Vísir - 04.04.1981, Blaðsíða 6
VÍSIR
Laugardagur 4. april, 1981
Fermingar ungmenna I
islensku þjóökirkjunni fara nU I
hönd. Ekki er óliklegt aö
margir sjái aöalatriöi þessarar
athafnar i formi veisluborös,
utanlandsferö eöa fallegum
gjöfum. Heyra má unglinganna
'sjálfa ræöa um ferminguna og
undirbúninginn á þennan hatt.
Þeir ræöa sin á milli, hvernig
þeir muni klæöast, hvaöa
gjafa megi vænta, hvort þaö
veröi utanlandsferð eöa hestur
hvort mamma og pabbi ætli aö
hafa kaffi eða mat i veislunni
o.s.frv. Viö heyrum minna af
þeim undirbúningi sem kirkjan
sjálf leggur fram, undir-
búningnum að fermingunni
sjálfri og þeirri athöfn sem
gefur tilefni til dýröardaga.
Samt sem áöur þekkja flestir
foreldrar sem hafa látið ferma
börn sin, aö einhverju leyti til
þess sem prestar safnaðanna og
aöstoöarmenn þeirra hafa unniö
meö unglingunum á heilu skóla-
ári áöur en börnin fermast.
Hinn heföbundni
undirbúningur hefur verið
fólginn i þvi aö börn i 7. bekk
í Viöistaðaskóla I Hafnarfiröi, létu krakkarnir hendur standa fram úr ermum yfir eina helgina, geröu
leiksviö og ieikgerf iþar sem túikaö var hiö slæma og hiö góöa, synd og náö. Meö slikum aöferöum taldi
Oddur aö m un betri skiiningur fengist á þessum grundvallarhugtökum kristinnar trúar.
öörum heimi þar sem náðin var
I fyrirrúmi. Brúöurnar voru
siðan látnar tákna ýnist vondar
eöa góðar manneskjur sem
gengu um þessa heima, sumar
voru dökkar aörar ljósar,
sumar fallegar, aörar ljótar o.
s. frv. Meö þessum búnaði
bjuggu þau til leikrit, sem flutti
þannboðskapað viö megum ekki
meta fólk eftir útliti eöa andlits-
fegurö, heldur taka það eins og
þaö er, gefa þvi tækifæri til þess
aö vera það sjálft án fordóma.
Meö þessu virtust krakkarnir
betur skilja hvað fólgiö var I
hugtakinu synd, aö syndin var
ekki lengur eitthvaö fjarlægt
hugtak heldur fólst i ýmissi
hegöun okkar gagnvart náung-
anum, að sumir gera öörum
rangt til og gefa þeim ekki þaö
tækifæri sem þeim ber. tJt frá
þessu ræddum við siöan um
altarisgönguna, hvaö hún þýöir
fyrir okkur, að viðfáum hjálp til
að velja á milli hins góöa og
illa.
Staðreyndin er sú að nánar
spurningar krakkanna koma
ekki fyrr en maöur hefur náö
„Áherslan er á upplifun -
ekki bara utanbókarlærdóm”
Rætt viö Odd Albertsson, æskulýösfulltrúa þjóökirkjunnar, um ýmsar tilraunir
sem geröar hafa verið varðandi fermingarundirbúninginn
grunnskóla, hitta prestinn sinn
einu sinni i viku. Oftast er ferm-
ingarkver lesið. Sú bók sem
oftast er lesin i. þessu
ssambandiheitir LifmeðJesú.t
henni eru ýmsar hugleiðingar
og kennsluefni sniðið fyrir ung-
lingana. Þau fá innsýn i störf
kirkjunnr og verkefni hennr.
Þessi undirbúningur hefur
gjarnan veriö nokkur konar
framlenging á skólanum þann
daginn sem börnin eru hjá
prestinum. Timarnir eru oft
seint á kvöldin og formið er
ekki nýstárlegt þannig að
þreytan sækir fljótlega að. Til
þess aö ná betur markmiðum
kennslunnar hefur islenska
þjóðkirkjan verið opin fyrir
breyttu formi kennsluhátta og
ýmsar tilraunir hafa verið gerö-
ar. Visir ræddi viö Odd Alberts-
son æskulýösfulltrúa þjóðkirkj-
unnar um helstu breytingar sem
reyndar heföu veriö i þessu
sambandi.
