Pressan - 02.09.1988, Blaðsíða 12

Pressan - 02.09.1988, Blaðsíða 12
12 Föstudagur 2. september 1988 Hefurðu tekið eftir því? Finnst þér nýstúdentarnir alltaf vera að yngjast? Gef- urðu nytsamar gjafir? Hættirðu við að fara í Leikhús- kjallarann, ef það er löng biðröð fyrir utan? Finnst þér öll lögin á vinsældalistunum svipuð? Gætirðu kannski ekki nefnt þrjú vinsælustu lögin í dag, þó þú ættir líf þitt að leysa? Þá er alveg greinilegt hvað er að gerast með þig. samleg viðbrögð, en í gamla daga hefði þig nú ekki munað um að drekka nokkra bjóra, þó þú þyrftir að vakna snemma. ÞEGAR þú leiðir gamla konu yfir umferðargötu án þess að líta fyrst í kringum þig og athuga hvort einhver, sem þú þekkir, sé nálægur. ÞEGAR þú kýst frekar að snúa heim á leið en fara í biðröðina fyrir utan Leikhúskjallarann. Það er engin afsökun þó fimmtíu manns séu í röðinni fyrir, þú á þunnum lakkskóm og úti sé hríð og sjö stiga frost. Þú hefðir aldrei látið svona nokkuð spyrjast um þig hér áður fyrr. um tvítugt, þegar þú varst á þeim aldri! ÞEGAR þú færð einhvern til að útbúa ættartölu fyrir þig. Allur áhugi á forfeðrunum er vafasamur, en ef þú ferð sjálfur að setja saman langfeðratal er þér ekki viðbjarg- andi. Það rétt sleppur að Iáta sjá sig á ættarmóti, en ekki meira en svo. TEIKNING JÓN ÓSKAR Okkur þykir það ef til vill hvorki. skemmtilegt, spennandi né æski- legt, en það er samt sem áður stað- reynd að VIÐ ELDUMST. Hjá því verður einfaldlega ekki komist. Það er þó örlítil sárabót að fleiri eru í sömu klípunni. Þetta á nefnilega fyrir okkur öllum að liggja — þ.e.a.s. ef eitthvað enn verrakemurekkiívegfyrirþað. Við skulum hins vegar ekkert fara út í þá sálma núna. Ellin er víst nógu alvarlegt mál, þó maður fari ekki að velta sér upp úr dauðanum lika... En hvenær færist aldurinn yfir fólk? Hvenær verður maður gam- all? Þeirri spurningu er auðvitað ekki hægt að svara með einni setn- ingu. Það eru hins vegar ákveðnar vörður á leiðinni til ellinnar, sern öllum er hollt að þekkja. Það er ótvírætt ellimerki: ÞEGAR þú gerir þér ferð í hljóm- plötuverslun gagngert til þess að kaupa klassíska plötu. Hér í den-tíð hefðirðu frekar leitt mömmu þína úti á götu en hlustað á eitthvert sin- fóníugaul! ÞEGAR þú hættir að spá í það hvaða víntegund sé ódýrust miðað við áfengismagn. Sértu Iíka farinn að prófa þig áfram með mismun- andi léttvínstegundir og jafnvel kokteila, þá þarf ekki lengur vitn- anna við. ÞEGAR þú tekur það upp hjá sjálfum þér að heimsækja ömmu gömlu á elliheimilið. Hér áður fyrr hafðirðu alltaf afsakanir á færi- bandi, ef reynt var að draga þig með I sunnudagsheimsóknina. ÞEGAR þú biður um að lækkað verði í hljómlistargræjum heimilis- ins. Við þau tímamót ertu óvefengj- anlega búinn að skipta um hlut- verk. Sú var a.m.k. tíðin að þú stóðst í illdeilum við skilningslausa foreldra, sem höfðu áhyggjur af því að heyrn þín skaddaðist af hávaða- mengun. ÞEGAR þú afþakkar boð um að drekka „tollinn" með kunningja þínum vegna þess að erfið verkefni bíða þín í vinnunni morguninn eft- ir. Þetta eru náttúrulega afar skyn- ÞEGAR þúhneykslast á nýjustu hárgreiðslutískunni. Þetta er gífur- lega mikilvægt atriði. Um leið og þú hættir að