Morgunblaðið - 12.05.2002, Blaðsíða 9

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 12. MAÍ 2002 B 9
GUÐMUNDUR sat ínorður. Hann situralltaf í norður. Endaíhaldsmaður af guðsnáð, flokkshollur og
fastur fyrir. Norður átti sögnina og
Guðmundur fór sér að engu óðs-
lega, skoðaði spilin vel og sagði svo
stundarhátt: „Jæja, drengir, nú á
að kjósa um aðra helgi. Ekki get
ímyndað mér að Reykvíkingar ætli
sér að kjósa aftur yfir sig þessa
skuldakónga á R-listanum, það þarf
að gefa þeim gott spark. Sér-
staklega Ingi-
björgu.“
Pétur sat í aust-
ur. Pétur var viðr-
ini í pólitík. Það
eina sem hann
lagði til málanna
var að stríða hinum. Auk þess er
Pétur pípari að atvinnu og sjálfs sín
ráðandi. „Ætlar þú að fara að
þvarga um þessi borgarmál í fyrstu
bertu, þú sem hefur hvort sem er
aldrei kosið annað en íhaldið?
Hverju breyta þessar skuldir, þú
kýst alltaf eins, hvað sem snýr upp
og niður í skuldamálum? Var ekki
íhaldið með allt niðrum sig, þegar
þeir skildu við borgina hér um árið?
Það er sami rassinn undir þeim öll-
um,“ fussaði í Pétri og heimtaði
sögn frá Guðmundi.
„Eitt lauf,“ sagði Guðmundur og
fussaði á móti.
Í suðri sat Eyjólfur, kallaður
Eyji, kommi á sínum yngri árum,
en var farinn að spekjast. Opnaði
eiginlega aldrei munninn um
stjórnmál í seinni tíð, rétt eins og
hin pólitíska andagift hefði hlotið
hljóðlátt andlát með hruni Berl-
ínarmúrsins. En aldrei þessu vant,
lagði Eyji frá sér spilin, hallaði sér
fram á borðið og sagði: „Ég hef ver-
ið að hugsa um þessar kosningar,
strákar, og það er alltaf verið að
segja við okkur kjósendurna, að það
séu hagsmunir okkar að þessi list-
inn eða hinn listinn, skipti sköpum
fyrir okkur. Allt verði svo miklu
betra eftir kosningar heldur en það
var fyrir kosningar. Getið þið nú
sagt mér, hvað það verður sem þið
græðið á því að R-listinn eða D-
listinn komist að?
Þeir eru að tala um skuldirnar en
eru ekki skuldir í öllum bæj-
arfélögum, ríkissjóði og heimilum?
Og hvað með ríkisábyrgðina fyrir
Kára, er það ekki skuldsetning, ef
allt fer á versta veg? Og vænt-
anlega verðum við löngu dauðir
þegar kemur að þeim skuldadög-
um. Hvort heldur hjá Kára eða
Ingibjörgu.
Svo eru þeir að masa um að leik-
skólar og elliheimili hafi forgang.
Hvað græðum við á því, miðaldra
mennirnir, og hvað varðar okkur
um það hvort þeir velti grjóti út af
Eiðisgranda eða byggja íbúðarhús í
rokrassinum í Geldinganesi? Ekki
er þar byggt fyrir mig. Ekki lækkar
útsvarið, ekki lækka fasteigna-
skattarnir, ekki verð ég var við það
að frambjóðendurnir taki mikið
mark á því sem ég hef að segja, eða
hvað ég er að gera og ekki minnist
ég þess að hafa fundið neina hlut-
tekningu af hálfu þessara mannvina
allra, þegar mér var sagt upp á
Símanum eftir tuttugu og fimm ára
starf í þeirri stofnun. Á ég að þakka
þeim fyrir sparkið, með því að
kyssa vöndinn? Nei, það er ekki
verið að kjósa um mína hagsmuni.
Það er verið að kjósa um völd.“
Eyji þagnaði og fékk sér í nefið
og sagðist ekki nenna þessari um-
ræðu. Eitt grand.
Sigurjón sat í vestur. Hann var
verstur. Sagði aldrei neitt. Í raun-
inni var á því einföld skýring: Sig-
urjón hafði aldrei neitt að segja.
Annaðhvort var hann sammála síð-
asta ræðumanni eða var svo und-
irgefinn og kurteis að skoðanir voru
ekki í hans deild og kannski hafði
hann aldrei komið sér upp skoðun,
því Sigurjón var náttúrugreindur
að upplagi og hafði áttað sig á því að
skoðanir voru óþarfar eða í besta
falli óþægilegar og hann var ánægð-
astur ef hann gat sagt pass. „Pass,“
sagði Sigurjón og leit ekki upp frá
spilunum.
