Morgunblaðið - 19.05.2003, Blaðsíða 16

MENNTUN
16 MÁNUDAGUR 19. MAÍ 2003 MORGUNBLAÐIÐ
SHMS - Leiðandi á heimsvísu í hótelstjórnun
Meðlimur í Sambandi hótelskóla í Sviss
Swiss Hotel Management School
“Caux-Palace”, 1824 Caux-Montreux (Switzerland)
SHMS, einn af stærstu og virtustu hótelstjórnunarskólunum í Sviss, býður þrjár
alþjóðlegar námsgráður í þriggja ára námi.
* Swiss Æðri diplóma í hótelstjórnun og ferðaþjónustu
* Bandaríkin AH og MA diplóma í hótelstjórnun
* Bretland BA gráða í hótel- og veitingastjórnun (Hospitality) / Ferðaþjónustu/
Umsjón viðburða og heilsulinda
Einnig í boði: Meistaragráða, MBA, framhaldsgráða, nám fyrir fólk með
starfsreynslu, sumarnám - möguleiki á mati úr öðrum skólum.
* Launaðar lærlingsstöður á hverju námsári
* Ráðningarþjónusta eftir námslok
* Frábær aðstaða á fyrrum 5* “Caux-Palace” hóteli.
Nánari upplýsingar fást hjá:
SMHS EUROPE, Rudolfplatz 6, 50674 Koeln, Þýskalandi,
sími: +49 - 221 - 258 5210,
fax +49 - 221 - 258 5211
NETFANG:
SHMSEUROPE@SHMS.COM
WWW.SHMS.COM
GETA foreldrar leikið sérsaman? Leiðin til að finnasvarið er að vera með leikja-námskeið fyrir foreldra, og
fyrir því stóðu verkefnisstjórar í þró-
unarverkefninu Lífsleikni í leikskóla.
Leikskólarnir Krógaból, Síðusel og
Sunnuból á Akureyri eru að vinna að
verkefni, sem ætlað er að efla siðgæð-
is- og tilfinningaþroska barna með
kennslu í dygðum. Lífsleikni er einn af
námsþáttum sem Aðalnámskrá leik-
skóla leggur áherslu á að tekinn sé fyr-
ir í leikskólastarfi.
Þróunarverkefnið stendur í þrjú ár
og er árangurinn kynntur foreldrum
árlega. Hugmyndin að námskeiðinu
núna var að gera leikskólastarfið sýni-
legt og að gefa foreldrum innsýn í
hvernig börnin læra dygðirnar sem
kenndar eru í þessu verkefni.
Leikjakvöldið með foreldrunum
heppnaðist mjög vel, það hófst með
sameiginlegri stund; stuttu erindi og
sögu. Foreldrum var svo skipt í sex
hópa og fengu þeir smjörþefinn af
dygðakennslunni með tveimur 20 mín-
útna kennslustundum. Eftirfarandi
dygðir komu við sögu; vingjarnleiki,
hjálpsemi, hugrekki, þolinmæði og
sköpunargleði. Nefna má að í leikfim-
issalnum var hugrekki eflt og styrkt
með ýmsum leikjum og í tónlistarstund
voru sungin tilfinningarlög og lög sem
fjalla um dygðirnar.
Eftir þessa fróðlegu leiki safnaðist
hópurinn saman aftur og ræddi með
verkefnisstjórum um verkefnið. Mæt-
ingin var góð og voru þeir sem mættu
jákvæðir og áhugasamir og tóku virk-
an þátt í verkefnunum.
Þolinmæði og fínhreyfingar
Hópurinn byrjaði á því að setjast
niður í samverustund, þar sem hver
kynnti sig. Síðan var rætt um dygðir
og fyrirmyndir og hvernig hægt er að
vinna með dygðina þolinmæði heima
fyrir. „Umræðan var mjög skemmti-
leg, allir foreldrar voru virkir og fullir
af áhuga,“ segir Heiðrún Jóhannsdótt-
ir, verkefnisstjóri á Sunnubóli.
„Ég hef verið að prófa mig áfram
með hugtakakort í leikskólastarfi, það
hefur gefið góða raun, en það er leið til
að skrá niður þekkingu á myndrænan
hátt,“ segir hún. Gengið er út frá einu
orði, eins og t.d. þolinmæði, það skráð
efst á stórt karton, síðan er reynt að
finna orð sem eiga við og tengjast því.
Þá tóku við verkefni sem reyna á
þolinmæði og hjálpsemi. Á borðin var
dreift ýmsum efnivið sem þjálfa fín-
hreyfingar.
