Vísir - 14.07.1978, Blaðsíða 11

VISIR Föstudagur 14. júli 1978
Nokkur brögð munu
vera að því að hingað til
lands berist iðnaðarvörur
frá ýmsum heimshornum
á fölsuðum EFTA-
skírteinum og eru til
staðfest dæmi þess að
sögn Péturs Svein-
bjarnarsonar fram-
kvæmdastjóra Féiags ís-
lenskra iðnrekenda.
Pétur sagði i samtali við Visi i
gær að nú væri beðið eftir yfirliti
um fjölda þeirra tilfella sem
komið hefðu til kasta tollyfir-
valda en þau væru þó nokkur.
Erfitt væri hins vegar að giska á
hve mikið væri um það að vörur
bærust hingað til lands á föls-
uðum EFTA-skirteinum.
Brögð að fölskum
upprunavotforðum
Islenskur iðnaður keppir við vörur fró Asíu sem koma
hingað á EFTA- og EBE-skírteinum
Þau dæmi sem vitað er um
eru aðallega úr fataiðnaðinum
og hafa borist hingað til lands
vörur sem framleiddar hafa
verið i Pakistan, Indlandi, For-
Pétur Sveinbjarnarson
iðnrekenda.
framkvæmdastjóri Félags islenskra
mósu og Hong Kong svo dæmi
séu nefnd. Varan er þá fyrst
flutt til landa i Efnahagsbanda-
laginu eða Friverslunarbanda-
laginu og siðan hingað til lands.
Eru þá skirteini látin fylgja vör-
unni sem gefa til kynna að hún
sé framleidd innan EBE eða
EFTA. Með þeim hætti nýtur
varan tollfriðinda hér á landi en
auk þess er um að ræða mun
ódýrari varning en þann sem
framleiddur er i Evrópu.
Sagöi Pétur þetta vera mjög
bagalegt fyrir viðkvæman iönaö
eins og sá islenski er og gæti
mikil verðlækkun af þessum
sökum hreinlega riðið litlum
fyrirtækjum að fullu.
Pétur kvað engin lög vera hér
á landi sem kvæðu á um
upprunamerkingu innfluttrar
vöru og þvi væri ekki auövelt aö
átta sig á þvi hvenær væri um
fölsuð skjöl aö ræöa og hvenær
ekki. Þá væru engin viðurlög viö
þvi hér á landi aö flytja inn vöru
með þessum hætti en þess bæri
einnig að gæta að i mörgum til-
vikanna þyrfti innflytjandinn
alls ekki aö vita um hvernig að
málum væri staöið. Það eina
sem gerist ef upp kemst er þvi
að varan sem um ræðir i við-
komandi tilviki er færð i réttan
tollflokk.
Pétur Sveinbjarnarson kvaðst
vilja taka það fram að ekki væri
við islensk tollyfirvöld að sakast
i þessu efni en nauðsynlegt væri
að hafa nánar gætur á innflutn-
ingi af þessu tagi. Vitaö væri að
á kaupstefnum erlendis væri
jafnan boöið mikið af varningi á
EFTA-skirteinum án tillits til
þess hvort hann væri framleidd-
ur i EFTA- eöa EBE-rikjum.
Þessu þarf að breyta sagði Pét-
ur og við munum vinna að þvi að
fá þvi framgengt að betur sé að
málum staðið hvað þetta
varðar.
—AH
MOVEMEMI CERTIf ICMf.
~*~*EUR r
«í/ *<éy'a j -ivik
! VumttWíndkindoí'pBckoowl’i.
ctuí ;.
oaiváboáriá
'vi >(-x><e*r>) !•) ,,
„................c. ? 'í
. ... ..
.......é./ -C'..
FRAMSÓKN?
Aðeins einn kostur i
varnarmálunum
Hin reikuia stefna Fram-
“óknarflokksins I varnarmálum
h fur ekki haidið fyigi hans við,
eins og kannski einstaka menn
vonuðu.ófært er fyrir flokkinn að
haida áfram á sömu braut i þess-
um efnum, og þvi fyrr sem hann
ákveður að taka heilsteypta af-
stöðu þvi fyrr má búast við nokk-
urri von um að atkvæðaflóttinn
stöðvist. 1 rauninni á Fram-
sóknarflokkurinn aðeins einn kost
í þessu máli, og hann er sá að iýsa
þvi yfir að hann muni ekki vinna
að breytingum á þátttöku tsiands i
Nato, og liti svo á, að varnarliöið
eigi að vera hér. Jafnframt er
sjálfsagt og rétt að taka það
fram, aö verði þær breytingar al-
mennt á Vesturlöndum, að stór-
lega verði dregið úr varnarað-
gerðum, sé ljóst að island muni
einnig draga úr sinum varnaraö-
gerðum, en þetta þýöir raunar aö
flokkurinn lýsi yfir samstöðu
landsins og annarra Vesturlanda
i varnarmáium. Verði siðan tekin
upp regla um þjóðaratkvæði og
komi tíl þjóðaratkvæðagreiðslu
um varnarmálin, er auövitað
sjáifsagt að hlita þeim niður-
stöðum. Með slikum yfirlýsingum
mundi flokkurinn afla sér á ný
virðingar I þessum efnum, og
skapa það traust sem hann þarf
svo mjög á að halda um þessar
mundir.
Samvinnuhreyfing á
meðal fólksins
Samvinnustefnan er hluti af
stefnu Framsóknarfiokksins, og
hún hefur verið borin fram af
honum I bliðu og stéiðu allt frá þvl
að flokkurinn fór að hafa nokkur
áhrif i islenzkum stjórnmáium.
