Morgunblaðið - 10.09.2002, Blaðsíða 41
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 10. SEPTEMBER 2002 41
✝ Kristín Helga-dóttir fæddist á
Suðureyri við Súg-
andafjörð 16. septem-
ber 1914. Hún andað-
ist á Landspítalanum
í Fossvogi 29. ágúst
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru hjón-
in Sveinfríður Odd-
mundsdóttir, f. 1886,
d. 1918, og Helgi Sig-
urðsson, f. 1884, d.
1954. Helgi rak út-
gerð á Suðureyri og
síðar á Flateyri.
Bræður Kristínar
voru Sigurður, f.
1912, d. 1982, kona hans er Þur-
íður Jónasdóttir frá Flateyri, f.
1917, Jón Halldór, f. 1913, d. 1915,
og Guðmundur Kristján, f. 1916, d.
1917. Systir hennar samfeðra er
Rósey, f. 1921. Maki hennar er
Rafn Kristjánsson, f. 1927. Að
móður sinni látinni
fór Kristín í fóstur
hjá Guðmundi
Pálmasyni í Botni í
Súgandafirði og
fyrri konu hans, Sól-
veigu Guðmunds-
dóttur.
Hinn 12. febrúar
1944 giftist Kristín
Jóni Ásgeiri Jónssyni
vélvirkjameistara
frá Galtarholti. f. 20.
júní 1909, d. 11. febr-
úar 1998. Foreldrar
hans voru hjónin Sig-
ríður Guðmunds-
dóttir, f. 1873, d.
1931, og Jón Jónsson bóndi og
landpóstur, f. 1868, d. 1953. Sonur
Kristínar og Jóns Ásgeirs er
Helgi, f. 10. maí 1944.
Útför Kristínar fer fram frá
Hallgrímskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Hjartkær móðir mín er kvödd í
dag. Hún leið út af í svefni eftir
stutta sjúkralegu. Þegar hennar er
minnst er mér efst í huga umhyggja
hennar og kærleikur. Móðir mín var
öllum mönnum góð og ekki lét hún
sér síður annt um málleysingja, því
að hún var einstakur dýravinur. Nú
síðast var það kisinn Keli, sem naut
góðs af því hér á Njálsgötu 5.
Mig langar raunar að minnast í ör-
stuttu máli þeirra beggja, móður
minnar og föður, sem nú eru bæði
látin. Svo nátengd voru þau mér
bæði og svo nátengd voru þau hvort
öðru, að þar mynda minningarnar
eina órofa heild.
Það er þó ekki ætlan mín að rekja
æviferil þeirra hér í þessu greinar-
korni. Ég vil aðeins kveðja þau sem
voru mér svo kær með bæn um að
Drottinn Guð verndi þau að eilífu.
Sá sem trúir á hjálpræði Jesú
tregar ekki látna, heldur minnist
hann orða hans: „Ég er upprisan og
lífið. Sá sem trúir á mig mun lifa þótt
hann deyi. Og hver sem lifir og trúir
á mig, mun aldrei að eilífu deyja.“
(Jh. 11. 25-26).
Ég kveð foreldra mína með virð-
ingu, hlýju og þakklæti fyrir sam-
fylgdina á lífsins göngu.
Helgi Ásgeirsson.
Gengin er föðursystir mín Kristín
Helgadóttir hátt á níræðisaldri, ævin
orðin löng og heilsan á undanhaldi
síðustu misseri.
Stína frænka var lengst af búsett í
miðbænum, síðasta aldarfjórðung-
inn við Njálsgötuna. Eiginmanni sín-
um Jóni Ásgeiri og syni þeirra Helga
bjó hún hlýlegt og myndarlegt heim-
ili. Á ferðum okkar, foreldra minna
og systur, vestan af fjörðum til höf-
uðborgarinnar á árum áður héldum
við ætíð til hjá þeim Stínu á Spít-
alastígnum. Ferðalög á þeim tímum
voru fátíðari en nú er og Reykjavík-
urferðir mikil upplifun; Tjörnin, Tív-
olí, 17. júní, ys og þys. Sjóndeildar-
hringurinn víkkaði og veröldin varð
stærri. Á Spítalastíg 2 nutum við
hlýju og gestrisni frændfólksins sem
og vísast síðar við heimsóknir okkar
til þeirra á Hverfisgötu og Njáls-
götu. Alls þessa er minnst með inni-
legt þakklæti í huga.