Foreldrar tóku þessu mjög vel og
voru áhugasamir og virkir í verkefn-
inu. „Þegar mæðurnar komust í það að
þræða bönd í gegnum spjöldin mynd-
aðist hin besta saumaklúbbsstemn-
ing,“ segir Heiðrún.
Vinatré í listasmiðju
Í verkefninu tóku þátt tveir hópar
foreldra. Fyrri hópurinn vann eitt vin-
atré og stofn á öðru og hinn hópurinn
annað vinatré og krónu á stofn fyrri
hópsins. Með þessu móti fengu leik-
skólarnir þrír hver sitt vinatré, skapað
af foreldrum.
„Vinatréð var gert á þann hátt að við
stimpluðum laufblöð og stofn með
höndunum,“ segir Guðrún Hafdís Óð-
insdóttir, verkefnisstjóri í Síðuseli.
„Um leið ræddum við um hvernig
þetta er unnið með börnunum, í sam-
einingu finnum við út hvernig laufblöð
eru á litinn, blöndum nokkra liti til að
auka á fjölbreytnina og ákveðum
hvernig við höfum stofninn á litinn.“
Þátttakendur máluðu lófa hver ann-
ars og stimpluðu svo blaðið og sköpuðu
vinatré. Þarna var unnið með nokkrar
dygðir í einu, vingjarnleika, þetta
gengur ekki nema við séum góð við
hvert annað, hjálpsemi, við málum
hvert annað og réttum hvert öðru liti,
hugrekki, sumir þarfnast hugrekkis til
að láta mála lófa sína og þolinmæði, við
þurfum stundum að bíða svolítið.
Þetta var ánægjuleg stund að mati
Guðrúnar, foreldrar unnu vel saman,
allir voru til í að mála aðra og láta mála
sig, þótt fólk þekktist lítið eða ekkert. Í
fyrri hópnum var ákafinn mikill, unnið
af krafti og vinnugleðin mikil. Í seinni
hópnum var meiri ró yfir og áherslan
lögð á hver útkoman yrði.
Hollow-kubbar
Markmiðið með þessu verkefni var
sköpunargleði, en jafnframt hugrekki
og hjálpsemi. „Ég byrjaði á því að
bjóða hópnum sæti á kubbunum og las
fyrir þau kafla úr einni af uppáhalds-
bókum mínum; Salómon svarta,“ segir
Hanna Berglind Jónsdóttir, verkefnis-
stjóri á Sunnubóli.
Meðan á lestri stóð skráðu þátttak-
endur niður það sem kom upp í huga,
miðarnir voru því næst settir í skál,
einn miði dreginn út og fólk beðið að
byggja úr kubbunum það sem stæði á
miðanum.
„Ég útskýrði fyrir þeim hvernig
lestur bóka gæti hjálpað börnunum að
fá hugmyndir til sköpunar, en einnig
að stundum ynnum við út frá fyrirfram
ákveðnu þema,“ segir hún og það
leyndi sér ekki að greina mætti léttan
kvíða fyrir verkefni kvöldsins.
Á miðanum sem fyrst var dreginn
stóð „gömul Rafha-eldavél“. Allir stóðu
upp tóku sér kubb í hönd og byrjuðu,
en eftir svona hálfa mínútu stoppuðu
þau við og fóru að ræða saman um það
hvernig best væri að byggja eldavélina
og smám saman fór hún að taka á sig
mynd.
„Þegar gamla Rafha-eldavélin var
tilbúin var þó nokkuð eftir af tímanum
svo ég bauð þeim að draga aftur og á
þeim miða stóð „fjárhús“. Það kom
smáhik á hópinn, það var greinilegt að
það var þó nokkuð síðan þau höfðu far-
ið í sveitina,“ segir Hanna Berglind og
að eftir smá vangaveltur hafi fjárhúsið
farið að taka á sig mynd; vert væri að
sýna fjárbændum þessa lands þessa
nýstárlegu hönnun!
„Í grunninn var þetta eins og að
vinna með börnum – en það kom mér
skemmtilega á óvart,“ segir hún. Hóp-
arnir í þessu verkefni reyndust virki-
lega stoltir af verkum sínum og vildu
helst ekki ganga frá kubbunum aftur.
Hanna Berglind huggaði þau með því
að taka mynd af þeim við verkin sín.
