Morgunblaðið - 03.02.2002, Blaðsíða 4

4 B SUNNUDAGUR 3. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
Fálkarnir mættu The Winnipegs í
keppni um Manitobatitilinn og
unnu örugglega, 5-0 og 10-1. Í und-
anúrslitum um meistaratitilinn í
Kanada unnu Fálkarnir Fort Willi-
am frá Thunder Bay 7-2 og 9-1.
Fálkarnir fóru því næst til Toronto
og mættu liði Toronto-háskóla í
keppni um kanadíska meistaratit-
ilinn, Allan-bikarinn og farseðilinn
á Ólympíuleikana. Fyrri leikurinn
vannst auðveldlega 8-3 en úrslitin í
þeim seinni urðu 3-2 fyrir Fálkana.
„Þau stórtíðindi gerðust í íþrótta-
heiminum á mánudagskvöldið að
Fálkarnir unnu konungdóm skauta-
íþróttarinnar í Canada, með því að
sigra „Varsity“ skautaflokkinn í
Toronto,“ sagði Heimskringla, en
borgarráðið í Winnipeg sendi liðinu
500 dollara að launum og Gray
borgarstjóri sendi hópnum heilla-
óskaskeyti í nafni borgarbúa. „Tor-
onto-blöðin hæla íslenzku skauta-
köppunum mjög mikið og segja að
aldrei hafi annar slíkur flokkur til
Toronto komið, og aðrir eins snill-
ingar og Frank Frederickson og
Magnús Goodman séu vandfundnir.
Allir gátu Falcons sér góðan orðstír
– hver einn og einasti; allir voru
kappar og hreystimenn.“
Sigurför
Ekki gafst tími til að fara til
Winnipeg áður en siglt var til Evr-
ópu en Ólympíuleikarnir í Antwerp-
en voru samfelld sigurganga Fálk-
anna og í títtnefndri grein Freds
Thordarsons kemur fram að þegar
Svíar skoruðu eina mark sitt á móti
þeim – sem var reyndar eina mark-
ið sem Fálkarnir fengu á sig á Ól-
ympíuleikunum – þustu allir leik-
menn Svíþjóðar að leikmönnum
Fálkanna og þökkuðu þeim fyrir að
leyfa sér að skora.
Mótherjarnir fylgdust með Fálk-
unum á æfingum og báðu leikmenn-
ina um að kenna sér, sem og þeir
gerðu þó tíminn væri naumur. J.W.
Chave segir í grein í Winnipeg Free
Press 1964 að Konnie Johanneson
hafi látið draum Svía um að fagna
marki verða að veruleika þegar
hann stýrði pökknum með öðrum
skautanum í eigið mark. Í grein í
sögutímaritinu The Beaver 1999 er
vitnað í orð Frank Fredrickson og
haft eftir honum að Svíum hafi ver-
ið gefið markið. „Svíarnir hreinlega
trylltust. Þeir kölluðu og öskruðu
og tókust í hendur og tóku í hend-
urnar á okkur. Þetta var frábært.“
Sagt er að Fálkarnir hafi selt Sví-
um skautapar, sem þeir sögðu að
væri með innbyggðri vél, fyrir 100
dollara. Audrey Fridfinnson,
Múgur og margmenni fylgdist með þegar nýkrýndir Ólympíumeistarar komu til Winnipeg og óku um í opnum bílum.
Ljósmynd/Úr íslenska bókasafninu við Manitobaháskóla.
Dætur þriggja leikmanna Fálkanna voru sæmdar Íþróttaheiðursnafnbót Manitoba fyrir skömmu. Frá vinstri: Beverly
Doyle, dóttir Wally Byron, Connie Appleby, dóttir Connie Johannesson, og Viola Perkins, dóttir Slim Halderson.
Ljósmynd/Lögberg-Heimskringla
Sigurdur Franklin (Frank) Frederickson (Fredrickson)
Fyrirliðinn og miðherjinn Frank Fredrickson fæddist í
Winnipeg 11. júlí 1895. Foreldrar hans voru Jón Vídalín
Friðriksson Davíðssonar frá Hvarfi í Víðidal og Guðlaug
S. Sigurðardóttir Guðlaugssonar frá Stapaseli í Stafholt-
stungum. Hann gekk í herinn 1916 og fór með honum til
Englands 1917. Var sendur þaðan í flugnám til Egypta-
lands og varð síðan flugkennari í Skotlandi, þar sem
hann slasaðist. Kom aftur til Kanada í maí 1919 og ári
síðar var hann talinn fljótasti, skynsamasti og besti mið-
herjinn í íshokkíi í Vestur-Kanada auk þess sem hann
þótti góður söngvari og fiðluleikari. Frank átti glæstan
feril sem atvinnumaður með Victoria Cougars, Detroit
og Boston og seldi síðar tryggingar í Vancouver. Hann
var tekinn inn í Íþróttafrægðarsetur Manitoba og
Íþróttafrægðarsetur Kanada.
