Lesbók Morgunblaðsins - 07.04.2001, Blaðsíða 15

LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ˜ MENNING/LISTIR 7. APRÍL 2001 15
BORGARSTJÓRINN Rudolph
W. Giuliani hefur tilkynnt um
skipan 20 manna nefndar sem
hafa skuli eftirlit með því hvaða
verk fái inni á sýningum í söfn-
um sem þiggja styrki frá borg-
inni. Hefur Giuliani með þessu
efnt loforð sem hann gaf eftir
annað fjölmiðlafár sem verk á
sýningu í Brooklyn-safninu olli
í febrúar sl.
Á fundi með fjölmiðlum í vik-
unni var til þess tekið að borg-
arstjóri hafði látið af fyrra
orðalagi sínu um nefnd sem
gætti „velsæmis“ í listum. Sagði
Giuliani hlutverk nýskipaðrar
nefndar að meta „hvort aðrar
reglur skuli gilda þegar sýn-
ingar á söfnum borgarinnar
eru kostaðar af almannafé en
ekki einkastyrkjum“.
Nefndin verður starfrækt
sem undirnefnd menningar-
málanefndar borgarinnar sem
raunar hefur verið óvirk á síð-
ustu árum. Formaður hennar
er Leonard Garment, fyrrver-
andi embættismaður Hvíta
hússins í stjórnartíð Nixons,
sem síðar leiddi nefnd á vegum
þingsins þar sem teknar voru til
endurskoðunar reglur um op-
inbera styrki til listamanna. 3
lítt þekktir listamenn eiga sæti
í nefndinni. Flest söfn í New
York eru styrkt af borginni á
einn eða annan hátt, þeirra á
meðal er Metropolitan-safnið.
Stórtónleikar Suzuki
ÞESSI fríði flokkur barna star-
ir hér andaktugur á hljómsveit-
arstjórann og bíður næstu skip-
unar hans. En börnin tóku á
dögunum þátt í stórtónleikum
sem byggjast á Suzuki-
kennsluaðferðinni og haldnir
eru ár hvert í Tókyó.
Alls tóku um 3.000 börn þátt í
tónleikunum sem haldnir voru í
fjórða sinn.
ERLENT
Eftirlits-
nefnd með
listasöfnum
í New York
Rudolph Giuliani
New York. Morgunblaðið.
OPNAÐAR verða í dag sýningar á verk-um Önnu Hallin og Olgu Bergmann íListasafni ASÍ, Freyjugötu 41.Sænska listakonan Anna Hallin
sýnir málverk og teikningar í Gryfju safnsins og
heitir sýning hennar „Soft Plumbing“. Anna sæk-
ir myndefni sitt einkum í heim örvera og annarra
frumstæðra lífsforma og bregður á leik með ófyr-
irsjáanlegt hegðunarmynstur þeirra.
Olga Bergmann sýnir í Ásmundarsal safn
verka sem unnin eru með blandaðri tækni og hún
kallar Rannsóknarstofu doktor Bergmanns, en
þar er rýnt í furðumöguleika erfðaverkfræði og
klónunar, þar sem raunveruleikinn og ævintýrið
geta skipst á hlutverkum.
Öll verkin á báðum þessum sýningum eru unn-
in í Worpswede í Þýskalandi þar sem Olga og
Anna hafa dvalið undanfarna sex mánuði á styrk
frá Künstlerhäuser Worpswede og jafnframt
haldið sýningu á þeim verkum sem nú getur að
líta í Listasafni ASÍ.
Listasafn ASÍ er opið alla daga nema mánu-
daga klukkan 14–18. Sýningin stendur til 29. apr-
íl.
Málverk og blönduð tækni í ASÍ
Olga Bergmann: Hirsla doktor Bergmanns, 2001.Anna Hallin: Óþekkt upphaf, akrýl á tré, 2001.
„För – með ósk um góða ferð“ eftir Mist Þorkels-
dóttur (1960). Það var veganesti Mistar fyrir Ein-
ar í ferð hans til Belgíu fyrir nærri tveimur árum.
„Lítið veganesti,“ segir tónskáldið, „sem nokk-
TVÍLEIKSTÓNLEIKAR Einars Jóhannes-sonar og Arnar Magnússonar á klarínettog píanó hringast og liðast um glettur, tálog og munúð. Tónleikarnir verða í Salnum
í Kópavogi og hefjast klukkan átta annað kvöld, á
pálmasunnudegi. Þeir eru í röð Salarins, Tíbrá og
það heiti á ágætlega við. Einar segir efnisskrána
eilítið dularfulla eða öllu heldur verkin á henni,
ekki síst það sem Karólína Eiríksdóttir (1951)
samdi fyrir þá félaga og frumflutt verður á morg-
un. Það verk heitir „Capriccio“ eða „Glettur“ og
virðist, að sögn Einars, af öðrum heimi en okkar
hinna dauðlegu og jarðbundnu.
Fyrsta verk kvöldsins eru dansar Pólverjans
Witolds Lutoslawski (1913–94), samdir í minn-
ingu þjóðlagsins skömmu áður en tónskáldið
slapp frá flokkslínunni og hellti sér út í bylting-
arkennda tilraunastarfsemi um miðjan sjötta
áratuginn.
