Vísir - 04.02.1977, Blaðsíða 2

2
Föstudagur 4. febrúar 1977 VTSIR
C í reykjavIk )
* Ert þú sátt(ur) við nið-
urstöður rannsóknai
Geirfinnsmálsins?
Hólmfrlöur Aradóttir, húsmóöir:;
— Já.égeránægömeö aö þetta er
komiö á hreint.
Kristin Friðriksdóttir, nemi: —
Já, nokkurn veginn. Þaö þyrfti
samthelst aö finna likiö.
Anna Kristin Gunnarsdóttlr J
nemi: — Þaö væri náttúrulegaj
betra ef likiö fyndist. AnnarsJ
finnst mér þetta vel aö verki veriö■
hjá lögreglunni, miöaö viö hvaö g
langt er siöan þetta geröist.
Siguröur Magnússon, verslunar-B
stjóri:— Já, veröur maöur ekkiL
aö vera þaö,ég sé ekki aö hægt sé jjj
aö rengja þetta.
Gunnar Valdimarsson, viöskipta-j
fræöingur: — Já, ætli maöurg
veröi ekki aö trúa þessu eins og|
þetta er.
• H . rj . H . rj-rj—vMMtK-iknM
i p I 1 p. G ■' »

)SPL .
-t'j'*. ru«A MtfLUO A uu 1
BBUNlR GIHDAR
*Ut TIMBUB ruáVtRJlSI *10
SOLIGNUM fllAVARNARtr N I T •
- VINKILJ ARN RArSJOOlST A RC
1~___ —■*
Flest leikföngin á gæsluvellinum viö Flfusel veröa gerö úr timbri. Þessi flugvél er um 2 1/2 m á lengd og
I henni eru sæti fyrir fjölda barna.
Leiktœki í takt
við tímann
Gœsluvðllur
með nýju sniði
í undirbúningi
„Þaö er fyrirhugaö aö hafa
gæsluvöllinn viö Fifusel meö ööru
sniöi en veriö hefur,” sagöi Mar-
grét Einarsdóttir formaöur leik-
vallanéfndar Reykjavikurborgar
I samtali við VIsi.
Hún sagöi að ætlunin væri aö fá
nýjar tegundir leiktækja og einn-
ig væri hugmyndin aö reyna aö fá
ööru visi hús með eins metra
skýli. Þó væri enn óvist hvort af
þvi yröi, þar sem svona hús eru
mjög dýr i byggingu.
A undanförnum arum hefur
veriö heldur minnkandi aðsókn aö
gæsluvöllum borgarinnar. Mest-
ur hefur samdrátturinn verið i
eldri borgarhverfunum, en þó
halda vellirnir þar ótrúlega miklu
ennþá þegar tekiö er tillit til hins
ört vaxandi meðalaldurs ibúa
þessara hverfa.
Leikvallanefndin telur ekki ó-
eðlilegt að aðsóknin minnki á
leikvellina nú, þegar dagvistar-
stofnunum hafi fjölgað og fleiri
börnum sé komið i einkagæslu.
Þróunin hafi orðiö sú aö konur
vinni i sivaxandi mæli úti. Þá
þurfa þær aðra tegund gæslu,
enda eru leikvellirnir ekki hugs-
aðir sem dagvistarstofnanir,
heldur öruggt leiksvæði barna
hluta úr degi.
„Við getum ekki fullyrt aö or-
sökin fyrir minnkandi aösókn
liggi i þvi að gömlu leiktækin full-
nægi ekki lengur leikþörf barn-
anna,” sagði Margrét. „Hins veg-
ar höfum við stefnt að þvi aö fá
vellina líflegri og fjölbreytilegri
og er þessi tilraun i samræmi við
þá stefnu.”
-SJ
Kannski erum við einhverju nœr
Þá er rannsókn Geirfinns-
málsins lokiö og fyrir liggja
játningar þriggja manna, sem
viöurkenna að hafa orðiö Geir-
finni að bana i dráttarbrautinni
i Keflavik kvöldið 19. nóvember
1974. Jafnframt mun fjármála-
ráðherra veröa ritað bréf, þar
sem óskað er eftir samningavið-
ræðum um bætur til handa þeim
fjórmenningum, sem sátu I
gæsluvarðhaldi um sinn út af
þessu máli, en nú þykir sannaö
að þeir hafi ekki átt neina aöild
aö drápi Geirfinns. Þannig hef-
ur mál þetta þvælst I rannsókn I
meira en tvöár og kostaö tugi ef
ekki hundraö milljónir að leysa.