Stig af stigi
„Eitt af því sem við ákváðum að
bjóða upp á var samvera og þótti okkur
nærtækast að nota Stig af stigi sem er
nýtt námsefni í tilfinningagreind,“ seg-
ir Ragnheiður Ragnarsdóttir, verkefn-
isstjóri á Krógabóli, en hún tók þátt í
því að staðfæra námsefnið á íslensku í
fyrravetur.
Þeir foreldrar sem völdust í þennan
hóp voru mjög spenntir og ólmir í að
kynnast þessu námsefni þar sem það
er nýtt og lítil reynsla komin á það.
„Ég byrjaði tímann á að láta alla setj-
ast í hring,“ segir hún. „Við fórum yfir
reglurnar sem gilda í þessum tímum
og notuðum reglur sem einn barnahóp-
urinn hafði búið til í haust.“
Reglurnar eru: rétta upp hönd þeg-
ar okkur langar að segja eitthvað, einn
talar í einu, hlusta, vera góð hvert við
annað og sitja kyrr.
Hópurinn fór svo í fyrstu þrjár
frumtilfinningarnar; gleði, leiða og
reiði. Seinna sýndi Ragnheiður þeim
næstu þrjár; undrun, hræðsla og ógeð/
viðbjóður. „Einnig kynnti ég fyrir þeim
hundinn Hvutta hvatvísa og Snigilinn
staðfasta sem eru handbrúður sem
fylgja námsefninu. Það var mjög gam-
an að reyna þetta með fullorðnum og
komu ýmsar spurningar og vangavelt-
ur upp um tilfinningarnar,“ segir hún.
Hugrekkið æft
„Í þessum tíma ákvað ég að sýna
foreldrum hvernig börn læra og þjálfa
sig í hugrekki í salnum, einnig vildi ég
reyna á hugrekki foreldranna,“ segir
Sonja Kro, verkefnisstjóri á Krógabóli.
Uppbygging tímans var á þessa leið;
kynning, þrautakóngur, skottaleikur,
flöskustútur og slökun.
Hópurinn settist á gólfið og Sonja
útskýrði fyrir þeim hvernig hún væri
vön að byrja hópastarf. Foreldrarnir
héldust í hendur, buðu góðan dag og
kynntu sig, auk þess sagði hver og einn
örlítið frá áhugamáli sínu.
„Ég lét þau standa upp og raða sér
upp við vegg, taldi úr hver átti fyrstur
að vera þrautakóngur og hófst svo leik-
urinn,“ segir hún. Það þarf hugrekki til
að vera fremstur og láta alla horfa á
sig. Sonja spilaði fjöruga tónlist sem
skapaði góða stemningu, en þátttak-
endur skiptust á að vera þrautakóng-
ur.
Næsti leikur var skottaleikur, þar
sem allir fá skott í buxnastrenginn
nema einn sem á að ná skottunum og
þá fækkar í hópnum. Sumir hafa ekki
nægt hugrekki til að fara í svona elt-
ingarleiki, en það virtist ekki skorta
þetta kvöld. Síðasti leikurinn var
flöskustútur.
Í lokinn setti Sonja rólega tónlist á
og lét alla fara í slökun, talaði aðeins í
leiðinni, um að nú þurfi að hvíla hend-
ur, fætur og maga …, eins og ég geri
við börnin. „Ég bað alla að hugsa um
eitthvað fallegt og skemmtilegt svo
þeim liði vel. Fólk reis rólega á fætur
og hafði skapast svolítið viðkvæm og
einlæg stemning,“ segir hún.
Næsti hópur stóð sig jafn vel, í raun
næstum eins vel og börnin. „Það var
mikið brosað og hlegið og grínast. Ég
veit ekki hvað hefði átt að vera öðru-
vísi,“ segir Sonja.
Söngstund
Uppbygging söngustundarinnar
sýndi nokkur tilbrigði af söngstund.
„Mikilvægt er að sýna fram á fjöl-
breytileika söngstunda; söngur er ekki
bara söngur. Foreldrar sátu fyrir
framan hópstjóra og byrjað var á
nafnalagi,“ segir Hildur Óladóttir,
verkefnistjóri á Síðuseli.
Sungin voru lögin „Það er alveg
ókeypis að brosa“ og „Við erum vinir“,
en það eru lög sem vel tengjast þróun-
arverkefninu. Einnig voru Guttavísur
og vísan um Rauðhettu, sungnar,
hvoru tveggja er til myndskreytt,
fengu foreldrar að skiptast á að setja
myndirnar á sérstaka loðtöflu, sem
börnum þeirra finnst skemmtilegt að
nota. „Goggi söngfugl, sem er hand-
brúða, var með þetta kvöld,“ segir
Hildur. „Hann birtist upp úr söngkass-
anum sínum, en hann hefur yfir að
ráða mörgum vísum.“ Foreldrar fengu
að draga vísur upp úr söngkassanum
hans Gogga og svo var sungið.
