Vísir - 26.07.1980, Side 12

Laugardagur 26. júll 1980
12
Paul McCartney í svartholi Japana:
Gunnar
Salvarsson
skrifar.
^ • •• * 99
í sjo ar
helgarpopp
. .Óttaðist
mcst að ég
hvrfti aó
dúsa bar
„Þetta var einkennilegur staður til þess
að taka stefnumarkandi ákvarðanir, en ég
fékk góðan tima til að hugsa i klefanum”,
sagði Paul McCartney nýlega i samtali við
breska poppritið Record Mirror um dag-
ana niu sem hann mátti dúsa i svartholi
Japana fyrr á árinu.
Þaö var i janúarmánubi sem
Paul McCartney fór ásamt fjöl-
skyldu sinni og hljómsveitinni
Wings frá New York til Tokyo. Á
flugvellinum viö komuna til Jap-
ana var bitillinn fyrrverandi
handtekinn af tollgæslumönnum
sem fundu 220 grömm af mariju-
ana i fórum hans, — og trúlega
hafa ýmsir spurt sig þeirrar
spurningar. „Hvers vegna geröi
hann þetta?”
„Ég er nú enn ab hugsa um
svar viö þessari spurningu
sjálfur”, segir Paui. „Viö tókum
bara þetta flug og hugsunarlaust
tókum viö örlitiö meö. Þá minútu
sem þaö fannst hugsabi ég, „ó,
nei....”
„Reyndi að halda uppi
samræðum”
„I raun og veru þörfnumst viö
ekki aö neyta þess. Fyrir flesta
sem reykja marijuana skiptir þaö
engu höfuömáli þó þeir séu án
þess i nokkra daga. Ég lit svo á ab
hlutdeild mln f eiturlyfjaneyslu sé
mér skaölaus. En Japanir eru
þeirrar skoöunar ab þetta sé mjög
alvarlegt brot og hámarksrefsing
er sjö ár. Ég reyndi ab halda uppi
samræöum viö þá, hélt uppi stöö-
ugum kjaftavabli, og reyndi aö
segja þeim aö sigarettur væru
hættulegri. Þeir vildu auövitaö
ekki hlusta, enda reykja margir
lögregluþ jónanna ’ ’.
Paul segir söguna af þvi er
hann sem stráklingur laumaöist
oft i fyrsta farrymi I lestarferö
þegar fátt var um fólk, þó hann
hafi veriö meö farseöil uppá
annaö farrými. Og alltaf var hann
tekinn. Og alltaf þóttist hann
koma af fjöllum aö þetta væri
fyrsta farrými.
„Ljóti aulabárðurinn”
„Þetta minnir mig akkúrat á
þetta”, heldur hann áfram. „Ég
settist i vitlausan klefa á vitlaus-
um tima. Fyrst I staö fékk ég upp-
sölutilkenningu: „Ó, Gub, þú
veist, ég er nú ljóti aulabáröur-
ion”. Þetta geröi eiginkonunni og
börnunum verst. Þessi vandræöi
komu þeim illa. Og svo hljóm-
leikaferöin, auövitaö, — ég þurfti
aö greiöa allan kostnab og þaö
var fáránleg eyöslusemi. Nú og
svo aödáendurnir, sem höföu beö-
iö eftir ab sjá okkur óralengi.
Fyrstu dagana var þvi mjög
þungt I mér”.
„Ég óttaöist mest aö mér yrbi
sagt ab ég þyrfti aö dúsa þarna i
sjö ár. Og ég sagöi viö sjálfan
mig: „Guö, I hvaö hef ég komiö
mér? Næstu sjö árum ævinnar
gæti ég þurft aö eyöa i japönsku
svartholi. Fyrstu nóttina svaf ég
ekki dúr, þriöju nóttina æpandi
hausverkur og þar fram eftir göt-
götunum”.
