Morgunblaðið - 30.12.2001, Blaðsíða 39

FRÉTTIR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 30. DESEMBER 2001 39
Óskum viðskiptavinum okkar
og landsmönnum öllum farsældar
á nýju ári. Þökkum viðskiptin
á liðnum árum.
Starfsfólk Eignamiðlunarinnar.
eru

Hreinsivörur

Andlitsvörur

Unglingavörur

Líkamsvörur
Óskum ykkur
öllum gleðilegs
nýs árs með
von um að
þetta nýja ár
megi vera ár
nýrra tækifæra
fyrir alla
landsmenn.
Noëlle og Karin Herzog
RAÐGREIÐSLUR
Áramótaútsala
Í dag,
sunnudaginn 30. desember kl. 13-19
Allt að 40% afsláttur ef greitt er með korti
5% aukaafsláttur m.v. staðgreiðslu
Sími 861 4883
á handhnýttum, austurlenskum gæðateppum
á Grand Hótel, Reykjavík,
Verðdæmi Stærð Verð áður Nú staðgr.
Pakistönsk 60X90 cm 9.800 6.800
Pakistönsk ca 90x150 cm 29.800 18.700
Rauður Afghan ca 200X260 cm 90.000 64.100
og margar fleiri gerðir
www.valholl.is
Upplýsingar veitir
Magnús Gunnarsson
í dag og á morgun í
s. 899 9271
Fjárfestar - þurfið þið að
fjárfesta fyrir áramót?
Erum með mjög vandaðar og góðar eignir, vel staðsettar.
Allt að 10 ára leigusamningar með traustum leigutökum.
Á eftirfarandi verði: 15, 30, 50, 100 milljónir.
Gleðilegt ár!
hópsins, Tony, sem var brunaliðsmað-
ur frá Brooklyn, spurði hvort ég væri
á leiðinni á svæðið og ég jánkaði því.
Spurði hann þá hvort ég vildi ekki
slást í hópinn með þeim, sem ég og
gerði,“ segir Gunnlaugur.
Hópurinn sem Gunnlaugur til-
heyrði var undir stjórn brunaliðs
New York borgar og voru þeir komn-
ir niður á Ground Zero um hádegið á
föstudaginn. Biðu þeir þar til George
W. Bush, forseti Bandaríkjanna, færi
af svæðinu en á meðan lá björgunar-
starfið að mestu leyti niðri.
„Þegar okkur var hleypt inn á
svæðið leit það út eins og atóm-
sprengja hafði sprungið þarna. Algjör
eyðilegging blasti við, snúnir málm-
bitar lágu eins og hráviði út um allt og
grindur turnanna stóðu upp úr eins
og dómkirkjur. Brunaliðs- og lög-
reglumenn klifruðu út um allt í rúst-
unum og langar raðir manna teygðu
sig yfir hóla og dali eyðileggingarinn-
ar. Leitarhundar þefuðu eftir fólki
sem gæti verið á lífi undir rústunum
og fyrir ofan blakti bandaríski fáninn
hvert sem litið var,“ lýsir Gunnlaugur
og segir að reykur og geysileg nálykt
hafi legið yfir öllu svæðinu. „Ég gerði
mér ekki grein fyrir því fyrr en
nokkrum dögum síðar að í rykinu sem
lá yfir öllu voru líkamsleifar fólksins
sem dó. Fall turnanna, sem voru yfir
hundrað hæðir, myndaði svo mikinn
hita og þrýsting að allt innan þeirra
fuðraði upp og er það ástæðan þess að
líkamsleifar svo fárra hafa fundist,“
segir Gunnlaugur.
„Strax og við komum á Ground
Zero var okkur skipað í svokallað
„bucket brigade“ þar sem langar rað-
ir brunaliðs- og lögreglumanna hand-
lönguðu fötur sín á milli. Fullar fötur
gengu frá einum til annars niður röð-
ina til að verða tæmdar og tómar föt-
ur fóru upp. Ef eitthvað vantaði, rafal,
ljós, vélsög, vatn, líkpoka eða hvað-
eina, þá fór það í fötu upp röðina þar
sem verið var að grafa.“ Gunnlaugur
stóð í slíkri röð þegar fyrsti líkpokinn
kom en pokinn var svo þungur að
margir sterkir menn áttu í mesta
basli við að halda á honum. „Þegar
kom að mér að selflytja líkpokann fór
ég ósjálfrátt með bæn en fleiri pokar
komu brátt á eftir, sumir aðeins með
líkamsparta innbyrðis enda voru þeir
margir hálftómir.“
Mikil óreiða var á svæðinu og það
vantaði sífellt margvísleg tæki og tól
til að halda áfram björgunarstarfinu
þegar leið á nóttina. Eina leiðin til að
