Vísir - 11.06.1981, Side 8

8
VÍSIR
Fimmtudagur 11. júni 1981
VÍSIR
utgefandi: Reykjaprent h.f.
Ritstjöri: Ellert B. Schram.
Fréttastjdri: Sæmundur Guðvinsson. Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmundur
Pétursson. Blaðamenn: Axel Ammendrup, Árni Sigfússon, Friða Ástvaldsdótt-
ir, Herbert Guðmundsson, Jóhanna Birgisdóttir, Jóhanna Sigþórsdóttir, Kristín
Þorsteinsdóttir, Magdalena Schram, Sigurjón Valdimarsson, Sveinn Guðjóns-
son, Þórunn Gestsdóttir. Blaðamaður á Akureyri: Gísli Sigurgeirsson. Iþrótt-
ir: Kjartan L. Pálsson, Sigmundur O. Steinarsson Ljósmyndir: Emil Þór
Sigurðsson, Gunnar V. Andrésson. Utlitsteiknun: Magnús Ólafsson, Þröstur
Haraldsson. Safnvörður: Eirikur Jónsson.
Auglýsingastjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Ritstjórn: Síðumúla 14, simi 86611, 7 línur.
Auglýsingar og skrifstof ur: Síðumúla 8, símar 8661 l'og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611.
Áskriftargjald kr . 70 á mánuði innanlands og verð í lausasölu 4 krónur eintakið.
Vísir er prentaður i Blaðaprenti, Siðumúla 14.
BITLINGUR - HVAÐA VITLEYSA!
Óskaplega er það mikil gæfa
fyrir Alþýðubandalagið að eiga
hann Inga R. Helgason, þraut-
reyndan í f jármálavafstrinu,
pottþéttan í kenningunum, al-
vitran í lögfræðinni. Hann hefur
reynst hjálparhella fyrir ný-
græðinga flokksins í ráðherra-
stólum, verndarengill í meið-
yrðamálum og ráðgjafi i undir-
heimunum.
Hann hefur farið létt með að
sitja í bankaráði Seðlabankans,
vera formaður í Álfélaginu og í
stjórn Sinfóníunnar. Þegar slíkur
maður getur bætt við sig einni lít-
illi stöðu í viðbót, forstjórastöðu í
Brunabótafélaginu, þá er það
auðvitað ekkert nema sjálfsagt
mál.
Maðurinn er búinn að standa í
stöðugum ferðalögum vegna
olíukaupa og flytur fræðifyrir-
lestra um hagkvæmni þeirra,
hann skýst milli heimsálfa og
heimsækir hagstof ur í Ástralíu ef
það hentar málstaðnum. hann
hefur stýrt Sementsverksmiðj-
unni og Iðnlánasjóði, hann hefur
verið hægri hönd Alþýðubanda-
lagsráðherranna við erfiðar á-
kvarðanir.
Hversvegna ætti slíkur afreks-
maður ekki að fá umbun verka
sinna?
Og svo eru þeir í Brunabóta-
félaginu að æsa sig út af því, þótt
maðurinn fái forstjórastarf hjá
fyrirtækinu. Þeir ættu frekar að
þakka fyrir.
Hann hef ur öðlast reynslu sem
yfirbankastjóri Alþýðubankans,
lögfræðilegur ráðunautur verka-
lýðsfélaga og innsti koppur í búri
í áhrifamesta stjórnmálaflokki
landsins. Hvað vilja menn
meira?
Það er talað um bitlinga. Vita
menn ekki að pólitikin gengur út
á að koma sér fyrir í kerfinu,
passa upp á sína menn? Hvers-
vegna halda menn að Alþýðu-
bandalagið standi að lækkun
kaupmáttar eða sætti sig við dvöl
hersins? Út af engu?
Menn mega heldur ekki
gleyma því, sérstaklega al-
þýðubandalagsmenn að þegar
Ingi R. Helgason er kominn í f ast
embætti, þá opnast möguleikar
fyrir hina allaballana í alla
bitlingana, sem Ingi hefði annars
fengið. Minna má nú gagn gera.