Kristín var dóttir Helga Sigurðs-
sonar skipstjóra og útgerðarmanns á
Suðureyri við Súgandafjörð og konu
hans Sveinfríðar Oddmundsdóttur
úr Önundarfirði.
Helgi byggði árið 1914 stærsta
steinhúsið í hinu vaxandi þorpi, nefnt
Helgahús. Þau hjón eignuðust alls
fimm börn en aðeins tvö þeirra kom-
ust á fullorðinsár, Sigurður og Krist-
ín.
Hin börnin þrjú dóu í frum-
bernsku og mikill harmur var kveð-
inn að fjölskyldunni í Helgahúsi,
þegar Sveinfríður dó úr Spönsku
veikinni 1918. Þrátt fyrir áföllin
myndaði Helgi ný fjölskyldutengsl
og sótti sjóinn áfram á bátum sínum;
Hallvarði Súganda, Súganda og
Kvikk.
Hann gerði út frá Suðureyri, á
tímabili frá Reykjavík en síðustu
fimmtán árin reri hann á Kvikk frá
Flateyri við Önundarfjörð. Við móð-
urmissinn fór Kristín í fóstur til
vandalausra í Súgandafirði, en Sig-
urður fylgdi föður sínum við útgerð
og sjómennsku. Á unglingsárum
fluttist Kristín til Ísafjarðar þar sem
hún réð sig í vist á heimili þar í bæ og
gerðist vinnukona. Loks lá leiðin
suður í vist og sigling eitt sumar til
Danmerkur sem vinnukona skömmu
fyrir stríð.
Eftir að Kristín eignaðist fjöl-
skyldu sína í Reykjavík fagnaði hún
föður sínum við vertíðarlok haust
hvert, þá er hann síðustu sjó-
mennskuár sín kom að vestan til að
heilsa upp á fólkið sitt. Nú við leið-
arlok er einkasonurinn Helgi einn
eftir úr fjölskyldunni samrýndu á
Njálsgötunni. Ég votta honum inni-
lega samúð mína.
Helgi Sv. Sigurðsson.
Fyrir þremur árum átti ég von á
nýjum nágrönnum að Njálsgötu 5.
Satt að segja kveið ég svolítið fyrir,
því að góðir grannar eru á við vænan
happdrættisvinning. Í þetta sinn var
heppnin með mér. Mæðginin Kristín
Helgadóttir og sonur hennar Helgi,
reyndust mér ekki bara afbragðs
grannar, heldur líka traustir vinir.
Og fyrir það vil ég þakka, þegar
komið er að því að kveðja Kristínu.
Kristín var hæglát kona, en rík af
því sem mestu skiptir, hjartans
gæsku og örlæti. Þess fengu ekki
bara ég og sonur minn, Jóhann, að
njóta í ríkum mæli, heldur og líka
ferfætti heimilisaðilinn, kötturinn
Þorkell Ágúst. Hann tók Kristín
umyrðalaust í fóstur hvenær sem á
þurfti að halda. Hjá henni eignaðist
hann sitt annað heimili í orðsins
fyllstu merkingu.
Mig langar að kveðja Kristínu
með erindi úr eftirmælum sem sr.
Gísli Thorarensen orti fyrir rúmri
öld um nöfnu hennar Þorgrímsdótt-
ur. Mér finnst það þó ekki síður eiga
við um Kristínu Helgadóttur:
Því hér var hjarta hreint sem gull
og himinull,
þó margra kenndi meina,
og heilög gleðı́og hógvært geð
af himnum léð
og orð, sem unnú á steina.
Góð kona er gengin, en minningin
lifir. Við Jóhann sendum Helga inni-
legar samúðarkveðjur. Missir hans
er mikill. Megi Guð styðja hann.
Jóhanna Þráinsdóttir.
KRISTÍN
HELGADÓTTIR
✝ Guðlaug HelgaMeyvantsdóttir
fæddist á Máná við
Siglufjörð 23. mars
1923. Hún andaðist á
Sjúkrahúsi Akraness
4. september síðastlið-
inn. Foreldrar hennar
voru hjónin Meyvant
Meyvantsson, f. 17.7.
1886, d. 12.1. 1953, og
Kristbjörg Jónsdóttir,
f. 30.7. 1879, d. 3.12.
1949. Systkini Guð-
laugar voru Guðrún,
f. 12.7. 1900, d. 16.9.
1902, Björn Sigurður,
f. 6.6. 1909, d. 6.7. 1929, Guðmund-
ur Sumargeir, f. 25.4. 1912, d. 4.11.
1935, Meyvant, f. 17.12. 1914, d.