Það er athyglisvert, að allt frá
þvi að gæsluvarðhald hófst,
hafa tveir af þeim, sem nú hafa
játað aðild að drápi Geirfinns,
setið inni og verið við höndina
allan tima sem yfirheyrslur og
rannsókn málsins hefur staðið
yfir. Mun ekki I annan tima hafa
tekið jafn langan tlma að toga
sannleikann út úr gæsluvarð-
haldsföngum, og bendir það eitt
með öðru til þess, að full ástæða
sé til að breyta eitthvað um
vinnuaðferöir viö yfirheyrslur.
Þá hefur enn ekki tekist ab finna
lik Geirfinns þrátt fyrir svo-
nefndar „tilvisanir”, og ,hafa
hinir seku enn þann háttinn á að
leika sér eins og „kettir að mús-
um” aö yfirheyrendum sinum.
Dómsmálaráðherra lætur eft-
ir sér hafa, að „martröð er létt
af þjóðinni’. Hún hefur óneitan-
lega verið löng og ströng, m.a.
vegna erfiöleika við að upplýsa
málið, þótt helstu sökudólgarnir
sætu mánuðum saman undir
handarjaðri rannsóknardómar-
anna. Veröur að segja eins og
er, að þrýstingurinn á hina seku
hefur ekki ætiö veriö stórvægi-
legur, fyrst þeim gafst slikur
timi til þagnar um hið rétta,
sem raun ber vitni um. Ekki
virbist Gelrfinni Einarssyni
hafa veriö gefinn mikill um-
hugsunartimi eftir að I slippinn
kom.þótt hann hafigefist nægur
banamönnum hans eftir að
þeir settust að i gæsluvarðhald-
inu. Þá er heldur ekki þvi til að
dreifa lengur að Erla Bolladótt-
ir hafi skotiö Geirfinn, sem eitt
sinn átti að duga i málinu.
Þannig hefur a.m.k. ein játning
i málinu fallið fyrirborð. En það
ergottað mál þetta skuli úr sög-
unni með samróma játningum
þriggja manna, að þvi undan-
skildu að auöveldar varnir
verða uppi hafðar fyrir rétti út
af þessum játningum, vegna
þess að þær miða að þvi að
ákvaröa, uns lik Geirfinns
finnst, að hann hafi verib drep-
inn I ógáti.
Orðrétt segir i frásögn af mál-
I inu: „Sögðu þau Siguröi Óttari
bilstjóra að aka niður að
athafnasvæði Dráttarbrautar-
innar i Keflavik, staðsetja bilinn
viö bryggjuna þar, slökkva ljós-
in og drepa á vélinni og biöa
þeirra þar”. Þessi fyrirmæli
voru gefin á dimmu kvöldi 19.
nóvember. Maður ókunnugur i
Keflavik á að stefna á ákvebinn
staö i einhverri dráttarbraut, en
hvergi er þess getiö að Siguröur
Óttar hafi áöur vitaö hvar
dráttarbrautin var. Nú getur
hver séö sjálfan sig sitjandi
uppi með svona fyrirmæli. Þaö
hlýtur aö þurfa nokkurn
kunnugleika á staðháttum til ab
fylgja fyrirmælunum eftir. Hafi
hins vegar einhver fyrri viö-
skipti átt sér stað I dráttar-
brautinni og flutningar þaban,
þá er náttúrulega vandalaust að
hlýðnast fyrrgreindum fyrir-
mælum.
Þetta er aðeins eitt atriði af
fleirum, sem kemur upp i hug-
ann viö fljótlegan yfirlestur
frétta af málinu. Má vera aö
ratvisin i dráttarbrautinni sé a'l-
gjört aukaatriöi, en hún bendir
til óvenjulegrar athyglisgáfu og
skarprar tilfinningar fyrir stað-
háttum. Aö hinu leytinu er mál-
inu lokiö. Játning liggur fyrir.
Martröðinni hefur veriö létt af
þjóðinni. Kannski erum viö ein-
hverju nær.
Svarthöfði