Pressan - 07.10.1993, Qupperneq 19

Fimmtudagurinn 7. október 1993
PRESSAN
19
Séekkieftirað tiaia haldið áfram
Listdans á íslandi hefur alla tíð liðið fyr-
ir það hve fáir karlmenn hér á landi hafa
lagt ballett fyrir sig. Lítið hefur farið fyrir
íslenskum karldönsurum í íslenska dans-
flokknum og því vakti það athygli þegar
fréttist að tvítugur ballettdansari, Jóhann
Björgvinsson, einn fárra sem starfa við
listdans, væri kominn heim til að vinna
með flokknum.
Undanfarin tvö ár hefur Jóhann verið
búsettur í Stokkhólmi þar sem hann
lærði við Konunglega sænska ballettskól-
ann, en skólinn nýtur mikillar virðingar í
ballettheiminum. Lærdómsríkur tími er
að baki og nú er Jóhann kominn heim til
að starfa með íslenska dansflokknum.
„Ég er reyndar bara á nemendasamningi
eins og er en ég vonast til að verða fast-
ráðinn eftir áramót," segir Jóhann. „Það
er ómetanlegt fyrir mig að hafa komist
að hjá Konunglega sænska skólanum og
fengið tækifæri til að taka þátt í sýning-
um Konunglega ballettflokksins í Stokk-
hólmi. Þegar skólanum lauk var ég samt
ákveðinn í að fara heim og dansa í stað
þess að reyna fyrir mér úti. Það kom
aldrei neitt annað til greina."
Hann segir forvitni hafa ráðið því að
hann fór í fyrsta balletttímann, þá ell-
efu ára, og hann hafi ekkert látið það
á sig fá þótt ýmsir kunningjar hans
væru undrandi á svo óvenjulegu
áhugamáli. „Ég hafði lært samkvæmis-
dansa í nokkur ár en langaði svo til að
prófa hitt. Við vorum um það bil tíu
strákar í ballettskóla Þjóðleikhússins á
þeim tíma en ég hélt einn áfram. Hin-
ir misstu allir áhugann. Sjálfur var ég
hikandi á tímabili, eftir að hafa æft
ballett í sex ár, og ég spáði í það að
hætta. María Gísladóttir, listdansstjóri ís-
lenska dansflokksins, hvatti mig hins veg-
ar eindregið til að halda áfram og þreyta
inntökupróf í Konunglega sænska ball-
ettskólanum í Stokkhólmi. Ég sé ekki eftir
að hafa gert það og á Maríu því mikið að
þakka."
Jóhann lauk stúdentsprófi með ballett-
skólanum í Stokkhólmi og er nú staðráð-
inn í að dansa eins lengi og aldurinn leyf-
ir. „Það hefur orðið rosalega jákvæð
breyting á íslenska dansflokknum eftir að
María Gísladóttir tók við og því hef ég
mjög mikinn áhuga á að vinna með hon-
um. Maríu hefur tekist að gera hreint
ótrúlega hluti og hvernig er annað hægt
en vilja vera
með?"
Ballettáhugafólk getur brátt fengið að
sjá Jóhann spreyta sig með íslenska dans-
flokknum í fyrsta verkefni vetrarins,
Coppelíu, en sýningar hefjast í íslensku
óperunni 22. október.
JÓHANN BJÖRGVINSSON. Lærði við hinn virta Kon-
unglega sænska ballettskóla í Stokkhólmi.
uöiö iií b\m\)etííu
Það er liðin tíð að íslendingar neyðist til
að leita út fyrir landsteinana til að upplifa
Oktoberfest, bjórhátíðina sem Múnchen í
Þýskalandi er hvað frægust fyrir. Viking-
Brugg gengst nú í annað sinn fyrir októ-
berhátíð bæði sunnan- og norðanlands og
þó að hún jafnist auðvitað ekkert á við
hina einu sönnu hátíð í Bæjaralandi er hún
skref í rétta átt, þar sem bjórinn er bæði
sterkari og ódýrari og krúsirnar auk þess
stærri.
