Pressan - 10.11.1988, Side 15

Fimmtudagur 10. nóvember 1988
15
spáin
í þessari viku:
vikuna 13. október — 19. nóvember
(21. nwrs — 20. upril)
Þér finnst þú ekki alveg i toppformi
þessa dagana. Þaö er þó engin ástæöa
til aö hafaof stóraráhyggjur þvi með tim-
anum kemstu yfir þetta. Mörg vandamál
munu einfaldlega leysast af sjálfu sér.
Þreytan sem þér þykir hafa sest aó I
skrokknum á þér mun hverfaog þú fyllist
orku til nýrra verka. Þessi vika sýnist
gæfurik fyrir þá sem hafa hugsaö sér aó
stofnaheimili og rómantíkin liggur i loft-
inu, sérstaklega i endann á vikunni.
(21. apríl — 20. mai)
Þú getur horft fram á veg með eftir-
vaentingu, því mjög óvæntir atburðir eru
i þann mund að gerast. Rómantikin
þlómstrar. Hafirðu innilegan áhuga er
góður möguleiki á að þú komist i ferða-
lag. Gættu hinsvegar þess að allur undir-
búningur sé rækilegur og grundaður til
hins ýtrasta.

» <21. nwí— 21. jiiní)
Ekki leggja á herðar þinar of þungar
þyrðar um þessarmundir. Þaðgetur kpm-
ið sér illaþegar til lengri timaer litið. í til-
finningalifinu ættirðu að öðlast nýjan
kraft og aukið andríki sem gerir að verk-
um að þú getur framkvæmt áætlanir
þínar. Stuttur kunningsskapur við
ákveðnamanneskju getur farið að skipta
meiramáli en þú sást fyrir.
'r<22. jitní — 22. jiili)
Þetta verður annasöm vika og i miðju
annrikinu munu liklegast alls kyns smá-
atriði fara óskaplega i taugarnar á þér.
Eitthvað sem þú hefur varla hugsaó um
áður. Reyndu að gleyma þessum smá-
atrióum og einbeita þér þess i stað að
vinnunni. Gerirðu það muntu uppskera,
en kannski ekki alveg á þann hátt sem þú
hefur gert þér í hugarlund.
Mestu máli skiptir um þessar mundir
að slappa af og hvilast, þvi í nánustu
framtíð verða gerðar til þin mikiar kröfur
sem munu reyna mjög ádugnað þinn og
úthald. Gættu þin að vanmeta ekki
ákveðið verkefni sem þér verður falið
fljótlega. Þettaverkefni geturskipt sköp-
um fyrir fjárhagsmál þín.
<#£
. (23. ágúsl — 23. sepl.)
Láttu hverskyns róg sem vind um eyru
þjóta en taktu þess í stað ákvarðanir út
frá eigin sannfæringu og þekkingu — ef
ekki getur vikan orðið stormasöm með
tilliti til skoðanaágreinings við náinn vin.
Gerðu allar framtiðaráætlanir af mikilli
vandvirkni þannig að þú getir sem best
tryggt þig gegn óvæntum fyrirbærum.
Dísa
(f. 1.3.29)
1. APPOLLÓLÍNAN:
Þetta er mikil tilfinningakona og
hún er alllistræn. Það er eins og
möguleikar hennar í lífinu hafi fyrir
alvöru fariö að myndast eftir 35 ára
aldur. Þessvegnageturveriðað hún
sé gæfusamari sem miðaldra og
eldri kona en á sinum yngri árum.

'(24. sepl. — 23. ukl.)
Samband þitt við manneskju sem hef-
ur verið, og er, þér nákomin mun breytast
þar sem þú verður fyrir vonbrigðum með
hana. Þetta mun valda þér miklu hugar-
angri. Mundu samt aömest af þvi sem áf-
laga fór má gera gott aftur ef þú reynir að
skilja og fyrirgefa.

' (24. okt. — 22. nóv.)
Sem stendurer rétti timinn til aö segja
við ákveðna manneskju, sem þú hefur
mikinn áhuga á, það sem þig hefur lengi
langað að færa i tal. Vertu ekki hræddur
við að láta til skarar skriða þvi þér verður
tekið af fuilum skilningi. Margt bendirtil
að þú sért á leiöinni inn i gott timabil og
lánsamt og það mun á margan hátt setja
mark sitt á tilveru þína.
/23. nóv. — 21. des.)
Þig hefur lengi þyrst i tilbreytingu og
nú litur út fyrir að hún sé á leiðinni. Það
kemur i Ijós hvort þú geturvirkilegastað-
iðáeigin fótum. Manneskjasem þú hittir
af tilviljun mun leiða þig á nokkrar villi-
götur.
(22. des. — 20. jumiur)
Skoðun þin á ákveðnu máli gengur
þvert á skoðun meirihluta þess fólks
sem þú þekkir. Láttu þaó ekki hafa áhrif.
Haltu fast vió þitt. Ef ekki þá muntu tapa
virðingu annarra og sjálfstrausti þinu.
