Pressan - 12.01.1989, Blaðsíða 23

Fimmtudagur 12. janúar 1989
23
Þegar fariö er aö spá í tísku næstu árstíðar líta menn
gjarnan til tískuhúsanna í París, London og New York og
bíöa eftir „línunni" aö utan. Hvaða liti skyldu tískukóng-
arnir nú innleiöa í sumar? Ætli pilsin veröi stutt eða síð?
Buxurnar víöar eöa þröngar? Háriö hrokkið eöa slétt?
En þaö er auðvitað tómt rugl aö láta einhverja milljóna-
mæringa úti í fjarlægum stórborgum segja sér hverju
maður á aö klæðast. Suma klæöir alls ekki aö vera meö
permanent, aöra klæðir ekki aö ganga í tískulitnum í ár
eöa vera í stuttum pilsum. Aö endingu lögum viö líka flest
tískuna að okkar eigin smekk og sérþörfum. Og auövitaö
blessuöu veöurfarinu...
Fötin, sem við göngum í hér heima á Fróni, líkjast því
harla lítiö þeim flikum, sem sýningarstúlkur tískukónga
og fyrirsætur tímarita spóka sig i. Sem betur fer. Þaö væri
eflaust ekki heiglum hent aö reyna aö halda þeim módel-
fatnaöi í réttum skorðum í noröangarra eöa úrhellisrign-
ingu og roki. Einar Ólason, Ijósmyndari Pressunnar,
skrapp niöur i miöbæ Reykjavikur í vikunni og festi á filmu
„tísku götunnar“. Hina raunverulegu, hagsýnu íslensku
tísku. Hér er hún!