Pressan - 27.09.1990, Blaðsíða 23

Fimnníydagyr 27, sept. 1990
:

kennum. Ég hef oft haldið því fram að ef stjórnvöld vissu hve
mikið maður græðir á því að vera kennari myndu þau örugg-
lega láta mann borga skatt af því.“
Guðrún segir það mikla lífsreynslu að byrja að kenna: ,,Það
fyrsta sem maður þarf að læra er að taka ekki móðganir né
misgjörðir persónulega. Um leið og maður gerir það er maður
búinn að tapa. Ég minnist þess að einu sinni kenndi ég tveimur
ákaflega stjórnlausum bekkjum. í öðrum þeirra voru krakk-
arnir alltaf að heimta að fá að fara út í frímínútur þegar
skammt var liðið á tímann. Ég sagði að þau kæmust ekki út
nema yfir mig dauða. Ég stóð í dyrunum og hélt fast í það sem
ég sagði. Þetta var eina ráðið til að láta ekki undan þeim. Svo
kom að því að ég sagði við foringjann í bekknum: Guðmund-
ur minn, Af hverju læturðu svona við mig? Af hverju ertu að
særa mig svona? Þá horfði hann á mig saklausu bláu augunum
sínum og sagði: Þú veist að við meinum ekkert með því."
Hún segir lífið hafa verið sér gjöfult og gott, þrátt fyrir að hún
hafi valið sér þá leið að giftast ekki eða eignast börn. Hún hafi
haft um nóg að hugsa og haft mörg börn inni á heimili sínu.
Hefur að markmiði að eyða sjálfum sér
En hvernig finnst henni jafnréttismál standa í dag?
„Það miðar alltaf í áttina. Miðað við suma karlmenn í öðrum
þjóðfélögum eru íslenskir karlmenn algjörir englar í jafnréttis:
málum. En það er samt geysilega margt sem á eftir að laga. í
raun hefur miðað sorglega lítið áfram frá þeim tíma sem ég
byrjaði að starfa með kvennaframboðunum, en þau urðu til á
undan Kvennalistanum árið 1982. Það hefur samt mjög margt
áunnist, t.d. í viðhorfum, lagasetningu og öðru, en ég hefði
gjarnan viljað að það hefði verið miklu meira. Við eigum dálít-
ið eftir enn. Kvennalistinn hefur það að markmiði að eyða
sjálfum sér, en hvort það verður á tíu árum eða fimmtíu veit
ég ekki.
Við byrjuðum á að halda því fram að hugtökin hægri og
vinstri væru úrelt. Það tók enginn mark á því og sagt var að
þetta væri undansláttur hjá okkur. Nú hefur það allt í einu gerst
að hægri/vinstri er orðið úrelt. Við höfðum rétt fyrir okkur. Ég
held að ef stjórnmálaflokkarnir ætla að halda starfsemi áfram
verði þeir að breyta áherslumálum sínum.
Alltaf mun það þó standa eftir að við þurfum að berjast fyrir
jafnrétti. Við þurfum að berjast fyrir því ekki sé hallað á þann
sem höllum fæti stendur, í hvaða átt svo sem það er.“
Hvernig ætlið þið að haga kosningabaráttunni í vetur?
„Það er ekki orðið ljóst ennþá. Við erum að byrja að ræða
það. Það er hins vegar föst pólitík hjá okkur að ræða sem
minnst um persónur og sem mest um málefni. Því verður hald-
ið áfram."