Morgunblaðið - 31.12.2003, Blaðsíða 14

14 B MIÐVIKUDAGUR 31. DESEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
PATREKUR Jóhannesson, lands-
liðsmaður í handknattleik, hefur frá
mörgu að segja þegar hann gerir
upp árið sem senn er á enda. Það
hafa skipst á skin og skúrir hjá Pat-
reki hvað handboltann varðar.
Hann hefur þurft að glíma við tals-
vert mótlæti en framundan eru
skemmtilegir tímar enda tvö stór-
mót á komandi ári með landsliðinu;
Evrópumót og Ólympíuleikar.
„Það er búið að ganga á ýmsu hjá
mér, bæði skemmtilegir hlutir en
aðrir leiðinlegir. Það sem hæst ber
er að ég ákvað að segja skilið við
Essen í Þýskalandi eftir sjö ára
dvöl og skipta yfir í Bidasoa á Spáni
og það var heilmikil breyting fyrir
mig og mína fjölskyldu,“ segir Pat-
rekur.
Lokaleikur Patreks með Essen
síðastliðið vor dró heldur betur dilk
á eftir sér. Hann lenti í útistöðum
við dómara leiksins og var í kjölfar-
ið dæmdur í sex mánaða keppn-
isbann. Samningurinn sem hann
hafði þegar gert við Bidasoa var í
uppnámi enda hótuðu forráðamenn
spænska liðsins að rifta honum.
Eftir japl, jaml og fuður þar sem
málið fór fyrir tvo dómstóla var úr-
skurði þýska handknattleiks-
sambandsins hnekkt og Patrekur
fékk keppnisleyfi í tæka tíð.
„Tímabilið hjá Essen var mjög
gott þó svo að endirinn hafi verið
ansi leiðinlegur. Við fórum í úrslit í
bikar og lentum í fjórða sæti í deild-
inni sem er besti árangur liðsins á
þessum sjö árum sem ég var hjá
því. Ég hef ekki ennþá skýringu á
því hvað gerðist hjá mér í síðasta
leiknum mínum með Essen. Það tók
mjög á tilfinningarnar að spila
þennan leik enda kveðjuleikurinn
hjá mér. Ég var búinn að vera fyr-
irliði liðsins í tvö ár og ég man að ég
átti mjög erfitt með mig í upphit-
uninni. Ég mátti ekki við miklu og í
hita leiksins missti ég stjórn á mér.
Það reyndist ansi dýrt og á tímabili
var allt í óvissu hvað samninginn
við Bidasoa varðaði. En sem betur
fer leystist málið,“ segir Patrekur.
Líf íþróttamanna er ekki alltaf
dans á rósum og því hefur Patrekur
fengið að kynnast. „Það byrjaði vel
hjá mér og liðinu á Spáni en síðan
varð ég fyrir því óláni að skaddast á
liðþófa og þurfti að gangast undir
aðgerð. Ég missti úr nokkrar vikur
og á þessum tíma gekk liðinu ekki
vel. Það var ansi erfitt að vera fyrir
utan og geta ekkert gert en ég er
sem betur fer kominn á ferðina aft-
ur.
Þó svo að deildin á Spáni sé mun
veikari í það heila en í Þýskalandi
þá sé ég ekkert eftir því að hafa far-
ið til Bidasoa og er í raun mjög
ánægður að ég skyldi hafa tekið
þessa ákvörðun. Ég varð að prófa
þetta og þó svo fyrstu mánuðirnir
hafi verið erfiðir þá er ég smátt og
smátt að aðlagast lífinu á Spáni. Ég
hefði örugglega séð eftir því alla
ævi ef ég ekki stokkið á tilboðið frá
Bidasoa.“
Patrekur er 31 árs og hefur um
árabil verið lykilmaður í íslenska
landsliðinu. Landsliðið stóð í
ströngu í upphafi ársins og á næsta
ári tekur liðið þátt í tveimur stór-
verkefnum.