elta hártískuna þarftu að athuga þinn gang. Málið er síðan komið á mjög alvarlegt stig, þegar þú ert farinn að standa í vegi fyrir því að aðrir fjölskyldumeðlimir gangi með grænan topp eða raki burt allt hár í vöngunum. ÞEGAR þú þarft að biðja per- sónu, sem er töluvert yngri en þú, um aðstoð við eitthvað á tæknisvið- inu. Það er kannski afsakanlegt að átta sig ekki alveg á nýju heimilis- tölvunni, en biddu fyrir þér ef þér reynist um megn að fjarstýra mynd- bandstækinu eða setja disk í geisla- spilarann. ÞEGAR þú gefur einhverjum eldhúsáhöld, pott eða pönnu í af- mælisgjöf. Það er kannski hægt að líta framhjá spariglösum í stofu- skápinn, en það er alltof langt geng- ið að gefa nytsama afmælisgjöf til hversdagsbrúks. ÞEGAR þú dregur að láta gera við útvarpið í bílnum, af því að þér finnst bara notalegt að fá hvíld frá masi og tónum. Það er m.a.s. svolí- tið hættumerki, ef þú hefur ekki fjárfest í stereóhátölurum í bílinn heldur lætur þér nægja mónó. ÞEGAR þér finnst nýstúdentarn- ir farnir að yngjast ískyggilega og fermingarbörnin bókstaflega ný- skriðin úr eggjunum. Fólk var auð- vitað orðið harðfullorðið og ábyrgt ÞEGAR þú tekur til við að Iesa ljóðabækurnar, sem þér voru gefn- ar í fermingargjöf. Það er skömm- inni skárra að fara sjálfur að yrkja. ÞEGAR litli bróðir eða litla syst- ir fær Iæknis-, tannlæknis- eða Iög- fræðingsréttindi. Þú getur ekkert gert til þess að stöðva þessa óheilla- þróun, svo það er ekki um annað að •gera en líta á björtu hliðina. Hún hlýtur að vera þarna einhvers stað- ar! ÞEGAR þú stendur frammi fyrir því að ferma á frumburðinn. Þetta verður kannski ekki umflúið, en þú sýndir góða tilburði ef þú harðneit- aðir að láta mála og skipta um teppi fyrir veisluna. ÞEGAR þú ferð að lesa minning- argreinarnar í blöðunum. Næsta skref verður það, að þú rennir yfir allar dánartilkynningarnar. ÞEGAR þú treystir þér ekki til að keyra bílaleigubíl í útlöndum og ferð því í sólarlanda-pakkaferð í stað þess að aka um Þýskaland. Það má svo sem vel vera að þú viljir ekki sitja undir stýri vegna þess að þá getirðu ekki drukkið bjór á dag- inn. Þá snýst vandamálið lika um eitthvað allt annað en ellimörk. (Síminn á Vogi er 681615.) ÞEGAR þú áttar þig á því að ný- kjörin fegurðardrottning er dóttir bekkjarbróður þíns. ÞEGAR þú ræður barnið, sem þú passaðir í gamla daga, til að gæta barnsins þíns. Þakkaðu bara fyrir á meðan barnið þitt er ekki farið að passa afkomanda gömlu barnapíunnar sinnar — eða þannig. ÞEGAR þú getur ekki nefnt þrjú lög sem eru ofarlega á vinsælda- listum útvarpsstöðvanna. Um svip- að leyti og þetta gerist ertu kominn á það stig að finnast allur vinsælda- listinn hljóma eins og eitt og sama lagið. ÞEGAR þú kaupir þér sumarbú- stað. Slíkum munaði hafa þeir einir efni á, sem dvalið hafa lengi, lengi á Hótel Jörð. Og það þýðir ekkert að segjast hafa unnið bústaðinn í happdrætti. Ef þú værir ungur hefði hann umhugsunarlaust verið seldur upp í skuldir! ÞEGAR dimma tekur í íbúðinni hjá þér, vegna þess hve trén í garðin- um eru orðin há. ÞEGAR þú sérð fyrsta bílinn, sem þú eignaðist, á sýningu hjá Fornbílaklúbbnum. V* W0~' • •

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.