Morgunblaðið - 11.09.2001, Blaðsíða 42

Morgunblaðið - 11.09.2001, Blaðsíða 42
MINNINGAR 42 ÞRIÐJUDAGUR 11. SEPTEMBER 2001 MORGUNBLAÐIÐ ✝ FriðþjófurBjörnsson fædd- ist í Reykjavík 1. september 1920. Hann lést á líknar- deild Landspítalans í Kópavogi 31. ágúst síðastliðinn. Foreldr- ar Friðþjófs voru hjónin Björn Guð- mundsson og Evlalía Ólafsdóttir, til heim- ilis á Njálsgötu 56 hér í borg, þau eign- uðust sex börn: Sig- urbjörn, Bryndísi, Ingibjörgu, Ólöfu Jónu, Friðþjóf og Þórunni. Af þessum systkinahópi er Ólöf Jóna ein eftir á lífi. Friðþjófur kvæntist 16. desem- ber 1944 Ingibjörgu Jónu Marels- dóttur, f. 29. ágúst 1925, d. 8. nóv- ember 1994. Þau bjuggu lengst af í Hrafnhildi, Selmu og Guðfinnu Björgu; Sverrir, f. 30. maí 1950, kvæntur Elísabetu Ingvarsdóttur, f. 23. feb. 1951, synir þeirra eru Ingvar, Friðþjófur Ingi og Sverrir Þór, en Friðþjófur Ingi lést 1984, aðeins 9 ára gamall. Langafabörn- in eru orðin tólf. Friðþjófur gekk í barnaskóla í Miðbæjarskólanum og síðan í Austurbæjarskólanum, er hann hóf göngu sína árið 1930. Síðan var hann í Verzlunarskólanum í tvö ár. Að námi loknu, á stríðsár- unum, keyrði hann og hafði rekst- ur á vörubílum á flugvöllunum í Kaldaðarnesi og Reykjavík. Vann hann eftir það við ýmis störf varð- andi málmsmíði o.þ.h. þar til hann réðst til Vegagerðar ríkisins árið 1951, og vann þar samfleytt í 42 ár. Fyrst á vinnuvélum og síðan á varahlutalager og skrifstofu sem deildarstjóri yfir rekstri véla þar til hann lét af störfum vegna ald- urs. Útför Friðþjófs fer fram frá Grensáskirkju í dag og hefst at- höfnin klukkan 15. Heiðargerði 112 í Reykjavík. Ingibjörg var dóttir hjónanna Marels O. Þórarins- sonar og Sigríðar Þ. Gunnarsdóttur frá Eyrarbakka. Börn Friðþjófs og Ingi- bjargar eru fimm: Sig- ríður, f. 17. jan. 1943, gift Viðari Óskars- syni, f. 22. ágúst 1940, og eiga þau tvö börn, Þóri og Bryndísi; Kristjana Evlalía, f. 20. jan. 1945, gift Ing- ólfi Árnasyni, f. 7. jan. 1942, og eiga þau tvær dætur, Ingibjörgu Bryndísi og Hlín; Gunnar Marel, f. 31. maí 1947, son- ur hans er Sigurður Már; Björn, f. 19. ágúst 1948, kvæntur Aldísi Dröfn Elíasdóttur, f. 8. jan. 1947, þau eiga fjórar dætur, Birnu Gyðu, Fallinn er frá tengdafaðir okkar Friðþjófur Björnsson eftir langa baráttu við erfiðan sjúkdóm, en hann lést á líknardeild Landspítal- ans í Kópavogi hinn 31. ágúst, ein- um degi fyrir 81 árs afmælið sitt. Kynni okkar við Ingibjörgu og Friðþjóf hófust 1960, er við kynnt- umst dætrum þeirra Sigríði og Kristjönu og urðum fljótlega heimagangar hjá þeim að Heiðar- gerði 112. Í Heiðargerðinu var oft líf og fjör og glatt á hjalla, tekist var á um pólitík og íþróttir daginn út og dag- inn inn og var Friðþjófur mjög fylginn sér, og náði sínu fram í flest- um tilvikum. Hann var söngelskur maður og unni góðri tónlist, söng og lék á píanó fyrir sig og sína. Til heimilis þar var einnig eldri bróðir Ingibjargar, Guðfinnur, sem var sjómaður en hann drukknaði 1963. Friðþjófur var Framari af líf og sál, hann var trúr sínu félagi og fylgdist með gengi þeirra á vellin- um allt til hinsta dags. Okkur er minnisstætt hve hann var góður í ensku, því eins og kenn- arinn hans í Verslunarskólanum hafði á orði, „ég get ekki kennt þér meira, þú ert orðinn jafngóður og ég.