Pressan - 07.10.1993, Page 6

TBKNING: INGÓtFUR MARGEIRSSON
M E N N
PRESSAN
Fimmtudagurinn 7. október 1993
Haraldur Tohannessen fangelsismálastióri
Opið hús
Ég fæ alltaf fiðring þegar
fréttir berast af því að ein-
hverjir fangar hafi strokið af
Níunni eða Litla-Hrauni. Það
hleypir oggolítilli spennu í
mitt annars viðburðasnauða
líf að vita af einum eða tveim-
ur morðingjum á ferli, ég tala
nú ekki um ef maður á von á
að hitta sæmilega nauðgara og
ofbeldismenn á rölti í Banka-
strætinu. Betri tilbreytingu get
ég ekki hugsað mér.
Ég veit að það er fullt af
fólki sem er ekki sammála
mér. Finnst að fangar eigi að
vera fangar og lokaðir inni og
skammast svo út í Harald Jo-
hannessen fangelsismálastjóra
fyrir að læsa ekki nógu vel
dyrunum hjá sér. Þetta fólk
kann ekki gott að meta. Það
misskilur líka alveg hann Har-
ald. Hann varð ekki fangelsis-
málastjóri til að vera vondur
við glæpamenn. Það er mann-
vonska. Hann varð fangelsis-
málastjóri til að leyfa föngun-
um að gera það sem hann
mátti aldrei gera sjálfur. Það
er manngæska.
Sjáiði til, Halli er sonur
hans Matta Jó. Og heima hjá
Matta Jó má sko ekki allt,
hvorki fyrr né síðar. Heima
hjá Matta Jó mátti ekki sofa
hjá, það mátti ekld reykja hass,
það mátti ekld spila rokkmús-
ík, það mátti ekki halda partí.
Þess vegna vildi aldrei neinn
vera vinur hans Halla og
minna hefúr nú haft afdrifa-
rikar afleiðingar.
Þess vegna sór Halli þess eið
að þegar hann yrði stór skyldi
hann sko eiga vini og þá skyldi
hann sko halda partí. Svo varð
hann fangelsismálastjóri og
komst að því að hann gat
eignast fullt af vinum meðal
fanganna. Það er skýringin á
stefnu íslendinga í fangelsis-
málum.
Henni má lýsa í nolikrum
atriðum:
1. Allir mega heimsækja
fanga eins oft og þeir vilja og
fangarnir þola. Þetta á sérstak-
lega við um eiginkonur og
kærustur. Fólk verður jú að
sofa hjá.
2. Allir mega éta spíttið og
reykja hassið sem konurnar
koma með í heimsóknunum.
Það verður jú að halda partí.
Eina skilyrðið er að fanga-
vörðunum sé ekld gefið í pípu
líka, enda eru fangelsin ekki
reldn fyrir þá, heldur fangana,
vini hans Halla.
3. Allir geta fengið helgar-
leyfi þegar þá langar í nýtt
partí. Það nennir jú enginn að
vera endalaust í sama partíinu
með sama fólkinu. Eina skil-
yrðið er að það sé spurt um
leyfi, en ekld bara vaðið út um
dymar þótt þær standi opnar.
Það verður að vera röð og
regla á hlutunum. Það lærði
Halli hjá Matta Jó.
4. Það þarf að byggja nýtt
og betra fangelsi. Litla-Hraun
er lekt og skítugt og svoleiðis
partíhúsnæði býður maður
vinum sínum ekki upp á. Það
þarf sem sagt alvöruhótel með
alvöruaðstöðu.
Þetta er í hnotskurn stefnan
í fangelsismálum og gengi
bara bærilega ef ekki væru
alltaf einhverjir smáborgarar
að kvarta yfir nauðgurum í
helgarleyfi í miðbænum.
Komi þeir fagnandi, segi ég
nú bara. Það er alltaf gaman
að komast í gott partí.
AS
„Regla númer þrjú: Allir geta fengið helg-
arleyfi þegar þá langar í nýttpartí Það
nennirjú enginn að vera endalaust í
sama partíinu með samafólkinu. Eina
skilyrðið er að það sé spurt um leyfi, en
ekki bara vaðið út um dyrnarþóttþœr
standi opnar. “
Starfsmenn flýja stöðina vegna óánægju með
Sendibílstórar hjá Sendibílum hf. eða 3x67 deila hart um þessar mundir og hafa átján bíl-
stjórar hjá 3x67 ákveðið að færa sig yfir á bifreiðastöðina Þröst og ganga í hagsmunafé-
lagið Trausta. Forsvarsmaður 3x67 er Sigurður Sigurjónsson, en hann vann einmitt mál
sitt fyrir mannréttindadómstólnum í sumar þar sem hann krafðist þess að fá að standa ut-
an félaga. Litlu eftir það kom upp ósætti innan félagsins og Sigurður rak Bjarna Sigurðs-
son bílstjóra, sem jafnframt var varaformaður í Afli, stéttarfélagi bílstjóranna hjá 3x67.
Starfsmenn brugðust
ókvæða við og skrifuðu
nær allir undir skjal þar
sem þess var farið á leit
að sú ákvörðun yrði end-
urskoðuð. Það var ekki
gert og því hafa átján bíl-
stjórar ákveðið að hætta
hjá fyrirtækinu. Að auki er
óánægja með hvað verð-
ur um stéttarfélagsgjöldin.
Sigurður Sigurjónsson
hefur fyrir hönd stöðvar-
innar innheimt stéttarfé-
lagsgjöld af starfsmönn-
um en þau hafa ekki skil-
að sér til hagsmunafé-
lagsins Afls. Það sem
flækir þetta mál enn frekar
er að Friðþjófur Jóhanns-
son, formaður Afls, er
einn þeirra sem hafa flutt
sig yfir til bifreiðastöðvar-
innar Þrastar og í stéttar-
félagið Trausta. Hann
hættir því sjálfkrafa sem
formaður Afls en ekki hef-
ur nýr maður verið kjörinn
í hans stað og deilan um
stéttarfélagsgjöldin enn
óleyst. Reyndar hefur
honum verið meinaður
aðgangur að svæðinu af
Gissuri Sigurðssyni stjórn-
arformanni og hefur hann
því ekki getað rætt sem
skyldi við umbjóðendur
sína.
SlGURÐUR SlGURJÓNSSON. Eftir að hann rak varaformann stéttarfé-
lagsins urðu starfsmenn ævareiðir. Þegar hafa átján ákveðið að yfir-
gefa Sendibfla hf. og ganga til liðs við sendibílastöðina Þröst á afar
hagstæðum kjörum. Þeir eru einnig ósáttir við að hann skuli ekki
skila til stéttarfélagsins þeim gjöldum sem hann innheimtir af starfs-
monnum sinum.