Morgunblaðið - 16.11.2003, Blaðsíða 42

A
ð máli við mig kom kona
sem á í vanda vegna þess að
hún hefur til margra ára
haldið við mann en er gift
öðrum.
„Þetta er farið að taka á taugar mín-
ar. Eiginmaðurinn hefur grun um að-
stæðurnar og elskhuginn verður sífellt
þurftafrekari á tíma minn,“ sagði hún.
„Ég finn til æ meiri togstreitu og
stundum langar mig til að binda enda
á þetta ástand, en þegar til á að taka þá
vil ég ekki gera það því ég vil í raun
hvorugan manninn missa.
Maðurinn minn er fínn maður og
með honum á ég börnin mín, við eig-
um fjölskylduna sameiginlega og mig
langar ekki til að splundra henni eða
heimilinu okkar.
Ástmaður minn er líka hinn ágætasti
maður. Hann er alltaf tilbúinn til að
hlusta á mig og skilur mig svo vel. Við
eigum líka svo rómantískar stundir,
borðum stundum saman yfir kertaljósi
og hlustum á fallega músík. Líf mitt
yrði svo snautt ef ég missti hann og að-
dáun hans. Ég veit ekki hvað ég á að
gera, hvorn ég á að velja eða hvort ég á
nokkuð að velja. Kannski væri bara
best að reyna að halda þessu svona
áfram sem lengst.“
Sálarfriður er mikilvægur Víst er
þetta álitamál. En ef velt er upp ýms-
um möguleikum á framhaldinu þá
gæti ýmislegt gerst. Kannski fer eig-
inmanninum að leiðast þetta ástand
svo mjög að hann finni sér aðra konu
sem ekki hafi svona mikið að gera við
að sinna öðrum manni. Kannski fer
líka ástmanninn að lengja eftir að eign-
ast heimili með konu sem hann á einn
og hefur óskiptan aðgang að – tekur
jafnvel að gerast nöldursamur vegna
þessa.
Svo mikið er víst að allt þróast og
ekkert stendur í stað nákvæmlega eins
og það er á þessari stundu.
Kannski væri óvitlaust að snúa hlut-
verkunum við til að athuga hvor mað-
urinn væri heppilegri sem „eini“ mað-
urinn í lífi þessarar konu sem býr við
svo mikla togstreitu í sínu einkalífi.
Hugsanlegt væri að fara með eig-
inmanninum til útlanda í langa ferð og
vita hvernig honum fer að vera laus við
börn og bú og allar hinar þrúgandi eig-
inmannsskyldur. Kannski að hann
njóti sín allt í einu vel í kertaljósinu.
Á hinn bóginn væri kannski ráð að
taka að spyrja ástmanninn ráða um hin
hversdagslegu efni sem blasa við í fjár-
málum, innkaupum til heimilis, heilsu-
málum og hvað eigi að gefa hverjum í
afmælis- og jólagjafir í fjölskyldunni,
hver eigi að passa og s.frv. Loks er svo
alltaf hinn ægilegi möguleiki – að
missa báða mennina. Ef eiginmannin-
um fer að leiðast ástandið of mikið og
fer þá gæti líka komið upp sú staða að
ástmaðurinn væri ekki tilbúinn til að
hefja búskap með konunni. Kannski er
hann einn af þeim sem vill enga
ábyrgð, finnst heppilegast að vera í
sambandi sem ekki þarf að leggja allt í.
Allt er þetta álitamál, en sennilega
getur þessi þríhyrningur varla lifað
mjög lengi við þær aðstæður að konan
sé orðin þreytt á togstreitunni og eig-
inmaðurinn fullur grunsemda yfir fjar-
vistum hennar og fjarhygli. Kannski
væri best að skoða möguleikana vel,
vega og meta kostina og taka svo bein-
skeytta ákvörðun og standa við hana.
Þannig fengist að minnsta kosti sálar-
friður er frá liði – og sálarfriður er
mjög eftirsóknarverður, það vita þeir
sem hann eiga ekki.
‚Elskhuginn verður sífellt þurftafrekari á tíma minn‘
Guðrún
Guðlaugsdóttir
Álitamál
Sé úr vöndu að ráða hvernig bregðast skuli við aðstæðum kann Guðrún Guðlaugsdóttir að hafa nokkur ráð í pokahorninu. Sendið henni línu: gudrung@mbl.is.