Pressan - 08.11.1990, Blaðsíða 8

Pressan - 08.11.1990, Blaðsíða 8
8 FIMMTUDAGUR PRESSAN 8. NÓVEMBF.R STOFNUÐU TIL1100 MILLJÓNA SKULDAÁN ÞESSAD LEGGJA TIL EINA EINUSTU KRÓNU Lindalax, sem nú er til gjaldþrotameðferðar, á það sameiginlegt með nokkrum öðrum fiskeldisfyrirtœkjum hér á landi, að hlutafé íslendinga er að mestum hluta greittmeð eignum eða vinnuframlagi, en ekkipeningum. Hópur kröfuhafa íþrotabú fyrirtœkisins hefur nú ákveð- ið að krefja íslensku hluthafana um greiðslu á hlutafjár- loforðum þeirra í reiðufé. Ef kröfuhafar ná sínu fram munu eigendur Lindalax þurfa að greiða tugi milljóna inn í þrotabúið. Islensku eigendurnir eru landeigendurnir Porvaldur Guðmundsson íSíld ogfisk ogSæmundur Pórðarson, ásamt fjölskyldum þeirra, ogEiríkur Tómasson hœsta- réttarlögmaður. Ef þetta gengur eftir er Ijóst að mörg sambærileg mál munu fylgja í kjölfarið. Þorvaldur Guðmundsson í Síld og fisk HEF HALDIÐ MIG VIÐ SVÍNARÍIÐ „Þetta er eintóm vitleysa allt saman. Ég afsalaöi mínum hluta til barna minna og hef ekki haft nein afskipti af þessu fyrirtœki," sagdi Þorvaldur Guðmundsson í Síld og fisk. Þorvaldur er annar tveggja landeigenda sem voru meðal stofnenda Lindalax á sínum tíma. Þorvaldur var kjörinn í varastjórn félagsins á aðalfundi, sem haldinn var 18. júní 1987. í tilkynningu til hlutafélagaskrár, dagsettri 20. nóvember 1989, sagði Þorvaldur sig úr varastjórn félagsins. í til- kynningunni segir að Þorvaldur og fleiri hafi sagt sig úr stjórn fé- lagsins 10. maí 1989. Aðrir sem gengu úr stjórn á sama tíma voru Geirlaug Þor- valdsdóttir, en hún er dóttir Þor- valdar, Sæmundur Þórðarson og dóttir hans, Anne May Sæ- mundsdóttir. Sæmundur og Geirlaug voru í aðalstjórn en Þor- valdur og Anne May í varastjórn. Nú áttir þú sæti í varastjórn og varst meðal stofnenda Lindalax: ,,Eg hef ekki haft nein afskipti af þessu fyrirtæki. Ég hef haldið mig við svínaríið,” sagði Þorvaldur Guðmundsson. Þorvaldur hefur gert kröfu á hendur þrotabúinu til greiðslu 1.600 þúsunda króna frjárhæðar sem hann lánaði Lindalaxi árið 1986. Sæmundur Þórðarson gerir einnig kröfu á hendur þrotabúinu. „Lindalax er ekki einsdæmi. Það er mikið um að íslendingar greiði ekki hlutafé sitt með peningum, heldur með ótilgreindum eignum. Þetta er víða að finna,“ sagði maður sem þekkir vel til í íslensku fiskeldi. Vegna reglna um takmarkaðan rétt útlendinga til að eiga hlut í ís- lenskum fyrirtækjum hefur það tíðkast innan fiskeldisins að íslensk- ir hluthafar séu skráðir fyrir meiri- hluta fyrirtækjanna án þess að leggja til þeirra raunverulegt hluta- fé. Þess í stað hafa þeir lagt til ótil- greindar eignir; land, ráðgjöf og fleira. EKKI LÖGLEGA STAÐIÐ AÐ GREIÐSLUM „Það er ekki löglegt að greiða hlutafé með þessum hætti. Þetta stenst einfaldlegaekki lög um hluta- félög. Það er tvennt sem við gerum athugasemdir við. Landeigendur greiddu sitt hlutafé með leigusamn- ingi sem