Morgunblaðið - 16.11.2003, Blaðsíða 33

16.11.2003 | 33
M ér líður best í 3. og 4. hverfi í París en síðan kann ég líka vel við mig í 9.,10. og 11. hverfi,“ segir Linda Björg Árnadóttir fatahönnuður sem varvið nám í París frá 1995 til 1997 og hefur verið þar með annan fótinn síð-
an. Hún starfar hjá Martine Sitbon í París, þar sem hún hannar efni í tískufatnað,
en starfar einnig sem umsjónarmaður fatahönnunardeildar Listaháskóla Íslands.
„Yfirleitt held ég mig á hægri bakka
Signu því vinstra megin er lítið að
gerast núorðið. Á vinstri bakkanum
býr miðaldra vel efnað fólk og mann-
lífið er frekar látlaust og einslitt.“
Linda segir að 3. hverfið í París sé
kallað Mýrin og það er ekki langt
síðan það varð vinsælt. Þar eru litlar
sérverslanir á hverju strái og notaleg
veitingahús, m.a. uppáhaldsstaður-
inn hennar.
„Eitt af því fyrsta sem ég geri þeg-
ar ég kem til Parísar er að fara á Litlu
hestaskeifuna eða Petite fer auche-
val, sem er frábær staður,“ segir hún
af innlifun. „Stemmningin þar er
sjálfsprottin og kemur bara með
þeim viðskiptavinum sem eru þar
hverju sinni. Að vísu eru alltaf vissir
fastir gestir en líka ný andlit og þetta
er mjög litríkt og áhugavert fólk;
listamenn, heimspekingar, fólk úr
kvikmyndageiranum og tískubrans-
anum. Það er eiginlega best að lýsa
andrúmsloftinu þannig að maður viti
aldrei hverju maður á von á og í
hverju maður lendir. Veitingarnar
eru svo bara hefðbundinn franskur
matur og í ódýrari kantinum, “ segir
hún.
Litríkt miðaldra fólk „Svo er annar
staður sem ég held mikið upp á en
það er Pompidou-safnið. Byggingin
er rétt hjá vinnustaðnum mínum,
mögnuð bygging og mikil orka þar
innandyra. Yfirleitt eru nokkrar sýn-
ingar í gangi, ein sem er þá hefð-
bundin með verkum í eigu safnsins
en síðan eru líka óvenjulegar sýning-
ar, nútímalist, tónleikar, bíómyndir
og svo er þar stórt bókasafn sem ég nota mikið. Við safnið er frábært kaffihús sem
er í fínni kantinum, Café Beauburg. Það sem gerir þetta kaffihús svo sjarmerandi
er að þangað kemur athyglisvert og litríkt miðaldra fólk.“ Síðan bætir hún við
hugsi. „Annars eru margir vondir veitingastaðir í París. Margir staðir hafa hrein-
lega staðnað, þeir eru búnir að vera lengi við lýði og hafa ekkert breyst í tímans rás.
Þeir lifa á fornri frægð eins og sagt er.“
Aldrei hrædd í París „Þegar maður hefur náð að kynnast borginni þá er hún í
raun lítil og þægileg og ég get t.d. alltaf gengið heim, alveg sama hvar ég er. Það er
líka stórt atriði að mér finnst ég örugg, ég er aldrei hrædd við að vera ein á ferli.
Ég er alltaf að uppgötva eitthvað nýtt. París er nefnilega full af leyndarmálum.
Það er t.d. stutt síðan ég uppgötvaði frábæran ítalskan veitingastað sem heitir L’os-
teria og er í 3. hverfi við Rue de Sévigne. Þetta er látlaus staður og svo vinsæll að
það þarf ekki einu sinni að merkja hann – en þar þarf að panta borð með fyr-
irvara.“
Göngugatan Rue Monterguille er alveg þess virði að heimsækja segir Linda
Björg, en hún er í 2. hverfi. „Þarna eru mjög góðar sælkeraverslanir sem leggja
geysilega upp úr því að vera með fyrsta flokks hráefni og að útlitið sé aðlaðandi.
Þar er t.d. hægt að fá úrval af kjöti, ostum, kryddi og alls kyns matvöru og svo eru
þar útikaffihús og mikið líf á daginn, fólk að spila tónlist, teikna eða leika.