„Á HM í Portúgal má segja að við
höfum náð okkar markmiðum en
ekkert meira en það. Við tryggðum
okkur farseðilinn á Ólympíuleikana
en keppnin sem slík hjá mér og lið-
inu var ekkert sérstök. Ég finn það
hjá mér og strákunum í landsliðinu
að það er að myndast fiðringur í
maganum. Ég vona bara að við
náum þeim anda sem myndaðist hjá
hópnum á EM í Svíþjóð. Það var
sérstök og ólýsanleg stemmning
sem var þá í liðinu. Hún var ekkert
fyrirfram ákveðin, heldur kom hún
og jókst eftir því sem betur gekk.“
Spurður hvaða kröfur eigi að
setja á landsliðið á EM segir Pat-
rekur: ,,Við gerum kröfur á okkur
sjálfa að ná sem lengst og auðvitað
á fólk að gera það. Við fórum í und-
anúrslit í síðustu keppni og mér
finnst allt í lagi að gera þá kröfu að
við verðum í baráttunni um verð-
launasæti. Hópurinn er svipaður og
flestir leikmenn á besta aldri en
auðvitað verður hver og einn að
laða fram sitt besta eins og við
gerðum í Svíþjóð.“
Morgunblaðið/Golli
Evrópumót framundan: „Við fórum í undanúrslit í síðustu keppni og mér finnst
allt í lagi að gera þá kröfu að við verðum í baráttunni um verðlaunasæti. “
Sé ekki eftir
því að hafa
farið til Spánar
Patrekur Jóhannesson
HREFNUVEIÐAR hófust hér við
land á árinu, eftir 18 ára hlé, en
stjórnvöld heimiluðu veiðar á 38
dýrum í vísindaskyni. Þrír hrefnu-
bátar héldu til hrefnuveiða um
miðjan ágústmánuð, þ. á m. Hall-
dór Sigurðsson ÍS frá Ísafirði. Þar
ræður ríkjum Konráð Eggertsson,
landsþekktur undir nafninu
Hrefnu-Konni. „Þetta var kær-
komin stund og löngu tímabær,“
segir Konráð.
„Við vorum orðnir vondaufir um
að hér yrðu leyfðar hrefnuveiðar
að nýju en þó var alltaf fyrir hendi
veik von í brjósti. Það er síðan ósk-
andi að menn standi við fyrirheitin
og haldi veiðunum áfram. Að mínu
mati getum við ekki leyft okkur
annað, því við verðum að nýta allar
auðlindir hafsins.“
Konráð segir að veiðarnar í
sumar hafi gengið vel og vill ekki
kannast við að hafa verið búinn að
gleyma réttu handtökunum, þrátt
fyrir nærri tveggja áratuga hlé
enda hafi litlar breytingar orðið á
sjálfum veiðunum. „Handbrögðin
gleymast aldrei og menn voru
fljótir að rifja þau upp. Og veið-
arnar gengu vel, við sjáum mikið
af hrefnu en veiðimynstrið var
nokkuð annað en fyrir 18 árum
þegar við hættum. Nú virðist mun
minna æti í sjónum, að minnsta
kosti á einstaka svæðum. En ann-
ars hafa veiðarnar sjálfar ekki
breyst mikið, enda ekki verið
stundaðar lengi. Við njótum þó
góðs af því að Norðmenn hafa
stundað hvalveiðar um nokkurt
skeið og meðal annars innleitt
notkun sprengjuskutuls sem er al-
ger bylting í veiðunum.“
Konráð segir það vera spor í
rétta átt að hefja vísindaveiðar á
hrefnu en næsta skref sé vitanlega
að hefja veiðar í atvinnuskyni.
„Stjórnmálamennirnir okkar hafa
lofað okkur því að við megum hafa
lifibrauð af hvalveiðum árið 2006.
