þetta er mjög líkamlega erfíð sýning enda
segir það sig sjálft að það er enginn hægðar-
leikur að syngja Mozart á hvolfi eða á leið
í gegnum klofíð á næsta manni“ - .jafnvel
með sand í munni og nefí,“ bætir Sólrún við.
En hvað um tónlistina - stendur hún ekki
alltaf fyrir sínu? „Svo sannarlega," segir
Bergþór og er snöggur að afgreiða þessa
spurningu. „Það er eins með Mozart í óper-
unni og Shakespeare í leikhúsinu, ein sýning
til eða frá, góð eða slæm, skiptir ekki máli!“
Cosi fan tutte verður sungin á ítölsku í
íslensku óperunni en íslenskri þýðingu Ósk-
ars Ingimarssonar verður varpað á skjá til
hliðar við sviðið jafnóðum og sungið er.
Hljómsveitarstjóri verður Howard Moody.
DESPINA, vinkona Dons Alfonsos, vefur „aröbunum" um fingur sér.
Morgunblaöið/Þorkell
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ fyLENNING/LISTIR 4. OKTÓBER 1997 7