Pressan - 17.10.1991, Blaðsíða 14
14
FIMMTUDAGUR PRESSAN 17. OKTÓBER 1991
FJOLMIÐLAR
Auglýsingar í fréttaformi
PRESSAN
Útgefandi
Biað hf.
Framkvæmdastjóri
Hákon Hákonarson
Ritstjóri
Gunnar Smári Egilsson.
Ritstjórnarfulltrúi
Sigurjón M. Egilsson
Auglýsingastjóri
Hinrik Gunnar Hilmarsson.
Dreifingarstjóri
Steindór Karvelsson
Ritstjórn, skrifstofur og
auglýsingar: Hverfisgötu 8-10,
sfmi 62 13 13. Faxnúmer: 62 70
19.
Eftlr lokun skiptiborðs:
Ritstjórn 621391, dreifing 621395,
tæknideild 620055.
Áskriftargjald 600 kr. á mánuði.
Verð í lausasölu 190 kr. eintakið.
Þaö var dálítið einkennileg
frétt í DV í síðustu viku. 1
henni var sagt frá aðdáun for-
seta Alþjóða-bridgesam-
bandsins á fréttaflutningi DV
af heimsmeistaramótinu í
bridge og haft eftir honum að
hann hefði aldrei fyrr séð
bridgefrétt slegið upp á for-
síðu á almennu fréttablaði.
Eg er sammála forsetanum.
Mér fannst fréttaflutningur
DV af mótinu góður.
Eg skil hins vegar ekki
hvað DV gekk til með að birta
þennan viðtalsstúf við forset-
ann. Það er enginn mæli-
kvarði á gæði DV þótt bridge-
mönnum þyki blaðið gott ef
það fjallar nógu mikið um
bridge. Það segir ekkert um
hvort New York Times er
vont blað þótt það slái því
ekki upp á forsíðu að íslend-
ingar hafi unnið Bermúda-
skálina. Það segir heldur ekk-
ert um gæði bridgefrétta DV
þótt maður, sem ekki skilur
orð í íslensku, segi að sér lítist
vel á.
Þessi frétt er ekki frétt held-
ur sjálfshól, — af svipuðum
stofni og önnur frétt DV í vik-
unni, þar sem greint var frá
því að blaðið þjónaði lesend-
um sínum vel. Með þeirri frétt
fylgdu gröf og töflur sem áttu
að sýna það á skýran hátt.
Það er gömul regla að blöð
eigi að aðskilja efni og aug-
lýsingar. Það á ekki að selja
fyrirtækjum pláss á fréttasíð-
um eða skrifa vel um þau til
að liðka fyrir sölu á auglýs-
ingum. Lesandinn á kröfu á
því að efni blaðsins sé unnið
af fullkomnum heiðarleika
og hlutleysi. Útvarps-og sjón-
varpsstöðvarnar hafa brotið
þessa reglu þráfaldlega með
fréttaflutningi af vafasömum
könnunum á áheyrn og
áhorfi.
Það er sorglegt að DV skuli
nú hafá bæst í þennan hóp,
sem telur að þessi regla gildi
eingöngu um aðila utanhúss
en ekki fjölmiðlana sjálfa.
Cunnar Smári Egilsson
Sóðaskapur
í RRESSUNNI í dai> er fjallaó um
forgun sorps á íslandi. I>ar keimir
iílöií!>lei>a fram að kynslóóir und-
anfarinna áratuga hafa skilió eftir
sig meiri fortióarvanda en tóma
sjóði o(f erlenda skuldasúpu. I’a-r
hafa líka skilió eftir sii> gríóariega
sorphauga o)< óleyst mengunar-
vandamál.
Óllum er Ijóst aó |>essi mál þarf
aó leysa. Hingaó til hefur sá kostur
verió valinn aó láta j>aó komandi
kynslóóum eftir. I>ær i>eta leyst
þau um leió oi> þær byggja sjóóina
upp aó nýju ug greióa niður erlend
lán þjóðarbúsins.
Förgun sorps er í svo miklum
ólestri um allt land aó ekki er hæi<t
aó flokka ástandió undir annaó en
sóóaskap. Nærri því i hvert sinn
sem geró er tilraun til að rannsaka
menguu á íslandi verða nióurstöó-
urnar svartar.
Hui>mynd íslendinga sjálfra um
hreint íand oi> mengunarlaust
byiigist hins vegar aó stórum hluta
á |>ví hversu ótrúlega fáar rann-
sóknir liafa farió fram. Á meóan
ekkert er mælt getur þjóóin staóió
í þeirri trú aó hún sésú ein sú þrifa-
legasta í heimi.
