Pressan - 17.10.1991, Síða 2

2
FIMMTUDAGUR PRESSAN 17. OKTÓBER 1991
FYRST^fREMST
gunnar guðmundsson. Kom með málverk með sér í vinnuna. frið-
rik sophusson. Með tvo ráðherrabíla og til Bangkok með Sigríði
Dúnu á kostnað Alþjóðagjaldeyrissjóðsins.
LANAÐI
HÆSTARÉTTI
MYNDIRNAR
SÍNAR
„Þegar maður hefur safnað
málverkum í fjörutíu ár og
eignast safn þá kemur að því
einn góðan veðurdag að
maður hefur ekki pláss fyrir
þau öll heima hjá sér, sagði
Gunnar Guðmundsson
hæstaréttardómari í samtali
við PRESSUNA. Gunnar hef-
ur komið fyrir málverkum úr
einkasafni sínu á göngum
húss Hæstaréttar.
Gunnar sagði að stigahúsið
væri kalt og frekar óaðlað-
andi og borist hefði í tal að
reyna að lífga upp á það. Þá
hefði orðið úr að hann lánaði
myndir úr safni sínu. Hann
sagði að myndirnar færu
ólíkt betur á því að hanga á
veggjum en vera í geymslu.
Auk þess sem listamönnun-
um væri lítil virðing sýnd
með því að geyma myndir
þeirra þar sem enginn sæi
þær.
„Þetta hefur, að ég held,
mælst mjög vel fyrir. Þetta
gerir húsið meira aðlaðandi
og stigahúsið er upplagður
vettvangur fyrir myndir. Ég
hef myndir mínar núna fyrir
augunum daglega og hef
gaman af þessu."
FRIÐRIK HEFUR 2
RÁÐHERRABÍLA
Friðrik Sophusson fjár-
málaráðherra lét sér ekki
duga að láta ráðuneytið
kaupa einn fyrir sig, nei
keyptir voru tveir bílar; dros-
sía og jeppi. Drossían er Audi
100 og jeppinn langur Pajero.
Báðir frá Heklu.
Fjármálaráðuneytið var
ekki bíllaust þegar Friðrik
varð ráðherra. Fyrir var lang-
ur Pajero sem Þorsteinn
Pálsson lét ráðuneytið
kaupa þegar hann var fjár-
málaráðherra. Sá jeppi var
ekki mikið notaður. Olafur
Ragnar Grímsson notaði
ráðherrajeppann lítið í sinni
ráðherratíð.
SEX Á FUNDINN
OG ALLIR MEÐ
KONURNAR
í íslensku sendinefndinni á
aðalfundi Alþjóðagjaldeyris-
sjóðsins, sem haldinn er í
Bangkok að þessu sinni, eru
sex menn. Þeir tóku allir
maka sinn með sér til Thai-
lands. íslenska sendinefndin
er því tólf manneskjur í allt.
Frá Seðlabankanum fóru Jó-
hannes Nordal bankastjóri
og Ólafur ísleifsson, fyrr-
um efnahagsráðgjafi Þor-
steins Pálssonar í forsætis-
ráðherratíð hans. Frá fjár-
málaráðuneytinu fóru Frið-
rik Sophusson ráðherra og
Magnús Pétursson ráðu-
neytisstjóri. Frá viðskipta-
ráðuneytinu Jón Sigurðs-
son ráðherra og Guðmund-
ur Einarsson, aðstoðarmað-
ur hans og fyrrverandi þing-
maður. Alþjóðagjaldeyris-
sjóðurinn greiðir ferðina fyrir
Friðrik og fylgdarkonu hans,
Sigríði Dúnu Kristmunds-
HEIMS-
MEISTARINN
FÉKK ENGA
RÆÐU
Með flugvél SAS frá Kaup-
mannahöfn aðfaranótt
mánudags voru fleiri íslend-
ingar sem gert hafa garðinn
frægan erlendis en íslensku
heimsmeistararnir í brids.
Með sömu vél kom nefnilega
einnig nýkrýndur sterkasti
maður heims, Magnús Ver
Magnússon.
Jón Páll Sigmarsson
keppti ekki að þessu sinni en
Magnús sá til þess að íslend-
ingar ættu áfram heimsins
sterkasta mann. Magnús
sagði í samtali við PRESS-
UNA að hann gæti lítið sagt
um keppnina þar sem hann
væri bundinn þagnareiði.
Astæða þess er sú, sagði
Magnús, að BBC tók keppn-
ina upp og sýnir hana nú um
jólin á besta sýningartíma.
