Vísir - 17.08.1981, Blaðsíða 20

20
Mánudagur 17. ágúst 1981
SPARIÐ
tugþúsundir
Endurryðvörn
á 2ja ára fresti
RYÐVORN.SF.
Smiðshöfða 1
Sími 30945
Sparið
þúsundir króna
með mótor- og
hjólastillingu
einu sinni á ári
BfLASKOÐUN
&STILLING
S la-too
\BiLA
Hátúni 2A
Stimplagerö
Félagsprentsmiöjunnar hf.
Spítalastíg 10 — Sími 11640
Góð ryðvörn
tryggir endingu
og endursölu
vlsm
SETJUM
um lerðir útlendinga um isiand:
ÞEIM STOLINN FVRIR DVRNAR
Jón Guðmundsson
Svona getur landið fariO með eftirlitslausum akstri um óbyggðir.
hringdi:
Mig langar að leggja orð i
belg i framhaldi af fréttum Visis
varðandi jarðrask útlendinga á
okkar annnars fágra landi. Þar
voru sannarlega orð i tiina töl-
uð.
Ég er mikill ferðagarpur og
hef ferðast mikið um landið um
árabil. Á þessum ferðum min-
um hef ég tekið eftir þvi núna
siðustu ár, að umgengni um há-
lendið til dæmis og i þjóðgörðum
versnar stöðugt. Auðvitað eig-
um við Islendingar að einhverju
leyti þátt i þessu, en þó á engan
hátt i sama mæli og þessir út-
lendingar, sem tröllriða þessum
stöðum yfir sumartimann.
Reyndar hef ég verið i
Hvannalindum, þar sem þessi
150 manna hópur hefur hreiðrað
um sig, og ég veit aö fenginni
reynslu, aö þaö svæði þolir eng-
an veginn slikan átróöning. Þar
nefnilega háttar svo til, að
lindirnar standa svo hátt, aö
þar er sandrok mikið oft á tið-
um, og þegar búiö er að
skemma eins mikið og virðist
vera i þessu tilviki, er bara alls
ekki vist, að svæðið nái sér
nokkurn tima.
Hvernig stendur á þvi, að
svona stórum hópum er leyft aö
vaða algerlega eftirlitslausum
um þessi svæöi? Auðvitað er
feröafrelsi á Islandi og það allt,
en engu að siður réttlætir það
alls ekki, að hóparnir æði hér
um.
í sambandi við þennan
ákveðna hóp, skilst mér að þeir
hafi ekki gert það sem Tyrir var
lagt, semsagt að ganga frá eftir
sig. Af hverju i ósköpunum er
þeim ekki settur stóllinn fyrir
dyrnar og sagt, að annað hvort
gangi þeir frá fyrir einhvern
ákveðinn tima eða fari úr landi
ella? Af hverju eigum við að
vera aö sýna þessu fólki um-
burðarlyndi, þegar það tekur
ekkert tillit til okkar krafna?
En allavega finnst mér full
ástæða til, að lög um rannsókn-
arleyfi erlendra ferðahópa verði
tekin til rækilegrar umfjöllunar
og endurskoðunar. Væri nokkuð
fjarri lagi, að skylda slika hópa
til að vera i samfloti við islensku
ferðaskrifstofurnar með is-
lenskum fararstjórum og öllu er
þvi fylgir? Þvi fyrir utan spjöll-
in, sem þetta fólk veldur á
náttúru landsins, höfum við
engar tekjur af þessu fólki. Þaö
kemur á eigin bilum, jafnvel
með bensinbirgðir, fyrir utan
eigin mat og allt er til þarf.
Hvers vegna erum við þessir
fjandans aular að spila ein-
hverja pislarvotta?
HVERT STEFNIR I
FERÐAMÁLUM OKKAR?
Ferðalangur:
Hvert stefnir i ferðamálum
okkar? Erum við Islendingar að
missa tökin á ferðamálum? Er
átroðningur útlendinganna að
vaxa okkur yfir höfuð hér?
Þessum spurningum vildi ég
gjarnan fá svör viö frá þeim er
gjörst þekkja til. A nýlegu
ferðaiagi um óbyggðir landsins
með fjölskyldunni, þar sem
útlendingar voru eins og mý á
mykjuskán, fundum við fyrir
þeirri ónotalegu tilfinningu að
við værum gestir i eigin landi.
Við Islendingar höfum alltaf
verið taldir gestrisnir og erum
það sjálfsagt ennþá, en ekki lát-
um við það viðgangast að út-
lendingar gangi illa um okkar
húsakynni eins og sföasta dæm-
ið sannar, er bres'kú skólanem-
arnir slógu upp tjaldborg i óleyfi
i Hvannalindum. Svona yfir-
gang eigum viö ekki að láta við-
gangast.
Sú hneykslaöa vill klámið burt
úr sjónvarpsauglýsingum.
Fólk unir sér nú vel i Austurstrætissvæöinu, þar er allt morandi af lifi og fjöri, sé veöriö ekki þvl verra,
segir JSEI rneöal annars.
Breytt og betri borg
J.SEI. hringdi:
Ég get ekki orða bundist
vegna þeirrar ánægjulegu
breytingar sem oröið hefur á
borginni okkar að undanförnu.
Áöur voru allar götur stein-
„Rurt með klámið úr
siónvarpsaugiýsingum
91
Ein hneyksluð hringdi:
„Það fór þó aldrei svo að sjón-
varpið tæki ekki upp á þvi
hneykslanlega athæfi að sýna
klám-myndir I útsendingartima
sinum. Nú tröllriða svo kallaðar
„bláar myndir” auglýsinga-
tima sjónvarpsins. Einn dans-
staður borgarinnar auglýsir að
hann sé miöstöö fisnar og full-
nægingarlosta og plötufyrirtæki
gefur I skyn aö plata ein sé kjör-
in til að hljóma undir samför-
um.
Ég hefði haldið að barna-
verndarnefnd tæki i taumana
þegar myndir, sem slikar sem
hér um ræðir, birtast á þeim
tima þegar fæst börn eru komin
i háttinn og biða jafnvel fyrir
framan sjónvarpiö eftir Tomma
og Jenna eða Múminálfunum.
Ef barnaverndarnennd eða út-
varpsráö gerir ekki eitthvaö i
málunum mætti eins leggja
þessar kjaftasamkundur nið-
ur.”
dauðar og litið lifsmark að sjá,
nema á þeim tima þegar fólk
var að fara I og úr vinnu. Nú er
öldin önnur. Lifið blómstrar i
miðbænum allan liðlangan dag-
inn. Þar eru útimarkaðir og
ýmislegt annað sem bæöi gleður
augað og er til gamans.
Ýmsir hafa fært upp leiksýn-
ingar á Torginu, óvenjumargir
útifundir hafa veriö haldnir þar
og ýmislegt annað hefur borið
við sem of langt yrði upp aö
telja hér. Þá hafa litlir og nota-
legir veitingastaðir blómstraö I
miðbænum og er það vel. Þetta
allt gerir það að verkum, að fólk
unir sér vel i Austurstrætinu.
Þar er allt morandi af lifi og
fjöri, sé veðrið ekki þvi verra.
Þessi þróun er mjög til góðs
og er vonandi að hún haldi
áfram. Þvi hvað er borgin okkar
án mannlifs?