„Björn ber af,“ sagði Guð-
mundur. „Björn er alvöru pólitíkus
og það er hneyksli ef Reykvíkingar
hafna honum.“
„Ingibjörg Sólrún er ágæt,“ and-
mælti Eyji en Pétur hló og reri sér í
stólnum. „Það er sami rassinn undir
þeim báðum. Það breytir engu hver
verður kosinn. Þeir segja eitt í dag
og annað á morgun. Enginn rík-
isábyrgð í dag, ríkisábyrgð á morg-
un. Og svo rétta þeir allir upp hönd-
ina, þegar flokkarnir skipa þeim.
Ætlarðu ekki að fara að segja, Guð-
mundur, það er komið eitt grand til
þín?“
„Ég segi tvö hjörtu,“ gall í Guð-
mundi, „en má ég minna þig á alla
biðlistana í leikskólunum, í hjúkr-
unarheimilunum, í félagslegu íbúð-
unum, í lóðaúthlutununum. Þetta er
einn allsherjar biðlisti.“
„Síðan hvenær hefur þú haft
áhyggjur af biðlistum í leikskóla,
barnlaus maðurinn?“ datt út úr
Eyja. Sigurjón þagði og leit á Guð-
mund og Guðmundur leit á Pétur
og svo á Eyja og aftur á Pétur og
hækkaði róminn:
„Það er algjör hneisa að börn
skuli ekki fá inni í leikskólum, ég er
ábyrgur borgari, ég horfi ekki bara
í klofið á sjálfum mér eins og þú. Ég
hlýt að krefjast þess fyrir unga fjöl-
skyldufólkið að það komi börnunum
sínum fyrir á leikskólum, það verð-
ur að hafa frelsi til að velja og
hafna.“
„Byrjar hann á þessu frelsishjali
sínu,“ sagði Eyji og dæsti. „Þú ætl-
ar sem sagt að kjósa D-listann út af
leikskólunum?“
„Ég kýs D af því að ég vil ekki
þetta kommastóð í meirihluta. Ég
vil almennilegt fólk, fulltrúa frelsis
og framfara. Ég er á móti þessu fé-
lagshyggjufólki, sem sífellt er að
tönnlast á að samfélagið verði að
jafna allt út, vera góðir við alla
minnihlutahópa, skríða fyrir svo-
kölluðum smælingjum og lifa á því í
pólitíkinni að stunda hrossakaup og
klíkuskap.“
Þetta var mikil ræða hjá Guð-
mundi, enda flokkshollur maður og
reyndur og hafði átt sæti í hverf-
afélagi hjá flokknum í tuttugu ár.
„Þrjú hjörtu,“ sagði Eyji, og sat á
sér við að svara þessari pólitísku
hitaræðu Guðmundar.
„Við höfum þau fjögur,“ sagði
Guðmundur áður en Sigurjón gat
skotið inn passinu. „Helvítis fíflin,“
fauk út úr Guðmundi, án þess að
nærstaddir gerðu sér grein fyrir
því, við hvern hann átti.
Pass sagði Pétur, pass sagði Eyji
og það var ekki einu sinni haft fyrir
því að bíða eftir passinu hjá Sig-
urjóni. Pétur lagði út laufaþrist og
Eyji lagði upp.
Sigurjón var enn að skoða spilin,
áður en hann sagði pass, leit upp í
allri sinni hógværð og muldraði si
sona:
„Æ, strákar mínir við skulum
ekki rífast út af þessu. Við kjósum
hvort sem er eins og við kusum síð-
ast.“
Spáð í spilin Teikning/Andrés
HUGSAÐ
UPPHÁTT
Eftir
Ellert B.
Schram
Ef flú ert í lífeyrisspar
na›i Sparisjó›sins
og byrjar a› spara 25
ára átt flú
21.365.990 kr. vi› 65
ára aldur.*
*m.v. 4% lífeyrissparn
a›, mána›artekjur 175
.000 kr. og 6% ávöxtun
.
Far›u á www.spar.i
s og reikna›u út líf
eyrinn flinn
í reiknivél Sparisjó
›sins.
21.365.9
90
milljónir?
Vilt flú eiga
ÍS
LE
N
SK
A
A
U
G
LÝ
SI
N
G
A
ST
O
FA
N
/S
IA
.I
S
S
P
A
1
7
2
0
7

0
5
/2
0
0
2