Vísir - 14.07.1978, Blaðsíða 2

1
Hvað gerir þú i sumar?
Börkur Grimsson. 13 ára: — Ég
labba um. Nei. ég er ekki i neinni
vinnu. Einhvertima i sumar ætla
ég að skreppa i veiöitiir.
Sissel Vatland. Noregi: — Ég
nota það til þessað ferðast um Is-
land og likar vel.
Hannes Rikharðsson, 15 ára: —
Ég er sendill. Ég vinn i allt sum-
ar. nema núna i næstu viku þá
ætla ég að taka mér 4 daga fri.
Árni Brynjar ólafsson, 13 ára frá
ísafirði: — Fyrst vann ég i rækju-
verksmiðju. siðan i búð og núna
ætla ég i sveitina.
Rós Hrtjnn Ogmundsdóttir, 12
ára: — Ég er i vLst og passa strák
sem er bara eins árs.
Föstudagur 14. júli 1978 VISIR
HbA ^Umsjón: Anders Hansen?^ J
HVAÐ KOSTAR AÐ
RtNNA FYRIR LAX?
Laxveiði er af mörgum talin
dýr iþrótt, og ekki nema á færi
auðkýfinga að stunda hana. Aö
minnsta kosti ekki i bestu veiði-
ám landsins. En er það eins
dýrt og margir halda að renna
fyrir lax I góöri á?
Til aö leita svara við þvi skul-
um við kanna hvað það kostar
að skreppa dag i þær ár sem
Stangaveiöifélag Reykjavikur
er með á leigu, en þess skal þó
getiö að margar ár munu vera
dýrari.
Elliðaárnar.
1 Elliðaánum er veiöitiminn
frá klukkan 7 á morgnana til 13,
og svo frá kl. 15 til 21, alla daga
vikunnar.
Verð á stöng fyrir hálfan dag i
Elliðaánum er 8800 krónur
sama hvort um árdegi eöa sið-
degi er að ræða, eða hvaða tima
sumarsins veitt er.
Leirvogsá.
1 Leirvogsá er sami veiðitimi
daglega og I Elliðaánum. Eins
og i Elliðaánum er leyfilegt agn
fluga og maðkur, og veiðileyfi
eru seld fyrir heilan dag i senn.
Veiðileyfin eru misdýr eftir
þvi hvenær sumarsins er veitt.
Ódýrast er það siðla sumars, i
september, þá kostar dagurinn
10 þúsund krónur. Dýrast er það
svo um miöjan júlimánuö, en þá
kostar 20 þúsund krónur aö
veiöa einn dag i ánni.
Grimsá
I Grimsá er leyfilegur veiði-
timi frá klukkan 7 til 13 og frá 16
til 22. Frá 24. ágúst breytist tim-
inn svo siðdegis, og er þá veitt
frá klukkan 15 til 21.
Veiðileyfi eru seld fyrir þrjá
daga i senn, frá hádegi til
hádegis, og búa veiðimenn I
veiðihúsi við ána.
Veiðileyfin eru misjafnlega
dýr, eftir þvi hvenær sumarsins
það er. 1 veiðihúsinu mega tveir
dvelja á hvert eitt veiðileyfi, en
ekki er heimilt að hafa þar börn.
I byrjun ágúst kostar dagurinn í
Grimsá 40 þúsund krónur fyrir
hverja stöng, en fer niður i 13
þúsund þegar þaö er ódýrast.
Fjöldi stanga er alltaf 10 á dag.
Norðurá.
Norðurá er skipt i fjögur
veiðisvæði, sem selt er i sér-
staklega, svæði I, II, III og IV. A
öllum svæðunum er leyfilegt
agn fluga og maökur. Veiðitimi
er frá 7 til 13 og frá 16 til 22. Verö
veiðileyfanna er nokkuö mis-
munandi, i Norðurá I kosta þau
frá 10 upp i 25 þúsund krónur
fyrir stöng á dag, i Norðurá II er
verðið frá 5 upp i 28 þúsund I
Noröur á n I er veröið frá 13 upp
i20þúsund, og á svæði IV erþaö
frá 6 upp i 10 þúsund á dag.
Siöar verður getið um verö
veiðileyfa i Flókadalsá I Haga-
nesvik, Kaldá, Fossá og Laxá I
Jökulsárhlið, Lagarfljótssvæð-
inu, Breið-dalsá, StóruLaxá i
Hreppum og Tungufljóti, en
S.V.F.R. er með allar þessar ár.
bá verður siðar getiö um hvað
veiðileyfin kosta i öörum ám og Mörgum finnst laxveiði vera dýrt sport, en liklega er þaö þess viröi,
hvernig aðbúnaður er þar fyrir a5 minnsta kosti þegar sá stóri er á!
veiðimenn.