Næst frumflytja Örn og Einar á Íslandi verkið
urn veginn inniheldur
ferðalag upp tvær átt-
undir fimmundar-
hringsins.“ Þá tengir
draumkennd raps-
ódía Claudes De-
bussy (1862–1918)
verk Mistar við Capr-
iccio Karólínu, en tón-
leikunum lýkur á són-
ötu eftir Francis
Poulenc (1899–1963),
skrifaðri fyrir Benny
Goodman. Laglínu-
meistarinn Poulenc
sagðist vera sérlega
fær hugmyndaþjófur
en bætti við að svipað
gilti um ýmsa góða og
gengna starfsfélaga.
Poulenc vildi ekki
frekar en Karólína að
verk sín væru krufin,
hann hvatti fólk að-
eins til að elska þau.
Löngu áður sagði Debussy nokkuð á sömu nót-
um, að sköpun fagurs listaverks yrði ætíð leynd-
ardómur. Hann óskaði þess að sá óútskýranlegi
galdur yrði ætíð einkenni tónlistarinnar.
Morgunblaðið/Árni Sæberg
Örn Magnússon og Einar Jóhannesson ásamt dóttur Arnar, Ástu Sigríði.
Glettna
munúð
UM ÞESSAR mundirstanda yfir æfingarhjá Leikfélagi Reykja-víkur á leikritinu
Píkusögur eftir Eve Ensler.
Leikritið heitir á frummálinu
The Vagina Monologues og hef-
ur það vakið mikla athygli
beggja vegna Atlantshafsins, en
þar er m.a. fjallað um viðhorf
kvenna til eigin kynferðis.
Verkið var skrifað árið 1996 og
ferðaðist höfundur í fjögur ár
um Bandaríkin og Evrópu og
flutti það. Leikritið fór fljótlega
að vekja mikla athygli og hefur
það nú verið tekið til sýninga í
New York og víðar í leikgerð
fyrir fleiri en eina leikkonu, auk
þess sem æfingar standa yfir á
verkinu í Lundúnum. Í fram-
haldi af því að skrifa verkið hef-
ur höfundurinn stofnað samtök
sem berjast gegn ofbeldi á kon-
um. Samtökin hafa beitt sér víða um heim, m.a.
innan Bandaríkjanna, Asíu og í Afríku, þar sem
þær hafa m.a. vakið athygli á því ofbeldi sem
felst í umskurði á konum.
Viðtöl við fjölda kvenna
Sigrún Edda Björnsdóttir leikstýrir upp-
færslu verksins hér á landi en það verður frum-
sýnt í Borgarleikhúsinu hinn 29. apríl næstkom-
legt verk sem Píkusögur er.
„Leikritið byggir Ensler á við-
tölum við yfir 200 konur á ólík-
um aldri, úr ólíkum stéttum og
frá ýmsum þjóðlöndum. Ein
sagan er t.d. um fullorðna konu
sem hefur aldrei verið með karl-
manni, en önnur segir frá konu
sem lenti í nauðgunarbúðunum í
Bosníu.“ Þannig bendir Sigrún
á að leikritið fjalli um margs
konar líf og upplifanir, sumar
sögurnar séu mjög átakamiklar,
en í öðrum er tekinn mjög húm-
orískur póll í hæðina. „Ensler
vinnur leikritið í raun á vísinda-
legan hátt og gerir það mjög
vel. Verkið er langt frá því að
virka sem eitthvert klám, því
höfundurinn vinnur með efnið á
ákaflega hlýjan og einlægan
hátt. Þó svo að hún byggi sög-
urnar á áðurnefndum samtölum
gefur hún sér einnig listrænt
frelsi.“
Sigrún bendir á að víst megi telja að leikritið
hafi ekki síst vakið athygli vegna þess að þar er
talað um það sem ekki er almennt rætt í sam-
félaginu. „Hér er í raun verið að fjalla um kyn-
vitund kvenna út frá ýmsum sjónarhornum,
bæði jákvæðum og neikvæðum. Gefin er innsýn í
þann hugarheim og því tel ég að leikritið sé
áhugavert fyrir karlmenn, ekki síður en konur.“
Kynvitund kvenna hjá LR
Frá æfingu á leikritinu Píkusögur í Borgarleikhúsinu.
Morgunblaðið/Ásdís
andi. Ingunn Ásdísardóttir þýddi verkið en
flytjendur eru Jóhanna Vigdís Arnardóttir, Hall-
dóra Geirharðsdóttir, Sóley Elíasdóttir, Margrét
Helga Jóhannsdóttir og Margrét Ólafsdóttir.
„Tvær þær síðastnefndu koma fram á mynd-
bandsupptöku í verkinu,“ bendir Sigrún Edda á.
Um er að ræða fyrsta leikstjórnarverkefni Sig-
rúnar Eddu í Borgarleikhúsinu og segir hún það
ánægjulegt að fást við svo áhugavert og óvenju-