Morgunblaðið - 22.01.2004, Blaðsíða 40

MINNINGAR
40 FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Helga Péturs-dóttir fæddist á
Skammbeinsstöðum
í Holtum 14. mars
1917. Hún lést á
heimili sínu 16. jan-
úar síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðný Krist-
jánsdóttir, f. 23. júlí
1875, d. 7. maí 1961,
og Pétur Jónsson, f.
7. júní 1874, d. 29.
okt. 1940. Systkini-
Helgu voru Jón Ósk-
ar, f. 22.5. 1900, d.
21.2. 1975, Kristrún,
f. 14.7. 1901, d. 30.1. 1959, Guðjón,
f. 26.4. 1906, d. 30.6. 1979, Guð-
rún, f. 7.2. 1903, Sigurður,f. 19.5.
1907, d. 15.12. 1994, Kristján, f.
þeirra eru 1a) Sigurður Óskar, f.
1955, maki Ingibjörg Jóhannes-
dóttir, barn þeirra Jóhannes Jóns-
son og maki hans Sigrún Geirs-
dóttir og eiga þau þrjú börn. 1b)
Ísleifur Helgi, f. 1961 maki Gunn-
hildur Valgeirsdóttir, börn þeirra
eru fjögur. 1c) Guðrún Hulda, f.
1971 og á hún tvö börn. 2) Skúli Ís-
leifsson, f. 25.8. 1950, maki hans
er Guðlaug Hallgrímsdóttir, f.
23.06.1952, börn þeirra eru: 2a)
Hrafnhildur Harpa, f. 1974, maki
Friðrik Ámundason og eiga þau
þrjú börn. 2b) Helga Valgerður, f.
1977, maki Jón Rúnar A. Kvaran
og eiga þau eitt barn. 2c) Heiða
Skúladóttir, f. 1987. Helga ólst
upp á Skammbeinsstöðum í Holt-
um öll sín bernskuár. Hún fluttist
til Reykjavíkur 1940. Lengst af
átti Helga heima í Hólmgarði 32.
En síðustu árin bjó hún að Hæð-
argarði 33.
Útför Helgu verður gerð frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 10.30.
17.9. 1908, d. 29.1.
1909, Kristján Karl, f.
27.11. 1909, d. 13.2.
1989, Ágúst, f.
11.8.1911, d. 8.8.
1997, Ármann, f.
25.11. 1913, d. 7.12.
1984.
Hinn 23. desember
1939 giftist Helga Ís-
leifi Skúlasyni, f. í
Flagbjarnarholti í
Landsveit 15.1. 1912,
d. 28.4. 1975. Foreldr-
ar hans voru Margrét
Guðnadótttir og Skúli
Kolbeinsson. Helga
og Ísleifur eignuðust tvö börn: 1)
Guðnýju Huldu, f. 28.4. 1938, maki
hennar var Eggert S. Waage, f.
8.9. 1936, d. 15.8. 1996. Börn
Með þessum orðum vil ég kveðja
tengdamömmu mína en hún lést á
heimili sínu 16. janúar síðastliðinn.
Eftir að Ísleifur lést bjuggum við
saman í nokkur ár. Ég að byrja bú-
skap, hún með reynslu sem hún
miðlaði okkur. Helga var þannig
gerð að hún máttu ekki neitt aumt
sjá og var hún þá tilbúin til aðstoðar.
Hún var hlý og góð manneskja.
Á meðan Helga hafði heilsuna til
ferðaðist hún mikið og naut þess að
koma á nýja staði, helst ár hvert og
var hún búin að koma víða við. Sveit-
in hennar var þó ávallt í fyrsta sæti,
að skreppa austur og sjá austurfjöll-
in var henni sérstakt yndi. Þótt hún
flytti frá Skammbeinsstöðum 1940
var það alltaf heim í hennar huga.