við teljum að sé of hátt metinn. Norðmennirnir og Eiríkur Tómasson greiddu stóran hluta síns hlutafjár með reikningum. Við telj- um þetta ólöglegt og því verður að fara í innheimtumál til að fá þessa aðila til að greiða það hlutafé sem þeir skráðu sig fyrir," sagði einn kröfuhafa. Þorsteinn Pétursson skiptaráð- andi sagði það rétt að kröfuhafar hefðu sagst vera óánægðir með hvernig staðið var að greiðslu hluta- fjár og flest benti til þess að á næsta skiptafundi yrði farið fram á að það hlutafé sem ekki var greitt með reiðufé yrði innheimt. íslensku hluthafarnir eru skráðir FRAMTÍÐIN ÓVISS Laxalind er félag veðkröfu- hafa. Félagið var stofnað til að forða veðkröfuhöfum frá frekara tjóni en fyrirsjáanlegt var. Félag- ið keypti fiskinn á 368 milljónir og fasteignir Lindalax á 317 milljónir. Aðaleigendur Laxa- lindar eru íslandsbanki og Den norske Creditbank. „Það hefur verið ákveðið að bankarnir standi ekki lengur í rekstri stöðvarinnar. Það er búið að auglýsa hana til leigu í erlend- um blöðum og hún verður aug- lýst hér á landi innan skamms. Ef nýir rekstraraðilar finnast ekki verða dælur teknar upp og öllum rekstri hætt. Þá verður biðstaða og óvíst hver framtíð stöðvarinn- ar verður," sagði Ásgeir Thor- oddsen hæstaréttarlögmaður, stjórnarformaður Laxalindar. Er ekki hætta á að eigendur Laxalindar tapi talsverðu af þeim peningum sem þeir settu í kaupin á fiskinum og fiskeldisstöðinni? „Þessar tölur fást aldrei úr söl- unni, það er rétt. Kaupverðið miðaðist við þær veðkröfur sem bankarnir áttu hjá Lindalaxi," sagði Ásgeir Thoroddsen. fyrir um 65 milljónum. Af því greiddi Draupnissjóðurinn 15 millj- ónir í reiðufé. Að baki 50 milljónum liggja hins vegar Ieiga á landi og út- gefnir reikningar frá hluthöfunum. LEIKUR AÐ TÖLUM „Mér finnst liggja í loftinu að menn hafi verið að leika sér að töl- um,“ sagði maður sem þekkir vel til í greininni. „Þær reglur voru í gildi að útlend- ingar máttu aðeins eiga 49 prósent í fyrirtækjunum. Til þess að hlutur íslendinganna yrði 51 prósent var algengt að framlag þeirra væri met- ið með hliðsjón af því, burtséð frá verðmætinu. Það er til annað dæmi ekki ósvipað Lindalaxi. Fjallalax í Grímsnesi var í eigu íslendinga og sömu Norðmanna og áttu hlut í LindalaxL Þar var sama upp á ten- ingnum. íslendingar lögðu til land og vatn. Framlag þeirra var metið þannig að þeir áttu 51 prósent í fé- laginu. Ég held að allir viti að landið var alls ekki þess virði," sagði mað- ur sem þekkir vel til í greininni. EKKI TIL FYRIR STROKLEÐRI Heimildamenn PRESSUNNAR segja að hlutafé hafi ekki einungis verið ofmetið til að komast framhjá 51 prósents reglunni heldur jafn- framt til að sýna mun betri eiginfjár-' stöðu en efni stóðu til. „Norðmennirnir hafa framvísað himinháum reikningum fyrir ráð- gjöf. Þetta var engin ráðgjafarþjón- usta. Þessir menn vissu ekkert hvað þeir voru að tala um. Það sést best á því hvernig