Vísir - 11.11.1981, Blaðsíða 2

Miövikudagur 11. nóvember 1981
Hvernig list þér á þá nýj-
ung sjónvarpsins að sýna
tvær kvikmyndir á laug-
ardögum?
Jón Svavarsson:
Mér .finnst hún nokkuö góö.
Þetta fer að sjálfsögöu eftir þvi
hvað fólk er að gera hverju
sinni.
Ragnhildur Bjarnadóttir:
Mér list vel á hana enda er þessi
nýjung alveg sjálfsögö.
Elisabet Eliasdóttir:
Hún er alveg stórfin. Sérstak-
lega fyrir konur eins og mig sem
eiga sjómann fyrir eiginmann.
Stefán Arnason:
Mér list vel á hana.
Guðný Helgadóttir:
Ég horfi svo litið á sjónvarp að
ég get litið dæmt um þessa ný-
breytni.
..1 .ítll im á i þa iö sei m i ip-
m m S0! =3 CD CD (ki ivi srO IUI r
bæ Itt Ú r ví am íun a”
- segir Frlðrlk
Glsiason.
skólasllórí Hótel-
og veitíngaskólans
„Ég hef fyrir hönd allra kenn-
ara sent menntamálaráðuneytinu
bréf, þar sem ég segi að við telj-
um það jafngilda uppsögn af
hálfu ráðuneytisins ef ekki verða
gerðar umbætur á húsnæðismál-
um skólans. Við ætlum að kenna
út þetta skólaár, en að þvi loknu
göngum við út, ef málið hefur
ekki verið leyst”, sagði Friðrik
Gislason, skólastjóri Hótel- og
veitingaskólans.
„Frá þvi að ég var gerður að
skólastjóra árið 1972 hefur mér
verið ljóst, að endurskipuleggja
verður starfsemi skólans, bæði
hvað varðar húsnæðið og aðstæð-
ur allar. Það var vitað mál, að við
urðum að flýja úr Sjómanna-
skólahúsnæöinu, en 1970 fengum
við aöstöðu til bóklegrar kennslu i
HótelEsju.og þar til ifyrra hefur
kennslan verið bæði i Sjómanna-
skólanum og i Hótel Esju.
1 fyrra urðum viö að fara alfar-
ið úr Sjómannaskólanum, og við-
bótarhúsnæðið i Esju, sem upp-
haflega átti að vera bráðabirgða-
húsnæði fyrir bóklega kennslu, er
nú orðið okkar eina skjól. Við
fengum Esju til tiu ára, en nú er
Friörik Gislason heldur hér á reglugerö um Hótel- og veitingaskólann.
sá timi liðinn og ekkert hefur
gerst.
Við erum með það marga nem-
endur hjá okkur, að húsnæðið er
gersamlega ófulinægjandi. Hér
vantaralla loftræstingu, rafmagn
hefur verið of litið, aðstaða fyrir-
lager og kæligeymslur er fyrir
neðan lágmark, þá er engin
snyrtiaöstaða fyrir krakkana og
þau verða að skipta um föt á
salernunum.”
Iskólanum eru tvær annir, fjór-
ir mánuðir hvor, og á hvorri önn
eru 70—80 nemendur, og aðsóknin
virðist vera að aukast.
„Við höfum margsinnis rætt við
ráðamenn og þeir hafa allir sem
einn sýntmálinu mikinn skilning,
en ekkert hefur verið gert. Við
höfum rætt við fimm mennta-
málaráðherra, Magnús Torfa
Ólafsson, Vilhjálm Hjálmarsson,
Ragnar Arnalds, Vilmund Gylfa-
son og Ingvar Gisiason. Sama
sagan hefur verið borin undir þá
alla, og allir hafa þeir verið fúsir,
velviljaðir og skilningsrikir —
sem sagt sama klassiska,
diplómatiska þvælan, sem gengur
upp úr þeim öllum — en enginn
hefur gert neitt.
Visismynd: ÞL
Nú höfum við sem sagt gefið
ráðuneytinu þennan lokafrest —
við þraukum út þetta skólaár, og
svo göngum við út.
Sem dæmi um það, hversu al-
varlegt þetta mál er, þá verðum
við að fella niður tvo bekki eftir
áramót vegna plássleysis. Við
höfum ekki tima til að biða eftir
nýju húsi, heldur förum við fram
á að fá að nýta eitthvað af þvi
skólahúsnæði, sem stendur hálf-
tómt og illa notað”, sagði Friðrik
Gislason.
— ATA
anum eftirfarandi sögu
flakka á hátiöinni:
Þaö var einhverju
sinni,_gftir aö Gisli opnaöi
auglýsingastofuna, aö
hann fékk sér ávisana-
reikning i Búnaðarbank-
anum. Nú leiö og beið og
einhverju sinni var hringt
frá bankanum. Var Gisla
tilkynnt aö hann væri
kominn 2.500 krónur yfir
•á heftinu.
',,Og þetta má ekki
koma oft fyrir”, sagöi
stúlkukindin, sem
hringdi. „þvi þá veröur
aö taka af þer heftið”.