Samvinnustefnan er i eðii sfnu
róttæk, þótt hún kref jist þess ekki
að alit þjóðfélagið verði róttækt
hennar vegna. Kaupfélagaversl-
un, iönaður, innfiutningur og fisk-
vinnsia hafa verið helztu við-
fangsefnin. Þótt bent hafi verið á
leiðir til aukinna almannaaf-
skipta innan einstakra starfs-
greina samvinnuféiaga, hefur
þeim leiðum litt verið sinnt, en
meira lagt upp úr verzlun og við-
skiptum, sem eru, þótt þau séu
góðra gjalda verö, aöeins hluti
málsins. Róttækri samvinnu-
hreyfingu var alitaf ætlað að eiga
sinn sóknarvettvang úti á meðal
fólksins á fleiri sviðum en I af-
urðakaupum og hveiti og sykur-
sölu.
Mál hvers starfsmanns
Nú, þegar syrtír i álinn hjá
Framsókn virðist hún eiga þann
kost bestan aö beita sér fyrir
endurskipulagningu samvinnu-
hreyfingunnar samkvæmt gam-
alli hugsjón um almannahreyf-
ingu, þar sem hverju samvinnu-
fyrirtæki væri skipt I deildir,
Starfsmenn kvsu slðan stjórnir
deildanna og réðu framkvæmda-
stjóra. Hagur og rekstur hvers
fyrirtækis yröi þá mdl hvers
starfsmanns, enda auðveldur
leikur að láta hann fyigjast með
rekstrinum á fundum, þar sem
stjórn og f ram kvæmdast jóri
skýra gang mála. Einhver dæmi
mun vera þess, að þetta kerfi hafi
þegar verið tekiö upp innan sam-
vinnuhreyfingarinnar. En það
hefur farið hljóölega, alveg eins
og ágætir viðskiptajöfrar innan
SÍS telji málið ekki stórvægilegt.
Öflugt stjórnmálaafl til
frambúðar
En þegar þetta kerfi væri kom-
ið i gang i fjörstu hornum
hreyfingarinnar, og væri þvi
haldið virku eins og sjálfsögðu og
eölilegu fyrirkomulagi, mundi
ekkert samvinnufrvstihús, engin
sútun eða klæöaverksmiöja vera
án innri afskipta starfsfólks um
stjórnunarmálefni. Þannig væri
loku fyrir það skotið, að haröir
andstæðingar gætu vegið að
hrevfingunni fyrir það, aö henni
væri stjórnað úr fllabeinsturni,
þar sem örfáir aðilar tækju allar
ákvarðanir fyrir hönd imyndaðs
almennings.
Þetta þýddi I rauninni, að
Framsóknarflokkurinn yrði að
halda langt til vinstri i stefnumót-
un smni og draga verzlunarstjór-
ana i samvinnuhrevfingunni með
sér, áður en aörir koma til og
vikja þeim einum á eftir öörum úr
sessi. Með fyrrgreindri afstöðu i
varnarmálum losnaöi flokkurinn
við grautarganginn, sem gilt
hefur I þeim efnum. Og með
vinstri s'efnu sinni innan sam-
vinnuhreyfingarinnar vrði hann
til frambúöar þaö öflugt stjórn-
málaafl, að einn eða annar
flokkstittur fengi ekki hnerra við
að sjá hann.
Opin leið til vinstri
Eins og er höfðar Framsóknar-
flokkurinn til siminnkandi hóps
kjósenda. Stefnumiö hans eru fá
og almennt orðuð, og auk þess lít-
ið kynnt af þeim, sem telja sig
vera i forsvari fyrir flokkinn.
Akveðnar yfirlýsingar og aðgerð-
ir á vettvangi, þar sem flokknum
eru hægt heimatökin, mundu
breyta ásýnd hans i hugum al-
mennings. Eigi aftur á móti að
halda áfram þeirri venju að tala
þannig, aö hver maöur fái sitt lít-
ið af hverju viö sitt hæfi, þýðir
það að sextiu ára pólitlskt starf
verður brátt gleymskunni að
bráð meðan fimm eða sex þing-
menn tafsa um almenn atriði,
sem finna má i stefnuskrám ann-
arra flokka í iitt eða ekki breyttri
mynd. Sú hugmynd að milliflokk-
ur geti sjaldnast tekið af skariö
hefur ekki gefizt vel. Með tilstuðl-
an samvinnuhreyfingarinnar er
opin leið til vinstri í verki fyrir
Framsóknarflokkinn. IGÞ
EINAR AGÚSTSSON
Reikul stefna I varnarmálum,
sem mótast hefur meir af
fylgisótta en sannfæringu hefur
orðið flokknum dýr á sama tima
og Alþýðuflokkurinn hefur
hagnast á þvi að lýsa yfir
ákveðinni afstöðu með Nato.
HALLDÓR E. SIGURÐSSON
Þá hefur flumbrugangurinn i
landbúnaðarmálunum orðið
Framsóknarmönnum til lltils
vegsauka þau sjö ár samfelld,
sem hann hefur farið með stjórn
þeirra mála.
ÓLAFUR JÓHANNESSON
Nú þegar syrtir i álinn hjá
Framsókn virðist hún eiga þann
kost bestan að beita sér fyrir
endurskipulagningu samvinnu-
hreyfingarinnar samkvæmt
gamalli hugsjón um almanna-
hreyfingu.