Menn þar á bæ eru að reyna
að halda framkvæmdinni og
úrslitunum leyndum til að
áhorfendur haldist spenntir
við skjáinn.
Vegleg móttökuathöfn var
haldin til heiðufs bridsspilur-
unum en minna fór fyrir mót-
tökum Magnúsi til heiðurs.
Magnús sagði við PRESSUNA
að enginn af öllum þeim
blaðamönnum sem þarna
voru hefði séð ástæðu til að
eiga við sig orð. Ennfremur
sagði Magnús að kannski
væri skýringin að einhverju
leyti sú að mönnum hefði
ekki verið kunnugt um hve-
nær hann var væntanlegur.
,,En vissulega hefði verið
skemmtilegt að fá einhverjar
smámóttökur," sagði Magnús
Ver Magnússon.
dóttur. íslenska ríkið greiðir
hins vegar kostnaðinn við
aðra í nefndinni og maka
þeirra.
ráðherratíð.
í prófkjörsbaráttu Sjálf-
stæðisflokksins í Reykjavík
var Björn Bjarnason með
kosningaskrifstofu í húsi
Heklu við Laugaveg. Þar var
líka kosningaskrifstofa Dav-
íds Oddssonar í formanns-
kjöri í Sjálfstæðisflokknum.
Friðrik Sophusson, fjármála-
ráðherra og varaformaður
Sjáifstæðisflokks, hefur látið
ráðuneyti sitt kaupa tvo bíla
af Heklu, Audi 100 og langan
Pajero-jeppa. Davíð Odds-
son forsætisráðherra hefur
einnig iátið sitt ráðuneyti
kaupa tvo bíla hjá Heklu,
Audi 100 og Lancer sem á að
nota í sendiferðir, en það er
nýmæli að forsætisráðuneyt-
ið hafi sérstakan bíl fyrir
sendiferðir. Að lokum má
geta þess að Ólafur G. Ein-
arsson menntamálaráð-
herra lét sitt ráðuneyti einnig
kaupa bíl hjá Heklu, reyndar
bara einn.
SVIPTINGAR OG
ROSAHAGNAÐUR
HJÁ
BÍLAUMBOÐUM
Rosalegar sviptingar hafa
verið hjá bifreiðaumboðun-
um að undanförnu. í saman-
tekt Frjálsrar verslunar um
stærstu fyrirtækin kemur
fram að sum umboðanna uxu
hröðum skrefum í fyrra en
önnur skruppu saman. Toy-
ota-umboðið P. Samúelsson
óx mest eða um 86 prósent,
næst kom Brimborg sem
stækkaði um 68 prósent, þá
Hekla um 37 prósent og loks
Ingvar Helgason um 28 pró-
sent. Bifreiðar og landbúnað-
arvélar máttu hins vegar þola
15 prósenta samdrátt og Jöf-
ur minnkaði um 5 prósent.
Og það eru ekki bara svipt-
ingarnar sem eru athyglis-
verðar í bílabransanum.
Hagnaðurinn getur orðið
hreint ótrúlegur. Þannig skil-
aði Ingvar Helgason 191,9
milljóna króna hagnaði og er
iíklega það fjölskyldufyrir-
tæki sem græddi mest á síð-
asta ári. Það ætti því ekki að
væsa um Ingvar Helgason
og Júlíus Vífil son hans.
Heklubræður, Ingimundur
og Sigfús Sigfússynir,
höfðu það líka gott. Hagnað-
urinn varð 67,6 milljónir í
fyrra. Jöfur skilaði hins vegar
aðeins 200 þúsund króna
hagnaði en önnur bifreiða-
umboð gefa ekkert upp um
afkomuna á síðasta ári.
johannes nordal. Til Bangkok með maka á kostnað Seðlabankans. jon sigurðsson. Til Bangkok með maka á kostnað viðskiptaráðuneyt-
is. davíð oddsson. Bæði ráðherrabíllinn og sendibíllinn frá Heklu. ingimundur sveinsson. Selur ráðherrunum bíla og hagnaðist vel í fyrra.
júlíus vífill ingvarsson. Ótrúlegur gróði af Subaru- og Nissan-umboðinu. bogi pálsson. Velta Toyota-umboðsins nær því tvöfaldaðist.
Hafa framsóknarmenn
beðið þig að koma
heim Olafur?
,, Nei, nei, þad hafa þeir
ekki gerl enda eru þeir
komnir nœr mer nú en
þeir voru þegar ég fór."