Bjórhátíðin hefst annað kvöld, föstu-
dagskvöld, á Eiðistorgi á Seltjarnarnesi og
stendur í rúma viku. Eins og í fyrra verða
það piltarnir í þýsku blásarasveitinni Die Fi-
delen Munchener sem sjá um að skapa
bæverska stemmningu. í tilefni hátíðarinn-
ar verður boðið upp á sterkari bjór og eins
og venja er verður hann
borinn fram í eins lítra
krúsum. í Þýskalandi er
það ávallt stóra spurning-
in fyrir októberhátíðina
hvað bjórlítrinn kostar og
til að halda í hefðina skal
upplýst hér að íslenski lítr-
inn kostar á bilinu 500 til
600 krónur. Með honum
geta menn svo maulað
KARL KET1LSS0N. Ætlar örugg-
lega að mæta annað kvöld á
Eiðistorg.
hinar frægu „Pretzels", sem eru þýskar
saltkringlur og algjörlega ómissandi á slíkri
bjórhátíð.
Mikið frægðarorð fer af bæversku þjón-
ustustúlkunum sem sjá um að bera ölið i
menn á Oktoberfest í Múnchen, enda
veigra þær sér ekki við að rogast með tíu
lítrakrúsir í einu, fimm í hvorri hendi. Þetta
ætla íslenskar servitrísur ekki að leika eftir,
enda skortir þær bæði þrek og þjálfun.
Hins vegar ætla þær að mæta til leiks
klæddar hefðbundnum bæverskum kjól-
um og það ætti tæpast að skyggja á há-
tíðahöldin. íslensk októberhátíð fer fram á
ýmsum veitingahúsum bæði í Reykjavík og
á Akureyri og stendur bjórveisían til 16.
október.

W
Á Sólon Islandus hafa barist
um hyllina undanfarnar helg-
ar sjálfstæðismenn annars
vegar og leikarar og kvik-
myndagerðarfólk hins vegar.
Á laugardagskvöldið dvöldu
þar um margar drykklangar
stundir nánast allir ungleikar-
ar þjóðarinnar, sem voru þar
einnig um síðustu helgi, helg-
ina þar á undan, helgina...
Þar voru einnig þau Marín
Magnúsdóttir, leikstjóramir
Friðrik Þór
Friðriksson,
Guðný
HaUdórs-
dóttir og
Júlíus
Kemp,
Ingibjörg
Stefánsdóttir
söngkvinna,
vinkonurnar Steinunn Þor-
steinsdóttir, Dóra Won-
derwoman og Margrét Ragn-
arsdóttir, Hrafnhildur G.
Hagalín leikritahöfundur og
Valdi í Valhöll og vinir hans.
Af sjálfstæðismönnum má
nefna ýmsar ungar stúlkur
sem starfa ötullega innan
flokksins, til að mynda Ásdísi
Höllu Bragadóttur, fram-
kvæmdastjóra þingflokks
Sjálfstæðisflokksins, að
ógleymdum aðstoðarmanni
Davíðs Oddssonar, Eyjólfi
Sveinssyni, sem einhver sá til,
auk nokkurra ungstirna,
þeirra Þorsteins Sigurlaugs-
sonar, Þórðar Þórarinssonar,
nafna hans Pálssonar og
Kjartans Magnússonar. Þá
slæddust nokkrir ungkratar
inn á Sólon íslandus og urðu
þeir ekki fyrir teljandi áreiti ffá
sjálfstæðismönnunum. Þar
ber fyrst að nefna þá Magnús
Áma Magnússon og Stefán
Hrafii Hagalín.
á L
1
mk k
í Leikhúskjallaranum sama
kvöld voru Karl og Esther í
Gíslason
lögffæð-
ingurog
Róbert Amfinnsson, Jóhann
Sigurðarson og ffú hans,
Guðrún Arnardóttir lög-
ffæðinemi. Þar voru og Amar
Jónsson og Þórhildur Þor-
leifsdóttir og þau Bolli og
Svava í Sautján, systir Bolla,
Sybil Kristinsdóttir, þau Her-
dís Þorvaldsdóttir og Gunn-
ar Eyjólfsson, þá sjálfsagt
komin með ffumsýningar-
skrekkinn, Þuríður Pálsdóttir
söngkona, Kristbjörg Kjeld
leikkona og Guðmundur
Steinsson leik-
, ritahöfundur,
l Anna Kristín
| Arngríms-
1 dóttir leik-
r kona, Magn-
' ús Torfason
tannlæknir og
Sigrún Harðardóttir, einu
sinni módel, en gæti fengið
vinnuna aftur í ljósi breyttra
áherslna í tískuiðnaðinum.