Jacob Walter Byron
Markvörðurinn fæddist í Winnipeg 2. september 1894
og hét Jacob Valdimar Björnsson. Foreldrar hans voru
Björn Björnsson (Byron) frá Þórormstungu í Víðidal í
Húnavatnssýslu og Margrét Kristmannsdóttir frá Bjargi
í Miðfirði. Hann gekk í 223. herdeildina 1916 og sigldi
með henni til Evrópu ári síðar en hann tók þátt í orr-
ustum við Amiens, Arras og Cambrai. Kom aftur til Kanada í maí 1919 og
vakti athygli fyrir frábæra markvörslu, þar sem stöðugleiki var helsta ein-
kennið, en hann var talinn einn af bestu markvörðum í hópi áhugamanna í
Kanada. Hann starfaði lengi fyrir olíufyrirtæki í Brandon.
Allan Huck Woodman
Eini leikmaður Fálkanna sem var ekki af íslenskum uppruna en hann var af
enskum ættum. Aukinheldur átti hann ekki heima í vesturbæ Winnipeg held-
ur á River Avenue, sunnan við Assiniboine-á. Huck Woodman var öflugur
framherji og góður skotmaður.
Halli (Slim) Halderson
Hægri kantmaðurinn Halldór Halldórsson fæddist 6. janúar 1899. Foreldrar
hans voru Halldór Stefán Halldórsson frá Miklaholti og Jórunn Chrisolina
Jónsdóttir frá Hjarðarfelli. Slim Halderson var alhliða leikmaður og eftirlæti
áhorfenda, ekki síst kvenna, sem sagt er að hafi nær snúið sig úr hálsliðnum
við það að fylgjast með þessum glæsilega manni í leik. Í sigurhringnum í
Winnipeg eftir Ólympíuleikana varð honum starsýnt á unga konu í mannfjöld-
anum á gangstéttinni. Félagar hans komu í veg fyrir að hann stykki af bílnum
en hann gleymdi ekki konunni og eftir þrjá daga fann hann hana. Hún hét
Olive McKay og gengu þau í hjónaband nokkrum árum síðar.
Magnús (Mike) Goodman
Vinstri kantmaðurinn Mike Goodman var sonur Gísla Guðmundssonar Good-
man og Ólafar Björnsdóttur Halldórssonar frá Úlfsstöðum í Loðmundarfirði.
Hann var kallaður skýstrókur liðsins og sagt að hann skautaði hraðar aftur á
bak en nokkur annar komst áfram. Mike varð Manitobameistari í skauta-
hlaupi 1920, þriðja árið í röð, og gerðist atvinnumaður í greininni, þar sem
hann keppti einkum í New York, en varð síðar starfsmaður póstþjónustunnar
í Flórída. Hann var heiðraður á Vetrarólympíuleikunum í Calgary 1988.
Konráð (Konnie) Jónasson Jóhannesson
Varnarmaðurinn Konnie Johannesson fæddist í Argyle 10. ágúst 1896. For-
eldrar hans voru Jónas Jóhannesson frá Geiteyjarströnd í Mývatnssveit og
Rósa Einarsdóttir frá Húsavík. Konnie gekk í herinn 1916 og sigldi ári síðar til
Englands. Þaðan var hann sendur til Egyptalands til að starfa við flugskóla en
kom aftur til Kanada 1919. Konnie var fæddur varnarmaður og áttu mótherj-
ar í mestu erfiðleikum með að komast fram hjá honum og Bobby Benson.
Seinna starfrækti Konnie flugskóla í Winnipeg og á meðal nemenda hans
voru íslenskir flugmenn, þ.á.m. stofnendur Loftleiða.
