Vísir - 29.01.1981, Page 16

16
t * \ % » i
Fimmtudagur 29. janúar 1981
lesendu-r haía oröiö
„Kommúnistar
urðu reiðir
sannleikanum”
Þorleifur Guðlaugs-
son Langholtsvegi 122
skrifar:
Þaö hafa veriö höfö orða-
skipti i blöðunum undanfariö
vegna ummæla Ellerts B.
Schram i tilefni af rdðningu
starfsfólks við Rikisútvarpið,
þar sem útvarpsstjóri tók sér
einræöisvald.
Ég hef lengi verið þeirrar
skoðunar að kommúnistar séu
imiklum meirihluta i störfum
við útvarpið og sjónvarpið.
Svo heldur Þjóðviljinn þvi blá-
kalt fram að þar sé enginn i
Alþýðubandalaginu. Hvilik
hræsni!
Jón Múli Árnason og Pétur
Pétursson ættu að hlusta á
þetta, Alþýðubandalagið vill
ekki kannast við þá! Svona
meta þeir sina menn oft og tið-
um, kommarnir.
Til dæmis kom Jón Múli
fram i sjónvarpsþætti fyrir
nokkru siðan og það gat eng-
um dulist að hann sá ekkert
nema rautt og málflutningur
hans, ef svo skal kalla, var al-
veg furðulegur. Ég veit um
marga íleiri þarna sem fylgja
Alþýðubandalaginu.
Alþýðubandalagið er aug-
ljóslega að reyna að ná sem
flestum áhrifamestu stöðum i
þjóðfélaginu til undirbúnings
valdatöku siðar meir og þeir
hika ekki við að beita ákveð-
inni tegundofbeldis þegar þeir
komast ekki lengra.
Þetta ættu sannir íslending-
ar að hafa i huga við næstu
kosningar.
Stefna kommúnista er að
brotna niður i Kina og Pól-
landi. Þar virðist vera að
komast á lýðræðislegra
stjórnarfar.
Guðrún Helgadóttir ætlaði
að færa Alþýðubandalaginu
Gervasoni á silfurfati og afla
mikils fylgis fyrir „gott
hjartalag”. Svona eru aðferðir
kommanna, nota tækifærið til
að sýnast gæskufullir en nota
svo hvert tækifæri sem gefst
til þess að hundsa frelsið og
sjálfsagðan rétt íólksins til
sjálfstæðrar mótunar og fjöl-
breyttra skoðana.
Ellert á þökk skilið fyrir sin-
ar ábendingar varðandi ráön-
ingu starfsfólks við Útvarpið
og hann lét ekki spyrjandann
snúa á sig i yfirheyrslunni i
Útvarpinu nú nýlega. Komm-
únistar urðu lika reiðir sann-
leikanum.
„Engar
súkkulaöi-
Dlölur”
4913-1038 skrifar:
Ég rakst á stórfurðulegt les-
endabréf i Visi um daginn.
Þar var fullyrt að snilld Lenn-
ons væri ofmetin stórlega. 1
raun væri Lennon bara
„súkkulaðigæi sem íramleiddi
lélega músik”. Vist er það rétt
aö á siðustu plötum Lennons
hafa nokkur súkkulaðilög
slæðst meö, þvi miður. Það
breytir þó ekki þeirri stað-
reynd að John Lennon var
snillingur á músiksviðinu.
Hann var óumdeilanlega
frábær lagasmiöur, stórkost-
legur söngvari.snjall útsetjari
og meistaralegur textasmið-
■ur. Eftir hann liggja ótrúlega
mörglögsem myndusóma sér
hiö besta á lista yfir bestu tón-
smiðar allra tima. Og sá sem
heldur þvi fram að plötur eins
og„Two Virgins”, „Life With
The Lions”, „Wedding Al-
bum”, „Live Peace In Tor-
onto” eöa „Plastic Ono Band”
sðu súkkulaðiplötur veit
greinilega ekki um hvað hann
er að tala.

Réttara er að gæta aö hvort stöðuinælunum hafi veriö breytt áður en menn eyöa fé I þá.
Eyddi mörgum nýkrónum
í Dilaöa stöðumæia
- fékk svo stoðumælasekt
lóna Þóröardóttir hringdi:
Ég þurfti að fara bæjarleið i
gær og ók niður Laugarveg að
Kjötbúðinni Borg. Þar lagði ég
við stööumæli og setti krónu i
hann. Þá kemur upp rautt merki
um það að timinn sé útrunninn.
Ég setti aðra krónu i en sama
gerðist. Þvi spurðist ég fyrir um
þaö hjá afgreiðslustúlku i kjöt-
búðinni hvort stööumælarnir
væru ekki komnir i lag þarna fyr-
ir utan. Hún kvaö svo ekki vera.
Þvi næst lá leiðin i sparisjóðinn
og lagöi ég i stæði þar sem stöðu-
mælir var. Ég sá aö gula merkið
var uppi og taldi þvi mælinn vera
i lagi og setti krónu i mælinn. Upp
kom rauða merkið um aö timinn
væri útrunninn. Ég treysti ekki á
aö hér væru stöðumælarnir einnig
óvirkir og reyndi þvi tvisvar i viö-
bót, en ekkert dugði.
