Vísir - 14.07.1980, Blaðsíða 8

8
vtsm
Mánudagur
14. JúU 1980.
Otgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvæmdastjóri: Davifl Guflmundsson.
" Ritstjórar: ólafur Ragnarsson og Ellert B. Schram.
Ritstjórnarfulltrúar: Bragl Guflmundsson. Ellas Snæland Jónsson. Fréttastjóri
erlendra frétta: Guflmundur G. Pétursson. Blaflamenn: Axel Ammendrup, Frlfla
Astvaldsdóttlr, Halldór Reynisson, lllugi Jökulsson, Jónlna Mlchaelsdóttlr, Krlstln
Þorstelnsdóttlr, AAagdalena Schram, Píll AAagnússon, Slgurjón Valdlmarsson,
Sæmundur Guðvlnsson, Þórunn J. Hafsteln. Blaflamaflur á Akureyri: Gtsll Slgur-
gelrsson. Iþróttir: Gylfl Krlstjánsson, Kjartan L. Pálsson. Ljósmyndlr: Bragl
wuuinuiiuaauii, »• /~»i iui vjjvi i/ jci io niCAC
Gunnar Trausti Guðbjörnsson og Magnús Ölafsson.
Auglvsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurflur R. Pétursson.
Ritstjórn: Siðumúla 14 slmi 86611 7 llnur. Auglýsingar og skrifstofur: Slðumúla 8
simar 8óóll og822ó0. Afgreiflsla: Stakkholtl 2-4slmi8óóll.
Askriftargjald er kr.soooá mánuði innanlands og verð F lausasölu 250 krónur ein-
takið. Visirer prentaflur I Blaðaprenti h.f. Sföumúla 14.

Lýst eftir stjðrnarandstðDu
Tapað — fundift. Lýst er eftir stjórnarandstöftu á Islandi. Siðast þegar sást til hennar
varhúná leiðútúrþinghúsinulmaf. Finnandi vinsamlegast láti kjósendur vita.
Blaðinu hefur borist eftirfar-
andi smáauglýsing tíl birtingar:
„Tapað — Fundið. Týnst hefur
st jórnarandstaða á islandi.
Síðast þegar sást til hennar með
Iffsmarki, var hún á leið út úr
þinghúsinu í maí. Finnandi vin-
samlegast láti kjósendur vita".
I öllum lýðræðisríkjum þykir
það sjálfsagt að stjórnarand-
staða sé virk. Réttur hennar er
tryggður með margvrslegum
hætti, og því má jafnvel halda
fram, að stjórnarandstaða sé
ekki síður mikilvæg en ríkis-
stjórnin. Hún á að veita aðhald,
sýna kjósendum fram á valkosti
og draga fram röksemdir og
sjónarmið, sem ríkisstjórnin
lætur liggja í þagnargildi. Hún er
þáttur í hinu lýðræðislega stjórn-
kerfi og hefur skyldum að gegna
sem slík.
Á fslandi hefur stjórnarand-
stöðuflokkum löngum verið legið
á hálsi fyrir óbilgirni og á-
byrgðarleysi þar sem andstöðu
hefur verið beitt andstöðunnar
vegna.
Tvískinnungs hefur gætt eftir
því hvorumegin borðsins f lokkar
hafa setið, eíns og afstaða
Alþýðubandalagsins varðandi
kjaramálin er gleggsta og nýj-
asta dæmið um.
En nú bregður svo við að
stjórnarandstaðan liggur ekki
undir þessum ámælum. Henni er
heldur ekki hægt að hrósa fyrir
ábyrgð og sanngirni, einfaldlega
vegna þess að hún hefur ekkert
aðhafst F langan tíma. Hún er
horfin.
Þó hefði mátt ætla, að tilefnin
væru aerin. Allt veður á súðum.
Frystihúsin eru að stöðvast, at-
vinnuleysi er framundan, iðnaði
er haldið niðri, niðurtalningin
hefur misheppnast, kjara-
samningar eru lausir og verð-
bólgan veður uppi.
Nú síðast hafa ráðherrar lýst
yfir þvf, að afskiptaleysi þeirra
megi skoðast sem stjórnarat-
höfn. Þögn þeirra sé sama og
samþykki.
Nútfðkastsemsagtekki lengur
hin breiðu spjótin. Nú verður
tekist á með þögninni!
Þetta er óneitanlega frumleg
barðttuaðferð, en það verður að
afsaka almenning, enda þótt
hann hafi ekki ennþá áttað sig á
þessari nýstárlegu kænsku.
Þingflokkur Alþýðuf lokksins
kom að vísu saman í sfðustu viku,
en sendi frá sér heldur lítilf jör-
lega yfirlýsingu, þar sem raðað
var saman gömlum klisjum og
föðurlegum umvöndunum. Sá
hluti Sjálfstæðisflokksins, sem
hef ur lýst yf ir andstöðu við ríkis-
stjórnina, hefur hinsvegar tekið
sumarfrf sitt svo alvarlega, að
það er eins og talsmenn hans haf i
horfið af yfirborði jarðar.
Það er gott og blessað að taka
sér frí, enda hefur sjálfstæðis-
mönnum sjálfsagt ekki veitt af
eftir langan og strangan vetur,
en þó hefði mátt ætla að þeir
hefðu eitthvað um hina nýju
þagnarstefnu stjórnarinnar að
segja.
