Vísir - 02.08.1978, Blaðsíða 2

Miðvikudagur 2. ágúst 1978 VISIR
Vísir spyr
í Reykjavík
Ættar þii að fara eitthvaö um
verslunarmannahelgina?
Sverrr Diego, kennari: Já, svo
sannarlega. Þetta verður löng og
góð helgi hjá mér, þvi ég fer til
Spánar á föstudaginn og verb þar
i þrjár vikur.
Arsæll Baldvinsson, strætis-
vagnabilstjóri: Ég fer ekkert ilt á
land en verö aö vinna I bænum
alla helgina. Kannski maöur taki
verslunarmannahelgina út um
frihelgina og skreppi þá eitthvað.
Theodora Spano: Viö hjónin
ætlum aö bregba okkur austur i
SkaftafeU og vera þar I tjaldi um
helgina.
Svana Runólfsdóttir: Ég og Arn-
heiöur systir min förum kannski
til bróður okkar sem er i sveit
vestur á Baröaströnd. Viö
tjöldum bara bak viö httsiö.
Hrafnhildur Tómasdóttir, vinnur
f Búnaöarbankanum: Ég býst viö
að ég fari upp i Borgarfjörö og
njóti góöa veöursins þar. Ætli ég
gisti ekki i tjaldi.
//Hjá einstöku bændum
kann svo að fara að hey-
fengur verði aðeins helm-
ingur af því sem er i
meðalári."
MINNI HEYFENG
SPÁÐ UM ALLT LAND
„Það hefur sprottið
seint um allt land/ sér-
staklega vegna kulda í
júnímánuði. Heyfeng-
ur verður áð öllum lík-
indum minni en í
meðalári og ég gæti
giskað á svona 5—10%
undir meðallagi. Hjá
einstöku bændum kann
svo að fara að hey-
fengur verði aðeins
helmingur af því sem
er í meðalári." sagði
Halldór Pálsson bún-
aðarmá lastjóri við
Vísi.
Hann sagöi aö sláttur væri
sums staðar ekki hafinn og
þá einkum á hálendisbýlum
á Norður- og Vesturlandi.
Viöa væri kal I tttnum á
Norðurlandi og jafnvel einn-
ig á Suöur- og Suöaustur-
landi.
A Austurlandi heföi hey-
skapartiö veriö erfið i júli, en
þó hefbi þaö ekki komiö eins
aö sök þar sem viða hefði
verið litiö sprottið.
Tiöafar til heyskapar heföi
hins vegar verið hagstætt i
júlimánuöi bæöi á Suður- og
Vesturlandi.
„Þaö er erfitt aö segja til
um þaö hver heildartttkoman
veröur og þaö ræðst mikið
af þvi hvernig ágústmánuöur
veröur. Viða getur enn
sprottiö töluvert ef tið verður
góö. Verkunin hefur einnig
mikið aö segja. Otlitiö i dag
er hins vegar aö heyfengur
muni nær alls staðar veröa
minni en i meöalári. Gæðin
gætu hins vegar orðiö mikil
og raunar bendir margt til
þess."
—BA.
SKRALLAÐ FYRIR ÁHORFíNDUR
Þeir sem veiöa 1 Elliöaánum
vita ekki alltaf hvort þeir eru aö
skralla fyrir sjálfa sig eöa
áhorfendur. En þar hefur marg-
ur veiöimaöurinn oröiö svo ör-
vinglaöur undir augum og leiö-
beiningum gesta, aö hann hefur
snúiö sér til iöglegra yfirvalda
og beöiö aö þeir yröu f jarlægöir,
sem ku ekki vera hægt af þvl al-
mannavegir liggja þarna um
land, sem er auk þess i eigu
borgarinnarog öllum frjálst. Ntt
viröist sem áhorfendaskarinn
hafi skipt sér og eitthvaö af hon-
um sé fariö aö standa á brúnni
yfir Hrútafjaröará viö aö horfa
á Sveirri Hermannsson, alþing-
ismann, draga stórfiska.