Ég hef enga ástæðu til að ætla
annað,“ segir Hrefnu-Konni.
Morgunblaðið/Halldór Sveinbjörns
Landfestar leystar: „Það er síðan óskandi að menn standi við fyrirheitin og
haldi veiðunum áfram. Að mínu mati getum við ekki leyft okkur annað…“
Kærkomin stund
og tímabær
Konráð Eggertsson
ÁRIÐ hefur verið viðburðaríkt og
ánægjulegt hjá Árna Brynjólfssyni,
bónda á Vöðlum í Önundarfirði, og
fjölskyldu. Árni og kona hans, Erna
Rún Thorlacius, eru með blandaðan
búskap en aðaláherslan er þó á
mjólkurframleiðslu. Þau hjón réðust
í að byggja nýtt fjós á árinu. Eftir
töluverða undirbúningsvinnu var
fyrsta skóflustungan tekin 30. maí
og fjósið svo tekið í notkun 7. októ-
ber í haust.
„Fjósbyggingin stendur upp úr
og það var mikið fjör hér í sumar,
enda hraustir menn á ferð. Það er
enginn bilbugur á mönnum hér í
sveitinni, enda eru tveir aðrir
bændur í nágrenni við mig að
byggja nýtt fjós. Menn tóku hér
höndum saman um að verja mjólk-
urframleiðsluna í sveitinni og okkar
hlutverk er að þjóna okkar neyslu-
svæði,“ sagði Árni, sem jafnframt
er fyrsti bóndinn til að taka mjalta-
þjón (róbot) í notkun á Vest-
fjörðum.
Árni sagði að tíðarfarið hefði ver-
ið með afbrigðum gott í sumar og
heyfengur mikill og góður. „Sprett-
an var snemma á ferðinni miðað við
okkar svæði og maður gat bara
heyjað eins mikið og maður komst
yfir. Það voru ekki margir sem
slógu þrisvar en það hefði þó vel
verið hægt víða. Það varð gríðarleg
bylting með rúllunum og heyskapur
í dag er orðinn allt annars eðlis en
áður. Einnig hefur gott tíðarfar
hjálpað mikið til.“
Þótt ekki sé stóriðja á svæðinu,
eins og Árni orðaði það, sagðist
hann skynja jákvæða strauma í
kringum sig. „Sveitasamfélagið er í
góðum skorðum og sveitirnar og
sjávarbyggðirnar styðja hver aðra.
Hér eru næg verkefni og ég vil ekki
kannast við annað en að hljóðið sé
gott í fólkinu.“
Árni og Erna Rún eru einnig tón-
listarfólk og hljómsveitin Hjóna-
bandið er einmitt skipuð þeim hjón-
um. Erna Rún syngur en Árni
spilar á skemmtara og harmonikku
í bland og syngur líka. Þau hjón
hafa spilað á dansleikjum á sínum
heimaslóðum og víðar um land og í
febrúar sl. brugðu þau undir sig
betri fætinum og spiluðu á þorra-
blóti Íslendingafélagsins í Chicago í
Bandaríkjunum.
„Ferðin til Bandaríkjanna stend-
ur upp úr á þeim vettvangi en þetta
var í annað sinn sem við förum
þangað. Þetta var mikil og
skemmtileg tilbreyting og af því að
við höfðum verið þarna áður gátum
við notið ferðarinnar enn betur nú,“
sagði Árni.
Líflegt: „Það var mikið fjör hér í sum-
ar, enda hraustir menn á ferð.“
Fjósbygging stendur upp úr
Morgunblaðið/Jim Smart
Gott tíðarfar: Heyfengur var mikill og góður í sumar. „Maður gat bara heyjað eins mikið og maður komst yfir,“ segir bónd-
inn á Völlum í Öndunarfirði. Myndin er tekin á heitum sumardegi í Biskupstungum.
Árni Brynjólfsson