Hver er skoðun stjórnarand-
stöðunnar á fóðurbætisskattin-
um? Hvað með vanda frystihús-
anna eða atvinnuuppsagnirnar?
Hvernig á að leysa hnútinn f
kjaradeilunni?
Hér er ekki verið að hvetja til
yfirboða eða lýðskrums af hálfu
stjórnarandstöðunnar, en ríkis-
stjórnin má vel vita að með henni
er fylgst og það ríkir enginn
fögnuður með frammistöðu
hennar. Það eru ekki allir dús við
stjórnarathafnir sem felast f af-
skiptaleysi.
Þögnin er beittasta vopn ein-
ræðisstjórna. I slíkum löndum er
þaggað niður f stjórnarandstöðu,
gagnrýni bönnuð. Svo illa er ekki
komið fyrir okkur Islendingum,
en er það mikið betra ef stjórnar-
andstaðan þaggar niður f sér
sjálfri?
Sannleikurinn er sá, að það má
ekki á milli sjá, hvor er máttlaus-
ari, ríkisstjórnin eða stjórnar-
andstaðan.
[NÖKKupÖPð'áíg'éinutííéinn
Mánudaginn 7. jiili s.l. birtist I
dbl. Visi grein eftir Armann Kr.
Einarsson rithöfund sem nefnist
„Hvers eiga barnabókahöf-
undar aö gjalda?” Þar gefur aB
lita nöfn okkar i eftirfarandi:
„1 þessu greinarkorni hef ég
leitast við að fjalla um blá-
kaldar staðreyndir án þess að
nefna nöfn einstakra höfunda.
Þö get ég ekki stillt mig um að
bregða hér útaf, þögnin er svo
hrdpandi. Jenna og Hreiðar
Stefánsson sem hafa skrifaö á
þriðja tug bdka og eru á meðal
vinsælustu barnabdkahöfunda
þjdðarinnar komast ekki einu
sinni á blað.”
Af mörgum samtölum við
okkur veit greinarhöfundur að
við höfum aldrei sdtt um hin
svonefndu starfslaun _ hjá
Launasjdði rithöfunda (þe. 3
mán. efta meira) en um laun
fyrir áður útkomna bók (2
mán.) höfum við sótt, en ekki
hin slðustu ár, þar sem aðeins
hefur verið um endurútgáfur á
bdkum okkar að ræða. Siðast
sóttum við: Jenna fyrir ljóöa-
bók útkomna 1975 og Hreiðar
fyrir barnabók útkomna 1977. 1
báðum tilfellum voru umsóknir
okkar teknar til greina.
Hvaö viðkemur viðurkenning-
um til rithöfunda viljum við
upplýsa að við vorum fyrstu
höfundamir sem hlutu verölaun
Fræöslurdös Reykjavlkur fyrir
fmmsamda barnabók, var það
1973. Viöurkenningu hlutum við
úr Rithöfundasjóöi Rlkisút-
varpsins 1974. Viðurkenningar
höfum við einnig fengið frá Rit-
Barnabókahöfundarnir Jenna Jensdóttir og Hreiðar Stefánsson hafa sent
blaðinu meðfylgjandi grein, vegna hugleiðinga Ármanns Kr. Einarssonar i
Visi á dögunum um listamanna- og starfslaun rithöfunda.
höfundasjóði lslands (Hreiöar
1977 — Jenna 1979).
Um listamannalaun er það að
segja að þar vorum við á skrá
1972 og sföan ekki meir. 1 aðra
röndina þykir okkur það bros-
legt, þar eð við vitum að bækur
okkar em hvorki verri né betri
en margra höfunda sem þar eru
á lista að staðaldri. Þetta hefur
samt aldrei farið fyrir brjóstið á
okkur þar sem við teljum það
ekki til neinna llfsverömæta.
Viö höfum orðiö þeirrar gæfu
aðnjdtandi gegnum árin að
bækur okkar (sem nú eru orðn-
ar 30 aö tölu) hafa selst vel og
viðhöfum af þeim góðar tekjur.
Hér fyrr á árum voru sumar
þeirra metsölubækur. öddu-
bækurnar hafa komið út I mörg-
um útgáfum, sumar 1 6. útg.
enda upplag þeirra orðið yfir 50
þúsund.
Fyrir nokkrum árum var
mjög harkalega á okkur deilt
opinberlega fyrir þjóöfélags-
skoðanir I bókum okkar. A sama
tima sendum viö samkvæmt
beiðni erlendra aöila tvær bæk-
ur til útlanda þar sem sérfræð-
ingurrannsakaöi gaumgæfilega
samvinnu okkar I ritstörfum.
Niðurstööur voru okkur sendar
ásamt jákvæðum umsögnum,
sem við mátum mikils vegna
ábyrgra vinnubragöa.
Hvort tveggja varð okkur
þetta til góðs.
Það er ekki að okkar skapi að
skrifa um okkur sjálf svo sem
við gerum hér.
En eins og okkur þykir það
leiðinlegt — þykir okkur lika
nauösynlegt að fram komi, að I
áður nefndri grein eru nöfn
okkar notuð I algerri óþökk
okkar — og á fölskum forsend-
um.
Að endingu frábiðjum við
okkur að slikt endurtaki sig I
framtiðinni.
Jenna Jensdóttir og
Hreiftar Stefánsson