Alþýðublaðið - 14.03.1987, Síða 3

Laugardagur 14. mars 1987
3
Jón Sigurðsson, efsti maður
á lista Alþýðuflokksins í Reykjavík,
segir frá lífi sínu og Iffsskoðunum
Hann er grannur og
stæltur, yfirvegaður og
íhugull. Hann fer úr
jakkanum þegar við byrj-
um viðtalið, líkt og hann
sé að ganga til skipu-
lagðrar vinnu. Og því
neitar enginn: Jón Sig-
urðsson er skipulagður
og agaður maður. Vinnu-
þjarkur sem þó er enginn
asi á, fasið ávallt greind-
arlegt og eilítið lokað en
oft bregður fyrir hlýju í
augunum.
Jón Sigurðsson, for-
stjóri Þjóðhagsstofnunar
og æðstiprestur hagfræð-
innar, embættismaðurinn
og tölfræðingurinn, efna-
hagsráðgjafi sjö forsætis-
ráðherra, hin óvefengjan-
lega völva íslenska þjóð-
arbúsins. Hið pólitíska
tromp sem Jón Baldvin
Hannibalsson slengdi á
borðið í nóvember svo
andstæðingar Alþýðu-
flokksins tóku stökk í
ótta og undran; efsti
maður á lista Alþýðu-
flokksins í Reykjavík.
Hvers vegna fer þessi maður í
pólitik? Jón Sigurðsson svarar
þessari spurningu með annarri
spurningu: „Hvers vegna klífur
fjallgöngumaður fjall? Ætli það sé
ekki vegna þess að fjallið er þarna.
Ég fór ekki út í pólitík til að njóta
kyrrláts lífs eða búa við hagstæð
kjör. Ég valdi pólitíkina til að gera
gagn og jafnframt vil ég breyta til.
Eg fór ungur að vasast í efnahags-
störfum og undanfarin 20 ár hef ég
unnið sem embættismaður og
lengst af við sömu stofnunina. En
ég er ekki orðinn stjórnmálamaður
- starfsheitisins vegna, ég fer í stjórn-
mál til að breyta hlutum og gera
eitthvað sem skiptir máli. Þess
vegna hef ég gengið til liðs við Al-
þýðuflokkinn því hann sameinar
fólk til starfa sem vill skipta kjörum
með sanngjörnum hætti í anda
jafnréttis um leið og hann fylgir
skynsamlegri stefnu í efnahags- og
atvinnumálum.
Persónugerð pólitík
— En ert þú efni í stjórnmála-
mann, Jón? Þú hefur verið em-
bcettismaður í tvo áratugi, sann-
kallaður kerfiskall og skriffinnsku-
menni að dómi margra?
Nú hlær Jón: „Ég vona að
stjórnmálamenn séu mismunandi,
og hvers vegna ekki ein tegundin úr
röðum embættismanna? Það er á
margan hátt æskilegt að embættis-
reynsla nýtist í stjórnmálastarfi.
Annars eru allir þessir sleggjudóm-
ar um stjórnmálamenn dálítið dap-
urlegt fyrirbæri. Ummæli eins og
ég sé kerfiskall eða býrókrat er
vitnisburður um hvernig íslensk
stjórnmál eru oft persónugerð. Ef
pólitík mín er málefnaleg, þá er ég
skriffinnskulegur, og þar fram eftir
götunum. Það úir og grúir af pers-
ónulegum aðdróttunum í pólitík-
inni í stað vitrænnar umræðu.
„Hann Iak, hann sveik, hann sagði
frá málinu í fjölmiðlum á við-
kvæmu stigi . . “ o.s.frv. Slík um-
mæli og svipuð eru alltof algeng í
íslenskum stjórnmálum. Almenn-
ingur sér ekki málefni fyrir mönn-
um. Eflaust er þetta einnig fjöl-
miðlum að kenna. Kannski þarf
stóryrði til að koma fólki til við sig,
en ég tel þetta ekki vera jákvæða
hlið á íslensku stjórnmálastarfi. Og
ég mun ekki leggja mig fram í þess-
ari grein stjórnmálanna“
Og nú er Jón orðinn alvarlegur
aftur. En bætir svo við brosandi:
„Hverju bjóstu við? Hélstu að ég
myndi svara því játandi að ég væri
staðnaður kerfiskall? Þetta er þar
að auki leiðandi spurning. Þú gætir
alveg eins spurt mig hvenær ég
hætti að lemja konuna mína. En
mér finnst að það sem skipti máli
sé, hvað menn hafi til málanna að
leggja. Ég legg mig fram við að
undirbúa mál vel og byggja á stað-
reyndum. Kannski að éinhverjum
þyki það of málefnaleg vinnubrögð
en þannig vinn ég nú einu sinni“
TEXTI INGOLFUR MARGEIRSSON. MYNDIR JIM SMART OG FL.