Óteljandi ferðalög, útilegur og sum-
arbústaðaferðir með þér í gegnum
tíðina, þú í aftursætinu á milli
stelpnanna, þú að draga að þér
sveitaloftið. Hlustaði hún á hneggið í
hrossagauknum fyrst á vorin, og
hvaðan kom það, var það í suðri,
austri eða hvað? Það var þér nauð-
synlegt að taka eftir þessu. Ég mun
halda áfram að fylgjast með gaukn-
um og minnast þín um leið.
Elsku Helga, eitt var það sem þú
sagðir oft við okkur: „Gerið ráð fyrir
öllu, það góða skaðar engan.“ Okkur
þótti vænt um þig og munt þú ávallt
vera með okkur í minningunni.
Að lokum vil ég þakka öllum í
Hæðargarði fyrir hlýhug og hjálp-
semi sem allir þar sýndu þér.
Hafðu þökk fyrir allt, elsku
Helga.
Þín tengdadóttir,
Guðlaug Hallgrímsdóttir.
Sú sorgarfrétt barst mér um há-
degi 17. janúar að elsku amma mín
væri látin. Sorglegt er að kveðja þig
svona hæfileikaríka, lífsglaða og já-
kvæða. Og þó svo að þú hafir þurft
að eiga við erfiðan lungnasjúkdóm á
efri árum varstu alltaf svo lífsglöð,
brosandi og jákvæð. Það var svo
gott að koma í hlýjuna til þín og svo
varstu bara svo góð og elskuleg við
alla.
Minningarnar um þig eru óend-
anlegar og munu ætíð lifa í hjarta
mínu. Ég minnist þess þegar ég var
hjá þér í Hólmgarðinum, gistinæt-
urnar voru ófáar og þá var alltaf
gaman. Þú gafst mér svo mikið í
gegnum söng, spilandi á gítar, píanó
eða spil. Það var líka ótrúlegt hvað
þú kunnir marga leiki og alls kyns
sögur. Þú kunnir að lesa úr kaffiboll-
um og draumum og var mikil speki í
kringum það. Þú varst mörgum
kostum gædd og gerðir mörg ljóðin,
löng og stutt. Þú varst svo fé-
lagslynd, í kór og spilaðir brids.
Náttúran var þér ofarlega í huga,
fyrir austan var sveitin þín. Kostir
þínir voru svo margir að ekki er
hægt að skrifa allt.
Amma mín, næmi þitt var ótrú-
legt og er mér eftirminnilegur að-
fangadagur 2000.
Þegar við settumst til borðs hjá
foreldrum mínum, þá var það þitt
fyrsta verk að hvísla í eyra mitt að
það væri yndislegt að ég ætti von á
barni en þá var ég nýbúin að fá stað-
festingu á þeirri gleðifrétt. Þú bara
vissir þetta.
Þú varst svo hrifin af Hrafnhildi
og mikið að hrósa okkur Jóni fyrir
hana. Síðast þegar við komum í
heimsókn til þín byrjaðir þú að
syngja og spila fyrir Hrafnhildi,
þrátt fyrir að þú værir með súrefnið
og gætir það í raun engan veginn.
Sæmundur í sparifötunum var oft á
borðum hjá þér og mun hann ætíð
minna mig á þig.
Elsku amma mín, nú ertu komin í
faðm afa. Ég mun sakna þín og mun
minning þín ætíð lifa í hjarta mér.
Elsku amma, takk fyrir allar ynd-
islegu stundirnar. Guð geymi þig.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni.
Sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum)
Þín
Helga Valgerður Skúladóttir.
Það er með söknuði sem ég kveð
þig, elsku amma mín, en ég hugga
mig við það að núna ertu komin á
betri stað, komin til afa, komin
þangað sem ég veit að þér líður vel.
