Pressan - 28.06.1990, Side 13

Fimmtudagur 28. júní 1990
13
BRÁST FERÐAMÁLASJÓÐUR HLUTVERKI SÍNU?
ALEIN með hótel
á heimsenda
Á flestu á maður von öðru en því að koma að full-
búnu hóteli lengst norður á Ströndum þar sem
flestir bæir eru komnir í eyði. Á þessum afskekkta
stað hefur verið rekið hótel, sumar og vetur ífimm
ár. Hótel Djúpavík þykir merkilegt framtak í ís-
lenskum ferðamálum og aðsóknin að hótelinu
eykst jafnt og þétt.
„Ferðamálaráð þóttist hafa himin höndum tekið
þegar við fórum út í þetta. En ferðamálasjóður,
stofnunin sem hefur það hlutverk að styðja svona
starfsemi, hefur verið okkar versti óvinur. Við
skiijum ekki tilhvers þessi sjóður er,“ segja hjónin
sem reka Hótel Djúpuvík.
EFTIR: BJÖRGU EVU ERLENDSDÓTTUR
MYNDIR: BJÖRG EVA ERLENDSDÓTTIR
„Hugmyndin að hótelinu
fæddist þegar við vorum hér
á ferð um sumar fyrir sex ár-
um. Vorið 1985 stóðum við
hér með fullbúið hótel, án
þess að hafa fengið neitt
nema loforð frá ferðamála-
sjóði. Þess má geta að eng-
inn frá sjóðnum hefur nokk-
urn tímann komið hingað og
kynnt sér aðstæður. Þeir hafa
sennilega enga hugmynd um
hvað er að gerast hérna,"
segja Eva Sigurbjörnsdótt-
ir hótelstjóri og Ásbjörn
Þorgilsson.
,,Það síðasta sem sjóðurinn
hefur afrekað er að gera okk-
ur að ómerkingum gagnvart
okkar nánustu. Þegar við
loksins fengum hluta af því
láni sem okkur hafði verið
lofað neitaði sjóðurinn að
taka veð í hótelinu. Okkur
var ráðlagt að fá að láni veð á
höfuðborgarsvæðinu þangað
til brunabótamat lægi fyrir.
Núna er staðan sú að ferða-
málasjóður hefur veð í hús-
eign foreldra minna í Garða-
bæ og neitar að færa veðið yf-
ir á hótelið. Þar að auki er
ferðamálasjóður alltaf fyrstur
til að koma með hótanir ef
við stöndum ekki í skilum,"
segir Eva.
,,En við erum ekkert að
fara á hausinn. Við viljum
bara fá að starfa við eðlilegar
aðstæður," segir Ásbjörn.
, ,Ferðamálasjóður
ýtti okkur í fenið“
Blaðamaður er á ferðalagi
á Ströndum í gegnum hrika-
legt umhverfi framhjá hálf-
föllnum eyðibýlum og kemur
loks að Djúpuvík. Nú fækkar
Strandamönnum en sífellt
fleiri ferðamenn leggja leið
sína um Strandir og Horn-
strandir. Það er enginn vafi á
því að það er þörf fyrir Hótel
Djúpuvík.
„Við kunnum vel við okkur
hérna og einangrunin er ekk-
ert vandamál. Það sem hefur
gert okkur erfitt fyrir er skiln-
ingsleysi og viljaleysi til þess
að hlú að þessari starfsemi.
Það er óskiljanlegt að ferða-
málasjóður skuli hafa reynst
okkur verri en enginn frá
fyrstu tíð. Það er ástæða til
þess að spyrja að því hvort
þetta sé fjárfestingarfélag
eða ferðamálasjóður," segir
Ásbjörn.
„Þegar við fórum út í þess-
ar framkvæmdir hérna ráð-
færðum við okkur við ferða-
málaráð og leituðum síðan
til ferðamálasjóðs til þess að
fá lán. Alls staðar var fram-
takinu tekið afar vel í orði.