,,Viö höfum unniö aö til-
raunum i þá átt aö breyta formi
fermingarundirbúningsins.
Fjöldi presta hefur þegar notaö
ýmislegt af þessu tilraunaefni
og gengiö mjög vel. Til
grundvallar eru ákveðin
markmið höfö i huga og þau
helst aö krakkarnir fái að
upplifa kristilegt samfélag, ekki
bara aö læra ýmsa þætti trúar-
innar utanbókar heldur aö
skapa ákveöna stemmningu eöa
andrúmsloft á meöal þeirra.
Þetta er vel hægt aö gera i
A laugardagskvöldum er venjan
aö slá upp hinu mesta pylsuboði,
og ekki var úr vegi aö taka
kröftuglega til matar sins eftir
vel unniö starf.
venjulegum undirbúningstim-
um, setjast við pianóiö eöa taka
upp gltarinn og hefja söng,
spjalla saman um daginn og
veginn þar sem alltaf koma upp
trúfræðileg málefni,” sagöi
Oddur.
Rúmlega 100 prestar eru nú
þjónandi viö þjóðkirkjuna og
taldi Oddur að þegar hefðu um
20 þeirra reynt ýmsar nýjungar
til þess aö ná betur til ungling-
anna með þann boöskap sem
þeir hafa fram aöfæra, auk þess
sem samband prests viö sóknar-
barn verður mun nánara þegar
unglingurinn hefur rætt ýmsar
hliöar lifsins mála, viö prestinn
sinn.
Feröalög femingarbarna hafa
verið tiö á þessu ári. Viö spurö-
um Odd nánar um þau.
„Heöan af Reykjavikursvæö-
inu hafa oftast veriö farnar
helgarferöir I Skálholt og ölver.
Gömlu sumarbúöirnar viö Skál-
holt hafa veriö notaöar til
dvalar en fyrir noröan hefur
veriö dvaliö i húsmæöraskólan-
um á Löngumýri og sumarbúö-
Aðaldal. Ég verö liklega i Hnifs-
dal þegar þetta viötal birtist, en
þar veröa krakkar frá
Bolungarvik. Best er aö hafa
góðan hóp, um 40 manns. Yfir-
leitt eru börnin i hópnum i sama
söfnuðinum.
Heimurinn endur-
skapaður
t þessum feröum gefst tæki-
færi til þess aö gera fjölmarga
hluti. Menn kynnast betur og
eiga betra með aö einbeita sér
að þeim verkefnum sem unniö
er aö. Viö höfum til dæmis útbú-
iö sérstakar bækur, sem
krakkarnir vinna siðan viö í
hópum. Þar errætt um efnið og
spurningum svarað. Siöustu
dagana fyrir páska höfum viö
gjarnan tekiö fyrir altarisgöng-
una, boöskap skirdagsins og
páskanna”.
Og viö höfum gert enn fleiri
tilraunir.
Meö nokkrum hópum höfum
viö lagt áherslu á þaö aö sam-
veran sé ekki kennslustund I
venjulegu formi, heldur skuli
þau sjálf skapa eitthvað frá
grunni. Þannig unnu hópar viö
brúöugerö, aörir unnu viö aö
gera grimur og enn aörir geröu
táknrænt leiksviö af heimi
manna, þar sem hiö illa og góöa
standa í baksviði þess lifs sem
viö lifum.
Hópar frá Njarövik og
Hafnarfiröi hafa t.d. verið meö
okkur i þessari vinnu auk þess
sem hópur krakka frá Höfn i
Hornafirði vann að svipuöum
hlutum hjá sér.
Unniö var að þessu verkefni
yfir eina helgi.
Ef viö litum nánar á hvaö
krakkarnir i Viöistaöaskóla i
Hafnarfirði voru aö gera þá var
i raun veriö að skýra tvö grund-
vallarhugtök,,,synd” og „náð”.
Krakkarnir liktu eftir heimi þar
sem syndin ræður rikjum og
góöu sambandi viö þau þannig
aö gott samband er algjört
frumskilyrði þess aö viö getum
sagt þeim það sem þau vilja
vita, t.d. um ýmsa þætti i
fermingarathöfninni”, sagði
Oddur Albertsson. —AS.
Brosandi andlit gefa til kynna aö hægt er aö meðtaka kristilegt efni á annan hátt en meö alvarlegu
augnaráði.
Frá Höfn I Hornafiröi. Unglingarnir æfa altarisgönguna.