Vísir - 04.09.1980, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 4. september 1980.
9
Nú liggur fyrir, aö heildar-
skattby röi einstakiinga hefur
aukizt verulega á þessu ári.
Alagningartölur sýna að þessi
skattbyröisaukning er upp undir
7 milljaröar króna.
Þaö vekur auövitaö óskipta
athygli, aö fjármálaráöherra
Alþýöubandalagsins skuli telja
sjálfsagt, aö auka greiöslubyröi
launafólks af sköttum á sama
tima og lifskjörin eru aö rýrna
af völdum verölagsþróunar.
Þannig er bætt gráu ofan á
svart. Meöan rfkisstjórnin boö-
ar aöhald hjá öörum og þá sér-
staklega hjá launafólki, heimtar
hún meira i sinn hlut, 1 sinn
kassa og rýrir meö þvf lifskjörin
enn frekar. Atvinnuvegirnir
mega vera á hausnum. Um þaö
fæst rikisstjórnin ekki. Rekstr-
argrundvöllur heimilanna má
bresta, hennar vegna, en rikis-
kassann skal ekki skorta sam-
kvæmt kenningu fjármálaráö-
herra Alþýöubandalagsins aö
þeir einir stæöu vörö uin kjörin,
allir aörir væru vondir karlar og
ætluðu aö skeröa þau. En
reyndin er sú, aö þeir standa
einungis vörö um kjör rikis-
kassans, en skeröa hag launa-
Skattarálágum
tekjum hafa hækkað
Hörmulegast i þessu skatta-
fargani er þó, aö skattur á lág-
um tekjum hefur verið aukinn.
Þess má finna mýmörg dæmi.
Einfalt er aö bera saman hver
skattur hefði orðið miðað við
eldra skattstigakerfiö annars
vegar og þess, sem ríkisstjórnin
ákvað að beita. Einhleypt fólk
með 4 millj. i árstekjur fær t.d.
iviö hærri skatt nú en sam-
kvæmt gamla kerfinu, einstætt
foreldri með eitt barn og 3-4
milljónir i tekjur fær lika hærri
skatt og sama gildir reyndar, ef
börnin eru tvö og bæði séu eldri
en 7 ára. Hjón meö tvö börn,
sem vinna fyrir 2,5 millj. hvort
fá Hka skattahækkun jafnvel
þótt annaö barnið sé yngra en 7
ára, hvaö þá ef það er eldra.
Þaö er þannig ekki sfður at-
hyglisvert hvaða meðferð ýmsir
hinna tekjulágu fá i skatta-
stefnu rikisstjórnarinnar.
Verulegur f jöldi
býr við lág laun
Þvi miður er það svo, að mjög
neðanmals
Kjartan Jóhannsson
alþm. gerir grein fyrir
því hvernig skattalækk-
anir bæti lífskjör laun-
þega um leið og þær eru
raunhæf aðgerð í barátt-
unni gegn verðbólgunni.
litið á tekjur ársins 1979, sem
skattarnir miðast við, kemur i
stjórnin og talsmenn hennar til-
einka sér i þessum málum er á-
reiðanlega i hrópandi ósam-
ræmi við vilja þjóöarinnar og
almennan skilning á samstöðu
með hinum lakar settu.
Tillögur um
tekjuskattslækkun
Þingmenn Alþýðuflokksins
töluöu fyrir þvi, að tekjuskatts-
álögur yrðu lækkaðar, þegar
skattstigafrumvarp rikisstjórn-
arinnar var til umfjöllunar á
þingi og fluttu um það tillögur.
Með lækkun skattanna má
vernda kjörin án þess að valda
veröbólgusprengingu. Með
lækkun tekjuskattsins má sér-
staklega koma til móts við hina
tekjulægstu. Nilverandi skatt-
kerfi býður upp á, að þetta sé
gert með skattafslætti, sem
komi til útborgunar til framtelj-
enda, ef tekjur hans eru lægri en
tiltekiö mark. Aöferöin er fyrir
hendi, en viljann hefur vantað
hjá rikisstjórnarflokkunum til
þess aö gera þetta þannig, að i
reynd væri stutt viö bakið á
þeim, sem höllustum fæti
standa.
andi rikisstjórn hefur gengið
lengra I skattaáþjáninni en
nokkru sinni fyrr. óréttlætiö og
misréttið hefur aukist.
