Morgunblaðið - 19.07.2001, Page 44

MINNINGAR
44 FIMMTUDAGUR 19. JÚLÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Þóra Ólafsdóttirfæddist 7. júlí
1923. Hún lést á
Landspítalanum við
Hringbraut að
morgni 15. júlí síð-
astliðins. Foreldrar
hennar voru Ólafur
Kristinn Jónsson, f.
1897, d. 1971, og
Þóra Ingólfsdóttir,
f. 1897, d. 1923.
Fósturforeldrar
voru hjónin Gróa
Pétursdóttir, f. 9.8.
1892, d. 24.6. 1973,
og Nikulás Kristinn
Jónsson, f. 10.11. 1895, d. 4.10.
1971. Bræður Þóru voru Pétur
Oddbergur, f. 6.7. 1921, d. 23.9.
1998, Jón Ólafur, f. 21.5. 1925,
d. 19.5. 1975, og
Örnólfur, f. 16.4.
1929, d. 18.11.
1986.
Þóra giftist Hall-
dóri Þórhallssyni
1949, þau skildu.
Þau áttu einn son,
Þórhall, f. 26.10.
1952. Eiginkona
hans er Susanne
Halldórsson. Dóttir
þeirra Heidi Margr-
ét, f. 1980, d. 1998.
Sambýlismaður
Þóru hin síðari ár
er Gunnar Helga-
son, f. 30.9. 1922.
Útför Þóru fer fram frá Graf-
arvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Þóra Ólafsdóttir föðursystir mín er
látin 78 ára að aldri. Tóta frænka var í
raun bróðurdóttir afa míns Nikulásar
Kr. Jónssonar en var tekin í fóstur af
þeim hjónum Gróu Pétursdóttur og
Nikulási aðeins nokkra daga gömul.
Móðir Tótu lést af barnsförum og
sagan segir að amma Gróa hafi komið
niður á höfn með hvítvoðunginn í
fanginu þegar afi var að fara í sjóferð
og spurt hann hvort þau ættu ekki að
taka barnið að sér. Tóta hefur alltaf
verið partur af fjölskyldunni og ólst
upp sem eina systirin á heimilinu á
Öldugötu 24 í hópi þriggja bræðra. Í
æsku var hún sú sem hægt var að
punta, senda í ballett og einnig var
hún með eindæmum músíkölsk spil-
aði bæði á píanó og harmonikku. Á
heimilinu bjó einnig systir ömmu
Gróu, Guðlaug sem var aldrei kölluð
annað en Lauga frænka. Það kom sér
oft vel að hafa tvær konur á heim-
ilinu, þar sem amma var alltaf á ferð
og flugi á fundum bæði í pólitíkinni og
að sinna öðrum félagsmálum. Segja
má að Lauga hafi verið önnur móðir
fyrir börnin og einnig önnur amma
fyrir okkur barnabörnin. Þær tengd-
ust sterkum böndum Tóta frænka og
Lauga og gegnum tíðina var mikill
samgangur á milli þeirra. Síðar þegar
Lauga fór á hjúkrunarheimilið Skjól
þá var nokkuð öruggt að Tóta væri
hjá Laugu þegar við hin í fjölkyldunni
heimsóttu hana. Það var alltaf jafn
gaman í þeim heimsóknum því þær
voru með eindæmum hressar og
skemmtilegar. Þær voru báðar mikl-
ar hannyrðakonur og saumaði Tóta
fagurlega krosssaum í púða, á stóla
og bekki. Það er einnig mjög ljóslif-
andi í huganum að koma í heimsókn á
Öldugötuna þar sem Tóta sat oft inní
stofu með staflana af nælonsokkum í
kringum sig. Þarna var hún að gera
við lykkjuföll fyrir vinkonur og að
viðgerð lokinni var sokkurinn sem
nýr. Tóta vann í fjöldamörg ár í Út-
vegsbankanum allt til starfsloka, þar
eignaðist hún marga vini og góða
vinnufélaga sem hún talaði um af hlý-
hug. Hún giftist Halldóri Þórhalls-
syni árið 1952 og átti með honum
einkabarn sitt Þórhall en þau Halldór
slitu samvistum. Þórhallur fór í fram-
haldsnám til Ameríku eftir stúdents-
próf og hefur hefur hann búið þar síð-
an ásamt eiginkonunni Sue. Þau
eignuðust eina dóttur Heidi Margréti
og fór Tóta oft í heimsókn til þeirra
og var hún mjög stolt af þeim og eign-
aðist margar góðar minningar um
eina barnabarnið sitt. En Heidi lenti í
hörmulegu umferðaslysi og lést að-
eins 18 ára gömul ný útskrifuð úr
menntaskóla. Það var mikil gæfa fyr-
ir Tótu og Gunnar Helgason að kynn-
ast fyrir nokkrum árum síðan. Þau
áttu mörg góð ár saman og þegar
Tóta veiktist fyrir tæpum tveimur ár-
um síðan hefur Gunnar heimsótt