4.11. 1933, og Guðrún, f. 1. 8. 1917,
d. 6.7. 1999. Fósturbróðir Guðlaug-
ar var Sigurður B. Viktorsson, f.
18.6. 1929, d. 20.4. 2001. Sambýlis-
maður Guðlaugar var Lárus Beck
Wormsson verkamaður á Akra-
nesi, f. 1.5. 1920, þau slitu samvist-
um. Dætur þeirra eru: 1) Sigur-
björg Árdís, f. 14.9. 1954, sonur
hennar er Kjartan
Örn. 2) Ísabella, f. 6.8.
1957, maki Lárus S.
Ingibergsson, börn
þeirra eru Erla Ösp,
Heimir Eir og Hafdís
Mjöll. Sambýlismað-
ur Erlu Aspar er
Fannar Sólbjartsson
og eiga þau Sindra
Má og Aldísi Ísabellu.
3) Elínborg, f. 28.11.
1961, maki Birgir S.
Björnsson, fóstur-
dætur þeirra eru Eva
Dögg og Ástrós
Sveina.
4) Rannveig, f. 10.5. 1963, maki
Guðmundur E. Björnsson, börn
þeirra eru Sóley, Lárus og Björn
Ólafur.
Guðlaug hóf búskap á Akranesi
1955 og bjó þar alla ævi, hún starf-
aði aðallega við fiskvinnslu. Síð-
ustu árin bjó hún á Dvalarheim-
ilinu Höfða Akranesi.
Útför Guðlaugar verður gerð
frá Akraneskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Elsku mamma.
Þá ertu loksins búin að fá hvíldina
og farin heim til Guðs.
Okkur langar að minnast þín í ör-
fáum orðum. Þegar við vorum að
alast upp var oft þröngt í búi en þú
lést það ekkert á þig fá, fékkst þér
bara meiri aukavinnu og hlóst svo að
öllu saman. Það sem helst stendur
upp úr var dugnaðurinn og léttleik-
inn í skapinu. Aldrei kvartaðir þú
eða lést okkur finna að þér liði illa.
Húmorinn var alltaf efst í huga þér
og þú gast alltaf gert grín að öllu sem
upp á kom. Við höfum aldrei heyrt
neinn vera eins fljótan að svara fyrir
sig, og þú settir fólk oft í strand með
tilsvörunum.
Það verður skrítið að koma ekki á
Höfða í hverri viku og hlæja dátt,
ætli við fáum ekki bara fráhvarfs-
einkenni. Starfsfólkið á Höfða hefur
verið alveg yndislegt við þig og okk-
ur og fá þau bestu þakkir fyrir.
Elsku mamma, megi algóður Guð
vefja þig örmum sínum og hlúa að
þér um alla eilífð, hafðu þökk fyrir
allt og allt.
Ég gef þeim eilíft líf, og þeir skulu aldrei
að eilífu glatast og
enginn skal slíta þá úr hendi minni.
(Jóh.: 10:28.)
Árdís, Ísabella, Elínborg
og Rannveig.
GUÐLAUG HELGA
MEYVANTSDÓTTIR
Einstakir legsteinar
Úrval af útistyttum
á leiði
Englasteinar
Legs
teinar og englastyttur
Helluhrauni 10 - 220 Hf. - Sími 565 2566
!"
#$#
%
$ &#'
! "#! $% &#'
'()* &#' !+)# ()*
!+( ! , &'$"#+ &#'
' !+! -. ! &#'
( ( (* ( ( ( (*/
0
12'
'2 $#!.3
42) 5%2
( ) '
*
+ )
* "!%+! &#'
5'
5'&#'
!+
5'&#' # /- !2
' %+!
#5' /
,
6
0 -,' 5 '78
42) 5%2
( )
'
*
- )
* ." '
/ !&#'
"#! . &#'
. &#'
,. - % ' '&#'
9(2. &#' !+ ! !- #
. :5%.
;4
5 (
5 &%
5 ( &#' <'=!!+.!&
$4
5 (
( (*/
:
0 : !=2,!.>
-!
0 )
*
' !()* )* =&#'
=,
.,'.!&
=$'+!; 4.!& &#'
.!& &#'/
6<
:
' *!?@
42) 5%2
( )
'
*'"
"
1 )
* !"
/
' %+!9''&#'
' !+!9''
&%9''&#' -,2/'!
: !=4/9''&#'
' . .
' 9''&#' = -
-!& 9''&#'
5'
=,
#.'9''
==% / =&#'
4&%9/9''&#' -'+ ;'+)#
( (* ( ( (*/