Þjúóin hafði svipaóar hugmynd-
ir um ríkidæmi silt fyrir fáeinum
árum á meöan hún i>ekk aö fisk-
stofnunum og dældi erlendu fjár-
magni inn i landiö. I>á haföi hún
þaö !>utt oi> haföi ekki miklar
áhyggjur af framtíöinni.
Heimsblkarinn
í hnotskurn
„Pabbi kemur með alveg
rosalega stóran bikar.“
Jón Bjarni Jónsson sonur Jóns
Baldurssonar
Saenfækni o& orðkynsi
„Það er alltaf gaman að segja
velkomin heim, því segjum
við núna velkomin heim.“
Davfð Oddsson forsætisrdðherra
1
Ekkert smápeð
„Þegar bylting verður í
þjóðfélagi, hvort sem hún er
friðsamleg eins og nú eður
ei, þá spretta upp
lýðskrumarar og Kasparov er
einn af þeim.“
Anatoly Karpov skákmeistari
„Vm erum haldin einhverju
eyðsluæði. Þjóðin í heild virðist
ekki geta horfst i augu við þá
staðreynd að hún er að stela
lílskjörum af næstu kynslóð.
Við erum öll samsek og ég ætla
engan að undanskilja."
■■■■■■■■■■■■ EINAR oddur kristjánsson formaður vsí
cPelta oini
ÓlojuSl HcUfHOA.
„Það versta sem hefur verið
sagt við mig er líklega það að
ég sé pólitískur
pókerspilari."
Jón Baldvin Hannibalsson
utanríkisráöherra
Það verfta bara
aft vera réttar
krossferftir!
„Krossferðir í
fjölmiðlum
eiga vissulega
rétt á sér.
Fjölmiðlar
eiga ekki
að vera
skoðanalaus-
ar druslur.
Krossferðirnar
misheppnast
hins vegar ef
farið er út fyrir eðlileg mörk
og þess ekki gætt að hafa hið
sem sannara reynist."
Björn Bjarnason alþinglsmaður
Marxisminn
Eitt umræðuefnið í
mælskukeppni framhalds-
skólanema nú í ár er þetta: Er
marxisminn dauður? Svarið
er vitaskuld játandi, en við
það er því að bæta, að marx-
isminn gengur nú aftur ljós-
um logum án þess þó að
skelfa nokkurn mann. Femín-
isminn, róttæk kvenfrelsis-
kenning okkar daga, er ekk-
ert annað en marxisminn aft-
urgenginn. Eg skal segja hér
frá tveimur samtölum við
femínista því til stuðnings.
Ég var eitt sinn staddur í
sjónvarpssal með fulltrúa
Kvennaiistans. í hléi spurði
ég hana: „Þið kvennalista-
konur haldið því fram, að til
séu sérstök kvenlég gildi. En
hvað segið þið um þær konur,
sem ekki aðhyllast þessi gildi
ykkar, til dæmis eftirlætis-
stjórnmálamann minn, frú
Margréti Thatcher í Breta-
veldi?" Fulltrúi Kvennalistans
hugsaði sig snöggvast um, en
sagði síðan: „Hún og skoð-
anasystur hennar eru konur,
sem neita að ganga við sjálf-
um sér sem konum!"
Déja vu! Við höfum heyrt
þetta allt og séð áður. Marx-
istar höfðu alltaf á reiðum
höndum skýringar á því, þeg-
ar verkamenn neituðu að
ganga undir merkjum þeirra.
Þeir væru óstéttvísir, „haldn-
ir falskri vitund" eins og þeir
orðuðu það þá. Á nákvæm-
lega sama hátt segja femínist-
ar nú, að konur, sem ekki
skipa sér í flokk þeirra, neiti
að gangast við sjálfum sér
sem konum. Hugsunin er hin
sama, þótt orðaval sé annað.
Nú fyrir skömmu var ég
síðan á fyrirlestri míns ágæta
gamla íslenskukennara,
Helgu Kress. Hún rakti mörg
dæmi úr íslenskum fornbók-
menntum um það, þegar
karlar kúguðu konur, án þess
að ritskýrendur hefðu veitt
því athygli. Ég vefengdi ekki
þessa skoðun, en spurði,
hvað hún segði þá um söguna
af Gunnhildi konungamóður,
sem tældi Hrút Herjólfsson til
ásta og lagði álög á hann,
þegar hann sneri til íslands.
„Þetta er líka dæmi um kúg-
un á konu," svaraði Helga.
„Hér felur textinn í sér kúg-
unina. Gunnhildi er borin svo
illa sagan."
Aftur segi ég: Déja vu! Við
höfum heyrt þetta allt og séð
áður. Marxistar sáu stéttabar-
áttu og kúgun borgara á ör-
eigum í hverju horni. Þeir
sneru öllu úpp í sögur af því.
Nú sjá femínistar alls staðar
baráttu kynjanna og kúgun
Guðmundur góði
Á þessum síðustu og verstu
töffaratímum í pólitík hafa
ekki margir stjórnmálamenn
tekið þann pól í hæðina að
hegða sér bara eins og menn.
Ekki reyna að salla andstæð-
inginn niður í orðaskothríð.
Ekki látast hafa öll svör á
reiðum höndum. Heldur bara
koma fram af yfirvegaðri
kurteisi og fordómaleysi.
Einn þessara fáu manna er
Guðmundur Bjarnason, fyrr-
verandi heilbrigðisráðherra.
Hann vann samkeppnina við
Jón Helgason landbúnaðar-
ráðherra um hvor mætti vera
áfram ráðherra við hlið
þeirra Steingríms Hermanns-
sonar og Halldórs Ásgríms-
sonar. Steingrímur kvað upp
úrskurðinn. Hann sagði að
svo virtist sem hann sjálfur,
Halldór og Guðmundur
hefðu náð til fólksins. Með
öðrum orðum að Jón hefði
ekki gert það.
Það er reyndar hægt að
setja það upp á ýmsan máta
karla á konum. Ef sagan segir
frá því, að karl leiki konu
grátt, þá er það dæmi um
kúgun karls á konu. Ef sagan
segir hins vegar frá því, að
kona leiki karl grátt, þá er
það líka dæmi um kúgun
karls á konu, því að þá er
konum borin svo illa sagan!
Um tilgátu femínistanna má
segja hið sama og viðskipta-
vininn: Hún hefur alltaf rétt
fyrir sér. Slík kenning hefur
auðvitað ekkert vísindagildi.
Hún skýrir allt og með því
ekkert. Vofa marxismans
gengur Ijósum logum.
hvort Guðmundur náði til
fólksins. Hann gerði það ef
miðað er við hvernig al-
menningi líkaði við persón-
una. í raun er ekki hægt ann-
að en líka vel við þessa hæg-
látu og góðlegu týpu. En ef
tekið er mið af því hvernig
Guðmundi gekk að vinna
málum sínum fylgi eða skýra
ákvarðanir sínar út fyrir al-
menningi verður sjálfsagt
annað upp á teningnum. Að
minnsta kosti man enginn
lengur með hvaða hætti Guð-
mundur ætlaði að skera nið-
ur kostnað í heilbrigðis- og
lyfjakerfinu. Flestum finnst
samt að hann hafi verið allur
af vilja gerður.
Eitt af því sem truflar minn-
ingu fólks um Guðmund sem
ráðherra er hversu skrykkjótt
hann kom málum sínum á
framfæri. Á þessum árum
voru nefnilega tveir menn
sem stjórnuðu heilbrigðis-
ráðuneytinu; Guðmundur
sjálfur og Finnur Ingólfsson.
Finnur er stjórnmálamaður
af svipuðu sauðahúsi og Ólaf-
ur Ragnar Grímsson. Hann
sækir í hasarinn. Hann vill
skera upp herör gegn lækn-
um og apótekurum. Þar sem
Guðmundur var ráðherrann
þurfti hann að mæla fyrir
þessum skærum. En hann
naut sín aldrei í þessu hlut-
verki.
Hann var hins vegar á
heimavelli þegar hann hvatti
þjóðina ti! að drekka vatn eða
smyrja eilítið þynnra lagi af
smjöri á brauðið sitt.
A meðan aðrir stjórnmála-
menn berjast fyrir pólitísku
lífi sínu með því að höggva í
andstæðinga sína, eða berja
sér á brjóst fyrir ímynduð af-
rek, virðist Guðmundi nægja
að sýna af sér annálaða góð-
mennskuna. Hann er fulltrúi
hennar á þingi, — og það er
dálítið einkennilegt að hún
skuli ekki eiga fleiri raddir í
þessu fulltrúalýðræði sem
við búum við.
Höfundur er lektor í stjórn------------------------------r-
mátafræði. AS
0FURUGGÍ HÉFMP. VEPÍf) SSklP\K í WÆíKiMfc-
ÞtoiZ Tii. SÍSéRíuj UA UAFÉ/ Ar-;
ÖFURUtföí
pgTTSVQ HQLíA
S°lS2ENrT£\U BJL VÍNUR UGGA
OGER. HcWlVt ' KLBFA
E& S£ EKKERT EFTÍR. Wt Af)
HAFA /COMif) AFTUR HFíH Þ'o
éo sé HAFDUR HEp 1 SAHTÍnA
r ER HrÁiPÍH NÆST
EPU 'A LElÐlNNi f
A£> PÍGASUS