Lesbók Morgunblaðsins - 18.12.1999, Blaðsíða 7

JÓHANN HJÁLMARSSON
MÖSUR
„Lætur Leifur í haf og er lengi úti og hittir á lönd
þau, er hann vissi áður enga von til. Voru þar
hveitiakrar sjálfsánir og vínviður vaxinn. Þar voru
og þau tré, er mösur heita, og höfðu þeir af þessu
öllu nokkur merki, sum tré svo mikil, að í hús voru
lögð.“
Eiríks saga rauða
Þá dreymdi um önnurlönd.
Velkti úti lengi íhnfi.
Tók af byri, fengu hafvillur.
Leituðu landa.
Strendur kunnar og ókunnar
birtust andvaka augum þeirra.
Sú strönd sem horfið var frá
kom aftur og aftur á ný.
Landsýnir Bjarna.
Sæt dögg á fíngrum Karlsefnis.
„Þau tré ermösurheita.“
„Hveitiakrar sjálfsánir, vínviður vaxinn. “
Þeir vildu leita landa,
bárust afleið.
Kanna skal landið víðar.
Haki og Hekja,
dýrum skjótari,
komu afturmeð vínberjaköngul oghveitiax.
Þórhallur veiðimaður
horfði í loft upp
og þuldi nokkuð.
Skrælingjar í húðkeipum.
Sverð á brjósti.
Freydís veður berfætt döggina.
Aðeins konur ódrepnar:
„Fáið mér öxi í hönd. “
Sneru baki við ökrum og vínviði,
lentu á nýífjötrum íshjarans,
í varðlokum geigsins.
Spurðu eitt sinn völvuna frétta.
Vituð þérenn?
Segmér
óorðna hluti
Segmér
hvort óáran linni
Segmér
frá þeim dögum
sem við taka
aðliðnum þessum vetri
þessum endalausa vetri
Hvert leiðir okkur galdur?
Hvert leiðir okkur sótt?
Munu aðrirfirðir opnast
en fímbulsjór hjartans?
Enginn þóttist heyrt hafa
með fegi’i rödd kvæði kveðið.
„Vegir þínir liggja
út til íslands. “
Leggur á norrænur og þokur.
Skip týnast í hafí.
Hann kallaði landið Vínland.
Mynd: Leifur Breiðfjörð
LESBÓKMORGUNBLAÐSINS - MENNING/LISTIR 18. DESEMBER 1999 7