Morgunblaðið - 03.02.2002, Page 5

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 3. FEBRÚAR 2002 B 5
staðgreiðslu afsláttur
af öllum innréttingum
á tilboðsdögum25%
Ti
lb
oð
sd
ag
ar
Fjölbreytt úrval
baðinnréttinga,
sérhannað fyrir
baðherbergið þitt.
Mikill fjölbreytileiki
í hönnun og útliti.
Innréttingar í þremur
gæðaflokkum.
Björninn B-Grand Lína,
Björninn standard og
Björninn DK Lína.
Átta viðartegundir í boði
og mikið úrval gegn-
heilla skápahurða.
Fataskápar í miklu úrvali,
staðlaðar og sérhannaðar lausnir.
Mikið úrval skápahurða,
gegnheilar og spónlagðar.
I n n r é t t i n g a r
Borgartúni 28 • Sími 562 5000 • www.bjorninn.is
frænka Chris Fridfinnsons og dótt-
ir gjaldkerans Bill Fridfinnsons,
segir í viðtali við David Square að
hún hafi ekki fengið söguna stað-
festa en trúi að hún sé sönn. „Chris
frændi talaði oft um þetta,“ segir
hún. „Þetta voru ungir fátækir
menn og svona upphæð hefur
örugglega komið sér vel.“
Gulldrengjunum var fagnað sem
þjóðhöfðingjum við komuna til
Montreal og Toronto. 22. maí var
gefið frí hálfan daginn í Winnipeg
svo heimamenn gætu hyllt hetjurn-
ar þegar þær óku sigurhring í opn-
um bílum í miðbænum. Það fór ekki
fram hjá neinum hverjir áttu bæinn
og nöfn þeirra voru á vörum allra
bæjarbúa en besti maðurinn var
fjarri góðu gamni. Frank Fredrik-
son fór til Íslands eftir leikana
vegna flugmála og kom ekki heim
til sín fyrr en síðar. Hann missti því
af sigurhringnum og heiður-
sveislum, en hélt eins og samherj-
arnir því sem var mikilvægast,
fyrsta Ólympíumeistaratitlinum í
íshokkí.
Leikmennirnir létu frægðina
ekki á sig fá. „Þetta voru venjulegir
ungir menn sem þótti gaman að
spila íshokkí og voru tilbúnir að
leggja allt á sig fyrir þjóð sína,
hvort sem það var í stríði eða á Ól-
ympíuleikum,“ segir Shirley Thord-
arson McCreedy, sem er áttræð og
þekkti alla leikmennina, var skyld
sumum þeirra og var nágranni
þeirra. „Þeir litu ekki á sig sem
hetjur heldur voru þeir jarðbundnir
sigurvegarar.“ Beverly Doyle, dótt-
ir Wally Byrons, tekur í sama
streng. „Faðir minn var hreykinn af
árangrinum en hann talaði ekki
mikið um hann. Hann hafði dæmi-
gert íslenskt lunderni – sjálfshól
var drambi næst.“
Shirley Thordarson McCreedy
segir að lífið í Winnipeg hafi verið
erfitt í byrjun nýliðinnar aldar og
fólk af íslenskum ættum hafi t.d.
breytt nöfnum sínum til að skera
sig ekki úr. Íshokkíleikmennirnir
hafi þurft að glíma við ákveðið mót-
læti en það hafi eflt þá og styrkt.
„Með tilliti til umræðunnar nú er
athyglisvert að Toronto Granites
tapaði fyrir liði Toronto-háskóla
sem síðan tapaði fyrir Fálkunum í
keppni um Allan-bikarinn og þátt-
tökurétt á Ólympíuleikunum.“
Endurreisn og niðurlag
Eftir að Ólympíumeistaratitillinn
var í höfn urðu miklar breytingar á
Fálkunum. Frank Fredrickson,
Bobby Benson og Slim Halderson
fóru í atvinnumennsku og Mike
Goodman einbeitti sér að skauta-
hlaupi auk þess sem þjálfarinn
Maxwell hafði öðrum hnöppum að
hneppa. 1923 til 1924 sameinaðist
félagið Winnipeg Tigers undir nafn-
inu Falcon-Tigers, en erfiðlega
gekk að halda úti liði. Falcon-
íþróttafélagið fór aftur af stað 1928
og hokkífélagið var endurvakið með
unglingaliðum 1932. 1935 kepptu
Fálkarnir í síðasta sinn í efstu
deild. „Íslensk“ unglingalið léku
hins vegar undir merkjum Fálk-
anna til 1942 án þess að félagið sem
slíkt kæmi þar nærri.