Ég veit ekki hvernig ég á að geta
sagt allt sem mig langar í svona
fáum orðum en mig langar að þakka
þér fyrir allar góðu stundirnar sem
við áttum saman, þakka þér fyrir að
gefa þér alltaf tíma til að segja mér
sögur, spila á spilin, kenna mér að
spila á orgelið, gítarinn og að lesa
nóturnar. Það var alltaf gott að vera
hjá þér og stundirnar sem við áttum
eiga eftir að hlýja mér um hjarta-
rætur alltaf er ég hugsa til þín.
Ég vildi óska þess að stundirnar
hefðu orðið fleiri og að drengirnir
mínir hefðu haft meiri tíma með þér
en ég veit að þú fylgist með okkur
eins og þú gerðir þegar þú varst hjá
okkur.
Ég kveð þig með þessum sálmi
sem þú söngst svo oft og þér þótti
svo vænt um:
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð leiddu mig
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt, sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér,
því veit mér feta veginn þinn,
að verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson)
Guð geymi þig, amma mín.
Þín
Harpa.
Elsku amma litla eða ammsa eins
og ég gjarnan kallaði þig (og þá
fórst þú alltaf að hlæja). Ég vissi að
einhvern daginn myndi ég þurfa að
skrifa þessi minningarorð til þín, en
það átti bara ekki að vera núna. Þú
áttir bara alltaf að vera til. Ég hefði
líka viljað fá að kveðja þig, en svona
hlutum getur maður ekki víst ekki
ráðið. Þegar ég spurði þig hvernig
þér liði, þá svaraðir þú alltaf að þú
værir bara eins og veðrið. Þegar ég
hugsa núna um þig þá fer hugurinn
á flug og ég gæti skrifað endalaust
um þig, því að minningarnar eru
bæði góðar og margar. Þú varst allt-
af svo hvetjandi og þú sparaðir aldr-
ei hrósið til mín. Reyndar áttum við
eftir að gera eitt og það var að þú
ætlaðir að kenna mér að hekla, þér
fannst svolítið skrýtið að ég kynni
það ekki. „Eins og það er auðvelt,“
sagðir þú. Þau eru ófá handverkin
sem ég á eftir þig og eru þau mér
mjög dýrmæt. Hvað þú nenntir að
spila við Eggert og Jónu Jenný var
ótrúlegt, enda fannst þeim voða
gaman að koma til ömmsu. Þér
fannst alltaf svo sniðugt þegar Jóna
sagði við þig: Amma, ég held að þú
þurfir bara að fara til læknis.
Það er yndislegt að hugsa um
hvað þú áttir góða og langa ævi, en
ég hefði viljað hafa þig aðeins leng-
ur.
Nú ertu komin til afa og ég veit að
pabbi og aðrir hafa tekið vel á móti
þér.
Sjálfsagt eruð þið að veiða núna
og þú hlaupandi út um allt.
Elsku ammsa, ég kveð þig með
söknuði.
Þín
Hulda litla.
Elsku amma mín, ég kveð þig með
sorg í hjarta. En þakklæti er mér
efst í huga fyrir að hafa haft þig sem
förunaut í gegnum lífið. Þú sem áttir
svo mikinn þátt í að ala mig upp,
reyndist mér ávallt sem besta móðir.
Þegar ég ákvað að skrifa litla minn-
ingargrein um þig fór það í gegnum
huga minn hvað 48 ára gamall karl-
maður og 86 ára gömul amma ættu
sameiginlegt til að tala um í ótal-
mörgum hádegispásum, en iðulega
kom ég til þín í spjall eða til sálu-
hjálpar. Spjallið var oft um áhuga-
mál okkar beggja en það var stang-
veiði, tveimur dögum áður en þú lést
sátum við saman í tvo tíma og fórum
yfir alla veiðistaði ofan veiðihúss við
Fremri-Laxá, sem var ykkur Ísleifi
afa mjög hjartkær. En matartíminn
var löngu búinn, svo við ákváðum að
hittast síðar og klára umfjöllun um
neðri hluta árinnar. Amma, við ljúk-
um bara yfirferðinni síðar. Amma,
ég veit þú lest alltaf Moggann, ég
bið að heilsa pabba og öllum hinum.