Aukinn jöfnuður,
betri raunkjör
Ef við viljum losna úr verö-
bólguskrúfstykkinu og þræl-
dómi eltingarleiksins við skatt-
ana, verður að lækka tekju-
skattinn og koma á staögreiðslu
skatta. Eigi aö jafna tekjuskipt-
inguna I landinu og jafna kjörin
verður það bezt gert með sér-
stakri lækkun skatta á lágu
tekjunum. Margborguö jöfnun
kjara með launasamningum
hefur litlu skilað. Jöfnun með
visitöluleik skeröingar, góllfi
eða þaki, hefur lika reynzt
skammgóður vermir. Verðbólg-
an hefur svo étiö allt saman og
vel þaö. Þetta sannar reynslan.
Auknum jöfnuði og meira rétt-
læti má hins vegar ná með
skattalækkun hjá þeim sem við
lökust kjör búa. Þannig má
verndakjörin i verðbólgurótinu.
Þessa stefnu höfum viö Alþýðu-
flokksmenn boðað, nefnilega
betri raunkjör f stað fleiri verö-
lausrakróna, sem jafnóðum eru
Með lækkun skatta má vernda
kjðrin og jatna aðstððu
fólks sérstaklega með skatta- verulegur fjöldi fólks verður að
stefnu sinni. láta sér nægja lágar tekjur. Sé
Dæmi um tekjuskattsálögur.
Tekjuskattur:
Alagni<ngar-
Brúttó Gamla
Einhleypur
Einstætt foreldri
með eitt barn eldra
en 7 ára
Hjón meö tvö börn,
annaö yngra en 7
ára (helminga-
skipting tekna)
1) Aths.: Mlnus táknar fjárhæð til greiðslu útsvars og til út-
greiðslu.
Tekjuskattstillögur Alþýðuflokksins á s.l. þingi.
Brúttó Gamla reglur
tekjur skattakerfi rikissstj. Hækkun
4.000 408.000 406 þús. 2.000 kr.
4.000 37.000 126 þús. 89.000 kr.
5.000 + 387.00011 -í-314 þúsí1 73.000 kr.
ljós, að 62% einhleypra hafa
lægri tekjur en 3 millj. kr. og
63% einstæðra foreldra lægri
tekjur en 4 millj. kr. Um fjórð-
ungur einstæöra foreldra hefur
lægri tekjur en 2 millj. kr. Þaö
erlfka svoað um 10% hjóna meö
börn hafa lægri tekjur en 5 millj.
kr. Það getur hver og einn
reiknað út, hvernig takast mætti
að framfleyta t.d. 4 manna fjöl-
skyldu af rúmlega 400 þús. kr. á
mánuði. Viö getum líka reynt aö
setja okkur i spor einstæðrar
móöur með 250-330 þús. á mán-
uði, og hvernig henni hafi mátt
takast að halda uppi sjálfstæðu
heimilislifi.
Ég trúi þvf, aö við viljum öll
standa við bakið á þeim sem
minnst mega sin og lökust hafa
kjörin. Sá hofmóöur sem rikis-
Islenzka skattkerfiö hneDDir hirtar og vel þaö f verðlags- og
launafólk I þrældóm eltingar- skattahækkanir, eins og sitjandi
leiksins við skattana sfna. Sitj- rikisstjórn tfðkar.
Tekjuskattstillögur Alþýðuflokksins á sl. þingi
Tekjuskattur:
Einhleypur
Einstætt foreldri
með eitt barn
yngra en 7 ára
Hjón með tvö börr
annað yngra en 7
(Helmingaskipting
tekna)
Brúttó Alagn. rlk- Till.
tekjur isstj. Alþfl. Lækkun
4.000 406 þús. 327 þús. 79.000 kr.