Rokkarabarir í 11. hverfi Í 11. hverfi er gaman að sækja rokkarabarina eins og ég
kalla þá því þessa staði sækir tónlistarfólk af ýmsum toga. Við Rue Oberkampf eru
t.d. margir mjög skemmtilegir barir. Þar er ódýrara að kaupa sér drykki og veit-
ingar en í 3. og 4. hverfi og andrúmsloftið er sérkennilegt. Málið er að íbúar Parísar
skiptast dálítið milli hverfa, þ.e. margir vinir mínir sem búa í 11. hverfi hafa ekkert
að sækja í 3. og 4. hverfi. Ég stend
einhvern veginn utan við þetta og get
að vild flakkað milli hverfa og átt
vini í þeim öllum. Það er líka gaman
að koma í 18. hverfi, Montmartre, og
skoða Sacre Coeur-kirkjuna sem er
þar uppi á hæð. Frá staðnum er mjög
gott útsýni yfir alla borgina. Hverfið
er líka skemmtilegt, þar ríkir þorps-
stemmning.“
Hvaða hverfi eru leiðinleg í París?
„Nítjánda hverfi hefur aldrei
höfðað til mín. Þar býr mjög efnað
fólk og þar er bókstaflega ekkert líf,
það er ekki einu sinni fólk úti á götu.
Svo er Latínuhverfið orðið mjög
litað af ferðamönnum, þeir eru í
meirihluta þar. Frakkar halda sig
ekki þar lengur. Ég hef heldur ekkert
að sækja í 13., 14. og 15. hverfi. Þetta
eru hverfi sem hafa í raun enga sér-
stöðu. Í 1. og 2. hverfi eru verslanir
sem Íslendingar vilja kannski líta í,
búðir sem þeir þekkja nöfnin á.“
Aldrei einmana í París En hvað
gerir París sérstaka borg?
„Það er auðvelt að njóta augna-
bliksins og láta umhverfið ráða ferð-
inni í París. Svo líður mér bara eins
og heima, ég er afslöppuð og frjáls
og þar er það litið jákvæðum augum
að hverfa ekki í fjöldann og vera lit-
ríkur karakter. Ég hef verið töluvert í
London og þegar ég sest þar á kaffi-
hús og svo í París þá er það gjörólík
upplifun. Í London sit ég ein á með-
an ég staldra þar við en í París sest ég
niður ein en fyrr en varir er ég komin
í samræður við næsta mann. Fólk er
aldrei einmana í París. Þar er kaffi-
húsamenningin svo sterk að það er í þjóðarsálinni að setjast niður á kaffihúsi og
tala við þann sem situr við hliðina á manni. Byggingarnar eru fallegar og gaman að
sjá gamlan og nýjan arkitektúr blandast vel saman. Sagan er svo sterk. Ég vinn t.d. í
gamalli byggingu og komst nýlega að því að í henni hafði Lúðvík fjórtándi geymt
óskilgetnu börnin sín og mæður þeirra. Borgin er vel skipulögð, göturnar eru
breiðar og svo státar hún af Signu, þessari fallegu á.“
Strandlífið í París Borgaryfirvöld í París leggja líka áherslu á að það sé skemmti-
legt að búa í borginni og Linda segir að á þeirra vegum sé efnt til viðburða sem
stuðla að því. „Í mörg ár hefur verið haldin tónlistarhátíð þar sem spilað er á hverju
götuhorni svo að segja. Það eru líka skemmtilegir flóamarkaðir víða, listamenn
varpa myndum af verkum sínum á húsveggi og svo er nýjasta fyrirbærið Strönd í
París eða Paris Plage. Þá búa borgaryfirvöld til strandlíf meðfram Signu og á torg-
um og tonnum af sandi er mokað á þessa staði. Þar eru settir upp sólbekkir og
sturtur og fólk kemur til að liggja á strönd. Þessi uppákoma stóð yfir í mánuð í
sumar og þátttakan var stórkostleg. Síðan var sandinum bara mokað aftur í burtu.“
Gætir þú hugsað þér að búa alfarið í París?
„Já, en ég er með börnin mín bæði í skóla á Íslandi svo þetta fyrirkomulag hent-
ar mér vel núna, að vera á báðum stöðum.
En ég ætla að verða gömul kona í París.“ gudbjorg@mbl.is
PARÍS ER FULL AF LEYNDARMÁLUM
Linda Björg Árnadóttir fatahönnuður nýtur augnabliksins í París, afslöppuð og frjáls, og lætur umhverfið ráða ferðinni.
L
jó
sm
yn
di
r:
Ó
m
ar
Hún sest inn á
veitingastaðinn
sinn í París og veit
ekki hverju hún á
von á eða í hverju
hún lendir. Ljó
sm
yn
d:
G
ol
li
FERÐALÖG | GUÐBJÖRG R. GUÐMUNDSDÓTTIR