Róbert John „Bobby“ Benson
Varnarmaðurinn Bobby Benson fæddist í Regina í Saskatchewan 1894. For-
eldrar hans voru Benedikt Jóhannesson frá Naustavík í Köldukinn í Þingeyj-
arsýslu og Rósa Guðmundsdóttir frá Vatnakoti í Eyjafjarðarsýslu. Bobby
gekk í 223. herdeildina 1916 og var á vígvellinum í Frakklandi frá 1917 til
stríðsloka. Bobby var ekki hár í loftinu en hann óttaðist engan, gaf sig allan í
leikinn hverju sinni og áhorfendur kunnu vel að meta ákafann. Hann var kall-
aður „Jumping Jack“ með vísan til þess að hann stökk á hvern einasta mót-
herja, sama hvað hann var stór.
Chris (Kristján) Rosant Friðfinnson
Chris Friðfinnson fæddist á Brú í Manitoba 14. júní 1898. Foreldrar hans voru
Jón Friðfinnsson frá Þorvaldsstöðum í Breiðdal og Anna Sigríður Jónsdóttir
frá Þverá í Eyjafirði. Chris var ekki í byrjunarliðinu en þekktur sem „the useful
sub“ vegna þess að hann skoraði gjarnan þegar hann fékk tækifæri.
Thorvaldur Harvey Benson
Thorvaldur Harvey Benson fæddist í Regina 1893 og var varnarmaðurinn
Bobby Benson bróðir hans. Harvey gekk í 223. kanadísku herdeildina 1916,
fór með henni til Englands árið eftir og var á vígvellinum með bróður sínum
til stríðsloka. Hann kom aftur til Kanada 1919 og fór með Fálkunum til Ant-
werpen en lék ekki með liðinu á Ólympíuleikunum.
Herbert (Hebbie) Axford
Hebbie Axford, forseti félagsins, fæddist í Glenboro í Manitoba 24. ágúst
1894. Foreldrar hans voru Árni Árnason frá Skógum í Axarfirði og Guðbjörg
Jónsdóttir frá Ljótsstöðum í Vopnafirði. Herbert gekk í herinn 1916 og var í
flugdeild í Frakklandi og Belgíu þar sem hann ávann sér sæmdarmerkið
„Distinguished Flying Cross“ og kafteinsnafnbót fyrir frækilega framgöngu í
loftorrustum. Hebbie var maðurinn sem kom Fálkunum áfram á réttan stað
sem gerði þeim kleift að gera það sem þeir gerðu.
Vilhjálmur (Bill) Friðfinnson
Bill Friðfinnson fæddist í Argyle 16. ágúst, en bróðir hans var varamaðurinn
Chris Friðfinnson. Bill var gjaldkeri Fálkanna og fór með liðinu á Ólympíu-
leikana.
Guðmundur Sigurjónsson
Guðmundur Sigurjónsson fæddist í Suður-Þingeyjarsýslu 15. apríl 1883. For-
eldrar hans voru Sigurjón Guðmundsson og Friðfinna Davíðsdóttir sem
bjuggu á Grímsstöðum við Mývatn. Guðmundur var í íslenska hópnum sem
sýndi íslenska glímu á Ólympíuleikunum í London 1908, en flutti síðar til Kan-
ada. Hann gekk í herinn 1916 og eftir að hafa verið á vígvellinum í Evrópu kom
hann aftur til Kanada 1919. Hann var aðstoðarþjálfari Fálkanna á Ólympíu-
leikunum í Antwerpen.
Hannes Marino Hannesson
Hannes Marino Hannesson fæddist í Öxnadal í Eyjafjarðarsýslu 2. nóvember
1884, sonur Hannesar Hannessonar og Pálínu Þ.A. Jóhannesdóttur. Hannes
Marino var í hópi þeirra sem höfðu forgöngu um myndun 223. herdeild-
arinnar og var skipaður lautinant hennar í mars 1916. Í maí sama ár varð
hann kapteinn og ári síðar fékk hann full umráð yfir deildinni áður en farið var
til Englands. Hann var varaforseti Fálkanna en fór ekki til Antwerpen.
Fred „Steamer“ Maxwell
Fred „Steamer“ Maxwell, þjálfari, var sérfræðingur í því að ná því besta út úr
hverjum leikmanni og byggði leikkerfi sitt á sterkri vörn og öflugri sókn sem
einkenndust af hröðum leik. Hann gat ekki fylgt liðinu frá Toronto til
Antwerpen vegna anna í starfi.
Íshokkílið Fálkanna og forsvarsmenn
Frank Fredrick-
son, fyrirliði og
miðherji Fálkanna.