Sverrir Hermannsson er
manna frásagnarbestur og
snillingur á myndasmiöar orös-
ins, og hefur nú um áraskeiö
veitt i þjóöbraut, þar sem
Strandasýsla endar og Hún-
vetningar taka viö, og gleöur
auk þess margt mannshjartaö i
nágrenninu meö tali sfnu. Ný-
lega geröist þaö klukkan tfu
mlnútur yfir tiu mánudaginn 24.
júliaö hrygna æddi á flugu nr. 8
hjá honum þar sem hann stóö I
grandaleysi hjá brttnni yfir
Hrútaf jaröará rétt noröan skála
kaupfélagsins, þar sem sama
Ijóshæröa stúlkan hefur afgreitt
I fjögur ár og satt augu manna,
sem hafa veriö meö leiöinlegar
kerlingar sinar á ferö undir þvl
yfirskyniaö þeir væru aö skoöa
íandiö.
Um þaö leyti sem Sverrir festi
I hrygnunni undir brúnni átti
Magntts i Staöarskála leiö fram-
hjá á tíu tonna trukk sinum á
leiö i Borgarnes eöa til Reykja-
vikur. Þaö skiptir ekki máli.
Magntts heyröi aö þaö skrallaöi
ógurlega hjá þingmanninum
undir brúnni, en lét þaö ekki
hefja för sina. Aftur á móti
runnu aörir á skralliö hjá þing-
manninum (skrall i veiöihjóli
þegar laxinn tekur ttt af færinu),
og stóö þennan dag allan hálf-
gildings héraösmót á brttnni
meö myndatökum og kvik-
myndunum og ööru sem heyrir
til slikum mannfagnaöi. Sverrir
segir svo sjálfur frá i Morgun-
blaöinu s.l. sunnudag, aö þaö
hafi tekiö hann fimm tfma og
tuttugu og eina mintttu aö landa
hrygnunni, sem var fímmtán
pund, en hefur eflaust veriö
átján pund, þegar hann festi I
henni, enda er ekki nema eöli-
legt aö fiskur renni i svo lang-
varandi átökum.
Þaö var sagt um Emiliano
Zapata (á hann minnst til aö
koma setu aö i Vísi), eftir aö
hann haföi veriö svikinn og
myrtur, aö andihans hefði þeyst
á hvitum hesti um fjallendi
heimabyggöar hans, Morelos til
aö veita undirokuðum sam-
sveitungum vonina. Eins er þaö
meö okkur laxveiöimenn, aö viö
viljum helstaö Sverrir sé enn aö
fást viö hrygnuna undir brúnni
yfir Hrtttafjaröará, enda skilst
manni á grein veiöimannsins,
aö flugan hafi verið I tálknum
hennar.svoenginhætta var á aö
missa hana þótt svo óliklega
heföi viljað til að Sverrir heföi
dregiö hana á land eins og
þorsk, m.a. vegna þess aö ekki
voru nema fjögur stig á Celsius
undir brúnni, þar sem hann
norpaði viö aö skralla fyrir
áhorfendur.
Nema hvaö. Ntt hefur
Magnús I Staöarskála lokiö er-
indum sfnum sunnan'heiðar og
er snttinn heimleiöis slödegis.
Hann stansar i Hreöavatns-
skála og hittir þar aö máli
Sverri Ilermannsson, sem seg-
ist vera hættur aö skralla und-
ir brúnni og er meö fimmtán
punda hrygnu i skottinu á bfln-
um, sem sagt hrygnuna sem
magagleypti næstum þvf flug-
una og tók á sjötta tfma aö
ianda.
Viö laxveiöimenn erum eöli-
lega hressir yfir svona sögum.
Veiöitíminn er I hámarki og
,,hver bær á sina sögu” eins og
þar stendur. En viö lestur frá-
sagnar Sverris af viöureigninni
viö fimmtán punda hrygnuna I
Hrtttaf jarðará vaknar þörfin
fyrir viðurkenningu. Menn fá
bikar fyrir flugulax og bikar
fyrir hitt og þetta. Ætli sé ekki
kominn tlmi til aö veita bikar
fyrir bestu laxveiöisögu sum-
arsins. Og kandidatinn er þegar
fyrir hendi. Þaö veröur ekki
sögö betri Iaxveiðisaga á þessu
sumri.
Svarthöföi.