“ Friðþjófur var laghentur mað- ur. Hann vann ýmis störf, meðal annars við málmsmíðar, sem krana- maður við höfnina og síðast sem fulltrúi á véladeild hjá Vegagerð ríkisins. Ferðaðist hann um land allt og erlendis vegna vinnu sinnar. Oft var vinnudagurinn langur, ef vantaði varahluti eða tæki til fram- kvæmda og senda þurfti um langan veg við aðrar aðstæður en við þekkjum í dag. Friðþjófur var fjölskyldurækinn maður og hugsaði vel um sína, ef eitthvað bjátaði á var hann reiðubú- inn til að koma og hjálpa, gera við bíla, dytta að húsum eða gefa börn- um og barnabörnum vítamín og ávexti og aðra hollustuvöru til að halda góðri heilsu en hann mat það mikils að stunda hollt og gott líferni og stundaði hann sund í hádeginu í fjöldamörg ár. Við svilarnir viljum þakka þér, vinur, fyrir góða vináttu og tryggð. Ingólfur og Viðar. Fölnar rós og bliknar blað á birkigreinum, húmar eins og haustar að í hjartans leynum. (K.J.) Mig langar með nokkrum orðum að minnast Friðþjófs Björnssonar sem lést á líknardeild Landspítal- ans 31. ágúst sl. Ég er svo lánsöm að hafa verið tengdadóttir hans í 30 ár. Margar ljúfar stundir áttum við fjölskyldan í gegnum árin með þeim Friðþjófi og Ingibjörgu, og ógleym- anleg eru áramótin sem við héldum alltaf saman undanfarin tuttugu ár. Friðþjófur var afskaplega hjálp- samur og bóngóður og minnisstæð- ur er mér veturinn sem Sverrir var á Laugarvatni við nám, árið sem við giftum okkur. Strætisvagnaferðir í Breiðholtið voru stopular en þá kom Friðþjófur í hverju einasta hádegi allan veturinn og keyrði mig í vinn- una og Ingvar í pössun. Það verður seint þakkað til fulls. Sérstaklega vil ég þakka fyrir þann styrk sem Friðþjófur og Ingibjörg veittu okk- ur við fráfall okkar elskulega sonar Friðþjófs Inga, en hann bar nöfn þeirra beggja, sem lést af slysförum 9 ára gamall. Það er mér ómetan- legt. Friðþjófur hafði mjög létta lund og alltaf var stutt í húmorinn, þótt undir það síðasta hafi oft verið erfitt hjá honum. Það lýsir honum vel eins og Sverrir Þór sagði að nokkrum dögum fyrir andlátið hefði afi Fiffó kvatt þá bræður „með ho- nor og bros á vör“. Nú er lífshlaup Friðþjófs tengda- föður míns á enda og eftir stöndum við með minningu um yndislegan mann sem gerði líf manns auðugra, fyrir það þakka ég. Elísabet. Einstakur er oft notað til að lýsa fallegu blómi, fallegu sólarlagi, hlýju faðmlagi, góðum sumardegi og stórmennum og einstakur er orðið sem lýsir honum afa mínum best, því hann var einstakur. Hann kenndi mér svo margt um lífið og tilveruna, og hvernig taka skal líf- inu með æðruleysi. Hann var visku- brunnur sem aldrei tæmdist og ef vantaði svör við einhverju var alltaf hægt að hringja í hann og hann kom með réttu svörin. Hann vildi fylgj- ast með því sem verið var að gera, hvort allir væru frískir og hringdi eða kom til að fá fréttir. Þegar við komum í heimsókn var farið beina leið í eldhúsið til að fá kaffi og brauð, og svo lumaði hann alltaf á einhverju góðgæti. Yfir kaffibollan- um sátum við og spjölluðum um heima og geima, um lífið og til- veruna, um langafabörnin og um ferðir bæði innanlands og utan því hann hafði ferðast mikið og lesið sér til um það markverðasta á hverjum stað. Kaffibollarnir verða ekki fleiri að sinni en við eigum örugglega eft- ir að spjalla meira saman seinna. Elsku afi minn, ég kveð þig að sinni og bið Guð að geyma þig. Ingibjörg (Íbí). Mig langar til að kveðja hann afa Grós sem er sofnaður svefninum langa. Ég er þess fullviss að hann fær hlýjar móttökur af ömmu Grós, með hlýja brosið sitt. Afi Grós var mjög umhyggjusamur, góðhjartað- ur og glaðvær. Alltaf hafði hann meira en nóg að gera en var þó allt- af tilbúinn að rétta hjálparhönd og gefa góð ráð um það sem betur mátti fara. Hann