Pressan - 25.04.1991, Blaðsíða 2

2
FIMMTUDAGUR PRESSAN 25. APRÍL 1991
Taliö er öruggt aö tveir
nýir menn gangi til liðs
viö hljómsveitina Sálina
hans Jóns míns. Þaö eru
þeir BIRGIR BRAGASON
trommuleikari og ATLI
örvarsson sem ganga
til liðs við þá STEFÁN
HILMARSSON og félaga.
Bráölega veröur hægt aö
fara og versla sér hippa-
föt í þartil gerðri verslun.
Á Grettisgötunni verður
opnuö fataverslun 2. maí
sem selur slíkan varning
en einnig veröur hægt
að fá barnaföt þar. Versl-
unin heitir Furöukistan
og er í eigu MARGRÉTAR
HAFSTEINSDÓTTUR. Hún
hefur notiö aðstoðar
INGU ÓSKAR systur sinn-
ar við opnunarundirbún-
inginn.
Þaö hefur stundum verið
rætt um það að kynning
íslendinga í kringum
Júróvisjónkeppnina sé
hálf misheppnuð. Það
ætti tæpast að vera í ár
þvi nú verður hún í hönd-
um þýsks fyrirtækis. Það
er vegna samninga PÉT-
URS W. KRISTJANSSONAR
við þýska fyrirtækið
Júpíter.
Júlíus, ertu eins og
vindillinn hans Church-
ills, útbrunninn?
,,Mér finnst þessi spurning
vera út í hött“
Július Sólnes umhverfisráðherra
náði ekki kjöri sem frambjóðandi
frjálslyndra í nýafstöðnum kosning-
um. Hann likti ósigrisinum við ósig-
ur Churchills, i kosningum eftir sið-
ari heimsstyrjöldina, i sjónvarpinu á
kosninganótt.
Keppt í kokkamennsku
UPPLYSfNGABANKI
NEÐANJARÐARSVEITA
Guömundur Ingi Markús-
son og Jóhann Eiríksson í
hljómsveitinni Reptilicus
œtla ú nœstunni að opna að-
stöðu í miðbœnum, ásamt fé-
laga sínum Olafi Gunnlaugs-
syni, þar sem áhugasamir
geta gengið að upplýsingum
um spólu- og tímaritaútgáfu
ýmissa erlendra neðanjarð-
arhreyfinga.
„Þetta verður fyrst og
fremst vinnuhagræðing fyrir
okkur,“ sagði Guðmundur
Ingi í spjalli við PRESSUNA.
„Við ætlum að sameina
þarna allar upplýsingarnar,
sem Óli hefur aðgang að, um
útgáfustarfsemi lítilla fyrir-
tækja erlendis og þau tæki
sem við eigum til að hanna
bæklinga, plötuumslög og
þess háttar. Þessi erlendu út-
gáfufyrirtæki skiptast á spól-
um og tímaritum, sem þau
gefa út. Við ætlum síðan að
hafa opnunartíma og selja
ÞMC-klubburínn
ssmmímsmmsmímmimammmmmmmmmmmmmmaéMmimm
oq Þiddi
Vilji menn skvetta ærlega
úr klaufunum á dansgólfi
skemmtistaðar væri reynandi
að skella sér i Casablanca.
Tónlistin sem þar er leikin er
svokölluð danstónlist, enda
skemmtanastjóri staðarins,
hinn 24 ára gamli Sigurjón
„Diddi" Sigurðsson, formaður
íslandsdeildar DMC-klúbbs-
ins. En það er, að sögn Didda,
alþjóðlegur fétagsskapur
plötusnúða.
„Klúbburinn gefur út þrjár
það sem við gefum út og flýtj-
um inn.“
Guðmundur og Jóhann
gefa sjálfir út plötur Reptilic-
us í nafni fyrirtækisins
Product 8. „Við vorum neydd-
ir til að fara út í það, þar sem
okkur stóð ekkert annað til
boða,“ sagði Guðmundur.
„En síðan hefur Óli líka gefið
út með okkur eina kassettu."
Útgáfufyrirtæki Ólafs
nefnist Hel og gefur
spólur út með bæði
innlendri og erlendri
elektrónískri tónlist
í alþyngsta og
grófasta kantinum.
Þeir félagar eru
enn að leita að
húsnæði undir
starfsemina, en
þegar það er
fundið ættu
aðdáendur
þungrar tónlistar
að komast í feitt.
„mix" plötur á mánuði, og
blöð, sem félagar eru skytdug-
ir til að kaupa," svarar hann að-
spurðurum starfsemina. „Síð-
an hef ég reynt að halda kvöld,
þar sem meðlimir klúbbsins
sýna hæfni sina. Það erþó ekki
auðvelt þar sem margir þeirra
eru ungir, allt niður i 14 ára, og
komast því ekki inn í Casa-
blanca. Ég hefeinu sinni reynt
að fá sérstakt leyfi til að lækka
aldurstakmarkið niður fyrir 18
ár í miðri viku, til aðgeta verið
með sérstök DMC-kvöld, en
ekki fengið það."
Diddi segir að „remix" tón-
listin sem plötusnúðarnir i
klúbbnum spila virðist nær
eingöngu ná til yngra fólks hér
á landi. „Margir virðast halda
að þessi tónlist sé eintómt
„hiphop", en það er ekki rétt.
Klúbburinn gefur út „remix"
lög allskyns hljómsveita, frá
Rolling Stones til U2, enda
verður þetta að vera
fjölbreytt, þar sem það
[spila ekki allir plötu-
snúðar samskonar
tónlist."

