Pressan - 10.11.1988, Blaðsíða 9
Fimmtudagur 10. nóvember 1988'
Sala togaranna í Keflavík
9
r
Kvóti Keflavikurtogaranna, tVðalvikur og Bergvíkur, eykst um 1.200 tonn þegar þeir fara til Sauðárkróks. Hafa haldið uppj atvinnu fyrir 100 manns,
sem ef til vill munu mæla göturnar þar sem atvinnuástandið í fiskvinnslu á Suðurnesjum er afar bágborið um þessaryuindir.
Sala tveggja Keflavíkurtogara þyðir atvinnuleysi 100 manns. Sambandið sleppur úr rekstrarkreppu í
Keflavik. Losnar við taprekstur og kemur fótunum undir Hraðfrystihús Keflavíkur. Byggðasjónarmiðin
látin róa. Fór Byggðastofnun út fyrir sinn verkahring? Forsætisráðherra í klemmu.
Samvinnuhreyfingin er að víxla togurum milli lands-
hluta um þessar mundir. Tveir togarar úr Keflavík, Aðal-
vík og Bergvík, fara til Sauðárkróks en í stað þeirra
kemur einn togari, Drangey.
Um leið og þetta gerist afgreiðir Byggðastofnun lán til
Skagfirðinga upp á 35 milljónir króna og veitir þar með
samvinnuhreyfingunni peningalán til að færa skip og
kvóta milli fyrirtækja innan hennar. Neitar á sama tíma
að samþykkja eindregin tilmæli þingmanna Reykjanes-
kjördæmis um að fresta málinu og neitar algerlega að
lána Eldey, útgerðarfélagi Suðurnesja, fé til að kaupa
annan togarann til að halda honum og þar með kvóta
hans á Suðurnesjum. Á síðustu 4 árum hafa 17.000 tonn
af kvóta verið seld burt af Suðurnesjunum og þegar allt
er meðtalið lætur nærri að aflaverðmæti upp úr sjó fyrir
EINN MILLJARÐ hafi horfið á sama tíma.
BAKGRUNNUR
Fyrir tveimur árum, um það leyti
er Alþýðuflokkurinn í Keflavík tók
þar völdin eftir frækilegan kosn-
ingasigur þar sem flokkurinn náði
hreinum meirihluta, var samþykkt
af hálfu bæjaryfirvalda að taka
þátt í hlutafjáraukningu í Hrað-
frystihúsi Keflavíkur. Alþýðuflokk-
urinn hafði haft það á stefnuskrá
sinni fyrir bæjar- og sveitarstjórn-
arkosningar að standa þyrfti betur
að baki sjávarútvegnum en gert
hafði verið. Alþýðuflokkurinn var
ekki fyrr sestur við stjórnvölinn en
forráðamenn Hraðfrystihússins
leituðu eftir því að flokkurinn
stæði við orð sín.
í framhaldi af þessu var hlutafé
fyrirtækisins aukið um 85 milljón-
ir. Keflavíkurbær lagði fram tæp-
lega fjórðung þess fjár, 20 milljón-
ir. Hugmyndir bæjarstjórnar-
manna voru þá fyrst og fremst að
styðja við fyrirtækið þannig að það
héldist gangandi og aflaverðmætið
héldist innan bæjarfélagsins. SÍS
lagði fram 60 milljónir. Kaupfélag
Keflavíkur lagði síðan fram afgang-
inn, eða 5 milljónir. Um leið varð
Landsbanki íslands við þeim til-
mælum að skuldbreyta skamm-
tímalánum í langtímalán. Þetta var
árið 1986 þegar bullandi góðæri
ríkti í landinu, verð á afurðum er-
lendis var hátt og allt benti til að
blómleg tíð væri framundan í ís-
lenskum sjávarútvegi.
Góðærið varði hinsvegar ekki
lengi. Eins og öllum er kunnugt
lauk því snarlega án þess að menn
hefðu lagt fyrir nokkuð af því sem
aflaðist á þeim tíma og skyndilega
fóru fyrirtæki að tapa og tapa. Verð
á sjávarafurðum féll á erlendum
mörkuðum. Hraðfrystihús Kefla-
víkur tapaði miklu fé og þrátt fyrir
þá gríðarlegu hlutafjáraukningu og
►
EFTIR KRISTJÁN KRISTJÁNSSON