fylgdist vel með hvernig hlutirnir gengu og hvort allir væru ekki fullfrískir. Hann mundi alla afmælisdaga, vissi upp á hár hve gamalt afmæl- isbarnið var og hringdi eða kom. Þótt hann ætti við erfið veikindi að stríða lét hann aldrei á því bera og var ætíð brosandi og glaður. Ég veit að honum líður vel þarna uppi og mun áfram fylgjast með mér og Ingólfi. Ég þakka þau ár sem ég átti, þá auðnu að hafa þig hér. Og það er svo margs að minnast, svo margt sem um hug minn fer. Þó þú sért horfin úr heimi, ég hitti þig ekki um hríð. Þín minning er ljós sem lifir og lýsir um ókomna tíð. (Þórunn Sig.) Elsku afi minn, ég mun ætíð vera þér þakklát fyrir hversu vel þú studdir mig í veikindum mínum. Sjáumst síðar. Hlín. Í dag kveðjum við elskulegan afa okkar, afa Grós, eins og við barna- börnin kölluðum hann. Við kveðjum hann með söknuð í hjarta en sú von að hann sé nú kominn til ömmu hug- hreystir okkur allar. Elsku afi, nú er hetjulegri bar- áttu þinni við erfiðan sjúkdóm lokið. Sjálfsbjargarviðleitnin og dugnað- urinn snerti okkur allar djúpt. Jafn- vel erfiðustu dagana þegar þú varst kvalinn var aldrei langt í húmorinn. Við munum alltaf taka þig til fyr- irmyndar þegar eitthvað bjátar á, svo hugrakkur varstu. Síðustu daga höfum við yljað okk- ur við þær ófáu minningar sem við eigum um þig. Við gleymum aldrei stundunum sem við áttum á okkar yngri árum í Heiðargerðinu. Þar sögðuð þið amma okkur alls kyns sögur og skófuð rófur handa okkur á meðan. „Krúskunni“ gleymum við heldur aldrei. Á uppvaxtarárunum fannst okkur þú alvitur og leituðum oft til þín með spurningar og ýmsar hugrenningar sem þú gast alltaf hjálpað okkur með. Við erum þér af- skaplega þakklátar fyrir það hvað þú fylgdist vel með öllu sem við vor- um að gera, og eftir að langafabörn- in bættust við fjölskylduna fylgdist þú líka vel með þeim. Takk fyrir að muna alltaf eftir af- mælisdögunum og öllum merkis- dögum í lífi okkar. Takk fyrir öll að- fangadagskvöldin sem við eyddum saman. Það var svo hátíðlegt og gaman að fara með þér í Langholts- kirkju og syngja með þér jólasálm- ana. Þín verður sárt saknað um jól- in. Við þökkum fyrir að hafa fengið að kynnast þér, læra af þér og njóta samvista við þig. Þú ert meira en afi í okkar augum, eins og stendur á korti sem við gáfum þér í afmæl- isgjöf í fyrra: „Guð getur ekki verið alls staðar. Þess vegna skapaði hann afa!“ Megi Guð og englar vaka yfir þér, elsku hjartans afi Grós. Svíf þú nú til sælli landa, sál þín lifi Guði hjá. Laus frá sjúkdóms sára vanda, sælla líf þér veitist þá. Mildir geislar morgunroðans, minna á þig afi minn. FRIÐÞJÓFUR BJÖRNSSON =   4    #   4   9 ,    E++* M* +,  3%"! - 6 !%!  #  # # -     -   ("!BH8!"H #$% $ %2%2 & )$  # - 7">?>="62@ +:!3%"! 3"!%%  % !KNJ #!JJK=/>& 7+   ,      ,         @   ((+ 1   O 2P 1 3#: !0I  B6 #   +    A, +  #    '<  '))* "(!"$% D3%; ! !1 %$%  B5 $ -23!  1 !!%%! !%$% @$ !%% !D3%$% H$23 @3 D3%$% $B %B %B5 %&          + M;++   + !G3 ! 3"H!# #K  #   +     "    +   4 +  ''  '))* ("- %2 .23!  @$ !%%D3%$% %2 .@$ !%$% D3%(" @$ !%$% @$ B   "!@$ !%$% $%%! %2 .$%& =  4      9   - # ! #   -  ,      ! ,    ;++(+   7%!I & 6   4   #   ,   +- !       ,      # ,  -%H!"2  -%23!    !3#$% !%%  23!  ;!%% (  (!"$%  %%* #!  23!  ) * #;!%%23! &   ,  ,         + DE DE+  )!-5 /< #   +       +   B+ #    ')  '))* 5 # +         6      +-  ! 7%D3%23!  5 %@$ ! $% %%!B5 ! B5 %23!  @$ !  5 %$% *  .!  23!  @   5 %23!   %!! $% $!%B5 %&
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.