reiðslu- og þjónanema fer
fram í Reykjavík nú um helg-
ina. Það eru þeir Kristján
Gunnarsson, tvítugur Reyk-
víkingur, og Bjarni Haralds-
son, 23 ára frá Akranesi, sem
keppa þar fyrir íslands hönd,
en þeir taka báðir lokapróf
silt frá Hótel- og veitingaskól-
anum daginn áður en mótið
hefst, á föstudag.
Bjarni og Kristján hafa und-
irbúið sig vel fyrir þessa
keppni með aðstoð meistara
síðustu tvo mánuði, en þeir
öðluðust rétt til þátttöku í
Norðurlandamótinu eftir sig-
ur í undanúrslitum hér
heima. íslenskir matreiðslu-
nemar hafa staðið sig með
ágætum í fyrri keppnum, en
þó ekki eins vel og þjónarnir
sem hafa farið með sigur af
hólmi síðastliðin tvö ár.
Bjarni og Kristján brostu hóg-
værir þegar blaðamaður
PRESSUNNAR spurði hvort
þeir hygðust ekki ná þjónun-
um og neituðu að koma með
yfirlýsingar þess efnis.
LÍTILRÆÐI
af reiöarslód
Allir sem komnir eru til
„vits og ára“ fá á fjögurra ára
fresti mikil pólitísk völd, fá
semsagt að ráða því hverjir
setjast við stjórnvölinn á
þjóðarskútunni.
Þetta er gert með því að
kjósa og er kallað lýðræði.
Þegar kosið er, þykir við
hæfi að kjósendur hafi þegar
myndað sér skoðun á því
hvað þeir ætli að kjósa.
Qg þá er nú vissara að
hafa fært sér í nyt þann fróð-
leik sem er á boðstólum fyrir
kosningar og lesið sig til, því
heill og hamingja lands og
þjóðar veltur á því að maður
kjósi eftir forskrift þeirra
sem betur vita.
Dómgreind er engin hjá
illa lesnum sveinum.
Þessvegna ríður á að lesa
blöðin vandlega fyrir kosn-
ingar, já og pésa og pistla
sem sendir eru inná hvert
heimili til að sýna, með vits-
munalegum rökum, framá
hvaða frambjóðendur eigi
erindi inná þing og hverjir
ekki.
Eftir að hafa lesið vand-
lega allt prentað mál sem
birtist fyrir kosningar velja
svo kjósendur og hafna og
þannig er það tryggt að besti
kosturinn verði fyrir valinu
og þarmeð er lýðræðislegri
gæfu þjóðarinnar borgið.
Síðustu dagana fyrir kosn-
ingar taldist mér svo til að
daglega skrifuðu milli þrjá-
tíu og fjörutíu sérfræðingar, í
Morgunblaðið eitt, afar vits-
munalegar greinar um
stjórnspeki, þjóðmál og
frambjóðendur.
Fiðurhreinsunarmenn,
batíklistakonur, brunaverð-
ir, ráöherrar, forstjórar, vara-
forstjórar, skósmiðir, atferlis-
fræðingar, sálfræðingar,
textílhönnuðir og söngkon-
ur þeystu framá ritvöllinn og
skrifuðu af miklum vitsmun-
um og þekkingu um pólitík
okkur hinum til leiðbeining-
ar fyrir kosningar.
Það er ekki mikill vandi að
kjósa eftir að þau fræði öll
hafa verið stúderuð í botn.
Enda svall mér á kjördegi
í brjósti mikil og heit sann-
færing.
En þó allt þetta prentflóð
hafi verið til þess ætlað að
afrugla fólkið í landinu er ég
ekki viss um að það hafi tek-
ist til fullnustu, því Grímur
frændi konunnar minnar
kom heim til okkar heiðurs-
hjónanna daginn fyrir kosn-
ingar og gat þá ekki gert það
upp við sig hvort íslendingar
ættu að ganga í OPEC eða
ekki.
Mér fannst persónulega aö
ég gæti ekki kosið nema lesa
allt það sem mér barst uppí
hendurnar af prentuðu máli
fyrir kosningar og var þess-
vegna kominn með stað-
góða sannfæringu á kjör-
dag.
Það plagg sem hafði mest
áhrif á mig fyrir kosningar
fann ég í pósthólfinu mínu
nokkrum dögum fyrir kjör-
dag og þar var ég ávarpaður
„ÁGÆTI HESTAMAÐUR".
Þetta var elskulegt bréf frá
frambjóðanda Framsóknar-
manna í Reykjavík og hin
pólitíska hugleiðing hófst á
þessum orðum:
— Á mínum yngri árum
stundaði ég hesta-
mennsku og hafði gaman
af. Því miður hafa annir
síðustu ára tafið mig frá
þessari göfugu íþrótt. Því
má segja að blóðið hafi
runnið mér til skyldunn-
ar . . .
Síðan lýsir frambjóðand-
inn því hvernig framtíðin
verði bjartari með betri reið-
götum því með þeim verði
hægt að bjarga stórslysum á
Flóttamannaleið og víðar.
Og ég hugsaði sem svo:
Þennan mann kýs ég ef
reiðfæri verður óviðunandi
á kjördag.
En reiðarslóðin var fín og
maðurinn ekki í framboði
heimahjá mér, svo ég lét eðl-
ishvötina ráða einsog hin
dýrin.
’Vs
Flosi Olafsson