Morgunblaðið - 14.05.2003, Blaðsíða 40

40 MIÐVIKUDAGUR 14. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Í ÁTJÁN ára kennslustarfi mínu
brýndi ég gjarnan fyrir nemendum
mínum að þeir skyldu verða góðar
fyrirmyndir sín-
um börnum
seinna á lífsleið-
inni. Það gilti
raunar um hvað-
eina varðandi dag-
lega breyni og ef-
laust hefur
mörgum þótt sem
þetta væru
siðaprédikanir og
hafa ugglaust ver-
ið það, en merkilegt þykir mér það þó
í dag, hversu margir nemendur mínir
hafa í gegnum tíðina minnt mig á
þessar messur mínar og ævinlega
með þakklæti. Mig minnir þó fastlega,
að ég hafi venjulega endað á því að
ræða um áfengið og þær hættur sem
af því stöfuðu og þá með aðaláherzlu á
það að láta það alveg vera, byrja aldr-
ei, en raunar varaði ég alveg sérstak-
lega við viðkvæmum þroskaárum
unglingsins, að þá skyldi áfengið ekki
haft um hönd. Áhrifin af þessum að-
vörunum læt ég eðlilega liggja milli
hluta, en alla vega er samvizka mín
betri í dag, hafandi haft þennan boð-
skap fyrir mínum kæru nemendum og
það með að í þessu einnig gilti það að
vera hin góða fyrirmynd.
Mér flugu þessar löngu liðnu stund-
ir í hug þegar ég sá sanna gleðifregn
sem yljaði mínu gamla kennarahjarta
um heit og efndir nemenda Kvenna-
skólans í Reykjavík, sem úthýstu
Bakkusi með öllu jafnt á útskriftarhá-
tíð sinni sem og óvissuferð í kjölfarið.
Skólameistari segir að undanfarin
ár hafi nemendur sammælzt um
áfengisbann en þetta hafi verið í
fyrsta sinn sem allir nemendur hafi
undirritað yfirlýsingu um áfengisleysi
og við það var svo sannarlega staðið.
Skólameistarinn, Ingibjörg Guð-
mundsdóttir, er hæstánægð með sitt
unga fólk og segist reglulega stolt af
því. Hún segir einnig að þetta sé mjög
mikilvægt í því ljósi að yngri nemend-
ur horfi mjög til þeirra eldri.
Orðrétt er eftir Ingibjörgu haft í
Fréttablaðinu: „Þetta gefur tóninn
fyrir yngri nemendur“ og eru vissu-
lega orð að sönnu.
Fyrirmyndin er eins og alltaf áður
afar dýrmæt og þarna gáfu nemendur
þessa skóla virkilega gott fordæmi og
til sannrar eftirbreytni. Þau eiga
miklar þakkir skildar.
Aðeins skal svo að því vikið að bezt
er auðvitað fyrir alla að byrja aldrei,
því enginn veit hver verða örlög hans
eða hennar í baráttuni við Bakkus.
En það er líka rétt að vekja verð-
uga athygli á því að miklu skiptir
varðandi neyzlu, hvenær byrjað er, ef
fólk velur þann ranga kost.
Rannsóknir erlendis hafa sýnt og
sannað að því yngra sem fólk byrjar
áfengisneyzlu, því meiri verður fram-
tíðarneyzla þess með öllum sínum al-
varlegu afleiðingum. Því seinna sem
byrjað er, þeim mun minni hætta á
öllum þeim fylgifiskum ofneyzlunnar
sem leggur líf alltof margra í rúst.
Og enn skal í lokin minnt á þá ugg-
vænlegu en margsönnuðu staðreynd
að neyzla harðari efna hefur nær und-
antekningalaust áfengisneyzlu að
undanfara.
Þessa mættu uppalendur minnast
svo ótvíræð sem þessi tengsl eru.
En fordæmi Kvennaskólans ber að
lofa og sannfæring mín sú að hin góða
fyrirmynd sem þar var sýnd muni víð-
ar verða blessunarleg staðreynd.
HELGI SELJAN,
form. fjölmiðlanefndar IOGT.
Farsæl fyrirmynd
Frá Helga Seljan
Helgi Seljan
ÉG HEF oft velt því fyrir mér
hvort fullorðnir ökumenn líti í eigin
barm þegar þeir gagnrýna aðra. Í
ökuskólum landsins í dag er mikil
áhersla lögð á að uppfræða nem-
endurna um það hversu ungt fólk er
hættulegt í umferðinni, hvað þessir
krakkar eru miklir glannar og þar
fram eftir götunni. Sannleikurinn
er hins vegar sá að fullorðnir öku-
menn eru alveg jafn miklir glannar
og þeir yngri. Auðvitað stendur töl-
fræðin fyrir sínu en munurinn er sá
að vanari ökumenn eiga auðveldara
með að koma sér úr klípu.
Eftir að ég fékk bílprófið hef ég
fylgst betur með því sem er að ger-
ast í umferðinni þegar ég er farþegi
heldur en ég gerði þegar ég var
yngri. Fleiri og fleiri fullorðnir
virðast vera farnir að halda að
stefnuljósin séu bara til skrauts og
að það sé enginn tilgangur með
þeim. Kannast ekki allir við að vera
að flýta sér og lenda á eftir ein-
hverjum sem í fyrsta lagi er ekki að
flýta sér, og í öðru lagi gefur engin
merki um það hvert hann er að
fara, eins og maður eigi bara að vita
það að hann er að fara í kaffi til
mömmu sinnar? Ykkur finnst þetta
eflaust þreytandi en hugsið um
hvað fólkið fyrir aftan ykkur er að
hugsa þegar þið gerið nákvæmlega
sama hlutinn!
Einnig er það nokkuð algengt að
fólk keyri á vinstri akrein. Mjög fá-
ir virðast gera sér grein fyrir því að
vinstri akrein er til þess að taka
framúr, en ekki til að dóla sér á 50
km/klst. alla leiðina til Reykjavíkur
og tefja alla umferð í leiðinni.
Ég ætla að biðja þá sem eru að
lesa þetta að líta í eigin barm og
hugleiða þetta aðeins. Ert þú einn
af þessum reiðu bílstjórum sem
lenda alltaf á eftir svona fólki? Ef
þú ert þannig bílstjóri, hvernig
heldur þú að fólkinu í bílnum fyrir
aftan þig líði þegar þú gerir ná-
kvæmlega sama hlutinn? Auðvitað
er það ekki bara fullorðið fólk sem
gerir þetta, ég get alveg viðurkennt
það. Hinsvegar er það hræsni að
gagnrýna ungt fólk fyrir að gera
nákvæmlega það sama og þið.
SIGRÚN BJÖRG
ELÍASDÓTTIR,
nemandi Fjölbrautaskólans í
Garðabæ, Hólmatúni 30,
Bessastaðahreppi.
Umferðarmenningin
á Íslandi
Frá Sigrúnu Björgu Elíasdóttur