Nokkrar breytingar i einkalífinu eru
óumflýjanlegar, en þaö sjálfstraust sem
skapast vegna þessara breytinga mun
verða þér og þinu lifi til góðs.
Ut Jí f*t(21. junúur — 19. febrúur)
Sjóndeildarhringurinn er fullur með
óvænta atburói. Gættu þess að auka-
atriði hafi ekki of mikil áhrif, einbeittu
þér að aðalatriöunum — það er ákaflega
mikilvægt að nýta tímann vel. Þú ættir
ekki að leggja um of trúnað á slúðursög-
ur og skalt alls ekki segja neinum þær
sem þú heyrir.
(20. febriiur — 20. inurs)
Starf þitt krefst einmitt um þessar
mundir mikillar einbeitni og nákvæmni.
Þessvegnaermjögóheppilegt að tilfinn-
ingaflækjur blandist þar inn í þar sem
þær geta virkað lamandi á starfsorkuna.
Hinsvegar er möguleiki á skjótri lausn
vandamála.
pressupennar
Skóla-hvað?
Til hvers eru skólar? Er einhver
sem getur svarað þessari spurningu
einn, tveir og þrír og veit nákvæm-
lega til hvers hann ætlast af skólan-
um? Ekki ég í það minnsta, en mig
langar hins vegar að velta þessu
máli aðeins fyrir mér.
í grunnskólalögunum (sem við
tókum að sjálfsögðu upp frá vel-
ferðarríkjum hinna Norðurland-
anna þegar þau voru að gefast upp
á þessu kerfi) stendur að hver og
einn eigi að fá kennslu við sitt hæfi?
Hvað þýðir það í raun?
Er því framfylgt í íslenska grunn-
skólanum og þá á hvern hátt?
Lítum ögn nánar á það. Nemandi
hefur skólagöngu sex ára (stundum
fimm því sum börn eru „greindari“
en önnur og þeim er flýtt eins og
það nú heitir og margir vilja heldur
flokka undir metnað foreldra en
hæfni barnsins) og þessari skóla-
skyldu lýkur á 16. aldursári.
En hvað gerist á þessum tíma?
Flestir færast bekkjardeild úr
bekkjardeild eftir því sem árin líða,
en hvað hafa þeir numið, hverjar
eru kröfurnar? Þurfa nemendur að
standast einhverjar lágmarkskröfur
t.d. í Iestri og stærðfræði til að fær-
ast úr einni bekkjardeild í aðra?
Hafa nemendur fengið kennslu við
sitt hæfi? Nei, enda er það ómögu-
legt, í það minnsta þar sem hóp-
kennsla er og fjöldi nemenda á bil-
inu 20—27 og eins ólíkir námslega
og félagslega og þeir eru margir.
Hvernig gengur þetta þá fyrir
sig? Ójú, nemendur færast á milli
bekkjardeilda ár frá ári, óháð því
hvort þeir hafa náð tökum á því sem
til var ætlast, en til hvers var þá ætl-
ast, spyr einhver? Ég set þá lág-
markskröfu að nemandi t.d. í 11 ára
bekk hafi náð tökum á Iestri, kunni
að lesa og skilji þann texta sem
hann les. Hvernig á sá hinn sami að
geta íesið, skilið og numið íslands-
sögu, náttúrufræði og nýja tungu-
málið dönskuna ef hann getur ekki
skilið og lesið móðurmál sitt?
Hvað er námsmat og í hverju felst
það, hvaða gildi hefur námsmatið?
Er námsmat samræmt innan skól-
ans þar sem fleiri en einn kennari
kennir í bekkjardeild? Veit það ein-
hver? Nei, gott fólk, þessu getur
enginn svarað og vill sjálfsagt eng-
inn svara og hvers vegna ekki? Jú,
vegna þess að við firrum okkur öll
ábyrgð, ábyrgðarleysið er ríkjandi í
skólakerfinu eins og alls staðar
annars staðar í þessu þjóðfélagi. Og
við vitum það líka öll að ef vandinn
er fyrir hendi á ekki að taka á hon-
um, það er lenska í íslensku sam-
félagi.
Við veltum boltanum á undan
okkur endalaust af því að það er
sársaukafullt fyrir einhvern ef á er
tekið. Er skólakerfið þá vandamál?
Já, svara ég hiklaust, vegna þess að
það setur engar kröfur um kunn-
áttu fyrr en við lok grunnskólans og
ætlast þar með til að allir séu eins
þrátt fyrir öll fögru orðin um
kennslu o.s.frv. við allra hæfi.
Nú segir einhver: Þetta er ekki
rétt, við erum með sérkennslu fyrir
marga nemendur. Þá spyr ég hvers
konar sérkennslu, fyrir hvern er sér-
kennslan í grunnskólanum? Er hún
til að laða fram hæfileika þeirra
sem hennar njóta eða er hún til að
halda áfram að troða námsefni í
nemendur sem ekki geta numið
þetta sama námsefni í almennri
bekkjardeild? Ójá, í flestum tilvik-
ufn er það svo og kannski ekkert
nema gott um það að segja, en hef-
ur þetta skilað árangri, hefur nem-
endum tekist að nema námsefni á
þennan hátt? Er þetta tímabundið
eða heldur nemandi áfram ár frá ári
í slíkri sérkennslu án árangurs, en
færist samt sjálfkrafa áfram milli
bekkjardeilda?