Siðan þurfti ég að leggja hjá
Tollstööinni við stöðumælana þar
og voru öll spjöldin uppi til vitnis
um að timinn væri útrunninn. Ég
taldi þvi vist að stöðumælarnir
væru heldur ekki komnir i lag á
þessum stað og fór þvi frá bilnum
i þeirri trú. Er ég kom aftur,
reyndist vera búið að sekta alla
rööina og þar á meðal mig. Ég
haföi sem sagt sett 5 nýkrónur i
bilaða stöðumæla, en var siöan
sektuð við mæli sem hefur veriö
talinn i lagi. Ég hef ekið i 7 ár og
hef aldrei fengið stöðumælasekt
og þykir þetta ill reynsla.
Vísir haföi sambandi viö
skrifstofu 4ögreglustjóra
Þá kom fram að nú væri unnið að
breytingum á mælunum og tæki
það sinn tima. Þeir stöðumælar
sem komnir væru i lag, væru
merktir og ætti þaö þvi ekki að
fara framhjá mönnum, hvort þeir
ættu að greiða i mælana eða ekki.
149 NIANNA URTAK
ER ÚMARKTJEKT
Sérfræðingur skrifar:
Alveg hefur gengið fram af
mér að fylgjast með matreiðslu
Dagblaðsins og rikisfjölmiðl-
anna á svokallaðri skoðana-
könnun Dagblaðsins um fylgi
stjórnarsinna og stjórnarand-
stæðinga i Sjálfstæðisflokknum.
Ekki af þvi að mér sé svo sem
ekki sama hvernig fylgið veltist
á milli þessara fylkinga frá ein-
um mánuði til annars, heldur
vegna þeirra óvönduðu vinnu-
bragða, sem viðhöfö eru.
Dagblaðið hamrar sifellt á
þvi, að könnun þess byggist á
600 manna úrtaki, sem er al-
gjört lágmarksúrtak. En þegar
grannt er skoðað kemur i ljós,
aö könnun á innbyrðis afstööu
sjálfstæðismanna styðst ekki
nema við 149 manna úrtak.
Þetta gerir það að verkum, að
það er nákvæmlega ekkert
mark takandi á niöurstöðunni,
þvi að fráviksmöguleikarnir eru
svo miklir, a.m.k. 50—60%. Ef
kanna ætti afstöðu sjálfstæðis-
manna, þyrfti minnst 600
manna úrtak, og væru fráviks-
möguleikarnir þó 15—20%.
Ég hef oft furðað mig á þvi, aö
Dagblaðið skuli ekki gera grein
fyrir frávikslikum i skoðana-
könnunum sinum, eins og Visir
hefur gert i seinni tiö. Frávikin
er hægt að reikna út eftir tiltölu-
lega einfaldri formúlu, og að
sjálfsögðu dregur þaö ekki úr
gildi kannananna þótt frá slik-
um staðreyndum sé skýrt,
miklu frekar eykst gildi þeirra.
Yfir vinnubrögð útvarps og
sjónvarps á ég engin orð. Svo
mikið er þó búið að fjalla um ná-
kvæmni skoðanakannana hér,
aö fréttamenn þessara fjölmiðla
eiga aö vera orönir kunnugir
helstu atriðum, sem hyggja þarf
aö. En engum dettur i hug að
spyrja um fráviksmöguleikana
(ekki einu sinni Morgunblaö-
inu), heldur er Dagblaösóná-
kvæmnin tekin hrá upp.
NIÐURSTAfiAN
KEMURMÉR
EKKERTÁ
lyalrekifyrii- þá sem sundra
'!fe?Æ,fstæð'sflokknum
flhf iiH ~
n fomaíurliiKgfiíikia
„Dagblaðiðhamrar slfellt á þvi, aö könnun þess byggist á 600 manna úrtaki, sem er algjört lágmarksúr-
tak. En þegar grannt er skoöað kemur i ljós, að könnunin á innbyröis afstöðu sjálfstæðismanna styðst
ekki nema við 149 manna úrtak”, segir i greininni.
f
„Við skulum ekki gleyma þvi
að vangefnir eru lika fatlaðir,
þ.e. hugfatlaöir”.
Ekki síöur
ár hinna
hugfötluðu
Dúfa Einarsdóttir
hringdi:
Nú er ár fatlaðra runniö
upp. Við skulum vona aö ekki
verði bara umræður um þessi
mál, heldur eitthvaö gert
þessum einstaklingum til
góða. Við gleðjumst öll yfir
þeim gjöfum sem Dagsbrún
og Verslunarmannafélag
Reykjavikur gáfu á stór-
afmælum sinum.
En eru ekki fleiri fatlaðir en
þeir liakmlega fötluöu? Við
skulum ekki gleyma þvi aö
vangefnir eru lika fatlaðir,
þaö er að segja hugfatlaðir.
Þeir eru oft miklu verr staddir
og oft er verr að þeim búið
vegna fjárskorts, þvi þeir geta
ekki tjáð sig i blööum og fjöl-
miðlum eins og hinir likam-
lega fötiuðu. Þetta er ekki
siður ár þeirra vangefnu (hug-
fötluðu).
Ég vona aö menn hafi það
hugfast að ár fatlaðra á ekki
siður við um þá.