Lesbók Morgunblaðsins - 04.10.1997, Síða 16
FYRSTU verðlaun fyrir staka mynd af daglegu lífi fólks féllu í skaut Frakkans Gilles Coulon. í þrjár vikur
bjó Ijósmyndarinn með Peul-fólkinu í Mali, en það er eitt fátækasta land Vestur-Afríku. Peul-fólkið er
hirðingjar, sem færa sig til með nautgripi sína eftir því hversu mikið vatn er í fljótinu Níger. Þessi kona
er mynduð í stormi sem skall á þegar verið var að færa búðirnar.
FYRSTU verð-
laun í flokki
stakra frétta-
mynda vann
Frakkinn Karim
Daher fyrir
þessa mynd er
sýnir hvar
Líbananum
Ibrahim Alayan
er bjargað úr
rústum heimilis
síns, eftir að
ísraelar höfðu
varpað srengju
á það í apríl
1996.
- . ......
ÍiHteí
SÍGAUNAR í Rúmeníu eru efni myndraðarinnar sem Svisslendingurinn Yves Leresche fékk þriðju verðiaun fyrir í fiokknum Daglegt líf. Eins og annars staðar í Austur-Evrópu
eru sígaunar í jaðri samfélagsins í Rúmeníu og hafa orðið fyrir ýmiskonar ofsóknum í gegnum tíðina. Ljósmyndarinn vann traust sígauna sem búa nærri Búkarest, Craiova og
Baia Bare, og myndaði daglegt líf þeirra.
r
RLEG sýning alþjóðlegra blaða- og
fréttaljósmynda, World Press
Photo, verður opnuð í Kringlunni
í dag. Þar eru sýndar sigurmyndir
samkeppninnar en að þessu sinni sendu
3.663 ljósmyndarar frá 119 löndum rúmlega
35.000 ljósmyndir í tuttugu efnisflokka.
Þetta úrval ljósmynda víðsvegar að úr
heiminum er eins konar spegilmynd sam-
tímans. Brugðið er upp svipmyndum úr átak-
anlegum róstum víða um heim, af örvænting-
arfullu fólki á flótta, andspænis illsku, en
einniggefur að líta myndir af gleðistundum
og persónulegum sigrum. Við sjáum líka
myndir ^ heimum lista, vísinda og íþrótta;
en umfram allt eru þetta myndir af fólki.
Óðurtil mannlífsins árið 1996, með kostum
þess og göllum.
Óhætt er að fullyrða að sýningin í ár sé,
hvað gæði myndanna varðar, einhver sú
áhrifamesta í langan tíma. Og ánægjulegt
er að sjá að á sama tíma og fjölmiðlar heims-
ins leggja sífellt meiri áherslu á myndirtengd-
ar lífsstíl og viðskiptum, á kostnað alvarlegr-
ar frétta- og heimildaljósmyndunar, eru ljós-
myndarar engu að síður að leggja á sig að
vinna erfíðar ljósmyndagreinar af hugsjón,
þótt sífellt erfíðara verði að fá þær birtar.
Nálgun ljósmyndaranna er orðin persónulegri
og þeir túlka upplifanir sínar af einlægni.
Eins og Neil Burgess, formaður dóm-
nefndarinnar í ár, bendir á, mun fréttaljós-
myndun halda áfram að lifa góðu lífí, vegna
hinnar einstöku upplifunar sem hún býður
upp á: „Öll önnur túlkun í fréttamennsku
byggist á endurspeglun og upprifjun frétta-
mannsins: fréttamannsins sem vinnur með
hið skrifaða eða talaða orð, og einnig kvik-
myndatökumanna, sem sýna fljótandi mynd-
ir sem við - áhorfendurnir - getum einung-
ist séð þjóta hjá, því okkur er ekki gefinn
neinn tími til að velta fyrir okkur því sem
við sjáum. Ljósmyndarar, á hinn bóginn,
leyfa okkur að horfa á verk sín á annan
hátt en aðrir fréttamenn því þeir gefa áhorf-
andanum tíma til að hugsa um merkingu
og mikilvægi myndarinnar.“
A síðustu árum hefur sífellt borið meira á
16 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 4. OKTÓBER 1997