Hildur segir að spjallað hafi verið
um hvernig börn læra ný lög og hvern-
ig unnt er að skýra innihald texta fyrir
börnum á myndrænan hátt með notk-
un tússtöflu. Að lokum var sungið
hermilag sem fólst í því að hópstjóri
söng og foreldrar hermdu eftir. „En
við notuðum mismunandi raddstyrk,
hvísl, öskur og allt þar á milli. Allir for-
eldrarnir voru virkir og sungu með,
enda var þetta mjög skemmtileg
kvöldstund,“ segir Hildur.
Leikskólar/ Á leikjanámskeiði á Akureyri voru engin börn, en foreldrum þeirra var skipt í sex hópa til að fá
smjörþefinn af kennslunni sem börnin fá á daginn. Gunnar Hersveinn kynnti sér námskeiðið sem tengist þró-
unarverkefni í lífsleikni í leikskólum og fjallar um dygðakennslu.
Foreldrar
læra margt
í leikskóla

Goggi söngbrúða birtist upp úr
söngkassanum með margar vísur

Sterk og sjálfstæð börn sem bera
virðingu fyrir öðrum Vinatré hannað með höndunum: Hildur Þóra, Alda, Halla Björk, Sigríður,
Þorvaldur og Jóhanna Dögg.
TENGLAR
..............................................
www.sunnubol.akureyri.is
www.sidusel.akureyri.is
www.krogabol.akureyri.is
guhe@mbl.is
„ÞETTA var mjög skemmtilegt og
fróðlegt kvöld sem gaf mér og öðr-
um foreldrum tækifæri til þess að
taka þátt og kynnast á eigin spýtur
þeim verkefnum sem börnin okkar
eru að fást við á hverjum degi í leik-
skólanum,“ sagði Björk Jóhanns-
dóttir, foreldri á Krógabóli. „Mér
fannst mjög áhugavert að sjá
hversu mikil hugmyndafræði býr að
baki hverju einstöku verkefni.
Hvert verkefni hefur ákveðinn til-
gang og í sameiningu gera þau
börnin okkar að sterkum og sjálf-
stæðum einstaklingum sem bera
virðingu fyrir sér og öðrum.“
„Mér fannst hugmyndin að þess-
um foreldrafundi frábær,“ sagði
Hallur Gunnarsson foreldri á Síðu-
seli, „það var gaman að setja sig í
spor krakkanna og að leyfa krakk-
anum í sjálfum sér að brjótast út.
Taka þátt í leikjum sem þau eru að
leika á hverjum degi. Það myndast
líka skemmtileg stemmning meðal
foreldra á fundi með þessu sniði,
frekar en að sitja kyrr með kaffi-
bolla. Það er líka mikilvægt að kom-
ast í raunverulega snertingu við
starf krakkanna með því að fá
kynningu sem þessa.“
„Ég var fróðari eftir þetta og hef
aðeins betri innsýn í hvað krakk-
arnir eru að gera á daginn og er
enn áhugasamari fyrir vikið. Líka
eftir að ég kom heim og fór yfir
kvöldið skildi ég betur um hvað
leikskólastarfið snýst og til hvers er
ætlast af krökkunum.“
„Ég var mjög ánægð með að fá að
taka þátt í leikjanámskeiðinu,“
sagði Elva Eir Þórólfsdóttir, for-
eldri á Sunnubóli. „Það sem mér
fannst einna skemmtilegast var það
að foreldrar fengu að taka virkan
þátt. Ég byrjaði á stöðinni með
Hollow-kubbana. Allir foreldrar
tóku virkan þátt í vinnunni og hjálp-
uðust að við að byggja úr kubb-
unum. Það var mjög skemmtilegt að
fá að upplifa það svona hvað börnin
eru að fást við á hverjum degi í leik-
skólanum og gaman að sjá hvernig
unnið er með dygðirnar í gegnum
allt starfið. Einnig er gaman að sjá
hvernig hægt er að tengja nánast
allar dygðir við hvert það verkefni
sem börnin eru að fást við.“
Jónína, Fanney, Elva, Sigþóra, Árni
og Katrín við nýreista höllina sína.
Ánægðir foreldrar