Af hverju er ekki hægt að horfast
í augu við þá staðreynd að bóklegt
nám, hversu auðvelt sem öðrum
kann að finnast það, er sumum
nemendum ofviða? Því þrátt fyrir
aukna sérkennslu frá ári tii árs held-
ur nemandi áfram upp allan grunn-
skólann án þess að geta Iesið texta
og skilið hann, sem er þó grunnur-
inn að öllu öðru bóklegu námi.
Hverjum er greiði gerður með slíku
fyrirkomulagi, nemendum, foreldr-
um, kennurum, þjóðfélaginu, ég
bara spyr?
Segir þetta okkur þá sögu um
námsferil nemandans að hann hafi
fengið kennslu við sitt hæfi? Nei, en
hvað er til ráða? Ég tel að skólakerf-
ið verði að endurskoða og það sem
fyrst áður en allt er komið í óefni.
Eg veit vel að þetta er viðkvæmt
mál fyrir marga, en það er engum
greiði gerður með því að byggja upp
falsvonir og fyrir hvern eru þær?
Ég held að skólakerfið verði að
setja kröfu um lágmarkskunnáttu í
bóklegum greinum og efla sam-
hliða verkmenntun innan grunn-
lófalestur
2. TILFINNINGALÍNAN:
Þetta er listhneigð kona, þó hún
sé kannski ekki beinlinis listræn
eða listakona. Hún erskyldurækin í
öllum framkvæmdum, starfi og
stefnu. Konan er líka með hlýtt
hjarta, en þarf hins vegar oft að láta
skynsemina ráða tilfinningamálum
sinum. Með árunum dregst hún
meira inn I sjálfa sig. Jafnvel gæti
hún þá fariö að þroska áhugamál,
sem tengjast ef til vill skriftum.
Konan hefur þurft að fórna sér
mikið fyrir aðra, en hún hefur mikið
hugrekki og úthald.
3. SATÚRNUSARLÍNAN:
Þessi kona gæti verið mjög trú-
hneigð, en henni hættir við öfgum
eins og að vera of föst fyrir í trú-
málum eða skoðunum almennt.
Hún erlikamikil skapkonaog getur
verið ákveðin.
FÆÐINGARDAGURINN:
Þetta er kona, sem hefur þurft aö
sigla á milli skers og báru í lifinu.
Helst hefur hún þó viljað fara með
friði.
4. LÍFSLÍNAN:
Það eru líkur til þess að konan
hafi skilið eða orðið ekkja og það
hafa orðið miklar breytingar í lífi
hennar á bilinu frá fimmtugu og til
svona 61 árs aldurs.
Þegar líða fer á ævi konunnar er
ekki ótrúlegt að hún helli sér út !
félagsmál eða eitthvert starf tengt
opinberum aðilum.
skólans til að mæta þörfum þeirra
sem ekki geta numið hið bóklega og
þeirra sem slíka menntun kjósa
frekar. Nú hugsar einhver: Hún er
hlynnt röðun þessi, hún vill flokk-
unina „góðir“, „sæmilegir“,
„slakir". Þvi svara ég játandi, því ég
tel það einu raunhæfu leiðina. Ég
trúi því líka að á þann hátt og að því
tilskildu að verkmenntun verði
aukin búum við til manneskjulegri
skóla.
Ég hef aldrei verið hlynnt því að
kennt sé á miðlungsplani og þar
fyrir neðan þegar í hópnum eru
nemendur á hæfnisbilinu frá A—Ö,
svo dæmi sé tekið. Þeir sem eru
hæfir til að tileinka sér námsefnið
hafa nefnilega hingað til setið á
hakanum í skólakerfinu, þeim
hefur verið haldið niðri og á sömu
ferð og hinum sem seinni eru til.
Þeir pluma sig eins og það nú heitir,
hinir ekki, þess vegna er áherslan á
þá. Er það sanngjarnt? Ef svo er,
gagnvart hverjum, hinum sem
seinni eru? Fá þá þeir sem auðvelt
eiga með að tileinka sér námsefnið
kennslu við hæfi? Svari nú hver
fyrir sig.
Og hvað hefur slíkt kerfi sem
okkar í för með sér? Það þýðir
aukna sérkennslu úr grunnskóla
yfir í framhaldsskólana og síðan ef
til vill áfram, hversu hlálegt sem
það kann nú að virðast. Þetta hefur
með öðrum orðum í för með sér
rústun íslensks skólakerfis og al-
mennrar menntunar í þessu landi
og ef til vill það sem sumir geta ekki
liðið — fjölgun einkaskóla sem
gera kröfur um lágmarkskunnáttu
og áttið ykkur á því að fjöldi for-
eldra er tilbúinn að greiða fyrir slíka
þjónustu. Og hvar standa þá ríkis-
reknir skólar?