hana daglega á sjúkrabeðið. Elsku
Þórhallur, Sue, Gunnar og aðrir ást-
vinir, við fjölskyldan vottum ykkur
okkar dýpstu samúð. Lífið heldur
áfram og minningin um Tótu kemur
ávallt til með að fylgja okkur. Blessuð
sé minning Þóru Ólafsdóttur.
Gróa Þóra Pétursdóttir.
Elsku Tóta frænka.
Með þessum orðum vil ég þakka
þér samfylgdina gegnum árin. Þú
varst stór þáttur í lífi mínu frá því ég
fæddist. Þegar ég var lítil bjuggum
við öll saman á Öldugötunni hjá
ömmu og afa, og þaðan eru margar
góðar minningar. Seinna þegar þú
varst á Gullfossi, spenningurinn við
að taka á móti þér, alltaf fékk maður
eitthvað gott. Og þegar þú og Steinar
voruð á ferðalagi um Vestfirði þá
komstu og bjargaðir mér úr sveitinni
sem mér leiddist svo í. Í veislum varst
þú hrókur alls fagnaðar þegar þú
dróst fram harmonikkuna og spilaðir.
Á jólunum spilaðir þú á píanóið og all-
ir sungu með. Ég gæti haldið enda-
laust áfram því þú ert skemmtileg-
asta frænka sem hægt er að eiga.
Guð geymi þig Tóta mín. Þín bróð-
urdóttir
Guðlaug.
Elsku Tóta frænka, okkur systurn-
ar langar til að skrifa nokkrar línur
og þakka þér fyrir allar góðu stund-
irnar sem við höfum átt með þér. Við
áttum heima í sama húsi og amma og
afi og Lauga og Döddi, og stundum
bjóst þú þar líka með Þórhalli sem er
einkasonur þinn. En það var nú ekki
hægt að segja að það væri lognmolla í
kringum þig. Þú varst alltaf hrókur
alls fagnaðar þegar þú tókst upp
nikkuna eða settist við píanóið, ég
man að okkur fannst toppurinn þegar
það var eitthvert nýtt vinsælt lag, þá
þurftum við ekki annað en að byrja á
því, þú gast alltaf klárað lagið, og þú
hafðir alltaf gaman af að spila Eyja-
lögin, að ógleymdum jólalögunum.
Við munum líka eftir því þegar þú
sagðir okkur frá því þegar afi Nikulás
gaf þér harmonikkuna, þú sagðir að
hann hefði verið svo stoltur af því
hvað þú stóðst þig vel í skóla, og
skyldir verða stúdent. Þú varst vin-
mörg og hélst alltaf góðu sambandi
við þína gömlu skólafélaga. Elsku
Tóta, það er svo sárt að þú skulir vera
farin frá okkur, en mikið höldum við
að þú sért hvíldinni fegin, það var
ekki í þínum anda að vera bundin við
hjólastól og þiggja alla aðstoð. Svo
vitum við að vel var tekið á móti þér
af stórum hópi ættingja. Við þökkum
öllu því góða fólki sem hefur hugsað
um þig síðastliðið eitt og hálft ár.
Hver minning dýrmæt perla að liðnum lífsins
degi,
hin ljúfu og góðu kynni af alhug þakka hér.
Þinn kærleikur í verki var gjöf, sem gleymist
eigi,
og gæfa var það öllum, er fengu að kynnast
þér.
(Ingibj. Sig.)
Við erum þakklátar fyrir stundirn-
ar sem við áttum með þér, og munum
varðveita minninguna um þig í hjarta
okkar.
Elsku Þórhallur, Sue og Gunnar,
megi Guð varðveita ykkur og styrkja.
Agnes og Gróa Jónsdætur.
Þóra Ólafsdóttir, eða Tóta eins og
hún var alltaf kölluð, fæddist 7. júlí
1923, og var því rétt orðin 78 ára þeg-
ar hún lést. Móðir hennar lést við
fæðingu hennar og var hún þá tekin í
fóstur til föðurbróður síns, Nikulásar
Jónssonar skipstjóra, og konu hans
Gróu Pétursdóttur, sem var móður-
systir mín. Þar fékk hún gott uppeldi
og naut sín vel.
Við Tóta vorum bestu vinkonur,
svo að segja frá því við vorum í vagni,
en ég var þremur mánuðum yngri en
hún. Fljótt komu ýmsir hæfileikar
Tótu í ljós, hún var bráðmúsíkölsk og
létt í spori. Mér er minnisstætt þegar
Gróa frænka var að fara með hana á
hina og þessa staði, þar sem hún átti
að sýna ballett eða dans og það gerði
hún með sóma. Þegar við urðum eldri
vorum við óaðskiljanlegar og oftar en
ÞÓRA
ÓLAFSDÓTTIR
Sími 562 0200
Erfisdrykkjur
við Nýbýlaveg, Kópavogi
-   

