Morgunblaðið - 01.02.2004, Blaðsíða 42

MINNINGAR
42 SUNNUDAGUR 1. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
GUÐRÚN SOFFÍA HANSEN
lést á dvalarheimilinu Fellsenda, Dalasýslu,
miðvikudaginn 14. janúar.
Útförin hefur farið fram.
Sérstakar þakkir færum við starfsfólkinu á
Fellsenda, sem annaðist Guðrúnu Soffíu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Óskar S. Gíslason.
Elskuleg móðir mín og amma,
ÓLÖF ÁLFSDÓTTIR,
Háagerði 37,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá kirkju Óháða safnaðarins
í Reykjavík mánudaginn 2. febrúar kl. 15.00.
Guðrún Stefánsdóttir,
Lóa Auðunsdóttir.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengda-
faðir, afi, sonur, bróðir og mágur,
ERLENDUR JÓNSSON,
Hraunbæ 99,
Reykjavík,
lést laugardaginn 10. janúar.
Útför hans var gerð frá Laugarneskirkju þriðju-
daginn 27. janúar.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug.
Anna Jóna Hauksdóttir,
Jón Erlendsson, Eva Úlla Hilmarsdóttir,
Ísak Jónsson, Kristófer Jónsson,
Jón Erlendsson,
Ingileif Jónsdóttir, Birgir Björn Sigurjónsson,
Kristín Jónsdóttir, Þórarinn Eyfjörð
og aðrir aðstandendur.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
JÓHANN FREYR ÁSGEIRSSON,
Kambaseli 64,
Reykjavík,
lést á heimili sínu sunnudaginn 25. janúar.
Útför hans fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
miðvikudaginn 4. febrúar kl. 13.30.
Guðrún Jóhannesdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
ÍSAK ELÍAS JÓNSSON
tónlistarkennari,
Bollebygd,
Svíþjóð,
lést á heimili sínu fimmtudaginn 15. janúar.
Bálför hefur farið fram.
Kveðjuathöfn verður frá Hveragerðiskirkju
miðvikudaginn 4. febrúar klukkan 14.00.
Jarðsett verður frá Ísafirði.
Atli Ísaksson, Steinunn Ólafsdóttir,
Margret Ísaksdóttir,
Guðný Ísaksdóttir, Jón Reynisson
og afabörn.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐRÚN LAXDAL JÓHANNESDÓTTIR,
Hrafnistu
í Reykjavík,
lést á Hrafnistu í Reykjavík fimmtudaginn
29. janúar sl.
Jóhanna Sæmundsdóttir, Árni Guðmundsson,
Ingvi Hrafn Magnússon, Herdís Berndsen
og barnabörn.
Okkar innilegustu þakkir færum við öllum
þeim, sem sýndu okkur samúð og hlýhug við
andlát og útför móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu,
FANNEYJAR GÍSLADÓTTUR.
Helga Sigríður Ingólfsdóttir,
Lára Sigrún Ingólfsdóttir,
Ólafur Ingólfsson, Emelíta O. Nocon,
Sigurður Valur Ingólfsson, Margrét K. Hreinsdóttir,
Egill J. Stardal,
Hörður Ágúst og Inga Rún Harðarbörn,
Helga Guðmundsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Látin er móðursystir
mín, Sigurlaug Jónas-
dóttir frá Öxney á
Breiðafirði. Eins og fleiri konur í
hennar ætt varð hún langlíf en hún
varð níræð þ. 4. júlí sl.
Lífshlaup Sigurlaugar var um
margt merkilegt. Hún fæddist og
ólst upp við Breiðafjörðinn sem var
gnægtarbrunnur þeim sem hann
byggðu í upphafi síðustu aldar.
Systkinahópurinn var stór, systkinin
sem upp komust voru 10 en tvær
systur létust í bernsku. Sigurlaug
var næstelst systkinanna en foreldr-
ar hennar voru Elín Guðmundsdótt-
ir og Jónas Jóhannsson. Mikill
harmur var kveðinn að fjölskyldunni
er móðirin Elín, lést af barnsförum
fyrir aldur fram 1928. Þurftu systk-
inin þá að treysta hvert á annað og
hjálpa til á heimilinu.