—AH
KONA í OF VÍÐRI KÁPU
Reifi leggst alltaf að kindinni
eftir náttúrlegu máli, en
samkvæmt nýlegri sögu i Visi
eiga konur á sömu slóöum erfitt
með að fá á sig kápu f
kaupfélaginu, sem passar þeim
óg er ekki annaö tveggja of við
eða of þröng. Sögumaöur segist
jafnframt ekki vita hvort hann
eigi frekarað gráta eöa hlæja að
þessari uppákomu, sem henti
konu honum kunnuga.
Þótt vitaö mál sé, og sjáist
raunar á vaxtakostnaði á árs-
reikningum StS, að vaxtalaus
afurðaián eru hentug sem
rekstrarfé, breyta þau ekki ein
sér kaupfélögunum i fjársterkar
stofnanir. A sama tima og
fjármagnskostnaður fýrirtækja
almennt á ársgrundvelli er um
átta af hundraði, greiöir StS
ekki nema rúma tvo af hundraöi
í sama skyni. Samt mun StS
ekki telja sig ofsatt af aðstöð-
unni samanber þau viðbrögð
sem fylgt hafa i kjöifar
gagnrýni undanfarinna ára. 1
sjálfu sér hefur gagnrýnin ails
ekki beinst aö samvinnu-
starfsemi almennt, held-
ur að ákveðinni og
afmarkaðri þróun innan
hennar, sem meðal annars
hefur leitt til þess, samanber
söguna i Visi, að kona, sem á
stórar reikningslegar innstæður
í kaupfélagi getur ekki fengið
peninga út af reikningi sinum
fyrir kápu, heldur verður hún að
kaupa kápuna I kaupféiaginu út
á reikning sinn. En þá vildi svo
til I þessutilfeiii, að engin kápan
passaði. Hún gengur þvi I of
vfðri kápu um þessar mundir.
Þessir viðskiptahættir á siðari
hluta tuttugustu aidar ná
náttúrlega engri átt. Fyrst
konan á fjármuni inni f
kaupfélagi, ber henni réttur til
að fá þá greidda út i almennum
gjaldmiðli, þ.e. isienskum krón-
um. Nóg er nú samt, aö
innstæða hennar hefur að lik-
indum veriö fyrir afurðir, sem
hún lagði inn hjá kaupfélaginu
nokkrum mánuöum áður. Auk
þess nær ekki nokkurri átt, aö
fólk skuli þannig vera skyldað
tilað geyma einkafjármuni sina
innilokaða f verslunarfyrirtækj-
um, sem hreinlega geta fariö á
höfuðið með þeim afieiöingum,
að afrakstur margra ára strits
einstaklinga þurrkast út. Dæmi
eru þess, að kaupféiög hafi farið
á höfuðið með stofnlánadeildum
og öllu saman.
En menn skyldu samt varast
að ganga of harkalega að
kaupfélögunum og SIS, vegna
þess að samvinnufyrirtækin
halda uppi mikiisverðri þjón-
ustu og eru vinnuveitendur af
fyrstu gráöu, t.d. á Akureyri.
Gamia alda mótareglan um
innlegg og úttekt, þar sem
einstöku kaupféiag hefur leyft
sér alveg fram á siðustu áratugi
að gefa út eigin peningaseðla
( Djúpivogur), eða afhenda
mönnum úttektarreiti, eins og á
kreppuárunum, ætti að vera
gengin úr gildi fyrir löngu. Hér
er um gamlan og leiöan sið að
ræða, sem samvinnuhreyfingin
ætti að vera búin að losa sig við.
Og gagnrýni i þessa veru er ekki
sett fram af fjandskap, heldur
vegna þess, að framundan eru
einhverjir hættulegustu tfmar,
sem samvinnuhreyfingin hefur
upplifaö, þar sem allar
óleiðréttar áviröingar hennar
verða notaðar til hins ýtrasta til
aö ná yfirráöum yfir henni. Hér
er átt við nýleg stefnumið
Alþýðubandalagsins.
Konan, sem keypti viðu
kápuna, væri ekkert vandamál
eftir aö Alþýðubandalagið hefði
náð völdum innan kaupfélag-
anna. Jú, þeir Alþýðubanda-
lagsmenn mundu að sjálfsögðu
viöurkenna, að konan hefði
keypt of vlða kápu. En
bændastéttarlegur skilningur
hennar næði ekki langt, ef hún
gerði sér ekki grein fyrir þvi, að
kaupfélögin væru eign almenn-
ings og til þess aö svo mætti
verða þyrfti að leggja nokkuö á
sig i byrjun samanber
byrjunarþróun kommúnismans
I Rússlandi sfðustu sextiu árin)
Auk þess myndu þeir
Alþýðubandalagsmenn segja,
að alveg væri óþard aö slfra út
af viðri kápu. Lúðvfk formaður
hefur haldið þvi fram, að land-
búnaðinum væri borgiö ef fólk
borðaði meira. Og þaö er ljóst
að konunni I viðu kápunni væri
borgið, ef hún borðaði á sig
ofboölitla istru.
Svarthöfði
$ Hittumst i kaupfélaginu