Minningunni haldið á lofti
En þótt Fálkarnir hafi liðið undir
lok lifir minningin um þá og fjáröfl-
unarnefndin Sameinað íslenskt
átak fór af stað með metnaðarfullt
átak, „Fálkarnir um alla framtíð“,
undir lok nýliðins árs, en um er að
ræða fjársöfnun og söfnun muna í
sýningu. Hafist var handa við að
safna hinu og þessu, sem tengist
Fálkunum; treyjum, skautum, ljós-
myndum, verðlaunum, blaðagrein-
um og svo framvegis. Luther Pokr-
ant var ráðinn til að gera málverk
af Fálkunum (um 3x1,7 m að stærð)
og David Square til að skrifa grein-
ar um Fálkana í Lögberg-Heims-
kringlu. T-bolir og háskólabolir
með mynd af Fálkunum voru settir
í sölu. Ennfremur dagatal með
mynd af meisturunum. Alþjóða ís-
hokkímót fyrir lið skipuð leikmönn-
um 17 ára og yngri sem haldið var í
Manitoba um áramótin var tileink-
að Fálkunum og Íþrótta- og Ólymp-
íusamband Íslands gaf veglegan
bikar til keppninnar.
Takmarkið var að safna 15.000
dollurum fyrir Vetrarólympíuleik-
ana. Um nýliðna helgi höfðu nefnd-
inni borist um 10.000 dollarar og dr.
Irvin Hjálmar Olafson, upphafs-
maður nefndarinnar og einn helsti
maðurinn á bak við átakið, segir að
markmiðinu verði náð. Dan John-
son bætir við að átakið haldi áfram
um ókomna tíð því stöðugt verði að
vekja athygli á Fálkunum, fram-
gangi þeirra og mikilvægi. „Auk
þess viljum við undirstrika að ekki
er hægt að breyta sögunni,“ segir
hann.
Öllum Íslendingum
boðið
Málverkið eftir Luther Pokrant
verður afhjúpað í „Íslandshúsinu“ í
Tomax-byggingunni í Salt Lake
City 21. febrúar n.k. að loknum
blaðamannafundi, þar sem gerð
verður grein fyrir sögu Fálkanna
og sýningunni. „Við afhjúpunina
verður móttaka til heiðurs íslensku
keppendunum á Vetrarólympíuleik-
unum og er öllum Íslendingum boð-
ið,“ segir Eric Olafson, forstjóri
Tomax, en íslenski hópurinn verður
með aðstöðu í byggingunni.
„Það er mikilvægt að halda merki
Fálkanna á lofti og Vetrarólymp-
íuleikarnir í Salt Lake City eru
kjörinn vettvangur til að vekja at-
hygli á þeim,“ segir Daniel Johnson
um söfnunina og sýninguna um
Fálkana. Í því sambandi bendir
hann á að fyrstu Íslendingarnir,
sem fóru til Norður-Ameríku, hafi
sest að í Utah, búsetan og Ólympíu-
leikarnir tengi Salt Lake og Winni-
peg saman og í þriðja lagi sé ástæða
til að minnast þess að 82 ár séu frá
því Fálkarnir urðu Ólympíumeist-
arar fyrstir liða. „Þetta er kærkom-
ið tækifæri til að halda upp á, styðja
og styrkja íslenska menningararf-
leifð í Norður-Ameríku og á þess-
um tímamótum gerum við það best
með því að vekja athygli á átakinu
„Fálkarnir um alla framtíð“.“
steg@mbl.is
Morgunblaðið/Steinþór
Shirley Thordarson McCreedy í
Winnipeg hefur safnað saman ýmsu
efni um Fálkana en faðir hennar var
einn af stofnendum félagsins.
Ljósmynd/The Icelandic Canadian
Eaton í Winnipeg bauð til sérstakrar
veislu til heiðurs Fálkunum 25. maí
1920 og voru réttirnir kenndir við
leikmennina.