18 ára fór Sigurlaug til Reykjavík-
ur og vann þar ýmis störf. Hún
stundaði nám við Héraðsskólann að
Laugarvatni og hálfan vetur í hús-
stjórnarskóla á Ísafirði. Síðan fór
hún til Noregs og hugðist stunda
nám við virtan hússtjórnarskóla þar
en vegna stríðsins var skólanum lok-
SIGURLAUG
JÓNASDÓTTIR
✝ Sigurlaug Jónas-dóttir, hússtjórn-
arkennari og listmál-
ari, fæddist í Öxney á
Breiðafirði 4. júlí
1913. Hún lést á
Landspítala – há-
skólasjúkrahúsi í
Fossvogi 30. desem-
ber síðastliðinn og
var útför hennar
gerð frá Fossvogs-
kirkju 8. janúar.
að og hún sjálf innlyksa
í Noregi. Hún sat þó
ekki auðum höndum
heldur lærði garðyrkju
á meðan á stríðinu
stóð. Eftir stríðið tókst
henni þó ætlunarverk
sitt og kom til Íslands
menntuð sem hús-
stjórnarkennari. Heim-
komin hóf hún störf við
Hússtjórnarskóla
Reykjavíkur en veikt-
ist þá af berklum. Sig-
urlaug var lögð inn á
Vífilsstaði en fór þaðan
á berklahæli í Dan-
mörku þar sem hún dvaldist í þrjú
ár. Náði hún þokkalegri heilsu og
kom heim til Íslands þar sem hún
sinnti kennslu heimilisfræða á með-
an hún hafði aldur til.
Leifur, bróðir Sigurlaugar, lést
1959 og erfði Sigurlaug olíuliti hans
en hann hafði fengist lítillega við að
mála. Sigurlaugu fannst alltaf að
henni væri ætlað að nota litina og fór
því á myndlistarnámskeið. Þar fann
hún farveg fyrir frásagnargáfu sína
og telst hún meðal bestu næfurlista-
manna sem Ísland hefur átt. Sótti
hún efnivið sinn ávallt í minningar
frá Breiðafirðinum og eru myndir
hennar lifandi minnisvarði margra
genginna Breiðfirðinga svo og ein-
stök lýsing á vinnuháttum sem fyrr
tíðkuðust en eru nú með öllu horfnir.
Munu komandi kynslóðir eflaust
verða henni þakklátar fyrir það.
Sigurlaug var lengi framan af ein-
hleyp. Spurðum við frændsystkinin
hana stundum hvort hún ætlaði ekki
að gifta sig og sagði hún þá að ekk-
ert lægi á, hún myndi gifta sig um
sjötugt. Stóð hún við orð sín því
rúmlega sextug hóf hún sambúð með
gömlum vini sínum, Snorra Tómas-
syni úr Grindavík. Þau giftu sig 1982
og áttu saman tæp tuttugu ham-
ingjurík ár eða þar til Snorri lést
1995.
Sigurlaug frænka var mikil
heimskona í sér. Hún ferðaðist víða
en vildi ekki vera fáfróður ferðamað-
ur. Hún, kennarinn, vissi að svo
lengi lærir sem lifir. Hún fór á
enskunámskeið í Englandi og lærði
spænsku af sjálfsdáðum en til Spán-
ar fór hún oft hin síðari ár. Einnig
dvöldu þau hjónin tæpt ár í Ástralíu
hjá Hildi systur Sigurlaugar og fjöl-
skyldu hennar.
Lauga frænka var spaugsöm og
finnst mér eftirfarandi saga sýna vel
að hún brá frekar fyrir sig glensi en
gefast upp. Hún kenndi mágkonu
minni matreiðslu á sínum tíma og
ekki fannst ungu stúlkunum í bekkn-
um næringarfræðin skemmtileg.
Þær fóru því að spjalla saman og
hlustuðu ekki á kennarann. Sigur-
laug frænka mín sá að hún varð að
bregða á eitthvert ráð og tók sig til
og söng næringarfræðina fyrir
bekkinn. Að sjálfsögðu fékk hún
undir eins óskipta athygli alls bekkj-
arins og segir mágkona mín að þess-
um tímum í gagnfræðaskóla hjá
frænku minni gleymi hún aldrei.