Ólafur sagði við Össur Skarp-
héðinsson, í ræðu á þingi á
dögunum, að hann ætti bara
að koma heim og átti þá við
að Össur ætti að snúa aftur til
Alþýðubandalagsins.
LÍTILRÆÐI
af textavarpi
Í ævintýrinu um nýju fötin
keisarans segir frá keisara
nokkrum sem var svo glys-
gjarn að hann eyddi öllum
peningunum sínum í það að
geta verið sem allra skraut-
klæddastur.
Svo bar við einn dag að
tveir svikahrappar buðu
lians keisaralegu tign að
vefa honum fegursta skraut-
klæðnað, þeirrar náttúru að
hann væri ósýnilegur þeim
sem væru óhæfir í embætti
eða ófyrirgefanlega heimsk-
ir.
Hinn glysgjarni keisari
skipaði vefurunum að hefj-
ast þegar handa og þeir
settu upp tvo vefstóla og
þóttust vefa nótt sem nýtan
dag þó enginn væri þráður-
inn í vefnum.
Ráðgjafar keisarans fylgd-
ust með verkinu en þorðu
auðvitað ekki að viður-
kenna að þeir sæju ekkert,
af ótta við að verða dæmdir
óhæfir í starfi og ófyrirgef-
anlega heimskir.
Loks ákvað keisarinn sjálf-
ur að athuga hvað verkinu
liði.
Þegar hann sá engan vef á
stólnum læddist sá grunur
að honum að ef til vill stigi
hann ekki í vitið, svo hann
sagði:
— Ofur fallegt! Ég hef á
því mína allra hæstu vel-
þóknun.
Um þessar mundir var
tuttuguogfimmára afmæli
sjónvarpsins svo keisarinn
afréð að bera skartklæðin
við hátíðahöldin í skrúð-
göngu þeirri hinni miklu
sem fór í hönd af því tilefni.
Alþjóð horfði á hans keis-
aralegu hátign spígspora
berrassaðan í skrúðgöng-
unni og allir dáðust að skart-
klæðum keisarans af ótta
viö að koma uppum eigin
vanhæfni og heimsku.
Sögulokin þekkja víst
flestir.
Þetta var semsagt ævin-
týrið um textavarp á íslandi
sem átti að vera aðal afmæl-
isskrautfjöður sjónvarpsins á
dögunum.
Það hljóta að hafa verið
svikahrappar sem komu því
inn hjá grunnhyggnum for-
ráðamönnum sjónvarps á ís-
landi að tæknilega væri
hægt að vefa þjóðinni sýni-
legt textavarp.
Sannleikurinn er nefni-
lega sá að varla er nokkur
sála á íslandi sem á sjón-
varpstæki þeim kostum búið
að geta tekið á móti texta-
varpi, síst af öllu óbrengl-
uðu.
Til þess þarf öll þjóðin að
kaupa sér ný, rándýr sjón-
varpstæki og er auðvitað
hugsanlegt að einhver græði
á því einhverja peninga,
einsog svikahrapparnir í æv-
intýrinu.
Þegar svo vill til að ekki er
fótbolti í sjónvarpinu er
þessa dagana varpað á sjón-
varpsskjá landsmanna stilli-
mynd með upplýsingum um
textavarp og í þeim leiðbein-
ingum segir að til að geta
tekið á móti textavarpi þurfi
sjónvarpstæki með mót-
tökubúnaði fyrir textavarp.
Mér er nær að halda að
landsmenn álíti að þessar
leiðbeiningar séu sjálft
textavarpið og allir séu him-
inlifandi yfir að eiga fínna
sjónvarpstæki en hinir.
En einsog barnið sagði:
„Hann er ekki í neinu.“
Textavarpið er nefnilega
nær öllum ósýnilegt.
Og þá endar ævintýrið um
textavarpið svona:
— Það er ekkert texta-
varp, kallaði að lokum allt
fólkið.
Og keisaranum rann kalt
vatn milli skinns og hörunds
því honum fannst að menn
hefðu rétt að mæla.
Og hann skrifaði, í öll
blöðin, á skrúfuðu gullald-
armáli, Ijóðræna hugvekju
um textavarpið og hugsaði
með sér:
— Nú verð ég að þrauka
þangaðtil hátíðargangan er
á enda.
Og hann gekk sperrtari en
áður, og kammerherrarnir
löbbuðu á eftir honum og
báru kjóldragið sem ekkert
var.
Flosi Ólafsson