Já það er mikil gæfa fyrir
Alþýðubandalagið að eiga hann
Inga R. — og fyrir Inga R. að
eiga Alþýðubandalagið — og þá
báða að eiga Gunnar Thor. Eða
hver hefði haldið fyrir aðeins ör-
fáum misserum, að varaformað-
ur Sjálfstæðisflokksins, gerðist
það almennilegur að leiða
Alþýðubandalagiðtil hásætis, svo
unnt væri að umbuna lögfræð-
ingnum góða og göfuga fyrir
áralangt og óeigingjarnt starf?
En þegar grannt er skoðað, er
þá ekki maðurinn hinn sanni
fulltrúi auðvalds og sjálfs-
bjargarviðleitni? Hefur hann
ekki brotist áf ram til ef na, byggt
sér einbýlishús, safnaðauði, lært
á kerfið og notfært sér lögmál
markaðar og samkeppni?
Hefur hann ekki einmitt barist
fyrir mannréttindum og ein-
staklingsf relsi?
Enginn hefur kynnt sér betur
meiðyrðalöggjöf ina eða staðið
dyggari vörð um æruna, þegar
þjóðníðingar og landsölumenn
hugðust brjóta niður réttinn til
málfrelsis.
Og hvurn varðar um pólitíska
þjónkun eða fylgi mannsins við
kommúnisma, stalinisma og
marxisma? Hefur ekki forsætis-
ráðherra sjálfur leitt fulltrúa
þessara skoðana til æðstu met-
orða og sannað.að það er farsæl-
ast til veraldargengis að snúa
baki við sínum eigin samherjum?
Hvaða máli skiptir forstjórastarf
hjá Brunabót, miðað við ráð-
herrastóla og æðri metorð?
Til að kóróna vitleysuna eru
menn að gera veður út af ein-
hverju samkomulagi við stjórn
Brunabótafélagsins og núver-
andi forstjóra. Mikið eru þeir
gamaldags. Vita þeir ekki enn, að
samkomulag er til þess eins að
það sé svikið, að pólitískir and-
stæðingar eru til þess eins að
hampa þeim?
rr.
Magnús Bjarnfreðsson
ræðir um fylgi flokkanna
með hliðsjón af skoðana-
könnun Vísis, og þá sér-
staklega stöðu Alþýðu-
> fiokksins. Magnús leitar
skýringa á þvi, hvað valdi
augljósu fylgishruni Al-
þýðuflokksins, og segir:
„Lausa fylgið bjóst við
kraftaverki, en það kom
ekki".
t síðustu grein minni ræddi ég
nokkuð um þá togstreitu, sem
leynist undir sléttu yfirborði i
Alþýðubandalaginu. Slikrar
togstreitu gætir auðvitað meira
og minna i öllum flokkum. Þótt
menn skipi sér i stjórnmála-
flokka er ekki þar með sagt að
þeir séu sammála öllu þvi sem
forystumenn þeirra láta sér um
munn fara eða framkvæma.
Það er ábyggílega ekki nema
hluti kjósenda, sem til að
mynda þekkir stefnuskrár og
sögu stjrnmálaflokkanna til
neinnar iilitar. t mörgum til-
fellum velja þeir illskásta kost-
inn, telja hina fiokkana ennþá
verri en þann sem þeir styðja.
En einmitt þegar menn fvlgia
ÞEGAR KRAFTVERKIN VANTAR
stjórnmálaflokki af sannfær-
ingu, hugsjón, vilja þeir hafa
áhrif á mótun stefnu hans og
framkvæmd hennar. Það væri
óeðlilegt að enginn ágreiningur
væri milli þdsunda eða tugþUs-
unda kjósenda i þessu efni og á
sama hátt og flokkar verða að
semja og slá af ítrustu kröfum
sinum við st jórnarmyndun
verða armar, hópar og einstak-
lingar i stjórnmálaflokkum
einnig að gera það i daglegum
störfum.
Lognmollan holl?