fá það sem skorti var að kalla það nið-
ur röðina og lenti Gunnlaugur í því
hlutverki. „Ég var með öndunar-
grímu til að sía eiturefnin í loftinu en
varð að taka hana af mér til að hrópa
beiðnir sem svo voru endurteknar
niður röðina. Lyktin sem ég fann í
hvert sinn er mér ógleymanleg,“ segir
Gunnlaugur.
Sumir björgunarmenn höfðu unnið
látlaust svo dögum skipti og verið var
að skipta þeim út fyrir óþreytta. Eftir
nokkra tíma var Gunnlaugur kominn
á endann á röðinni þar sem verið var
að leita að fólki. „Þar sem leitar-
hundarnir fundu lykt, þar var farið að
grafa“, segir hann. Brunaliðsmenn
grófu svo klukkustundum skipti niður
í þrengstu gjótur með litlum skóflum
við ólýsanlegar aðstæður til að finna
hugsanlega fólk á lífi. „Oft kom skip-
un um að hafa algjörlega hljótt til að
heyra í þeim sem voru kannski grafn-
ir fyrir neðan en ekkert heyrðist. Að-
eins fleiri líkpokar fóru niður röðina,“
segir Gunnlaugur.
Vonina þraut eftir miðnætti
„Á svæðinu var mikil eftirvænting
umað finna fólk á lífi í rústunum en
augljóslega var þetta síðasta stóra at-
rennan enda hafði enginn fundist síð-
an á miðvikudegi, tveimur sólarhring-
um áður. Björgunarmennirnir voru
þó ekki tilbúnir að gefa upp vonina al-
veg strax þó að hún hafi farið fljótt
dvínandi þegar leið á kvöldið.“ Gunn-
laugur vann í rústunum fram yfir
miðnætti og ætlaði hópurinn að vera
þarna um nóttina en um eittleytið var
hringt viðvörunarbjöllum og öllum
sagt að yfirgefa svæðið. „Áhyggjur
voru um að nálæg bygging myndi
hrynja á okkur og því vorum við kall-
aðir til baka,“ segir Gunnlaugur.
Eftir nokkra bið sagði brunaliðs-
maðurinn Tony, yfirmaður hópsins,
uppgefinn eftir að hafa unnið í nær
fjóra sólarhringa, að hann vildi ekki
fara aftur inn á svæðið. „Hann sagði
það sem við vorum allir að hugsa, að
það væri enginn lengur á lífi undir
rústunum. Nokkrir brunaliðsmenn
héldu þó áfram að grafa eftir að þeim
var aftur hleypt inn á svæðið en að
lokum gáfust þeir einnig upp þótt
sumir þeirra neituðu að gefast upp í
marga daga enda vinir þeirra grafnir í
rústunum,“ segir Gunnlaugur. Talið
er að nær allir sem voru í turnunum
hafi látist samstundis og enginn
fannst á lífi meira en sólarhring eftir
að þeir féllu.
Aðspurður segist Gunnlaugur sjá
þessa daga í huga sér líkt og atburð-
irnir hefðu átt sér stað í gær, og hann
geti ávallt fundið lyktina sem var á
rústasvæðinu. „Mér finnst ég einnig
hafa breyst á einhvern hátt en ég veit
ekki enn hvernig. Þetta var svo mikil
lífsreynsla að ég er enn að ganga í
gegnum hana,“ segir hann. Gunn-
laugur segir að lífið í New York gangi
nú að mestu sinn vanagang. Rústa-
svæðið sé afgirt og einangrað frá
borginni. Nokkrir íbúar hafa flutt
burt enda er viss ótti um að eitthvað
svipað gæti gerst aftur.
„Ég vil taka fram að ég tel mig alls
ekki einstakan í mínum verkum enda
vorum við fjölmargir í þeirri baráttu
sem fór fram dögum saman eftir að
turnarnir miklu féllu. Þrátt fyrir til-
raunir okkar að bjarga fólki úr rúst-
unum náðum við aðeins að draga út
líkin. Án efa á þessi lífsreynsla, á
þessum helga reit þar sem þúsundir
saklausra einstaklinga létust, eftir að
marka djúp spor í sál minni og
margra annarra um ókomna tíð,“ seg-
ir Gunnlaugur að síðustu.
’ Allir vildu allt fyrir alla gera og
borgin minnti fremur
á vinalegan smábæ
en hina grimmu
New York. ‘
KVEN-
SÍÐBUXUR
3 SKÁLMALENGDIR
Bláu húsin við Fákafen.
Sími 553 0100.
Opið virka daga 10-18,
laugardaga 10-16.
Alltaf á þriðjudögum