„Viltu gjöra svo vel aö
athuga hvernig reikning-
urinn stóö fyrir hálfum
mánuöi”, sagöi Gisli.
Stúlkan kvaöst ætia aö
gera þaö. Htín kom aftur
aö vörmu spori meö þær
fregnir aö þá heföi Gísli
átt gdða upphæð inni á
heftinu.
„Sko, þarna séröu”,
sagöi Gisli að bragöi.
„Ekki var ég að ragast i
ykkur i tima og ótima
þegar máium var
ÞANNIG háttaö”.
•
...eða hvað?
1 siöasta tölublaöí Ar-
bæjarblaösins, sem Félag
ungra Sjálfstðismanna
gefuriít, gaf aö lita nokk-
uö merkiiega klausu.
Fyrirsögnin er: „Bestu
whiskykaupin” og upp-
■ hafið er svona: „(Jr þvi
að viö erum á annaö borö
farin aö tala um áfengi,
langar okkur aö minnast
á dálitiö merkilegt
whisky sem fæst i
san&korn
A einni þeirra auglýs-
ingamynda, sem bar fyrir
augu veislugesta, sáust
þeir ólafur Stephensen og
Gisli B. Björnsson i eggj-
andi mjaömadansl. i bak-
grunninum stóö prUöbú-
inn kvenmaður, sem
sneri baki aö vélinni.
Þegar þeir Gisliog Ólafur
höföu iöaö góða stund,
sneri kvenmaöurinn sér
viö og gekk tigullega
fram, á milli þeirra, og
mælti nokkur vel valin
orö til áhorfenda.
Þarna var auövitaö
komin skopstæling á inn-
heimtuauglýsingunni
frægu, -og frúin kven-
m aðurinn var engin önn-
ur en Rósa Ingólfsdóttir!
•
Krfikur á
möti bragði
Og þaö var einmiit um
siöustu helgi,sem GIsliB.
Björnsson fagnaöi 20 ára
afmæli sinnar ágætu
auglýsingastofu. i tilefni
af..þvilét Baldvin Jónsson
auglýsingastjóri á Morg-
Gisli B. Björnsson
„rlkinu” og heitir þaö
Swing <Johhny Walker).
Þaö merkilega viö þetta
whisky er aldurinn, en
þaö er talið af fróöustu
mönnum vera allt aö 20
ára gamalt og er veröið
mjög hagstætt miðað við
gæði...”.
Einhvern tima heföi
þetta nú verið kallaö
áfengisaugiýsing. En
svoleiöis er vlst bannað
hér. _
llpprisan
Eftirfarandi sá ég I
Mogganum um kelgina:
„Vikulöng hátiöarhöld
hafa fariö fram i bænum
Tombstone i Arizona til
að minnast þeirra sem
f éllu fyrir einni öld i skot-
bardaganum við OK-rétt-
ina og lifðu hana af...”.
Jóhanna S.
Sigþórsdóttir
skrifar.
reikning þann er þeir
greiddu fyrir sýningar-
rétt frá HM-mótinu á
skiðum. Sá reikningur
var nefnilega upp á 72
doilara. eða um 600 Is-
lenskar krónur!
01 snemmt
Og nti er hætt aö sýna
leikverkiö „Sölumaöur
deyr” I Þjóöleikhúsinu.
Sölumaöurinn átti aö
deyja ilok leikritsins eins
og þeir vita sem þaö hafa
séð. Segja gamansamir,
aö sýningum hafi veriö
hætt, þar sem leikarar
skili ekki nema hálfri
vinnuskyldu. Karlanginn
hafi þvi verið farinn aö
deyja fyrir^hlé!
Skopstæling
Þaö var glatt á hjalia á
hátíö sem auglýsingastof-
urnar efndu til ná um
helgina. Vmislegt var til
skemmtunar, eins og
vænta mátti. Meðal ann-
ars var annáll auglýs--
ingabransans rakinn i
máli og myndum.
Hreggviður Jónsson
Mlkill munur
Undanfarin ár hefur
sjónvarpiö ákveðiö vissa
upphæð tn aö fjármagna
sýningar á Iþróttaviö-
buröum. Stærstur, hhit-
inn hefur aö sjálfsögöu
farið til „þeirra stóru”,
K.S.Í., H.S.Í., og K.K.l.
enda knattspyrna, hand-
knattleikur og köfuknatt-
leikur vinsælastar
Iþróttagreina hér á landi.
Minni sérsamböndin
hafa unaö þessu fremur
illa. A fundi þeirra meö
forrá öa mönnum, sjón-
varps nýlega tók Hregg-
viöur Jónsson fórmaöur
Skiöasambandsins til
máls, og kvaö sitt sam-
band fá óéölilega litlar
upphæöir^fyrir sýningar
frá skiöamótum hér
heima. Alls staöar annars
staöar I Evrópu þyrftu
sjónvarpsstöövar aö
greiða háar upphæöir fyr-
ir slíkar sýningar.
Formaðurinn var
lukkulegur meö ræöu
sina, þar til forráöamenn
sjónvarpsins drógu upp