 
 
 
 

, 
 
 

75
7 476
7



? @

5  

   

      2 
 

3   . .$
&
     

 


  '

4 
0 2
 

   "%9 !!'
 % ! ""
 5 && !!'
"%9  !!'
$ *5 && ! ""

#   !!'
%!!%&  ! ""

5&  ! ""
2< . !!'

# ! ""
 5 !'
'   *
( )' )


76 +(8  -

9 ? &A

  & !! 

<  


   1
   
 56 * 

+   
   ($!"! ""
' !" % *
( )
 

  

  
 
 

5 
8 -

5% >  :@

 

  


 
 
  

   %
0%" $  "%9 ! ""

 $! 5 &" !'
5" ! ""

5 &"
95 &" !'
5 !  & ""

"%  2 ! ""
& ) )'%!!'

   '     *



  '7  

) .


B " C

   

         

 

3  
 . .$
) > &&5 && !!'
%5 && !!'

 5%& !' *
( )  

  
 
 

76
7
7 (7 -

5  !"

%/ 

9"&>%#&!9 '  "D@

 2 
 * 

+   
 + &%# !!'
& # ! ""

4!"9  *# !!'

   '      *
( ) '7    

    

   

7 76 -

92' %&&

! !""&>%#&!959% @@ %&'!!

   


        

   % $$
4   
 
   *   

*
   


 

'
 2  

+$! ""


"%   '   *
( ) 
  

    
 
   

 .70E7 -

? &! "=F

4 G '

 


8  "
  7   "%  !& ""


"%   '   *
9  ) 


 



 

774 (


4&/ !%&=:

  

      /
 0
2
' 
!"
  ,*,  
#

 

&"  7
   
  :     *       

  /
 0

)9 5  & !!'

5  & 5%&)9 !!'
5 G  # ! ""*