Ferðamálaráð lýsti svæðinu
sem perlu framtíðarinnar í
ferðamálum. Ferðamálasjóð-
ur tók í sama streng en reglu-
gerðir sjóðsins eru þannig að
til þess að öðlast full lánsrétt-
indi þurftum við að kosta
meira til hótelsins en við
höfðum ætlað okkur í upp-
hafi. Þar við bættist að til
þess að öðlast lánsréttinn
þurfti hótelið að vera í rekstri
allt árið. Við höfðum ætlað
okkur að fara hægt af stað,
með einfaldari aðstöðu.
minni tilkostnaði og að hafa
lokað á veturna. En þegar við
vorum hvött til þess að stíga
skrefið til fulls, þá gerðum við
það. Síðan hafa allar okkar
eignir og allt sem við höfum
aflað runnið beint í hótelið.
Með þeim hætti hefur okkur
tekist að lifa af. En úr ferða-
málasjóði kom aðeins lítill
hluti af því láni sem talað var
um. í reglum sjóðsins stendur
að hægt sé að lána allt að
60% kostnaðarins ef viss skil-
yrði eru uppfyllt. Við vorum
hvött til þess að uppfylla kröf-
urnar, en þegar lánið kom var
það ekki 60% heldur milli 17
og 18%.“
Ætla ekki að gef ■
ast upp
Ásbjörn er núna að setja
upp ofn, eða nokkurs konar
hitaveitu sem á að ganga fyrir
rekavið, en nóg er af honum
á Ströndum. Hann hefur líka
uppi áform um að virkja foss-
inn skammt frá hótelinu til
heimilisnota. Hótelrekstur er
orkufrekur búskapur og raf-
magnsverð á Vestfjörðum er
hátt. Hingað til hefur hótel
Djúpavík orðið að borga
Orkubúi Vestfjarða hæsta
taxta bæði sumar og vetur, en
nú er verið að vinna að lausn
á því máli.
Framtíðardraumurinn er
fiskeldi í gamla verksmiðju-
húsnæðinu, en enn sem kom-
ið er skortir bæði tíma og
peninga. Það er mikið að
gera, sérstaklega á sumrin.
Asbjörn gerir út eigin bát
sem einnig er notaður til
ferðalaga á vetrum en vegir
til Djúpuvíkur eru lokaðir all-
an veturinn.
„Ágóðinn af útgerðinni
rennur beint í hótelrekstur-
inn. Við gerum allt sem við
getum til þess að ná upp velt-
unni. Þið sjáið að við erum
ekkert að gefast upp þó að
ferðamálasjóður virðist
halda það,“ segir Ásbjörn.
„Gistinóttum hefur fjölgað
um 100% í júní miðað við
sama tíma í fyrra. Ef hótelið
væri ekki hér vantaði alla að-
stöðu fyrir ferðamenn á mjög
stóru svæði. Ég hélt að það
væri ekki stefnan að vísa
ferðamönnum þangað sem
engin þjónusta er til. Það er
yfirleitt talið betra bæði fyrir
landið og ferðaþjónustuna að
þetta haldist í hendur, að að-
staðan sé til þegar ferða-
mennirnir korna," segir Eva.
„Stuðningur þeirra sem
ferðamálum ráða virðist lítill,
einkaframtakið á sjálft að
dafna án þess að opinberir
sjóðir skipti sér af rekstrin-
um. En það er kannski til of
mikils ætlast að ein fjölskyIda
geti staðið á móti straumnum
og búið á Djúpuvík meðan
sveitirnar í kring fara smám
saman í auðn, rútuferðir
leggjast af, vegir grotna niður
og sambandið við umheim-
inn verður erfiðara. Nýjustu
fréttir eru þær að Guðmund-
ur Jónasson verður ekki
lengur með ferðir hingað
einu sinni í viku. Við setjum
allt okkar traust á Arnarflug
innanlands sem hefur staðið
sig með prýði. En auðvitað
koma flestir gestanna á
einkabílum á sumrin. Og í
sumar stendur til að við fáum
bensínafgreiðslu hér á Djúpu-
vík.“
Aðsóknin að hótel Djúpuvík fer vaxandi þótt margmenni
hafi ekki verið áberandi þennan rigningardag í júní.