komið er fyrir Linda- laxi, og reyndar fleiri fiskeldisfyrir- tækjum. Hitt er annað að eigið fé ís- lenskra fiskeldisfyrirtækja var yfir- leitt ekki neitt. Það má segja að ekki hafi verið til peningar fyrir strok- leðri, til að þurrkaút vitleysuna sem ráðgjafarnir lögðu til. Það hefur vantað alvörufé," sagði sérfræðing- ur í fiskeldi í samtali við PRESSUNA. TVEIR PENNAR Á TVÆR MIÉLJÓNIR En gagnrýni kröfuhafa í þrotabú Lindalax er víðtækari. Jafnvel þó þeir tækju hlutafjárframlag íslend- inganna gilt draga þeir í efa reikn- ingana sem iagðir voru fram sem hlutafé. „Við erum ekki sáttir við hvernig leiguverðið var reiknað. Það er hægt að stofna félög með ýmsum hætti. Mér kemur í hug að ef tveir menn stofna til hlutafélags, þar sem hvor leggur til einn penna, og ef mennirnir meta hvorn penna á milljón þá er eigið fé félagsins tvær milljónir. Mér þykir þeir sem stóðu að stofnun Lindalax hafa gert eitt- hvað ámóta þessu. Landeigendur mátu leiguna fyrir rúmar 40 milljón- ir og aðrir stofnendur greiddu með reikningum," sagði einn kröfuhaf- anna. SLÁANDI LÍTIÐ REIÐUFÉ EÐA Skiptastjórar í þrotabúi Lindalax létu Sigurð Pálsson, endurskoð- anda fyrirtækisins, kanna þetta mál. í skýrslu hans segir: „Á hinn bóginn er sláandi að sjá að greiðsla hlutafjárins sjálfs er að- eins 37,8 prósent í reiðufé en af- gangurinn greiddur með alls konar reikningum. Undirritaður er þeirrar skoðunar að stjórnendur Lindalax hafi ekki átt auðvelt með að hafa skoðun á réttmæti hvers reiknings á hverjum tíma. Jafnvel var erfitt um tíma að fá frá Seafood Development eðlileg grunngögn um meintan kostnað. Engu að síður var ofan- greindur kostnaður viðurkenndur af félaginu og því erfitt að hnekkja honum." HLUTAFÉ í REIÐUFÉ EÐA EIGNUM í stofnsamningi Lindalax segir meðal annars: „Akveði stjórn fé- lagsins að notfæra sér heimild til þess að auka hlutafé félagsins skal viðbótarféð greitt í reiðufé eða eign- um, sem stofnendur leggja fram, samkvæmt ákvörðun stjórnarinn- ar.“ Það er ekki síst vegna þessara ákvæða í stofnsamningi sem kröfu- hafar hyggjast freista þess að sækja þann hluta hlutafjárins, sem ekki var greiddur með reiðufé, með til- stuðlan dómstóla. í stofnsamningi var gert ráð fyrir að hlutafé Lindalax gæti orðið allt að 300 milljónum króna. Þegar fyr- irtækið varð gjaldþrota var hlutaféð 187.018.542. Seafood Development átti 88.183.528., landeigendur á Vatnsleysu 47.121.193., Den norske Creditbank 33.470.424, Draupnis- sjóðurinn 15.298.322 og Eiríkur Tómasson 2.945.075. Síðast var hlutaféð aukið sumarið 1989. Þessi aukning var gerð að kröfu lánar- drottna, samfara beiðni um rekstr- arlánafyrirgreiðslu. Landeigendur greiddu sinn hluta með leigusamningi til 25 ára. Draupnir og Den norske Creditbank greiddu sína hluta með reiðufé. Seafood Development og Draupn- issjóðurinn hétu því að veita alls 3,8

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.