Morgunblaðið - 22.01.2004, Blaðsíða 52

52 FIMMTUDAGUR 22. JANÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
Clifton - Kóbrukossinn
Beini
framhald ...
MORGUNSTUNDINN OKKAR Í DAG
BER HEITIÐ: HUNDURINN ER BESTI
VINUR MANNSINS.
© DARGAUD
© DARGAUD
GET ÉG Í ÞAÐ MINNSTA FENGIÐ AÐ
VITA HVERN ÉG ER AÐ KEYRA? ERT
ÞÚ EINKASPÆJARI?
ERTU AÐ
GRÍNAST?
ÉG ER EKKERT SLÍKT! ... ÞAÐ
MÁ SEGJA AÐ ÉG SÉ SAND-
KORN SEM ÁKVAÐ AÐ STÖÐVA
HRYLLILEGA VÉL! ...
NÚ ...
JÁ!
OG TRÚÐU MÉR, KÚTUR. ÞESSIR
DRULLUSOKKAR MUNU KOMAST AÐ
ÞVÍ AF HVERJU ÉG ER KALLAÐUR
ÞVOTTAEFNIÐ!
JÁ, JÁ ... RÓ-
LEGUR ...RÓ-
LEGUR! ...
ÆÆÆ
PASSAÐU þIG,
KRAKKI!
Ó! Ó! ... MATTÍ-
AS! ... ER ALLT
Í LAGI? ...
FYRIR UTAN ÓBÆRILEGAN
SÁRSAUKA Í FÆTINUM ... ÞÁ
LÍÐUR MÉR BARA VEL! ...
GERÐU ÞETTA
EKKI AFTUR
STRÁKUR, EF
ÞÚ VILT LIFA
LENGUR!
ÞETTA VAR ÞÉR AÐ
KENNA. ÞAÐ TRUFL-
AÐI MIG ÞEGAR ÞÚ
LÍKTIR ÞÉR VIÐ
HREINSIEFNI!
ÞÚ ERT HEPPINN, ÞEIR
VIRÐAST EKKI HAFA ÁHUGA
Á AÐ ELTA OKKUR!
ÉG HAFÐI EKKI
TÍMA TIL Að NÁ
NÚMERINU Á
BÍLNUM ...
3615 WC 75!
VARAÐU ÞIG
MÓRIS, ÉG
ÞEKKTI KRAKK-
ANN ÚR SENDI-
RÁÐINU!
JAMM
HALLÓ? 124,7 STÖÐIN? GÆTUÐ ÞIÐ ENDURTEKIÐ
ÞAÐ SEM ÞIÐ SÖGÐUÐ RÉTT ÁÐAN? ÞETTA VAR
SVO FALLEGA SAGT
MEÐ ÁHERSLU
Á BESTI
TAKK
VIÐ ENDURTÖKUM…HUNDURINN ER BESTI VINUR MANNSINS. MEÐ
ÁHERSLU.
HANN HIKAR EKKI VIÐ AÐ FORNA SÉR
FYRIR OKKUR…HANN SETUR LIF SITT Í
HÆTTU TIL AÐ LÁTA EIGANDAN SINN
LIÐA VEL.
VIÐ HÖFUM SÉÐ HUNDA Í BRJÁLUÐU
VEÐRI, GRAFA Í SNJÓ MEÐ LITLUM
BLÓÐUGUM LOPPUNUM SÍNUM OG
DRAGA UPP FROSNA SKÍÐAMENN.
ÞETTA GERAÞEIR ÞRÁTT FYRIR
ÓBÆRILEGUR SÁSAUKA.
HALLÓ 124,7 STÖÐIN. MÁ
ÉG SEGJA NOKKUR ORÐ
VIÐ YKKUR?
ER EKKI ALLT Í LAGI
MEÐ YKKUR
BRÉF
TIL BLAÐSINS
Kringlunni 1 103 Reykjavík  Sími 569 1100
 Símbréf 569 1329  Netfang bref@mbl.is
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt t i l að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni
ti l birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
FYRIR nokkrum árum átti ég í
orðaskiptum við konu í sundlaug.
Hún geisaði mikið og fór ekki leynt
með álit sitt á þingfólki voru. Um
það bil sem hún hóf sig upp á bakk-
ann sagði hún þingmenn vera með
vitið í fótunum. Þegar ég sá að á
hana vantaði annan fótinn varð mér
að orði: „Það er eins gott að þeir
eru ekki einfættir, þá væru þeir
hálfvitar.“ Aðgát skal höfð í nær-
veru sálar og mér til happs skildi
konan það betur en ég og hló.
Seinna vissi ég að hamfarir hennar
áttu sér eðlilegar skýringar. Flokk-
urinn hafði brugðist. Undir áhrifum
sinnar barnslegu flokkstrúar deildi
hún reiðinni jafnt á allan þingheim.
Frónverjar eiga stundum í sömu
erfiðleikum og konan, að beina
reiðinni í réttan farveg. Ennþá
blekkja auglýsingar þjóð mína til
að kjósa óvini til að annast hags-
muni sína. Marbendill er sífellt að
hlæja að þjóðinni og sérstaklega
um þessar mundir þegar einum
besta syni hennar, Ómari Ragn-
arssyni, fréttamanni er hótað á
lævísan hátt utan úr myrkrinu.
