Vísir - 01.07.1976, Page 2

Finnst þér að islenska
þjóðkirkjan ætti að taka
upp skriftafyrirkomu-
lag?
Sigurjón Jóhannsson, sýninga-
maður.— Það fyndist mér fárán-
legt. Ég er hræddur um að það
yrði ennþá meiri skerðing á
persónufrelsi. Kirkjan hefur of
mikil völd i þjóðfélaginu nú þeg-
Eiisabet Magnúsdóttir, húsvörð-
ur. — Nei, ég álit ekki að þess
þurfi. bað léttir aö visu á sam-
viskunni að geta skriftað fyrir
einhverjum, en þá er best að snúa
sér beint til guðs og játa syndir
sinar frammi fyrir honum. Ég
mundi llka heldur kjósa aö tala
við einhvern sem ég þekkti og
treysti.
Gunnar Pálsson, nemi. — Þaö
finnst mér nú ekki. Ef mér lægi
eitthvað á hjarta myndi ég leita
beint til guös. Auk þess er Kristur
milligöngumaður milli okkar og
guðs.
Helga Einarsdóttir, afgreiðslu-
kona.— Nei, alls ekki. Ég er að
visu ekkert mjög mótfallin þvi, en
ég held að ég mundi ekki notfæra
mér það ef kirkjan tæki upp
skriftir. Þaö gæti þó verið að
mörgu fólki þætti þetta gott.
Jóhann V. Sigurjónsson, forstjóri.
— Þvi er ég alveg mótfallinn. Ég
álit aö menn ættu bara aö leita til
góös vinar ef þeir lenda i ein-
hverjum vandræðum. Mér finnst
ekki rétt að allir snúi sér til eins
eða fárra manna.
Yfir hundrað laxar
komnir úr Miðfjarðaró
Eitthvað rúmlega eitt
hundrað laxar eru nú komnir á
land úr Miðfjarðará og þverám
henriar, að þvi er Gunnar i
veiðihúsinu i Laxahvammi tjáði
okkur I gær. Sagöi Gunnar þetta
vera heldur lakari veiði en i
fyrra. Stærsti laxinn sem veiöst
hefur i sumar vó 17 pund.
Veiði hófst i Miðfjarðará hinn
5. júni og er veitt á niu stengur.
NORÐURA I BORGARFIRÐI
Núna eru komnir á land úr
Norðurá i Borgarfirði 384 laxar
að þvi er Ingibjörg I veiðihúsinu
við ána sagði okkur i gær.
Hún sagði þetta vera mun
minni veiði en I fyrra, en þá
voru á sama tima komnir yfir
500 laxar. Stærsti lax sem komið
hefur á land i Norðurá i sumar
var 19 pund.
GOÐ SILUNGSVEIÐI
í BREIÐDALSÁ
Góö silungsveiði hefur verið i
Breiðadalsá I sumar, að sögn
Auðar Stefánsdóttur á Hótel
Staðarborg á Breiðadalsvik.
Laxveiði sagði hún ekki
hafna, enda væri ekki von
mikillar laxvéiði fyrr en upp úr
miðjum júli. Veiðileyfi i Breiöa-
dalsá kosta nú þrjú þúsund
krónur á stöng yfir daginn. 1 þvi
verði er ekkert innifalið, hvorki
matur né gisting.
vísm
umsjón
Anders HansenJ
Mikill ótroðningur fólks við Elliðaórnar
Margir laxveiðimenn sem
veriðhafa að veiöum við Elliða-
árnar eru mjög gramir vegna
mikils átroðnings áhorfenda
sem þeir segja spilla veiði.
Arnar eru eins og allir vita ekki
stórar, og þegar staðið er á
bakkanum má oft sjá um allar
árnar. Gailinn er bara sá, að
laxinn sér ekki siður upp á
bakkann, og hann er mjög
styggur ef hann verður um-
ferðar var.
Það er þvi skiljanlegt að
veiðimenn séu gramir ef þeir
eru truflaöir, ekki sist þar sem
veiöileyfin fást vist ekki gefins
nú til dags.
Það er þvi fyllsta ástæða til aö
hvetja fólk til að fara ekki of
framarlega á árbakkann, enda
má oft sjá eins vel þegar lax er
dreginn þó staöiösé aðeins fjær.
Myndin sýnir hóp fólks sem
fylgist með veiöimanninum I
ánni, og getur oft oröiö til þess
aö styggja laxinn.' Veiðimaður-
inn er Asmundur Óiafsson.
Ljósm: Jens
Leikhúslíf ó faraldsfœti
Vmislegt er að gerast i leik-
listarlifinu, sem sætir nokkrum
tiðindum. Ekki vegna þess að
kominn sé íslenskur Ibsen eða
einhver sé tekinn að skrifa leik-
rit I skugga sömu lifshættunnar
og Strindberg, heldur hinu, að
mikill leikhúsáhugi er hjá fólki
almennt og einstakir hópar leik-
enda hafa lagst i ferðaiög, fyrir
utan sjálfan þjóðleikhússtjóra,
sem sagður er hafa þurft til út-
landa I leiklistarerindum
næstum mánaöarlega frá þvi
hann tók við stjórn Þjóðleik-
hússins. Guðlaugur fór vist ekki
svona oft tii útlanda, en lét þó
flytja mörg ný erlend verk I
leikhúsinu. Honum fataðist
ekki, utan einu sinni, þegar
hann fór tii Póllands að sækja
söngkonu, en fékk eitthvað alit
annað en hann bað um. Slikt
getur gerst i ferðalögum utan
sænsks málsvæðis.
Frægastar ferðir hefur Inúk-
hópurinn farið með einskonar
þjóöháttalýsingu frá Grænlandi.
Inúk-hópurinn hefur sýnt fyrir
fulium húsum og við mikla
hrifningu félagssinnaðra áhorf-
enda. Bent var á þaö I Morgun-
blaðinu á sinum tima, að þessi
leiklistarlega kynning á græn-
lendingum gæti skapað nokkuð
ruglandi mynd i hugum útlend-
inga. Óhemjufé er árlega varið
til að kynna tsland og islendinga
erlendis, m.a. til að sanna fyrir
erlendum almúga að hér búi
ekki fólk eirrautt á hörund með
skásett augu, hér sé ekki lifaö i
snjóhúsum og hér séu ekki
hvitabirnir að ráði, heldur fólk
af indó-evrópskum stofni,
kannski Herólar og kannski hin
týnda ættkvisi Benjamfns.
Ekki er vitað hvort áhorfendur
Inúks hafa gert sér grein fyrir
muninum á islendingum og
grænlendingum, eða hvort aftur
hefur sótt i far dægurmála frá
timum Arngrims lærða.
t ijósi hinna miklu félagslegu
undirtekta erlendis hefur Inúk-
hópurinn gerst töluvert um-
svifamikill á skoðanavettvangi
leikhússins, og meðlimir hans
veriö kallaðir tii álitsgerða um
iistina og lifiö. Þeim hefur farið
þaö vel úr hendi, enda viöa siglt
og margt séð, og koma m.a.
fram sem einskonar starfshóp-
ur um leikritaval og húsbygg-
ingar svo eitthvað sé talið.
Annað islenskt leikrit hefur
verið sýnt erlendis, að visu ekki
nema i smábæ á triandi, en það
er Skjaldhamrar eftir Jónas
Arnason alþingismann. t enskri
þýðingu, sem staðið var að af
miklum dugnaöi, hlaut verkiö
nafnið Shieldhead. En jafn-
framt varð til starfshópur
númer tvö innan Islenska lcik-
hússins: Shieldhead-Ieikflokk-
urinn. Varla mun Shieidhead-
flokkurinn gera eins viðreist og
Inúk, enda ekki um sömu brenn-
andi félagslegu vandamái aö
ræöa og I Þjóðháttaverkinu.
Eins og vera ber er nú verið að
sýna Shieldhead I Iðnó. Má telja
til vandkvæöa að hvorugt þess-
ara verka skyldi sýnt á listahá-
tið — annað á grænlensku (eöa
hvað?) og hitt á ensku, en það
verða nú haldnar fleiri hátiðar.
Þrátt fyrir þetta er þó enn
verið að sýna verk á Islensku I
leikhúsunum. Þeim miðar
svona jafnt og þétt. Af þeim
spretta engir starfshópar um
húsabyggingar eða enskumæl-
andi leikflokkar. Þar ástundar
fólk sitt daglega puð, ýmist á A
eða B samning eða ekki á nein-
um samning. Flugeldasýningar
eins og Inúk og Shieidhead
koma og fara, og fjölmiðla-
bjarminn fer svona eftir þvi
hver kyndir undir. Svo getur
það gerst allt i einu, að upp komi
isienskur Ibsen eða kannski
Strindberg, og þá má ætla aö
handagangur verði I öskjunni.
En á meðan við biðum liggjum
við I frægum ferðalögum til lofs
og dýrðar hinni félagsiegu
starfshópagyðju, Þaliu, sem
skilst jafnt á islensku. ensku og
svengali Svarthöfði