4.000 61 þús. 18 þús. 78.000 kr.
i, ára
5.000 +314 þúsí > + 560 þúsP 246.000 kr.
1) Aths.: Mfnus táknar fjárhæð til greiðslu útsvars og til út-
greiöslu.
Umræður I fjölmiðlum undan-
farandi vikur hafa að vonum
snúist allmikið um kjara-
samninga launþegasamtakanna
og gerð þeirra. Dagana 4. og 5.
september fer fram allsherjar-
atkvæðagreiðsla um nýgeröan
samning BSRB sem undirritað-
ur var nú fyrir skemmstu meö
fyrirvara um samþykki félags-
manna. Það sjálfsagða ákvæði I
kjarasamningslögum BSRB er
skyldar samninganefnd banda-
lagsins til að leita staðfestingar
félagsmanna á geröum
samningi, knýr þá til ábyrgðar.
Ef rfkisstarfsmenn skynja
ekki þá kvöð er þessum réttind-
um fylgir, er verr farið en
heima setið ef þátttaka yrði
dræm. Með þvf væri forystu
samtakanna mikill vandi á
höndum, að ráða I vilja þeirra
sem hunsuðu þá lýöræðislegu
skyldu að taka afstöðu til gjörða
samninganefndar. Félags-
mönnum ber skylda til að tala
skýru máli, til forystumanna
sinna, svo þeir þurfi ekki að
ráða i þögnina eina.
Að kjósa meö rassinum er
aumasta hlutskipti frjálsborins
manns, — sem rétt hefur til
frjálsrar hugsunar og tjáningar
en velur þann kostinn að sitja
heima.
Samningar þeir, sem nú eru
lagðir fyrir félagsmenn til
samþykktar eöa höfnunar,
bjóða upp á ýmis aukin réttindi
sem verkalýðshreyfingin hefur
oröiö aö fórna miklu fyrir til að
öðlast. Þannig hafa flestir
kjarasamningar hennar, á
undanförnum árum, snúist að
meira eða minna leyti um ýmis
félagsleg réttindi auk almennra
ákvæöa I kjarasamningum. Má
I þvl sambandi minna á að
lengsta verkfall sem háð hefur
verið hérlendis var voriö 1955 og
stóö I sex vikur. Þar var tekist á
um stofnun atvinnuleysisbóta-
sjóðs auk annarra kjaraatriða.
Það blandast engum hugur
um, aö þá var stigið stórt fram-
faraspor til eflingar betra þjóð-
félags og ekki ósennilegt að
þetta ákvæöi eitt, standi enn I
fullu verögildi af þeim sem þá
var samiö um.
Þannig er þaö, að félagslegir
ávinningar svo sem Hfeyrissjóö-
ir, vinnuverndunarákvæði,
tryggingar, veikindaréttur, or-
lof o.fl. þess háttar, sem ill-
mögulegt er að vikta inn i
kaupmátt eöa laun, skila okkur
betra og réttlátara samfélagi,
sem enginn ætti að vanmeta.
Hver kannast ekki við þaö úr
fréttum síðustu vikna hve mikið
menn eru reiðubúnir að leggja á
sig i Póllandi og vlöa um lönd
fyrir auknum samningsrétti og
almennum mannréttindum.
Nei, það er sama hvert litið er,
sinnið er allsstaöar það sama
hjá viðsemjendum launþega,
aukin réttindi, bætt lifsafkoma,
— betra starfsumhverfi og
samningsréttur, hefur aldrei
neöanmals
Gunnar Gunnarsson
framkv.stj. Starfsmanna-
félags rikisins leggúr á-
herslu á það í þessari
grein að samningar
BSRB við ríkið bjóði upp
á aukin réttindi/ sem séu
launþegum ómetanleg.
legið á lausu. Launþegar hafa
aldrei aukiö réttindi sin án
undangenginna átaka, baráttu
og fórna. A þvi er ekki sjáanleg
nein breyting og hrein glópska
að halda öðru fram eöa imynda
sér aö eitt stjórnarmynstur
frekar en annað breyti þar
nokkru til muna.