Sigurlaug varð þeirrar gæfu að-
njótandi að halda reisn sinni alla tíð.
Hún bjó ein í íbúð sinni á Hjarð-
arhaga eftir fráfall Snorra og hugs-
aði að mestu leyti um sig sjálf.
Heilsu hennar hrakaði heldur undir
lokin en það var alltaf gaman að
koma til hennar, nóg af veisluföng-
um í ísskápnum og viðmótið hlýtt.
Mjög kært var með þeim systrum,
Sigurlaugu og Kristínu móður
minni. Hefur mamma nú misst mikið
en þær systur gátu setið langtímum
saman og rifjað upp gamla tíma,
tíma sem eru svo fjarlægir að við
sem erum um fimmtugt í dag eigum
erfitt með að skilja þá.
Sigurlaug eignaðist ekki börn en
Alda, systurdóttur hennar, var
henni mjög náin. Annaðist Alda og
fjölskylda hennar Laugu frænku síð-
ari árin og voru henni mikill styrkur.
Eiga þau bestu þakkir skildar fyrir.
Sigurlaug frænka mín var stór-
merkileg kona sem kaus að láta lítið
fyrir sér fara. Hún ólst upp í þá tíð
er fólk þurfti að leggja mikið á sig til
komast áfram. Hún fylgdi ávallt
sannfæringu sinni og náði settu
marki. Þannig varð hún okkur yngra
fólkinu hvatning og góð fyrirmynd.
Þakka ég henni það af heilum hug.
Blessuð sé minning Sigurlaugar
frænku minnar.
Sigríður Anna
Guðbrandsdóttir.
✝ Álfheiður Lauf-ey Guðmunds-
dóttir fæddist á
Siglufirði 24. febr-
úar 1922. Hún lést á
Droplaugarstöðum
16. nóvember síðast-
liðinn og var útför
hennar gerð í kyrr-
þey.
Páll Árdal Guð-
mundsson fæddist á
Siglufirði 29. apríl
1923. Hann lést í Sví-
þjóð 2. desember síð-
astliðinn. Eiginkona
Páls var Æsa Karls-
dóttir, látin. Þau skildu. Sambýlis-
kona Páls til margra ára var Maja
Lisa. Börn Páls eru Otur Karl,
Hulda Dúa, Æsa Guðrún og Kar-
en. Foreldrar Álfheiðar og Páls
voru Theódóra Pálsdóttir Árdal
og Guðmundur Hafliðason hafn-
arstjóri á Siglufirði.
Útför Páls var gerð í Svíþjóð.
Að hryggjast og gleðjast
hér um fáa daga,
að heilsast og kveðjast.
– Það er lífsins saga.
Við kveðjum þau systkin með ljóði
eftir Pál J. Árdal, móðurafa þeirra.
Þuríður og Ida.
ÁLFHEIÐUR LAUFEY
GUÐMUNDSDÓTTIR
OG PÁLL ÁRDAL
GUÐMUNDSSON
AFMÆLIS- og minningar-
greinum má skila í tölvupósti
(netfangið er minning@mbl.is,
svar er sent sjálfvirkt um leið
og grein hefur borist) eða á
disklingi. Ef greinin er á disk-
lingi þarf útprentun að fylgja.
Nauðsynlegt er að tilgreina
símanúmer höfundar og/eða
sendanda (vinnusíma og heima-
síma). Ekki er tekið við hand-
skrifuðum greinum.
Um hvern látinn einstakling
birtist ein aðalgrein af hæfi-
legri lengd á útfarardegi, en
aðrar greinar séu um 300 orð
eða 1.500 slög (með bilum) en
það eru um 50 línur í blaðinu
(17 dálksentimetrar). Tilvitn-
anir í sálma eða ljóð takmark-
ast við eitt til þrjú erindi. Einn-
ig er hægt að senda örstutta
kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5–
15 línur, og votta virðingu án
þess að það sé gert með langri
grein. Greinarhöfundar eru
beðnir að hafa skírnarnöfn sín
en ekki stuttnefni undir grein-
unum.
Frágangur
afmælis-
og minning-
argreina