Marbendill hlær þegar þjóðin
dásamar þá sem leggja náttúru-
perlur hennar í rúst, líka í öll skipt-
in sem hún kýs þá sem rænt hafa
hana auðlegð sjávar. Það hlægir
hann að ákafasti talsmaður græðg-
innar skuli vera þingmaður. Hlær
þegar ógn íslenskra sjómanna,
leppar erlendra skipafélaga, eru
verðlaunaðir. Undrast að valda-
mesti maðurinn áminni, réttilega,
stjórnendur KB banka fyrir óheyri-
lega græðgi, en setji þó eftirlauna-
lög sem skikka þjóðina til að sjá
fyrir honum ævilangt eins og ör-
kumla manni, en á ofurlaunum.
Stjórnarskrárbrot er að mismuna
fólki. Misréttið í lífeyris- og eft-
irlaunamálum er blettur á sam-
félagi okkar og lýsir miklum van-
þroska í mannlegum samskiptum.
Græðgin er lúmsk og menn þurfa
að vera vel gerðir til að standast
hana. Hún eyðir, drepur og spillir
ásamt fylginautunum öfund, afbrýði
og grátbroslegu snobbinu sem gerir
margan manninn gjaldþrota.
Á hverri öld eignast Íslendingar
mikilmenni. Jónas Hallgrímsson, er
mesta ljóðaskáld okkar Íslendinga
og sem erlendur sagnfræðingur
segir eitt af tíu bestu skáldum sem
fæðst hafi í heiminn. Jónas vakti
með snilldarljóðum þjóð sína til vit-
undar um fegurð landsins og hrein-
leika. Hann hvatti þjóðina úr dróma
til dáða. Í ljóðunum má sjá þjóð-
skáldið, heimsskáldið og fyrsta um-
hverfissinnann. Hann orti um blóm-
in, ástina, fjöllin, ár, læki og firðina
og hafið umhverfis. Hann orti um
forna menningu, glötuð tækifæri og
fórnfýsi. Hann orti um Guð og
veðrið. Hann var sálin á bak við ört
vaxandi birtu sinnar tíðar og einn
af fjórum sem stofnuðu tímaritið
Fjölni árið 1835. Náttúruvísinda-
maður af Guðs náð. Hann var einn
af vormönnum Íslands. Þó hafa
misvitrir menn hrakið hann í ljóð-
um og umsögnum.
Nú þegar græðgin fer hamförum
í samfélagi voru og eirir engu, síst
því sem þjóðum er dýrmætast, er
gott að eiga góða að.
Ómar Ragnarsson fréttamaður
með, svo stórkostlega miklu, meiru
er sannkallað óskabarn þjóðarinnar
þó að henni sé meinað að skilja það
eins og er. Honum fer líkt og Jón-
asi, fræðir og hvetur. Ómar sýnir á
áhrifaríkan hátt þjóð sína í hnot-
skurn og upplýsir hana um áður
óþekktar náttúruperlur. Þjóð- og
náttúrulýsingar hans eru snilld.
Hann hefur vakið þjóðina til vit-
undar um náttúrulegt ríkidæmi sitt.
Hann hefur á hógværan hátt varað
við eyðileggingu umhverfisins fyrir
stundargróða. Hann er sannur
þjóðar- og ættjarðarvinur. Meðan
fjármálamenn eru að koma eigum
þjóðarinnar í eigin vasa fórna Ómar
og kona hans eigum sínum til að
upplýsa þjóðina. Þar er græðgin og
síngirnin fjarri garði. Í mínum
huga er Ómar Ragnarsson besti
núlifandi sonur þjóðarinnar. Hann
er sífellt að segja henni að óspillt
umhverfi sé grunnurinn að góðu
lífi. Hann veit að ósnortin náttúra
er gulli betri. Óvinir Ómars Ragn-
arssonar eru óvinir íslenskrar nátt-
úru og því óvinir okkar. Því fyrr
sem þjóðin skilur það, því betra.
ALBERT JENSEN,
Sléttuvegi 3,
Reykjavík.
Ómar lands
og þjóðar
Frá Alberti Jensen:
EIN greinin enn er þar um Davíð
Oddson forsætisráðherra.
Þáttur Davíðs er millifyrirsögn í
þessari furðulegu grein, sem ber í
sér mikinn og hástemmdan orða-
forða þar sem Eiríkur Bergmann
lýsir óskiptri virðingu fyrir verkum
Davíðs eins og eðlilegt er að gleðjast
yfir og bera um vitni.
Hvernig síðan Eiríkur umsnýst
líkt og vindhani, eins og síðar kemur
fram í grein hans, ber vott um sjúk-
legan veikleika eins og t.d. þegar
hann skrifar að.
„Eftir situr þjóðin og klórar sér í
hausnum.“
Þvílík speki ungs oflátungs. Ég tel
mig til íslensku þjóðarinnar og ekki
hef ég þurft að klóra mér í höfði
vegna verka Davíðs, en það má sann-
arlega klóra sér og það vel, ef við eig-
um í vændum að eiga Eirík Berg-
mann í brúnni á þjóðarskútunni.
JÓHANN F.GUÐMUNDSSON,
Sléttuvegi 11, Rvík
Galin umræða
Fréttablaðsins
Frá Jóhanni F. Guðmundssyni: