Pressan - 21.04.1993, Side 15
UNGT FOLK MEÐ HLUTVERK
Miðvikudagurinn 21. apríl 1993
PRESSAN
15
kvöldið, sama kv
luðubarinn með
.upprenn-
andi stjór-
málavirtú-
ásamt
Við
inælum
með
... börum í bíó
það mundi lyíta kvikmyndinni
upp á hærra plan.
... skrúðgöngum á sumar-
daginn fyrsta
það er svo hressandi að fara í
góðan göngutúr eftir erfiða nótt.
... karlmönnum í síðkjólum
þeir vekja eftirtekt.
/V,
Dags daglega eiga þau í bull-
andi samkeppni. Það kemur þó
ekki í veg íyrir að þau opni sam-
an búð. Barþjónarnir Friðrik á
Bíóbarnum og Dýrleif á 22 ætla
innan tíðar að opna saman fata-
búllu við Smiðjustíginn — við
hliðina á vini svanga mannsins;
Thailandi. Búllan mun bera hið
fróma nafn „Frikki og Dýrið“,
eftir hugmynd Óttars Proppé.
„Við höfðum ekki þekkst
nema í um hálfan mánuð þegar
þessari hugmynd skaut upp, en
vissulega höfðum við vitað
hvort af öðru í lengri tíma þar
sem við tilheyrum sömu starfs-
stétt,“ segir Friðrik. „Þetta gekk
sennilega svona vel af því við er-
um andlega skyld,“ bætir Dýr-
leif við.
Friðrik lýsir atburðarásinni:
„Allt gerðist þetta í kjölfar
þess að við ferðuðumst saman
til Amsterdam. Við komum að
utan á þriðjudegi. Á fimmtu-
deginum í sömu viku hittumst
við á Sólon fslandus, kl. 15.15
var hugmyndin um að opna
búð fædd og kl. 20.00 sama dag
var búið að finna húsnæði."
„í dag er húsnæðið svo að
segja tilbúið nema hvað fötin
vantar. Ætlunin er að kaupa inn
notuð föt, svokölluð „second-
hand“ föt en falleg engu að síð-
ur, og fylgihluti; skartgripi á
konur og karlmenn, jafnvel skó
ef við rekumst á einhverja
smekklega," segir Dýrleif.
Húsnæðið sem þau komust
yfir var heldur hrörlegt á að h'ta í
upphafi en þegar innréttingar
voru rifnar niður kom ýmislegt
í ljós, þar á meðal strompur og
tveir afar skemmtilegir gluggar
og síðast en ekki síst golfdúkur
sem reyndist falla sem flís við
rass að litum og fyrirfram
ákveðnum innréttingum búðar-
innar. Aðallitirnir eru grænn og
gylltur og rautt fær að fljóta
með.
Þrátt fyrir að þessir tveir eðal-
barþjónar ætli að snúa sér að
búðarrekstri missum við þau
ekki af börunum. Af þeirri
ástæðu má búast við að Frikki
og Dýrið opni ekki fyrr en 11
eða 12 á daginn. Þau þurfa jú
einhvern tímann að sofa!
Helga Vala Helgadóttir
Skúlasonar.
Leikaramir Jóhann Sigurð-
arson og krúnurakaður Egill
Ólafsson sóttu uppáhalds-
krána sína heim á sunnudags-
kvöld heiðr-
nærveru
sinni þau Jón
Kristinn
oghans
ektakvinna
OddnýHall-
dórsdóttir,
systur
Steinunni
Á Ingólfscafé vom Eyþór
Guðjónsson, Hans Guð-
mundsson og aðrir handbolta-
gæjar úr HK-liðinu að drekkja
sorgum sínum eftir fall sitt í
aðra deild. f ágætisformi voru
líka Þórhallur miðill, Rúnar
Kristinsson, fótboltahetja úr
KR, Óskar Ármannsson, fyrr-
um handboltahetja úr FH,
Nanna, íslenskt módel, og
fylgisveinn hennar,
Kristinn Þórðarson,/
annar framleiðandi/
Stutts ff akka, eilífð-i
artöffarinn og kyn-[
táknið Björ
Barðdal í 5
gerðinni og vinir\
hans, lögspekingarnir\
Ásgeir og Baddi'
Daður. Einkum daður glett-
inna herramanna, þ.e. herra-
manna sem kunna að daðra án
þess að það fari fyrir brjóstið á
konum. Án þess að þær þurfi
endilega taka slíkt daður sem
kynferðislega áreitni. Eftir að
kynferðisleg áreitni var upp-
götvuð halda margir karlmenn
að sér höndum sem ættu ekki
að gera það. I augum þeirra sést
hve mikið þá langar að daðra.
En þeir þora ekki. Og reyna því
að daðra með augunum. Án
þess að nota líkamlegt fas eða
fögur skjallandi orð. Geri þeir
þetta allt með örlítilli glettni er
hugsunin um kynferðislega
áreitni fyrir bí. Hann er örfínn
þráðurinn sem liggur milli þess
að annaðhvort verði daðrið tek-
ið sem algert grín eða mislukk-
uð þröngvun. Sé daður hins
vegar framkvæmt með dágóð-
um skammti af glettni, hlýju og
pínulitlum töffaraskap er það
Tískusýningar. Þar sem tíu
eða fleiri fyrirsætur storma inn
á sviðið, snúa sér í hringi, dilla
sér og sýna föt. Eftir margra ára
uppsveiflu tískusýningarinnar
er hún nú á hraðri niðurleið. Æ
fleiri hafa uppgötvað að það
voru ekki fötin sem horft var á
heldur fyrirsætumar. Þegar þær
tóku að fækka fötum, ein af
annarri; sýna undirföt, þá var
tískusýningin ekki lengur
spennandi. Nú notar maður
tækifærið og fer á salernið þegar
tískusýningarnar hefjast. Gull-
aldartími íslensku tískusýning-
arinnar var þegar Broadway og
Hollywood stóðu í sem mestum
blóma. Þeir staðir eru horfnir á
vit feðra sinna.
Á sömu leið
er tískusýn-
ingin.
„Égvarheima um
helgina. Oghund-
leiddist.
kvöldi en eftirað konan
íbúðinni á annarri hœð í
húsinu á mótifór út hafði
ekkert aðgera annað en
á sjónvarpið. Klukkan þrjú
gafst ég upp ogfór niður
íbœ.Þarvarkomið
vorogfulltaf
skólastelpum í
Austurstrœti. Ég er að
hugsa um að kaupa mér
einhvemflottan bílfyrir
sumarið og bjóða þeimfar heim. “
Kvikmyndagerðarmaðurinn
Ágúst Jakobsson fékk lofsam-
lega dóma fyrir þátt sinn við
gerð myndarinnar Stutts
Frakka, en hann stjórnaði upp-
töku á tónleikaefni hennar.
Upphaflega ætlaði hann sér að
vera aðaltökumaður myndar-
innar en af því varð ekki þar
sem hann fékk boð um að
stjórna kvikmyndatökuliði sem
eltir þungarokkshljómsveitina
Guns ’N’ Roses á heimsferða-
iagi hennar. Ágúst á nú að baki
eitt og hálft ár með hljómsveit-
inni, rúmlega níutíu hljómleika
og 400 klukkustundir af átek-
inni filmu, sem ætlað er að skili
sér í heimildamynd, en hann
lýkur þessum þætti vinnu sinn-
ar seint á sumri komanda. „Ég
er á stöðugu ferðalagi og bý í
flugvélum og á hótelum,“ segir
Ágúst. „Við höfum farið um
allt, erum að koma frá Norður-
Ameríku, höldum nú suður og
endum að lokum reisuna í Evr-
ópu í sumar.“
Á tónleikum stjórnar Ágúst
fimm kvikmyndatökumönn-
um, en þegar hann er baksviðs
og eins þegar hann fylgist með
daglegu lífi hljómsveitarmeð-
lima vinnur hann einsamall
ásamt aðstoðarmönnum sínum
tveimur. „Það er misjafnt
hvernig tónleikarnir heppnast
en þetta eru villtir menn á sviði
og stundum æði skapstórir, þó
að öllu jöfnu séu þetta prúðustu
piltar. Ef mikið er um að vera er
vinnan mjög spennandi og ef
góðar tökur nást af trylltum að-
dáendum og heitum augnablik-
um er ég mjög ánægður."
Hljómsveitin er nú á leið til
Mexíkó, en þar eru að sögn Ág-
ústs trylltustu aðdáendur í
heimi; þeir klífa veggi hótela
jafnvel á hvaða hæð sem er til að
komast í snertingu við hljóm-
sveitarmeðlimi. í túmum hefur
áhorfendafjöldi minnst verið 15
þúsund manns og mest 85 þús-
und, en þá segir Ágúst að ekki
hafi séð fyrir endann á mann-
hafinu.
Ágúst útskrifaðist með mast-
ersgráðu úr kvikmyndaskóla í
Los Angeles fyrir um ári. Með-
fram náminu tók hann að sér
alla vinnu sem bauðst, launaða
sem ólaunaða. Honum var
fengið það verkefni að vera að-
stoðarmaður við gerð tónlistar-
myndbanda hjá Floundry, dótt-
urfyrirtæki Propaganda, og fékk
síðar tækifæri til að stjórna gerð
eigin myndbanda. Eitt þeirra
var fyrir Guns ’N’ Roses auk
þess sem hann gerði fyrir þá
stutta heimildamynd, þeim lflc-
aði útkoman og í framhaldi af
því var Ágústi boðið það starf
sem nú tekur allan hans tíma.
„Sumir h'ta ef til vill á þetta sem
mikla velgengni en því fer fjarri
að ekki hafi verið fyrir því haft.
Ég hef lagt á mig mikla vinnu al-
veg frá upphafi en síðan komu
tækifærin á réttum tíma þegar
ég var á réttum stað. Ég hef ekki
haft tíma fyrir neitt annað á
meðan, en þessu lýkur í ágúst
og þá fer ég ef til vill að sjá lífið á
ný. Ég held þó að ég hafi gert
rétt í að velja þetta, því re^mslan
sem starfinu fylgir gefur ef til
vill tækifæri á áframhaldandi
möguleikum erlendis, en ég
hyggst í framtíðinni reyna að
halda mig þar sem vinnan er.“
SILFURTÓNAR FÁTR0MMARA ÚRSÁLINNI Gleðisveitin Silfurtónar ætlar að
kveðja veturinn með tónleikum á Tveimur vinum í kvöld. Það er orðið langt síðan
sveitin kom fram síðast og hafa orðið mannabreytingar: Birgir Baldursson tromm-
ari úr Sálinni nýlátnu hefur tekið við kjuðunum. Hingað til hefur hljómsveitin aðal-
lega spilað frumsamin lög en nú hafa þeir vinirnir sett saman stuð- og partípró-
gramm sem þeirætla að herja með á sveitaböllin ísumar. Þar kennir margra grasa,
sumra óvenjulegra, og hyggjast Silfurtónar reyna að breyta og bæta hina íslensku
sveitaballahefð:„Kokkurinn"og „Cocaine" Erics Clapton eru tildæmis ekki á pró-
gramminu. Lögin renna einnig upp úr meðlimum sveitarinnar og má búast við
nýrri plötu á árinu. Sú fyrsta, „Skýin eru hlý", var frábær en seldist hálfilla. Kannski
taka áheyrendur við sér núna, íþað minnsta lofa nýju lögin góðu.
Um helgina sátu meðal ann-
ars þau Brynja Nordquist og
Magnús Ketilsson, Ásta
Bima og Tryggvi Ólafsson,
að snæðingi á Café Óperu.
Skammt frá, á Café Ro-
mance,sásttilferða
Eiríks Jónssonar
ff éttahauks og út-
varpskonu hans,
Katrínar Baldurs-
dóttur, en þar voru
einnig stödd Hans
Kristján Ámason pip-
arsveinn og
Rósen
bergkjall-
arinn var
troðfullur,
eins og oft vill
verða um helgar, og komust fáir
hjá því að sjá sætu tvíburana úr
Kópavogi, þá Jón og Eyjólf
Eyjólfssyni, sem eru að sögn
einstaklega glæsilegir piltar,
með áberandi sítt hár og
fagr-
ar
línur.
Ekki voru
rekstrarbræð-
ur staðarins,
Sigurður
Kaldal og
Sverrir Rafnsson,
langt undan og Ámi (á Pasta
Basta), Leifur Dagfinnsson,
Björgólfur Thor Björgólfs-
son, Ingvar Már og allar fh'ðu
unglingsstúlkumar létu sig ekki
vanta. Gunný af-
greiddi þyrsta i
bamum.
Bíóbarinn
var smekk-
fullur að
vanda en þar
droppuðu inn
Ásgeir Frið-
geirsson, ritstjóri
Iceland Review, Haukur Hólm
fféttamaður, Snorri Már
Skúlason og nýorðin þrítug
Herdís Birna. Ofan af Stöð
komu líka útsendingar-
stjóramir Kata og Ájuia
Kata en einnig sáust á
vappi Sindri Freysson
skáldmaður og kvinna hans,
friðrikog
Opnainnam
verslunina „Frikka o
viðSmiðh
SS!
It'
B
o
í flugvélum
á hóteium
V