Við setningu kvikmyndahá-
tíðar í Háskólabíói á föstu-
dagskvöld voru
hins vegar þau
Marín Magn-
úsdóttir og
| Ólafúr
| Schram, Ól-
' afur Garðar
Einarsson
menntamála-
ráðherra, Bera
Nordal, forstöðumaður Lista-
safns íslands, Júlíus Kemp
kvikmyndagerðarmaður og
Ingibjörg Stef-
ánsdóttir
söngkona,
Margrét
Ömólfsdótt-
ir moli,
Dóra Won-
' der leiklistar-
nemi, Sjón skáld
og Ásgerður
Júníusdótth,
AriAlexand-
er og Thor
| Vilhjálms-
son rithöf-
' undur, svo fá-
einir séu
nefndir.
Höskuldur er minn mað-
ur. Fyrst fann hann upp á
því að gefa okkur magnaf-
slátt ef við drekkum úr
hálfslítradósum og nú er
hann búinn að lækka bjórverð
á línuna — líklega hafa bjór-
framleiðendur veríð dugtegastir
við mútuboðin. Hins vegar
finnst mér að innflytjendur á
sterkum drykkjum þurfi að
herða sig við viðskiptaboðin
því Höskuldur hækkaði þá —
líklega hafa þeir ekki boðið
nógu rausnariega.
Við
ntælum
með
... versluninni Antikmun-
við Skúlagötu. Þar fást fallegir
og vandaðir forngripir. Og,
merkilegt nokk, þeir kosta ekki
formúu.
... kvikmyndahátíð Listahá-
tíðar
vilji maður komast á andlegt
fyllerí.
... djammi, dansi og daðri
loks eygir maður von um að
geta gert eitthvað annað en að
sitja pikkfastur á einhverjum
barstólnum. Þjóðleikhúskjallar-
inn gæti hæglega bætt úr því.
inni
Alþingi Islendinga. Þing-
menn þjóðarinnar. Ræðuhöld.
Torf. Fjármálaffumvarp. Ráð-
herrar. Nú kunna margir að
hugsa: „Alþingi fslendinga.
Inni! Eru menn endanlega
gengnir af gölfunum? Er fólk
ekki búið að fá nóg af pólitík-
inni eftir gagg og hrín sumars-
ins? Em stjómmál ekki yfir höf-
uð úti!“ Jú, það eru þau svo
sannarlega, sérstaklega sand-
kassastjórnmál sumarsins. Nú
{egar búið er að setja Alþingi
slendinga má búast við að
menn fari í snógallana og kasti
snjóboltum. Það er mun hrein-
legra að kasta snjóboltum í fólk
en að troða sandi í hárið á ein-
hverjum. Af tvennu illu er leik-
völlurinn Alþingi fslendinga
meira „in“ en sandkassinn. En
þó ber að geta þess að þingið er
nýsett.
úFi
Gunguháttur karlmanna
varðandi fataval. Að þykja eitt-
hvað fallegt en þora ekki að
klæðast því. Nota sem afsökun
ómerkileg orð eins og: „Það er
ekki það að mér flnnist þetta
ekki flott. Ég er bara of gamall
íyrir svona föt.“ Eða: „Ég er of
lágvaxinn.“ Þá er afsökun eins
og „Hvar á ég að klæðast svona
famaði?“ úreld. Að ekki sé talað
um „Ég get ekki látið sjá mig í
svona fötum í vinnunni.“ Eða:
„Konan mín drepur mig og
börnin mín hlæja að mér,“ sem
em hreint ofurhallærislegar af-
sakanir. Það að flestir karlmenn
skuli ekki enn hafa skapað sér
eigin stíl, eða hreinlega þora
ekki, er undarlegt í ljósi alls
sjálfstraustsins.