Elska þig, amma mín. Ingibjörg bið-
ur fyrir kveðju. Sjáumst.
Sigurður.
Nú ert þú látin, elsku amma mín.
Þú sem varst svo góð og kát alltaf
þegar ég kom til þín og mér leið allt-
af svo vel hjá þér. Þú sagðir mikið af
sögum og áttir alltaf nóg af þeim. Þá
var þín fyrsta spurning til mín hvort
ég ætti kærasta og hvort mig hefði
dreymt eitthvað nýtt. Við töluðum
mikið um draumana okkar og suma
furðulega. Þú sagðir mér hvað þeir
þýddu og oftast rættust þeir. Ég
man líka að alltaf þegar ég gisti hjá
þér í Hólmgarðinum vildir þú fá hita
frá mér í bakið. Allar bústaðaferð-
irnar með þér vorum við límdar við
eldhúsborðið og spiluðum ólsen ól-
sen út í eitt. Er ég kom til þín var
HELGA
PÉTURSDÓTTIR
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
KRISTÍN ÞORSTEINSDÓTTIR,
Skúlagötu 40,
áður til heimilis
í Barmahlíð 54, Reykjavík,
sem andaðist miðvikudaginn 14. janúar, verð-
ur jarðsungin frá Háteigskirkju föstudaginn
23. janúar og hefst athöfnin kl. 13.30.
Margrét Guðlaugsdóttir, Friðgeir Björnsson,
Sigrún Guðlaugsdóttir, Gunnlaugur Gunnarsson,
Guðmunda Hr. Guðlaugsdóttir, Hulda Margrét Erlingsdóttir,
Kristín Friðgeirsdóttir, Björgvin Skúli Sigurðsson,
Guðlaug Friðgeirsdóttir, Morten Findstrøm.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir
og afi,
JÓNAS JÓHANNSSON,
Sléttahrauni 23,
Hafnarfirði,
andaðist á heimili sínu þriðjudaginn 20. janúar.
Ásrún Þórhallsdóttir,
Sonja Jónasdóttir, Ingimar H. Victorsson,
Ása Rún Ingimarsdóttir,
Bjarki Þór Ingimarsson,
Jónas Logi Ingimarsson,
Una Dís Ingimarsdóttir.
Ástkær móðir okkar,
SALVÖR EBENESERSDÓTTIR
frá Ísafirði,
áður til heimilis á
Neshaga 7,
Reykjavík,
lést á Hrafnistu, Reykjavík, aðfaranótt miðviku-
dagsins 21. janúar.
Útför hennar verður auglýst síðar.
Ebba H. Gunnarsdóttir,
Gunnar Kr. Gunnarsson,
Árni Ág. Gunnarsson.
Ástkær eiginmaður minn, faðir og afi,
EYSTEINN SIGURÐSSON,
Arnarvatni,
sem lést aðfaranótt föstudagsins 16. janúar sl., verður jarðsunginn frá
Skútustaðakirkju laugardaginn 24. janúar kl. 14.00.
Halldóra Jónsdóttir,
Bergþóra Eysteinsdóttir,
Ásta Kristín Benediktsdóttir.
Bróðir okkar,
SIGURÐUR JÓNSSON,
Heiðargerði 21,
síðast vistmaður á elliheimilinu Grund,
lést sunnudaginn 11. janúar. Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Þökkum starfsfólki elliheimilisins Grundar góða umönnun.
Ása H. Jónsdóttir,
Halldór J. Jónsson,
Snorri Jónsson,
Sigrún E. Jónsdóttir.
Ástkær frænka mín,
GUÐFINNA J. FINNBOGADÓTTIR,
(Nanna)
frá Tjarnarkoti,
Innri-Njarðvík,
verður jarðsungin frá Innri-Njarðvíkurkirkju
laugardaginn 24. janúar kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gylfi A. Pálsson.