„Svo jafnar maöur sig. Þú
byrjar ab hlakka til aö fá heim-
sóknir, hreinar skyrtur og svona
nokkuö”. En Macca gat ekki
samiö I klefanum hljóöfæralaus.
„Viö reyndum þvi aö syngja
dálitiö. Þaö var náungi i næsta
klefa viö mig sem söng þjóölega
japanska tónlist. 1 staöinn
dembdi ég yfir hann „Baby
Jackson Browne— Hold
Out
Asylum 5E-511
Hjá mér eru ævinlega eins-
konar „litil jól” þegar Jack-
son Browne sendir frá sér nýja
plötu. Hann er enda heldur
spar á plötur, hefur aöeins
sent frá sér sex plötur á tfu
árum, en hann er þess vand-
virkari. Þróunin f tónlist hans
er hæg, en markviss og öll,
fra msetning hennar er sérlega
þekkileg. Jackson Browne sló
fyrst verulega I gegn á slöustu
plötu sinni , „Running On
Empty”, en fyrri plötur hans
og þær ekki sföri, höföu ekki
náö umtalsveröum vinsældum.
Browne er einhver Ijóörænasti
textahöfundur I bandarfsku
rokki og viröist sffellt vera aö
ná betri tökum á viöfangsefn-
um sfnum, hvort heldur er um
dómsdag diskósins ellegar
horfinn vin. Viö aödáendur
Jackson Browne erum eöli-
lega I sjöunda himni þessa
dagana, þvl þessi piitur bregst
ekki.
Face” („Sveitaball” meö Ómari
Ragnarssyni) eöa einhverju
álika”.
Japanskt bað
A miövikudögum er baödagur i
japönskum fangelsum, og þann
dag var Paul skipaö einsömlum I
baö aö vestrænum siö. Hann
spuröi hvernig japanski siöurinn
væri og fékk þau svör aö allir
færu saman I baö. „Djöfullinn
hafi þaö, ég hef misst af öllu þvi
sem haldiö er aö túristum, ég
smelli mér bara 1 japanskt baö.
Og vib fórum allir i baö, þab var
stórbrotiö og mikill hlátur, þvi
japönsku fangaveröirnir stóöu og
horföu á og andlitiö voru öll upp-
ljómuö i brosi. En ég var ekkert
feiminn. Maöur er ekki mjög
f*auj
finda S
McCart.
ney
«h-la. *
Sarmi
?ei*na
fyrit'
hreykinn I fangelsi og maöur er
bara einn úr hópnum. Mér þótti
þaö ekki slæmt, ég vil vera venju-
legur og geri mikiö til þess aö lifa
sem eölilegustu lifi”.
—Gsal
Queen — The Game
EMI EMA 795
Queen hefur dregiö aödá-
endur slna lengi á plötu, eöa I
hálft annab ár, ef undan er
skilin hljómleikaplatan i
fyrra. Þaö veröur seint annað
sagt um Queen en aö hún sé
traust hljómsveit, sem hitti
tlðast I mark. Og þessi nýja
plata er þar engin undantekn-
ing. Þvl er hins vegar ekki aö
neita aö stöönunar viröist
fariö aö gæta, en tónlist þeirra
er á hinn bóginn svo fjölþætt
„aö eðlisfari” aö hún virkar
ávailt dálltiö fersk. Á þessari
plötu eru þrjú lög sem náö
hafa verulegum vinsældum,
þ.á m. lagiö „Crazy Little
Thing Called Love” eitthvert
glæsilegasta rokklag einni
ára. Freddie Mercury söngv-
ari á aöeins fjögur lög á plöt-
unni, þar af öll vinsælustu lög-
in og þykir mér hann hafa
slika yfirburöi fram yfir hina
aö hans þáttur mætti aö ósekju
vera stærri. i heild er platan
sterk þó hún muni vart er
fram liöa stundir teljast til
meiriháttar verka hljóm-
sveitarinnar Queen.
9,0
Gunnar Salvarsson skrifar.