Margt bendir einnig til þess
að of mikið.samkomulag, logn-
molla i skoöanaskiptum, sé
stjórnmálaflokkum hvergi
nærri holl. Að minnsta kosti
benda siðustu skoðanakannanir
ekki til þess. Ef við litum þar á
hlut stjórnarandstöðúnnar kem-
ur i ljós að óvenju stór hluti
kjósenda segist styðja Sjálf-
stæðisflokkinn, þótt ekki fari
sögum af þvi að sáttfýsi og um-
burðarlyndi tröllriði hUsum á
þeim bæ. Aftur á móti virðist
fylgihrynjaaf Alþyðuflokknum,
enda þótt þar beri litið á innan-
flokkserjum. Þótt ágreiningur
sé ekki i Framsóknarflokknum
um forystu eru menn þar hvergi
nærri á eitt sáttir um ýmis
framkvæmdaatriði, fremur en i
Alþyðubandalagi og halda þó
báðir flokkar sinum hlut.
Hvað er að ske hjá
krötum?
Þótt alls ekki megi treysta
þessum skoðanakönnunum i
neinni blindni og haft sé i huga
að mjög stór hluti kjósenda, hið
„lausa fylgi”, er óráðinn, benda
þær til þess að fylgi Alþýðu-
flokksins hafi minnkað veru-
lega. Hvað veldur?
Ekki eru nema þrjú ár s'iðan
Alþýðuflokkurinn vann ein-
hvern eftirminnil egasta
kosningasigur sem unnist hefur
á Islandi. 1 fyrsta skipti
sveiflaðist mjög stór hluti kjós-
enda milli flokka svo menn
stóðu ringlaðir eftir kosningar,
jafnt sigurvegarar sem hinir
sigruðu. Ekki ætla ég hér að
blanda mér hér i deilur, sem
vafalitið munu standa mörg ár
enn, um það hvað valdið hafi
sigri hinna svokölluðu A-flokka i
þessum kosningum, en ljóst er
að kjósendur Alþýðuflokksins
telja að P.okkurinn hafi ekki
uppfyllt þær vonir sem þeir
bundu þá viö hann.
Siðan hafa kratar skipt um
formann. Ýmislegt gekk þá
böslulega og má segja um for-
manninn, sem þá beið lægri
hlut, hið sama og sagt var um
Brján konung fyrir hartnær
þúsund árum, að hann féll og
hélt samt velli.
Kraftaverk eða seigla?
Formannaskiptin urðu samt
ekki til þess að valda klofningi.
Flokkurinn, eða þingmenn
hans, hafa staðið saman siðan
um fjölmörg málá þingi og utan
þess, sem teljast verða hin nýt-
ustu þjóðfélagsmál. Afstaða
þingflokksins til ýmissa mála
verður að teljast að hafa verið
stórum skeleggari en stóra
bróður, Sjálfstæðisflokksins.
Samt vinnur hann á en kratar
tapa.
Menn hefur greint á um hve
mikinn þátt Vilmundur Gylfa-
son og háværirfélagar hans áttu
i kosningasigrinum 1978. Mér er
nærað halda að þeir hafiátt um
80% atkvæða flokksins. Jafnvel
gamlar kellingar norður á
Húsavik kusu Vimma i bæjar-
stjórnarkosningum um vorið!
En siðan hefur bara ekkert
gerst. Lausa fylgið bjóst við
kraftaverki, en það kom ekki.
Það tekur ekki gildi skýring-
una um að kjörfylgi hafi vantað.
Það vill fá sannanir, sem ekki
liggja fyrir. Þetta sýnirað lausa
fylgið er tilbúið að veita þeim
kjörgengisem þaðtelur að muni
breytaástandi en það læturekki
draga sig á neinum asnáeyrum
til lengdar. Það gefur mönnum
tækifæri einu sinni, en ekki oft-
ar. Ef kraftaverkið gerist ekki
þá er þvi' skrattans sama af
hverju ekki það rær bara á
næstu mið. Nú virðast þau vera
hjá Sjálfstæðisflokknum, þrátt
(',. ir allt. jyjagnljs ujarnfreðsson
Bb mm æa mm am ma ou ■■ ■■ ma mm
aa B9Bi raa. nrasBaaBsiHgBisiBiHBBiBisgBraEan
I
I
sS